ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Ήταν μια φορά και ένα καιρό ένας κύριος που κάθε πρωί έφευγε από το σπίτι του για να πάει στην δουλειά του. Παρ' όλο που το ωράριο του δεν είχε ποτέ αλλάξει, συνέχιζε να αργεί κάθε μέρα. Πάντα έχανε τα πρώτα λεπτά της μέρας προσπαθώντας να βρει τα ντοσιέ του, τα παπούτσια του, τα εσώρουχα του. Τέτοια ήταν η αφηρημάδα του, που μερικές φορές όταν κατάφερνε να βγει και να πάει στην στάση του λεωφορείου, αναγκαζόταν να ξαναγυρίσει στο σπίτι για να πάρει κάτι που είχε ξεχάσει. Όταν δεν ήταν τα λεφτά του, ήταν η γραβάτα του, όταν δεν ήταν η ταυτότητα του ήταν μια από τις κάλτσες του. Ένα βράδυ, αποφάσισε πως αυτό δεν μπορούσε να συνεχιστεί και είπε: " Θα φτιάξω μια λίστα, θα σημειώνω κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ που αφήνω το κάθε πράγμα και θα αφήσω το σημειωματάριο μου στο κομοδίνο, δίπλα στο κρεβάτι μου. Όταν θα σηκωθώ το πρωί, θα δω την λίστα και θα ξέρω που είναι το κάθε τι που πρέπει να πάρω μαζί μου. Ο άνθρωπος ευχαριστημένος από την ιδέα, αγόρασε ένα μικρό τετράδιο και ένα μολύβι, κατάλληλα για τον σκοπό του. Μπαίνοντας στο σπίτι έβγαλε το παλτό του και το κρέμασε. Στο τετράδιο σημείωσε "το παλτό στην κρεμάστρα" και βγάζοντας την γραβάτα του πρόσθεσε " και η γραβάτα επίσης". Άφησε τον ντοσιέ του και τα χαρτιά του πάνω στο τραπέζι και τα σημείωσε. Αργότερα όταν πήγε για ύπνο σημείωσε την θέση κάθε πράγματος που έβγαλε για να ξαπλώσει "το πουκάμισο και το παντελόνι στην καρέκλα...τα παπούτσια κάτω από το κρεββάτι και οι κάλτσες μέσα στα παπούτσια".Το άλλο πρωί μόλις ξύπνησε, πήρε το τετράδιο του και διάβασε από κάτω προς τα πάνω. "..οι κάλτσες στα παπούτσια και τα παπούτσια κάτω από το κρεβάτι". Τα βρήκε εύκολα και τα φόρεσε. Και έτσι συνέχισε με τάξη και ηρεμία, αξιοποιώντας τον κόπο του. Όταν ήταν έτοιμος να φύγει πήρε τον ντοσιέ και τα χαρτιά του από το τραπέζι και ετοιμάστηκε να βγει. Έφτασε στην πόρτα και ξανακοίταξε την λίστα του, για να βεβαιωθεί ότι δεν είχε ξεχάσει τίποτα. Άρχισε να επαναλαμβάνει δυνατά "οι κάλτσες, τα παπούτσια, το παντελόνι, το πουκάμισο , η γραβάτα, τα χαρτιά, το ντοσιέ...."Ξαφνικά χλόμιασε". Κι εγώ ; Εγώ που είμαι ;" αναρωτήθηκε.
Ξαναμπήκε στο σπίτι για να ψάξει, χωρίς επιτυχία. Έκατσε σχεδόν απελπισμένος στην πολυθρόνα και μάταια έψαξε στην λίστα...... είχε ξεχάσει τον εαυτό του.

Βιβλιογραφία "Βασίσου πάνω μου" Jorge Bucay