ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΡΗΤΩΝ ΣΥΡΟΥ

Το Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009 και ώρα 09.00΄ στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στην Ερμούπολη Σύρου, χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας, Μήλου και Μυκόνου κ.κ. Δωροθέου Β΄ τελέσθηκε θεία λειτουργία με αρτοκλασία για την μνήμη των Αγίων Δέκα Μαρτύρων, οι οποίοι γεννήθηκαν στην Κρήτη και μαρτύρησαν υπέρ του Χριστού, σεβόμενη τις ιερές παρακαταθήκες των μελών μας οι οποίοι τους όρισαν με καταστατική διάταξη επίσημη εορτή του Συλλόγου μας. Μετά το πέρας της δοξολογίας ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση για τα θανόντα μέλη του Συλλόγου, υπέρ της αναπαύσεως των ψυχών τους.

    Την θεία λειτουργία παρακολούθησαν ο Σεβασμιότατος Επίσκοπος π. Φραγκίσκος ΠΑΠΑΜΑΝΩΛΗΣ, ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. Γιώργος ΠΑΠΑΜΑΝΩΛΗΣ, ο Αντινομάρχης Κυκλάδων κ. Δημήτριος ΡΟΥΣΣΟΣ,     ο Αντιδήμαρχος του Δήμου Ερμούπολης κ. Ιωάννης ΚΑΦΟΥΡΟΣ, ο επίτιμος Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ερμούπολης κ. Αντώνης ΜΑΡΚΟΥΛΗΣ και πλήθος κόσμου.
    Μετά την θεία λειτουργία, προσφέρθηκε κέρασμα σε όλους τους προσκεκλημένους  σε κατάστημα της πόλης (καφετέρια ΜΕΓΑΡΟ), σε ένα χώρο με όμορφη διακόσμηση, όπου οι συμμετέχοντες αντάλλαξαν ευχές.
    Οι Άγιοι Δέκα μαρτύρησαν επί Δεκίου τον 3ον μ.Χ. αιώνα. Ήταν ο Θεόδουλος, ο Σαντορνίνος, ο Εύπορος, ο Γελάσιος και ο Ευνικιανός από τη Μητρόπολη Γορτύνης, ο Ζωτικός από την Κνωσό, ο Αγαθόπους από τον Πάνορμο, ο Βασιλείδης από την Κυδωνία και ο Ευάρεστος και Πόμπιος από το Ηράκλειο. Για 30 ημέρες τους βασάνιζαν σκληρά και στο τέλος τους αποκεφάλισαν. Η μνήμη τους εορτάζεται στις 23 Δεκεμβρίου.
    Η εικόνα των Άγιων Δέκα που βρίσκεται στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στην Ερμούπολη Σύρου, ζωγράφισε στο Ρέθυμνο στις 10 Δεκεμβρίου 1860 ο Ρεθύμνιος αγιογράφος Αντώνιος Χ.Γ. Βεβελάκης με δαπάνη του «Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Κρητών» της Ερμούπολης. Η εικόνα (164Χ108) περιβάλλεται από ωραιότατο ξυλόγλυπτο σκούρου καφέ χρώματος και είναι αναρτημένη στο δεξιό τοίχος του περικαλλούς ναού Αγίου Νικολάου. Ακριβώς κάτω από αυτήν την εικόνα, στο μέσο υπάρχει και μικρότερη (43Χ33) πανομοιότυπη του ιδίου αγιογράφου, την οποία ζωγράφισε στο Ρέθυμνο το 1861 επίσης με δαπάνη του «Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Κρητών». Ο Σύλλογός μας τιμά την μνήμη τους κάθε χρόνο στις 26 Δεκεμβρίου με την συμμετοχή μελών και φίλων του.

Χρόνια πολλά πατριώτες και ευτυχισμένος ο νέος χρόνος με υγεία !

ΕΦΥΓΕ Ο ΝΙΚΟΣ

''Έφυγε'' από τη ζωή το βράδυ της Τετάρτης ο Νίκος Κακαουνάκης. Ο γνωστός δημοσιογράφος έπειτα από πολυήμερη νοσηλεία και αλλεπάλληλες επεμβάσεις, απεβίωσε σε ηλικία 71 ετών.

Από ιατρικά λάθη έχασε  την ζωή του αν και μπήκε μέσα για να κάνει μια απλή επέμβαση για πολύποδα στον 'Ευαγγελισμό'. Δυστυχώς το ένα λάθος διαδέχθηκε το άλλο με αποτέλεσμα να τον ανοίξουν 3 φορές και να πέσει σε καταστολή και τέλος να καταλήξει!!
Η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο στις 16.00 μ.μ στο Καστέλλι.

ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ!!!

Είμαστε το πρώτο μπλοκ που γράψαμε για την αμερικάνικη ανταπόκριση από τον "ΒΑΜΟ", όμως δεν γράψαμε τίποτα παραπάνω ούτε λιγότερο από την αλήθεια.Φυσικά υπάρχει και η άλλη άποψη και αυτήν μπορείτε να την διαβάσετε στο http://sfinesnaps.blogspot.com/ ή μερικά αποσπάσματα θα βρείτε παρακάτω :
Ίντα έπαθαν τα Αμερικανάκια και τους έπιασε τόση ανησυχία για το εάν γίνονται απάτες με τις αγροτικές επιδοτήσεις που καταβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση;
Σε μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια , οι New York Times, «ανησυχούν» για τις «απάτες» που γίνονται σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Αναφέρονται μεταξύ άλλων και στην γνωστή περίπτωση του Αποκόρωνα «παραλείποντας» να αναφέρουν πως αφενός η υπόθεση έχει μπει στο αρχείο, αλλά – το κυριότερο – πως δεν δόθηκε ούτε ένα ευρώ παραπάνω από εκείνο που δικαιούνταν όσοι είχαν αναμιχθεί στην υπόθεση των απανωγραψιμάτων.
Γιατί τελικά ο «καυγάς γίνεται για το πάπλωμα» και πάπλωμα για τους Αμερικανούς σημαίνει να σταματήσει η οικονομική ενίσχυση των αγροτικών προϊόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης , προκειμένου να ανέβουν οι τιμές τους και να μην είναι πλέον ανταγωνιστικά σε σχέση με αντίστοιχα (μεταλλαγμένα ή μη) αγροτικά προϊόντα των ΗΠΑ.Άλλωστε εδώ και χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη ένας ανελέητος «πόλεμος» στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου με τους Αμερικανούς να «μάχονται» με κάθε τρόπο για να σταματήσει κάθε είδους βοήθεια που παρέχει η Ευρώπη στους αγρότες της και να επιτραπεί η ελεύθερη (με τους ελάχιστους ή και καθόλου δασμούς) είσοδος των Αμερικανικών αγροτικών προϊόντων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μια άποψη είναι και αυτή αλλά ποια θα πιστέψουμε εμείς οι μη αγρότες; Ότι μας βάλουν άνευ λόγου τα Αμερικανάκια ή υπάρχει μερίδα καρεκλοκένταυρων αγροτών που τα τσέπωνε κανονικά;

ΛΕΤΕ ΝΑ ΗΤΑΝ ΒΑΛΤΟΣ;

Το μέγα ερώτημα που έκανε ο δημοσιογράφος της ντόπιας τηλεορασης στον πρόεδρο του λιμενικού ταμείου Μεσσηνίας ήταν όλα τα λεφτά στην χθεσινή συνέντευξη των μετόχων της ΑΝΕΝ.
Δημοσιογράφος : Πόσες ώρες είναι από την Καλαμάτα, η Αθήνα;
Πρόεδρος: 2,30-3 ώρες περίπου!!!
Δημοσιογράφος : Και ποιος θα πάει από Καστέλλι-Καλαμάτα- Αθήνα όταν χρειάζονται 9-10 ώρες, ξέρετε ότι Σούδα-Πειραιάς είναι μόνο 5.30 ώρες;
Φυσικά ο δημοσιογράφος ήταν ολίγο "βαλτός" ή πολύ άσχετος, γιατί η ερώτηση ήταν άλλη που έπρεπε να γίνει, ήταν άλλη αλλά αυτή πονάει λίγο, την ΑΝΕΚ και όλες τις ανώνυμες ναυτιλιακές εταιρείες της Κρήτης.

Πόσες ώρες είναι η διαδρομή Καλαμάτα - Πάτρα έπρεπε να ήταν η ερώτηση...κ. δημοσιογράφε, η ΑΝΕΝ δεν πάει μόνο Πειραιά αλλά θα μπορούσε να πηγαινοέρχεται μόνο  Καλαμάτα - Καστέλλι με τα φορτηγά που έρχονται από Ιταλία, και αντίστροφα. Αλλά και τους τόσους τροχοφόρους τουρίστες της Κεντρικής Ευρώπης!! Γιατί πρέπει ο τουρίστας να πάει Πάτρα - Αθήνα-Πειραιά -Χανιά (Ηράκλειο) και όχι Πάτρα -Καλαμάτα-Καστέλλι;

Για λογάριασε τα χιλιόμετρα;
Εξάλλου τα λεφτά είναι πολλά!!!

ΕΔΩ ΓΕΛΑΜΕ!

ΜΙΑ ΝΥΦΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΟΚΑ ΜΟΥ

Το νέο ριάλιτι του Alpha «Μια νύφη για το γιο μου» κάνει πρεμιέρα σήμερα Τετάρτη στις 9 το βράδυ.
Θα το παρουσιάσει γνωστή μας (ξαδέλφη) Κατερίνα Καραβάτου.
Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε τις πεθερές να ψάχνουν την κατάλληλη νύφη για τον γιόκα τους.
Υ.Σ Από καλές πληροφορίες η εκπομπή θα κάνει πάταγο στην γειτονιά μας και θα γυριστούν και κάμποσα επεισόδια στην Κρήτη, που υπάρχουν πολλά γεροντοπαλλήκαρα που ζουν με τις μαμάδες τους ....ακόμα!!!!

Η ΚΡΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΤΑ ΠΛΑΤΩΝΑ

Του Οδυσσέα Σπαχή
O Πλάτων δεν έκρυψε ποτέ την προτίμησή του προς τα πολιτεύματα της Σπάρτης και της (Δωρικής) Κρήτης, τα οποία αντιμετωπίζει ως όμοια περίπου με τον ίδιο τρόπο. Ήδη, από τους πρώτους διαλόγους του ο Πλάτων μνημονεύει την Κρητική Πολιτεία (όπως και την Σπάρτη) ως ευνομούμενη και την αναφέρει στον «Κρίτωνα» (52e), στον «Φαίδωνα» (58a), στον «Πρωταγόρα» (342a) και στην «Πολιτεία» (452). Μάλιστα στον πρώτο από τους προαναφερόμενους διαλόγους, στον Κρίτωνα, ο Σωκράτης αναφέρει την Κρήτη μαζί με την Σπάρτη ως ευνομούμενες πολιτείες. Και ναι μεν καταλογίζει ατέλειες και στο Κρητικό πολίτευμα, αλλά το καταχωρεί διακριτικώς μεταξύ των «ευνομούμενων» πολιτευμάτων και εκείνων, που έχουν επιτύχει να κάνουν τη ζωή των πολιτών τους ευδαίμονα. Συγκεκριμένα, ο Πλάτων με την φωνή του Αθηναίου μας αφηγείται τα παρακάτω: «”Ξένε”, θα έπρεπε να πεις” οι Νόμοι των Κρητών δεν απολαύουν χωρίς λόγο τόση μεγάλη υπόληψη μεταξύ όλων των Ελλήνων. Πράγματι, είναι σωστοί, αφού κάνουν ευτυχείς εκείνους που τους χρησιμοποιούν, διότι προσφέρουν όλα τα αγαθά» (Νομ. 631b). Το πολίτευμα αυτό είναι, κατά την άποψη του Πλάτωνα, «μεικτό», και σε αντίθεση με τα πολιτεύματα της Αθήνας και της Περσίας ,που ήταν περισσότερο από το πρέπον με ελευθερία το πρώτο και με δεσποτισμό το δεύτερο, είχαν το προνόμιο της σταθερότητας λόγω της «μεσότητας» τους. Αυτό απεικονίζεται ως εξής στο σχετικό χωρίο των «Νόμων»: «Των πολιτευμάτων υπάρχουν δύο ας πούμε μητέρες…. Και τη μία είναι σωστό να την ονομάζει κανείς μοναρχία, την δε άλλη πάλι δημοκρατία. Και της μεν πρώτης την ακρότητα κατέχει το γένος των Περσών, της δε άλλης εμείς. Είναι πράγματι, λοιπόν, πρέπον και αναγκαίο να πάρει κανείς και από τις δύο, αν θέλει βέβαια, να υπάρχει ελευθερία και φιλία με φρόνηση μαζί… καμία πόλη δεν θα μπορούσε να κυβερνηθεί καλά, αν εστερείτο των δύο αυτών στοιχείων… Με το ν’ αγαπήσουν, συνεπώς, περισσότερο απ’ ότι έπρεπε, η μεν μία μόνο το μοναρχικό πολίτευμα, η δε άλλη μόνο το δημοκρατικό, καμία από τις δύο δεν πέτυχε να αποκτήσει το μέτρο, ενώ οι δικές σας, και η Σπάρτη και η Κρήτη, το κατόρθωσαν περισσότερο…» (Νομ. 693,d-e). Αυτή ακριβώς η σύνθεση, η μεικτή δηλαδή φύση του πολιτεύματος της Κρήτης, καθιστά δύσκολο και τον χαρακτηρισμό της διότι είναι κάτι μεταξύ των υπαρχόντων. Ο Κρητικός Κλεινίας λέγει χαρακτηριστικά στους «Νόμους» : «Πράγματι, μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσδιορίσω με σιγουριά, ποιο από όλα τα πολιτεύματα έχει η Κνωσός» (Νομ. 712 d-e). Στους σχετικούς διαλόγους των «Νόμων» του Πλάτωνα, γίνεται γνωστό ωστόσο ότι, σε αντίθεση με το καθεστώς της Σπάρτης, το οποίο στον Σπαρτιάτη Μέγιλλο φαίνεται να προσομοιάζει με τυραννικό διότι ο θεσμός των εφόρων είχε γίνει εξαιρετικά τυραννικός (Νομ. 712 d-e), η Κρητική Πολιτεία φαίνεται να έχει την φήμη του πολιτεύματος, στο οποίο δεν είναι ευπρόσδεκτη η τυραννία και η καταπίεση. Έτσι, παρά τη «μεικτή» της φύση, η Κρητική Πολιτεία φαίνεται να έχει παραχωρήσει στους υπηκόους τέτοιες ελευθερίες, ώστε να μη χαρακτηρίζεται «τυραννουμένην πόλιν». Στην «Πολιτεία» του ο Πλάτων χαρακτηρίζει την Κρητική Πολιτεία «φιλότιμον Πολιτείαν», καθώς πρώτιστη αξία σε αυτήν ορίζεται η τιμή. Έτσι, επανερχόμαστε σε αυτές τις ιδιότητες που πρέπει να έχει, κατά τον Πλάτωνα, ο ηγέτης μίας ιδανικής πολιτείας, δηλαδή το αίσθημα της «αιδούς» ή καλύτερα της ευθύνης απέναντι σε εκείνους που κυβερνά, προς τους οποίους κυριαρχεί το συναίσθημα του σεβασμού και όχι της τυραννικής επιβολής. Κατά την γενικότερη άλλωστε αντίληψη του αριστοκράτη Πλάτωνα, απαραίτητη προϋπόθεση ευταξίας και ευνομίας, συνιστά μεν η άσκηση της εξουσίας από τους ολίγους εκλεκτούς και ειδήμονες, οι οποίοι όμως πρέπει να είναι ηθικά εξοπλισμένοι με το αίσθημα της ευθύνης και να μην έχουν ανεξέλεγκτη εξουσία, η οποία πάντοτε οδηγεί στην κατάρρευση του πολιτεύματος.
Ο Πλάτων, ωστόσο, παρά τις αριστοκρατικές του αντιλήψεις αγωνιά για την διανομή των αγαθών και συντάσσεται υπέρ της διανεμητικής πολιτικής και της δυνατότητας συμμετοχής σε όλους κατά την σχετική διαδικασία. Έτσι, στους Νόμους προτείνεται ως σχετικό πρότυπο ο «Κρητικός Νόμος». Ο Αθηναίος Σύμβουλος ισχυρίζεται ότι για το ζήτημα της διανομής των αγαθών ο ισχύων «Κρητικός Νόμος» παρέχει ένα υπόδειγμα, το οποίο θα ήταν χρήσιμο να ακολουθήσουν. Είναι πιθανόν αυτός ο «Κρητικός Νόμος», που μνημονεύεται στους Νόμους του Πλάτωνα να απηχεί πραγματικές αναδιανεμητικές πρακτικές (με την μορφή συσσιτίων κλπ), που ίσχυαν ήδη στην Κρήτη και φαίνεται ότι είχαν αποσπάσει τα εύσημα των συγχρόνων ως ιδιαίτερα αποτελεσματικές πολιτικές για την εξισορρόπηση του πολιτικού συστήματος. Αυτή η ιδιαίτερη μορφή κοινοκτημοσύνης επιβεβαιώνεται και από τον Αριστοτέλη, ο οποίος στα «Πολιτικά» του αναφέρει ότι στην Κρήτη «εκ κοινού τρέφεσθαι πάντας, και γυναίκας και παίδας και άνδρας».

Ο Θαυμασμός λοιπόν και η προτίμηση του Πλάτωνα για τα πολιτεύματα των δύο Δωρικών Πολιτειών (Κρήτης και Σπάρτης) είναι δεδομένη, αλλά δεν τον αποτρέπουν από την έκφραση κριτικής για τις ατέλειές τους. O Κρητικός Κλεινίας στους Νόμους προτρέπει τον Αθηναίο «να μη διστάσει καθόλου να επικρίνει τους νόμους τους διότι δεν στερείται αξίας το να γνωρίζει κανείς κάτι που δεν είναι καλό, τουναντίον μάλιστα από αυτό συμβαίνει να επέρχεται κάποια βελτίωση» (Νομ. 635 a-b). Ήδη, στο πρώτο βιβλίο των «Νόμων», ο Αθηναίος εκφράζει τη ριζική του διαφωνία με την κατεύθυνση και τον προσανατολισμό των θεσμών και των κανόνων, που αποσκοπούν μόνον στην καλλιέργεια της μέγιστης αρετής, της ανδρείας, προκειμένου να επιτευχθεί η νίκη στο πεδίο ενός πολέμου, στον οποίο αενάως εμπλέκονται οι πόλεις μεταξύ τους. Διότι, ισχυρίζεται ο Πλάτων, με την φωνή του Αθηναίου «νομοταγής και συνάμα ακέραιος στις στάσεις δεν θα μπορούσε να είναι κανείς ,χωρίς να είναι απόλυτα ενάρετος »(Νομ. 630 b-c). Ο Πλάτων, με αυτόν τον τρόπο διαφωνεί με την πρωτοκαθεδρία, που έχει η πολεμική αρετή στην Κρητική Πολιτεία γιατί η άριστη πολιτεία είναι νοητή μόνον με ειρήνη, στην οποία θα κυριαρχούν, πλην της ανδρείας, ύψιστες αξίες και αρετές, όπως η δικαιοσύνη, η σοφία και η σωφροσύνη. Έτσι, συνεχίζοντας παρακάτω, προσδιορίζει επακριβώς ποιες θα είναι οι πρώτες επιλογές ενός εμπνευσμένου νομοθέτη, όπως του Μίνωα και υποστηρίζει πάλι με τη φωνή του Αθηναίου τα παρακάτω: «Περισσότερο από κάθε τι, και ο φωτισμένος από τον Δία νομοθέτης αυτής εδώ της χώρας (δηλαδή ο Μίνωας) και κάθε άλλος, έστω και μικρής αξίας, θα νομοθετήσει, μη αποβλέποντας σε τίποτ’ άλλο, παρά μόνον και πάντοτε στην μεγαλύτερη αρετή. Είναι δε αυτή, όπως λέει ο Θέογνις, η νομιμοφροσύνη στις κρίσιμες στιγμές, την οποία θα μπορούσε να ονομάσει κανείς τέλεια δικαιοσύνη. Όσον αφορά δε αυτήν, που τόσο εξύμνησε ο Τυρταίος (δηλαδή την πολεμική ανδρεία), καλή είναι βέβαια και δικαιολογημένα εξυμνήθη από τον ποιητή, εντούτοις όμως, το πιο σωστό θα ήταν να την κατέτασσε κανείς τέταρτη στη σειρά και στη δύναμη» (Νομ. 630 d-e). Άλλωστε, ο Πλάτων αντιλαμβάνεται την ανδρεία ως εδραία διαμόρφωση χαρακτήρα και ένα παιδευτικό υπόστρωμα, ικανό να αντέξει στις κάθε είδους σειρήνες. Στα πλαίσια αυτά μέμφεται ο Πλάτων εμμέσως τους νομοθέτες της Κρητικής Πολιτείας γιατί δεν έχουν κατορθώσει να ταυτίσουν «τον ήδιστον βίον» με τον «δικαιότατον». Ο Πλάτων βάζει τον Αθηναίο να ισχυρίζεται ότι οι πολίτες πρέπει να μάθουν να ταυτίζουν τη δικαιοσύνη με την απόλαυση στη ζωή τους. Αυτή άλλωστε η επιθυμία του Πλάτωνα ήταν εκείνη που τον ώθησε να σχεδιάσει ποιητική αδεία την νέα πολιτεία των Μαγνήτων, την οποία, όχι τυχαία, προσδιόρισε γεωγραφικά στην Κρήτη.
Ο Πλάτων θέλησε με τους «Νόμους» του να δημιουργήσει ένα πρότυπο για τους μελλοντικούς νομοθέτες και έτσι στο διάλογο αυτό επινόησε τάχα τη δημιουργία μίας νέας πολιτείας των Μαγνήτων. Η νέα αυτή πολιτεία επρόκειτο να κτισθεί στην Κρήτη, στη θέση ενός προϊστορικού οικισμού, τον οποίο περιγράφει γεωγραφικά. Ανεξαρτήτως του κατά πόσον η Πολιτεία αυτή της Κρήτης που εμφανίζεται στους Νόμους του Πλάτωνα είναι πλάσμα της φαντασίας του φιλόσοφου ή πραγματική κατάσταση, πρέπει να τονίσουμε ότι είναι ιδιαίτερα κολακευτική για την τότε Κρήτη και τους θεσμούς της η επιλογή αυτή. Ο πολιτικός στοχασμός του Πλάτωνα δεν κινείται σε τυχαία και μη συνδεόμενα μεταξύ τους δεδομένα. Η παράδοση που ήθελε τον Μίνωα να εμπνέεται τους νόμους του σε συζήτηση με το Δία, η, κατά τον φιλόσοφο ευνομία (παρά τις ατέλειες της) της Κρητικής πολιτείας και οι γενικότεροι όροι από άποψη γεωγραφίας, κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης πρέπει να θεωρήσουμε ότι απετέλεσαν τα δεδομένα που επέδρασαν ώστε ο Πλάτωνας να επιλέξει την Κρήτη ως τόπο για τη νέα πολιτεία των Μαγνήτων, που θα αποτελούσε το πρότυπο, την ιδανική για τις άλλες πολιτεία.

http://www.4mati.gr/

ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗΣ Γ. ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΝ

Ο Διευθύνων σύμβουλος και πολυμέτοχος πλέον της ΑΝΕΝ κ. Σαραβελάκης, ο ολίγον Κρητικός, είπε τα καλύτερα προχθές στην συνέλευση. Βέβαια λίγοι τα κατάλαβαν, μιας και ο κόσμος ήταν πολύ λίγος
Για πάρτε κάμποσα:

"Δεν έχουμε τα μούτρα να ζητήσουμε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου." 

"Θα πρέπει όλοι οι τοπικοί φορείς να διεκδικήσουν την άγονη γραμμή, γιατί «ανήκει στην ΑΝΕΝ»."

"Η μεταβίβαση των μετοχών έγινε για να μπορέσει η εταιρεία να διαχειριστεί τα δύο περιουσιακά της στοιχεία." Ποια;

Αν τα ράψετε κατάλληλα έχετε όλο το ρεζουμέ της ιστορίας βάζοντας βέβαια και την δήλωση του μέγα άνδρα της Καλαμάτας του προεδρεύοντα αντιπρόεδρου της ΑΝΕΝ και αντινομάρχη Μεσσηνίας, Δημήτρη Καφαντάρη.

Εμάς, ως Μεσσήνιους, μας ενδιαφέρει, πέρα από το όνειρο που ήταν στόχος όλων μας, και η επιβίωση της εταιρείας και φυσικά οι μέτοχοι, που έβαλαν το μικρό ή το μεγάλο ποσό, να έχουν ένα αντίκρυσμα. Πάντα η πλειοψηφία στο Δ.Σ. ήταν της ΑΝΕΚ. Είναι γνωστό σε όλους μας. Η τεχνογνωσία ήταν της ΑΝΕΚ και όχι της ΑΝΕΝ. Ουδέποτε η ΑΝΕΝ είχε τη δυνατότητα να διαχειριστεί μόνη της το πλοίο και αυτό το ξέρανε όλοι. Οι ευθύνες είναι καταγεγραμμένες στα πρακτικά των Διοικητικών Συμβουλίων εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Υ.Σ Εντάξει κ. Καφαντάρη μας το είπατε καλά, αλλά πως μας αφήνει άραγε τα ορφανά τώρα μόνα μας η "μαμά" ΑΝΕΚ; Βέβαια την επιδότηση των 5.5 Ε δεν ξέχασε να την αφήσει; Την πήρε πρώτα και μετά μας άφησε ; Μήπως ήταν δηλαδή ο κόπος της για τα τόσα χρόνια που έκανε κουμάντο;
Όσο για το τι είναι καταγεγραμμένο στα πρακτικά..σιγά μην τα βγάλετε στην φόρα τώρα.....

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΙΤΗΣΑΝ ...ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

Δεν μπορούσε να μαζέψει τα σκουπίδια και τον παραίτησαν! Έτσι το Γύθειο μετά απο 20 μέρες έχει πλέον νέο δήμαρχο. Πρόκειται για τον Συμεών Χατζηχαραλάμπους μέχρι πρότινος πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου, ο οποίος εξελέγη στη δεύτερη ψηφοφορία με έξι ψήφους έναντι τεσσάρων ψήφων που έλαβε η Γεωργία Λυροφώνη. Κατά την πρώτη ψηφοφορία οι δύο υποψήφιοι ισοψήφησαν.
Το δημοτικό συμβούλιο προχώρησε σε εκλογή νέου δημάρχου μετά την παραίτηση του πρώην (πλέον) δημάρχου Μάρκου Βολάκου, λόγω αδυναμίας του να δώσει λύση στο πρόβλημα της αποκομιδής των σκουπιδιών που πνίγουν την πόλη.
Μάλιστα, μια καταγγελία που είχε γίνει ήταν οτι «τα σκουπίδια του Γυθείου ταξιδεύουν εκτός Πελοποννήσου με 3.000 ευρώ το δρομολόγιο, όταν τα ανταποδοτικά τέλη στον δήμο δεν υπερβαίνουν το 1/5 του ποσού που απαιτείται για την αποκομιδή των απορριμμάτων με αυτό το σύστημα.

Υ.Σ Που ταξίδευαν να κάτεχα τα σκουπίδια..... Κρήτη ερχόταν ;

ΨΗΛΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ

Ανήλικος 14χρονος Αλβανός μπήκε μέρα μεσημέρι σε σπίτι γνωστού Κισσαμίτη και με όπλο απείλησε την γυναίκα του σπιτιού να του δώσει τα χρήματα.
Πάει τρελαθήκαμε τελείως γιατί το αξιοσημείωτο της ιστορίας μας είναι ότι όλα τα γεγονότα που έγιναν τον τελευταίο καιρό στην Κίσαμο είναι από αλλοδαπούς που είχαν την εμπιστοσύνη των ιδιοκτητών που προσπάθησαν να κλέψουν τους ...φίλους τους Κισσαμίτες!!!
Ανθρωποι που για 5-6 χρόνια μπαινόβγαιναν στα σπίτια σαν φιλοξενούμενοι και δικοί μας άνθρωποι, έγιναν διαρήκτες και κλέφτες χωρίς σοβαρό λόγο.
Φυσικά πάλι δεν μπορούμε να γράψουμε περισσότερα μιας και κάθε λέξη μας περνάει από τα γνωστά "φίλτρα" κάποιων δήθεν δημοσιογράφων που χαίρονται να αυτοξεφτιλίζονται.
Όμως ο κόμπος έφτασε στο χτένι και αντι το φόρουμ να κάνει για κάθε ψύλου πήδημα μια καταγγελία, πίσω από την άλλη, ας σκεφτεί και τις επιπτώσεις που δημιουργούν οι δήθεν νόμιμοι μετανάστες μας στους ντόπιους.

Υ.Σ. Σήμερα το πρωί που βρέθηκα στο δημαρχείο για ιδιωτική μου υπόθεση πάνω απο 10 Σομαλοί παρακαλούσαν την δημοτική αρχή να τους βρει τσάμπα εισιτήριο για να αναχωρήσουν από την Κίσαμο. Αυτό άραγε το γνωρίζουν στο στέκι; Ποιος άραγε θα τους βοηθήσει τώρα; Πέρυσι ήταν η ΑΝΕΚ και η εκκλησία σήμερα ποιος; 

ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΚΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΑΖΑΚΙ ΤΟΥΣ

Το μαγαζάκι τελικά δεν το έκλεισαν αλλά που θα πάει.... σιγά να μην τους ξεφύγει; Μάλιστα οι νεοσωτήρες τους προσεχείς μήνες θα κάνουν την τελευταία προσπάθεια για την σωτηρία της εταιρείας.....τι ωραία που είναι να τα λες ;
Μάλιστα για να δείξουν την δύναμη τους, ίσως και την αποφασιστικότητα τους, οι αποφάσεις που πήραν για όλα τα θέματα ήταν ..ομόφωνες....... χαχαχαχαχα !!!! Βέβαια στην γειτονιά μας λέμε ότι ... όταν ψοφά ο γάιδαρος καυλ...νει!!!! Έ κάτι τέτοιο έγινε και χθες στην Γ. Συνέλευση. Επιστράτευση νέων μελών, φίλων προς την εταιρεία, για να δείξουνε ότι θα αγωνιστούν, αλλά και αθώωση όλων όσων κουμάνταραν το πλοίο και την εταιρεία τον τελευταίο χρόνο.
Μετά βέβαια όταν ρώτησαν οι ενδιαφερόμενοι αν το καράβι μπορεί να ταξιδεύσει..... οι υπόλογοι απάντησαν ότι δεν είναι και μηχανικοί για να ξέρουν;
Ανατρίχιασα ...μάλιστα για την αθώωση τους επιστράτευσαν και Καστελλιανούς.

ΟΨΕΙΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΚΡΗΤΗ

Του Στεφάνου Γοντικάκη
Φιλόλογου

Η Κρήτη φαίνεται να έχει την παλαιότερη εκπαιδευτική παράδοση στον δυτικό κόσμο. Στο ανάκτορο της Κνωσσού ανασκάφηκε το αρχαιότερο σχολείο της Ευρώπης. Την παράδοση αυτή κράτησε παρά τις ιστορικές περιπέτειες στη διαδρομή των αιώνων. Στα τελευταία χρόνια της Βενετοκρατίας παραδίδεται ότι σπάνια συναντούσες στο Ηράκλειο νέον που να αγνοεί την αρχαία ελληνική και τη λατινική.
Οι Τούρκοι κατακτητές βύθισαν το νησί σε απαιδευσία, αποκλείοντας de facto τη λειτουργία σχολείων. Δεν εκδόθηκε κάποιο φιρμάνι απαγορευτικό της εκπαιδεύσεως ?ήταν όλως περιττό?, γεγονός που επιτρέπει σε ορισμένους τον ισχυρισμό ότι σχολεία λειτουργούσαν ελεύθερα και συνεπώς δεν υπήρχε λόγος κανένα από αυτά να είναι «κρυφό».
Όμως, για περισσότερο από έναν αιώνα μετά την τουρκική κατάκτηση της Κρήτης, μόνο σε μοναστήρια διδάσκονταν στοιχειώδη γράμματα, τα απαραίτητα για κάλυψη κυρίως εκκλησιαστικών αναγκών. Εκεί κατέφευγαν και παιδιά από τα γύρω χωριά. Στις πόλεις και τα χωριά εγγράμματοι ασκούσαν το επάγγελμα του ιδιωτικού δασκάλου με πενιχρή αμοιβή. Στα φτωχότερα χωριά για παράδειγμα μια κρίθινη κουλούρα την εβδομάδα και άλλα δώρα, κυρίως τρόφιμα, κατά τις εορτές.
Υπάρχουν και κάποιες αβέβαιες ενδείξεις για σχολεία σε πόλεις κατά τον 18ο αι. Ασφαλέστερες πληροφορίες για ελεύθερη ίδρυση σχολείων σε πόλεις έχομε από τις αρχές του 19ου αι. Και πάλι όμως οι Τούρκοι τα υπέβλεπαν. Με την κήρυξη της επαναστάσεως, οι δάσκαλοι, κυρίως της αλληλοδιδακτικής μεθόδου, ήταν από τους πρώτους στόχους, ενώ το 1859 απομάκρυναν από τα σχολεία όλους τους δασκάλους που είχαν ελληνική ιθαγένεια.
Μετά την επανάσταση, (με μια παρένθετη Αιγυπτιοκρατία) η Κρήτη παρέμεινε υπό τον τουρκικό ζυγό, κατακτούσε όμως βαθμιαίως δικαιώματα, τα οποία σχετίζονταν πάντοτε και με την πρόοδο της εκπαιδεύσεως.
Όρος της συνθήκης Τούρκων και Κρητών για τη λήξη της επαναστάσεως (1828) παρέχει στην Εκκλησία το δικαίωμα να ιδρύει και διευθύνει σχολεία, η εύρυθμη λειτουργία των οποίων ανατίθεται σε Εφορίες. Τριάντα χρόνια αργότερα αναγνωρίζονται οι χριστιανικές Δημογεροντίες (1858), οι οποίες δρουν και ως εκπαιδευτική αρχή των χριστιανών. Στις επόμενες δύο δεκαετίες συντελούνται επίσης βήματα σοβαρά. Με τον Οργανικό Νόμο (1868) θεσμοθετείται η Γενική Συνέλευση των Κρητών (χριστιανών και μουσουλμάνων), ένα είδος Βουλής, που είχε το δικαίωμα να ζητά τη διάθεση μέρους από τα εισοδήματα του νησιού για δαπάνες της εκπαιδεύσεως. Έχομε δηλαδή ενίσχυση και των χριστιανικών σχολείων από χρήματα του τουρκικού δημοσίου. Με τη Σύμβαση της Χαλέπας (1878) διευρύνονται οι αρμοδιότητες της Γενικής Συνελεύσεως, η οποία πλέον μπορεί και να νομοθετεί (ψήφισε και νόμο περί παιδείας, όπως θα δούμε παρακάτω), ενώ έκτοτε ο Γενικός Διοικητής της Κρήτης είναι Έλληνας, με ό,τι σημαίνει αυτό για την ενίσχυση των ελληνικών σχολείων.
Όλα αυτά αποτελούν σταθμούς στην ανάπτυξη της εκπαιδεύσεως στην Κρήτη. Ένας άλλος μέγας σταθμός ήταν η διάθεση μοναστηριακών πόρων υπέρ της εκπαιδεύσεως.
Η συμβολή των μοναστηριών στην εκπαίδευση πήρε σταδιακά και τη μορφή οικονομικής ενισχύσεως των σχολείων που άρχισαν να λειτουργούν στις πόλεις. Η ενίσχυση είχε τον χαρακτήρα είτε αυθόρμητης προσφοράς είτε βοήθειας υπαγορευμένης από το Πατριαρχείο, το οποίο καθόρισε για κάθε σταυροπηγιακή Μονή ένα ποσό που οφείλει να καταβάλλει κατ’ έτος στην εκάστη Εφορία των σχολείων.
Οι χριστιανοί όμως δεν αρκέστηκαν σε αυτά, αλλά με τον καιρό μέσα της δεκαετίας του 1860? αξίωναν μέγα μερίδιο από τις μοναστηριακές προσόδους, θεωρώντας ότι τα μοναστηριακά κτήματα αποτελούν «εθνικό πλούτο». Μορφωμένοι και φλογεροί νέοι (Αργυράκης, Γεωργιάδης-Λόγιος, Σαρολίδης, Παπαδάκης κ.ά.) είχαν συναγείρει τις ανατολικές επαρχίες στη διεκδίκηση. Ο τότε Μητροπολίτης Διονύσιος αντέδρασε, συμπράττοντος και του Τούρκου Γενικού Διοικητή, Ισμαήλ πασά. Το πράγμα είναι γνωστό ως το «μοναστηριακό ζήτημα».
Προσωπικά, με αφορμή το μοναστηριακό και επηρεασμένος από τη γαλλική βιβλιογραφία, είχα θεωρήσει ότι η ιστορία της εκπαιδεύσεως στην Κρήτη ορίζεται από τη διαμάχη λαού και Εκκλησίας. Η συνέχεια της μελέτης έδειξε ότι, ενώ δεν έλειψαν οι τριβές, η Εκκλησία συνεργάστηκε με τις λαϊκές δυνάμεις για την προώθηση της εκπαιδεύσεως.
Κυρίως χάρη στα μοναστηριακά χρήματα, τα δημοτικά σχολεία της επαρχίας γνωρίζουν από το 1869 μιαν ιδιαίτερα εντυπωσιακή αύξηση. Μέχρι τότε, στις επαρχίες του διαμερίσματος Ηρακλείου λειτουργούσαν έξι Δημοτικά. Σε δύο έτη (1869-70) ιδρύονται άλλα δέκα. Κατά την επόμενη διετία, άλλα επτά. Το 1873 και 1874 άλλα οκτώ. Το 1875 και 1876 άλλα δέκα κ.λπ. Ηρακλείου

Ο τότε καθηγητής Αντ. Μιχελιδάκης, ως βουλευτής της Κρητικής Πολιτείας το 1901, σε αγόρευσή του απαιτεί φόρο ευγνωμοσύνης στις Μονές: «... από του 1870 μέχρι του 1878 ήρξατο η εγκαθίδρυσις των Μουσών εις την Κρήτην. Ας είναι, κύριοι, ευλογημένη η μνήμη πάντων εκείνων, οι οποίοι επροικοδότησαν τας Μονάς της Κρήτης με τα κτήματα, ... τα κεφάλαια, τα οποία εποριζόμεθα εκ των Μονών τότε, εχρησίμευσαν ως πρώτη αφετηρία της δημιουργίας σχολείων —δύο τάξεων του Γυμνασίου, Ελληνικών σχολείων τινών και πολλών Δημοτικών σχολείων εις όλας τας επαρχίας».
Σημειώνομε πάντως ότι η θεαματική αυτή αύξηση του αριθμού των σχολείων δεν οφείλεται μόνο στα μοναστηριακά χρήματα. Σχολεία ιδρύθηκαν με δαπάνες των κατοίκων και σε χωριά που δεν είχαν ευνοηθεί από την κατανομή των πόρων. Οι νέοι εκπαιδευτικοί που συνήγειραν τις επαρχίες για διεκδίκηση των μοναστηριακών, είχαν εξάρει την αξία της παιδείας, την οποία πλέον οι χωρικοί πάσχιζαν να εξασφαλίσουν για τα παιδιά τους με προσωπικές θυσίες.
Στην πόλη του Ηρακλείου, εκτός από το Δημοτικό, λειτουργούσε και Νηπιαγωγείο και Ελληνικό Σχολείο και Ημιγυμνάσιο. Οι βαθμίδες της εκπαιδεύσεως ήταν: Δημοτικό 4 έτη, Ελληνικό 3 έτη και Γυμνάσιο 4 έτη.
Πλήρες Γυμνάσιο δεν υπήρχε σε όλη την Κρήτη. Οι παράγοντες του Ηρακλείου (Μητροπολίτης, Δημογεροντία, Εφορία των σχολείων κ.ά.) κατέβαλλαν προσπάθειες «ανενδότως καταγινόμενοι προς εύρεσιν πόρων», δεν κατόρθωναν όμως παρά να συντηρούν κατά περιόδους μία ή δύο το πολύ γυμνασιακές τάξεις. Συγκεκριμένες προσπάθειες για ίδρυση πλήρους Γυμνασίου είναι γνωστές από το 1862. Το 1879 ανέτειλε μια ελπίδα εξασφαλίσεως των αναγκαίων πόρων από κληροδότημα που άφησε ο Ηρακλειώτης Αντώνιος Παπαδάκης (αδελφός του Ισμαήλ Φερήχ πασά) στο Παν/μιο Αθηνών, το οποίο αποφάσισε να επιχορηγήσει τα σχολεία της Κρήτης με ένα ποσό προερχόμενο από αυτό το κληροδότημα. Οι Κρήτες υπερεκτιμώντας πίστεψαν ότι θα εδημιουργείτο ένα πλήρες Γυμνάσιο στο νησί και αποδύθηκαν στον αγώνα για την έδρα του.
Στα Αρχεία της Δημογεροντίας Ηρακλείου απόκεινται υπομνήματα της Εφορίας προς την Πρυτανεία του Παν/μίου επί του θέματος.
Οι Ρεθεμιώτες ωστόσο, με δικό τους υπόμνημα διατύπωναν την άποψη ότι η πανεπιστημιακή επιχορήγηση είναι προτιμότερο να διανεμηθεί ισότιμα σε όλα τα διαμερίσματα της Κρήτης. Ένα Γυμνάσιο, γράφουν, θα ήταν χρήσιμο μόνο για την πόλη όπου θα λειτουργούσε. Οι κάτοικοι των άλλων περιοχών θα ήταν προτιμότερο να εξακολουθήσουν να στέλνουν τα παιδιά τους στη Σύρο ή στην Αθήνα, όπου υπάρχουν όλες οι δυνατότητες κατοικίας, σιτίσεως κ.λπ. και όπου, επιπλέον, τα παιδιά ξεφεύγουν από την κτηνωδία και τη βαρβαρότητα των Τούρκων.
Τελικώς, η επιχορήγηση του Παν/μίου δεν επέτρεψε παρά τη λειτουργία μιας δεύτερης γυμνασιακής τάξεως.
Περίπου έναν αιώνα αργότερα, οι Κρήτες ρίχνονται πάλι στον αγώνα επιτροπών και υπομνημάτων για να αποσπάσουν πλέον στην πόλη τους την έδρα του Παν/μίου Κρήτης. Θα είχε ενδιαφέρον η παράλληλη μελέτη και παρουσίαση των κινήσεων για την έδρα του Γυμνασίου και του Παν/μίου. Οι συγγένειες είναι αποκαλυπτικά εκπληκτικές.
Τo 1881, κατά τη 12η σύνοδό της, η Γενική Συνέλευση ψήφισε τον πρώτο περί παιδείας νόμο στην Κρήτη, ο οποίος προβλέπει και την ίδρυση πλήρους Γυμνασίου. Σε ειδική συνεδρία των χριστιανών αντιπροσώπων αντιμετωπίστηκε το θέμα της έδρας. Ύστερα από ζωηρές αντεγκλήσεις κατά τα γνωστά (τα πλήρη πρακτικά στα τ. 602 και 603 της εφ. Κρήτη) ορίστηκε το Ηράκλειο. Κατά το σχολ. έτος 1881-82 λειτούργησε και τρίτη γυμνασιακή τάξη και από το επόμενο για πρώτη φορά πλήρες το «Κρητικόν Γυμνάσιον».
Σε ένα άλλο νησί, στην Κύπρο, το πρώτο Γυμνάσιο, το «Παγκύπριον Γυμνάσιον» ιδρύθηκε το 1894. Έκτοτε έχει αναπτυχθεί σε περίπυστο εκπαιδευτικό ίδρυμα, με βιβλιοθήκες, πινακοθήκη, μουσείο κ.λπ. Διατηρεί το όνομά του, παρότι ήδη και Λύκειο. Πριν έντεκα χρόνια εόρτασε την εκατονταετηρίδα του και εξέδωσε αρκετούς τόμους με την πνευματική του περιουσία και τη συμβολή του στην Ιστορία και τον πολιτισμό.
Από το «Κρητικόν Γυμνάσιον» όμως δεν σώζεται ούτε ίχνος.
Τελειώνοντας παραθέτω μια αίτηση μαθητού, ως δείγμα της παρεχόμενης σε αυτό παιδείας και ως μαρτυρία μιας εποχής. 
«Προς την Αυτού Σεβασμιότητα τον Άγιον Κρήτης Κύριον Κύρ. Μελέτιον και προς την περί αυτόν Σεβαστήν και Έντιμον Εφορίαν.
Σεβασμιώτατε! Έντιμα μέλη!
Ο ευσεβάστως υποφαινόμενος Γεώργιος Παπαμαστοράκης εκ του χωρίου Βιάννου της Επαρχίας Αρκαδίας, πατρός ορφανός, διακούσας τα εν τη πρώτη γυμνασιακή τάξει διδασκόμενα μαθήματα και εξετασθείς δημοσία εκρίθην άξιος της δευτέρας γυμνασιακής τάξεως. Επειδή δε ο μακαρίτης πατήρ μου έπεσε μαχόμενος κατά των εχθρών εις το πεδίον της μάχης και άφησε την τάλαινα μητέρα μου μετά εξ ορφανών, όθεν μη έχων μέσα παρακαλώ την σεβαστήν και έντιμον Εφορίαν όπως ευαρεστουμένη μοι χορηγήση τα απαιτούμενα βιβλία προς εκλπήρωσιν της καταφλεγούσης την καρδίαν μου επιθυμίας και πόθου μου.
Εύελπις ων ότι εισακουσθήσεται η δέησίς μου διατελώ
Ταπεινότατος και ευπειθέστατος δούλος σας.»
(υπογραφή)
Η Εφορία ωστόσο βρισκόταν σε τόσο δεινή κατάσταση που είχε λάβει από καιρό απόφαση να μην ικανοποιεί καμιά αίτηση οικονομικής διευκολύνσεως, συνεπώς ούτε την ανωτέρω ικανοποίησε.

ΣΕΔΗΚ

Η μετατροπή του ΣΕΔΗΚ σε Σύνδεσμο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου αποτελεί την μόνη λύση για την συνέχιση της λειτουργίας του, αποφασίστηκε ομόφωνα στην ΓΣ του ΣΕΔΗΚ που έγινε την περασμένη παρασκευή στον Δήμο Ρέθυμνου.
Την απόφαση αυτή στην οποία κατέληξαν οι συμμετέχοντες στην ΓΣ εκπρόσωποι των Δήμων από όλη την Κρήτη, υποστήριξαν και όλοι οι παριστάμενοι εκπρόσωποι των Νομαρχιών και Ομοσπονδιών Αγροτικών Συλλογών της Κρήτης αλλά και οι εκπρόσωποι των άλλων Φορέων που συμμετείχαν στην Συνέλευση μετά την ανάλυση των θεσμικών και οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο Φορέας.
Παράλληλα στα πλαίσια της Γενικής Συνέλευσης έγινε συζήτηση για την σοβαρή και πρωτοφανή πτώση των τιμών του χύμα ελαιόλαδου, επισημάνθηκαν τα βασικά αίτια της κατάστασης και προτάθηκε σειρά μέτρων που πρέπει να ληφθούν σε Εθνικό και Κοινοτικό επίπεδο για την αντιμετώπιση της. Τα μετρά αυτά αποφασίστηκε να υποβληθούν σύντομα στο Υπουργείο με σχετικό Υπόμνημα.
Ο κ. Μανόλης Στρατουδάκης – Δήμαρχος Κεραμειών ως Οικονομικός Γραμματέας του ΣΕΔΗΚ παρουσιάζοντας τα οικονομικά του ΣΕΔΗΚ τόνισε ότι ο Φορέας ενώ παράγει σημαντικό έργο αναγνωριζόμενο από όλους, αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα.
Όπως ανάφερε, ο ΣΕΔΗΚ από τον Αύγουστο του 2007, λόγω οικονομικής αδυναμίας απέλυσε τους δυο χαμηλόμισθους υπαλλήλους που διατηρούσε με σύμβαση και από τότε και μετά η λειτουργία του βασίζεται κυρίως στην εθελοντική προσφορά του κ. Μιχελάκη.
Από τα στοιχεία που υπάρχουν φαίνεται ότι το έργο που έχει παραχθεί βασίστηκε κυρίως σε προγράμματα και σε μικρό βαθμό στις συνδρομές των Δήμων εκείνων που φρόντισαν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Το ποσοστό όμως αυτό συνεχώς μειώνεται, φθάνοντας από 84% που ήταν το 2002 στο 40 % περίπου τα τρία τελευταία χρόνια καθιστώντας την επιβίωση του φορέα ανέφικτη.
Οπωσδήποτε η μη ανταπόκριση των Δήμων δεν μπορεί να αποδοθεί σε οικονομική αδυναμία τους, δεδομένου ότι τα ποσά των συνδρομών (880 ευρω/χρόνο) είναι αρκετά χαμηλά. Επομένως, εκτίμηση μας είναι ότι η μη ανταπόκριση οφείλεται κυρίως σε αμέλεια η άλλους λογούς οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν αναφερθεί, ώστε το Δ.Σ να καθορίσει ανάλογα την στάση του.
Πάντως με τα σημερινά ποσοστά ανταπόκρισης που αντιστοιχούν σε ποσά της τάξεως των 20.000 ευρώ ετησίως είναι φανερό ότι δεν μπορούν πλέον να καλυφθούν οι διοικητικές και λειτουργικές δαπάνες του Φορέα και επομένως η συνέχιση της λειτουργίας του είναι πλέον προβληματική αν όχι αδύνατη.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΕΛΙΟΥ Γ. ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗ ΣΤΟΝ «ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ»

Ο κ. Στέλιος Νικηφοράκης, παραχώρησε την παρακάτω συνέντευξη στο δημοσιογράφο κ. Άκη Παυλόπουλο, η οποία δημοσιεύθηκε στο φύλλο 371, στις 24-27/12/2009 (σελ. 11), της εβδομαδιαίας αθηναϊκής εφημερίδας «Ο Κόσμος του Επενδυτή»:
ΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Πώς βλέπετε τη Ν.Δ. μετά την εκλογή του Αντώνη Σαμαρά, κ. Νικηφοράκη;
ΣΤΕΛΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ: Έναρξη εποχής έχουμε, κατά συνέπεια, αν θα επικρατήσουν χαμηλά ή υψηλά βαρομετρικά, είναι πολύ νωρίς κάποιος να το προβλέψει – φθινόπωρο ή άνοιξη; Θα δείξει…
ΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Πιστεύετε ότι ο πρόεδρος κάνει πράξη το «σφουγγάρι» που επικαλέστηκε την επομένη της εκλογής του; Επιδιώκει να κλείσουν οι πληγές του... εμφυλίου;
ΣΤΕΛΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ: Ο κοινός νους το απαιτεί. Το συμφέρον της παράταξης το επιβάλλει. Ο νέος πρόεδρος δηλώνει ότι κυκλοφορεί με το σφουγγάρι ανά χείρας. (Απο)μένει να δούμε την κίνηση του σφουγγαριού στον μαυροπίνακα.
ΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Από την άλλη, όμως, πώς να κλείσουν οι πληγές όταν η Ντόρα αρνείται να συνεισφέρει και απαντά με αιχμηρές διαρροές;
ΣΤΕΛΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ: Προφανώς αναφέρεστε στην άρνηση της Ντόρας να αναλάβει τον τομέα Παιδείας και Πολιτισμού που της πρότεινε ο πρόεδρος του κόμματος. Καλό είναι επ’ αυτού να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα: από «εφευρέσεως» του θεσμού των τομεαρχών, οι τελευταίοι εξελέγοντο με μυστική ψηφοφορία από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. και είναι τουλάχιστον παράδοξο και απορίας άξιον το γεγονός ότι μια φρέσκια ηγεσία, η οποία έσπευσε, στο όνομα της δημοκρατίας, να ζητήσει και να επιτύχει την ωμή παραβίαση του καταστατικού του κόμματος προκειμένου να κατεβάσει «την κάλπη στη βάση», την επομένη της εκλογής της να αφαιρεί την κάλπη από τους ίδιους τους βουλευτές. Κατά συνέπεια, η κ. Μπακογιάννη αρνήθηκε να ασκήσει τη δοτή και κατ’ απονομήν εξουσία που της προσφέρθηκε. Περί αυτού πρόκειται και θεωρώ ότι ήταν ορθή πολιτικά η απόφαση της. Πολλώ δε μάλλον όταν απουσίαζε εντελώς και το στοιχείο της προσωπικής επιλογής. Όσο για τις «αιχμηρές διαρροές» τις οποίες αποδίδετε στην κ. Μπακογιάννη, σας λέω ειλικρινά ότι δεν τις γνωρίζω και, κατά συνέπεια, ούτε να τις σχολιάσω μπορώ. Όλοι ξέρουμε, όμως, ότι η Ντόρα ό,τι έχει να πει το λέει δημοσίως και με λόγο πολύ καθαρό.
ΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, αλλά όταν δηλώνεις «στρατιώτης της παράταξης» πηγαίνεις όπου σε καλούν. Ετσι δεν είναι;
ΣΤΕΛΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ: Άλλο «στρατιώτης της παράταξης», που είναι καθαρά πολιτικός όρος, κι άλλο η «στρατιωτική πειθαρχία», την οποία μάλλον υπονοείτε. Ο «στρατιώτης της παράταξης» δεν απεμπολεί ούτε το δικαίωμα της γνώμης ούτε το δικαίωμα της επιλογής. Αντιθέτως, ο «στρατιώτης του ενδόξου πεζικού μας» οφείλει, με βάση τον σχετικό κανονισμό, να επιδεικνύει τυφλή και άκριτη πειθαρχία στις εντολές των ανωτέρων. Ακόμα και όταν οι εντολές αυτές έχουν έντονο το στοιχείο της υποτίμησης ή και της προσωπικής προσβολής.
ΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Με τον Κώστα Μαρκόπουλο γιατί τα βάλατε; Δεν έχει δικαίωμα να εκφράσει την άποψη του για τα όσα είπε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης;

ΣΤΕΛΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ: Βεβαίως και είναι αναφαίρετο δικαίωμα καθενός, θα έλεγα ακόμα και υποχρέωση, να εκφράζει την άποψη του. Ο κ. Μαρκόπουλος, όμως, δεν είχε δικαίωμα να ζητήσει από τον πρώην πρωθυπουργό, τηρουμένων και των μεταξύ τους πολιτικών αναλογιών, να μην εκφράζει τη δική του γνώμη. Έλεος!
ΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Πιστεύετε ότι δεν εξέφρασε μόνο προσωπικές απόψεις; Ότι μπορεί η επίθεση στον επίτιμο πρόεδρο να έγινε κατ' εντολή της Ρηγίλλης;
ΣΤΕΛΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ: Ομολογώ ότι ανέμενα από τη Ρηγίλλης έναν σαφέστερο τρόπο αποδοκιμασίας των δηλώσεων του κ. Μαρκόπουλου. Σε κάθε περίπτωση, όμως, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι λειτούργησε κατόπιν εντολής. Απλά η μέθη της νίκης εκτιμώ ότι δημιούργησε... αναθυμιάσεις αλαζονείας στο μυαλό τού εν λόγω βουλευτή.
ΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Είστε από εκείνους που προεκλογικά κάνετε αιχμηρές αναφορές… στο βιογραφικό του σημερινού προέδρου. Επιμένετε σε αυτήν την άποψη;
ΣΤΕΛΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ: Καμία αιχμηρή αναφορά δεν έχω κάνει. Σε απλές, συνδυαστικές ασκήσεις μνήμης και προοπτικής επιδόθηκα.

ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.....

Αν δεν έχετε τίποτα καλύτερο να κάνετε σήμερα μπορείτε να πάτε να ... ακούσετε αλλά και να καταγράψετε τα τελεσίδικα.... στο εμπορικό επιμελητήριο στις 16.00 μ.μ όπου θα γίνει η γενική συνέλευση της ΑΝΕΝ.

Λεωφορείο τσάμπα δεν έχει ....... οπότε όσοι πιστοί προσέλθετε. Και για να μην χαθείτε το επιμελητήριο είναι Ελ. Βενιζέλου 4 και το τηλέφωνο  2821022329

ΟΣΙΟΙ ΑΓΙΟΙ & ΕΡΗΜΙΤΕΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Η Παρακλητική, ένα από τα πιο γνωστά υμνογραφικά έργα της εκκλησίας είναι σε μεγάλο βαθμό έργο ενός Αγίου από την Κρήτη, του Οσίου Ιωσήφ του Υμνογράφου, η καταγωγή του οποίου ήταν από τη Σικελία. Ο Όσιος, ο οποίος έζησε τον 9ο αιώνα, διακρίθηκε από νεαρή ηλικία για τις ικανότητες του στην σύνθεση εκκλησιαστικών ύμνων και την ψαλμωδία, καθώς και την αντιγραφή χειρογράφων που αποτελούσε μια από τις πιο σημαντικές τέχνες της εποχής. Από τη Σικελία βρέθηκε στην Πελοπόννησο μαζί με τη μητέρα Αγαθή και την αδερφή του, όταν πέθανε ο πατέρας του, ο Πλωτίνος και από εκεί πήγε στη Θεσσαλονίκη όπου χειροτονήθηκε μοναχός. Η πορεία του συνεχίστηκε στην Κωνσταντινούπολη, απ΄ όπου εκδιώχθηκε όταν αντέδρασε στα διατάγματα που εξέδωσε ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Λέοντας ο πέμπτος στα χρόνια της εικονομαχίας και εξορίστηκε στη Ρώμη. Όμως στο δρόμο προς την «αιώνια πόλη» ο Όσιος Ιωσήφ έπεσε στα χέρια πειρατών, οι οποίοι τον έφεραν στην Κρήτη. Αρκετά χρόνια μετά κατάφερε να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη, όπου και πέθανε σε βαθιά γεράματα, το έτος 842. Η μνήμη του εορτάζεται στις 3 Απριλίου.
Στους εκκλησιαστικούς ύμνους διακρίθηκε ένας ακόμη Κρητικός άγιος, ο Άγιος Ανδρέας ο Ιεροσολυμίτης, Αρχιεπίσκοπος Κρήτης. Ο Άγιος Ανδρέας αναφέρεται ότι γεννήθηκε στη Δαμασκό και σε ηλικία 15 ετών κατατάχθηκε στον κλήρο στα Ιεροσόλυμα. Προτάθηκε να μετάσχει στην Οικουμενική Σύνοδο κατά των Μονοφυσιτών και έμεινε στην Κωνσταντινούπολη αναπτύσσοντας έντονο φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο σαν διευθυντής του ορφανοτροφείου Άγιος Παύλος. Χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Κρήτης και διακρίθηκε για τη σύνθεση του Μεγάλου Κανόνα και άλλα εκκλησιαστικά έργα. Πέθανε στα 712 ή 740 μ.Χ. Η μνήμη του τιμάται στις 4 Ιουλίου.
Από την Κυδωνία Χανίων κατάγονταν ο Όσιος Νικόλαος ο Ομολογητής, ο οποίος γεννήθηκε το 792 μ.Χ. Μετά τις πρώτες βασικές γνώσεις που απέκτησε βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου οι γονείς του τον εμπιστεύτηκαν στον θείο του Θεοφάνη, ο οποίος ήταν μοναχός στην Μονή Στουδίου της Πόλης. Ο Νικόλαος έγινε μοναχός και διακρίθηκε στην τέχνη της αντιγραφής των χειρογράφων με μεγάλη επιτυχία. Η εικονομαχία που αναστάτωσε τη ζωή του Βυζαντίου δεν άφησε ανεπηρέαστη και τη ζωή των μοναχών στο ιστορικό αυτό μοναστήρι της Κωνσταντινούπολης. Με την λήξη της μεγάλης αυτής περιπέτειας ο Νικόλαος ο Ομολογητής εξελέγη Ηγούμενος στο μοναστήρι στις 19 Απριλίου του έτους 847, θέση την οποία κατείχε ως την παραίτηση του από το αξίωμα στα 850. Η επιλογή του ήταν να ιδρύσει ένα καινούριο κοινόβιο πιστό στις παραδόσεις με τις οποίες είχε γαλουχηθεί. Όμως οι διώξεις εναντίον του, δεν σταμάτησαν. Ο Καίσαρας Βάρδας τον ανάγκασε να αυτοεξοριστεί σε διάφορες περιοχές έως το 867 μ.Χ. οπότε και επέστρεψε ως Ηγούμενος. Πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 868 μ.Χ. και η μνήμη του «Οσίου Νικολάου Ομολογητού του Στουδίτου», όπως αναφέρεται στο Κρητικό Αγιολόγιο, εορτάζεται στις 4 Φεβρουαρίου.
Κορυφαία μορφή της Κρητικής εκκλησίας είναι ο Άγιος Νίκων «ο Μετανοείτε» το κήρυγμα του οποίου βασίζονταν ακριβώς στο κάλεσμα για μετάνοια, απ΄ όπου προήλθε και το όνομα με το οποίο είναι γνωστός. Ο Άγιος κατάγονταν από τον Πόντο και ακολούθησε το βίο του μοναχού διδάσκοντας το Ευαγγέλιο στην ανατολή. Από εκεί βρέθηκε στην Κρήτη όπου έζησε και δίδαξε για είκοσι περίπου χρόνια και ακολούθως στην Πελοπόννησο. Ο Άγιος που έγινε γνωστός για πολλά θαύματα πέθανε το 988 μ.Χ. Η μνήμη του εορτάζεται στις 26 Νοεμβρίου.
Στην Κρήτη ασκήτευσαν ο Όσιος Ιωάννης και οι Όσιοι 98 πατέρες οι οποίοι βρέθηκαν στο νησί από διάφορα μέρη της Μεσογείου περίπου στα 1632. Ελάχιστες είναι οι πληροφορίες από τις πηγές για το βίο τους, ενώ η μνήμη του πιο γνωστού από αυτούς, Όσιου Ιωάννη, τιμάται σε διάφορα μέρη της Κρήτης. Η μνήμη του «Ιωάννου του Ερημίτου και των εν Αζωγυρε Σελίνου 98 Θεοφόρων πατέρων», όπως αναφέρεται στο Κρητικό Αγιολόγιο εορτάζεται στις 7 Οκτωβρίου.
Ελάχιστα είναι τα γνωστά ιστορικά στοιχεία και για έναν ακόμη ασκητή της Κρήτης, τον Όσιο Νικόλαο, ο οποίος φαίνεται ότι έζησε στο Κουρταλιώτικο φαράγγι περίπου στα 1670. Η μνήμη του «Οσίου Νικολάου του Κουρταλιώτου» εορτάζεται την 1η Σεπτεμβρίου.
Από τον Αζωκέραμο Σητείας κατάγονταν ένας ακόμη Κρητικός Όσιος, ο Ιωσήφ ο Ηγιασμένος η μνήμη του οποίου εορτάζεται στις 22 Ιανουαρίου. Ο Όσιος Ιωσήφ έζησε στο Ηράκλειο, όπου και μόνασε στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και διακρίθηκε στην αντιγραφή χειρογράφων. Μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς, έγινε Ιερέας και πέθανε στο Ηράκλειο στις 22 Ιανουαρίου 1511. Το λείψανο του μεταφέρθηκε στη Ζάκυνθο στα 1969.
Επίσκοπος Γόρτυνας ήταν ο Όσιος Ευμένιος ο θαυματουργός, ο οποίος διακρίθηκε για την εντιμότητα του βίου του, τα έργα και τα θαύματα του τα οποία ξεπέρασαν τα σύνορα της Κρήτης. Ο Όσιος βρέθηκε στη Ρώμη αλλά και στις Θήβες της Αιγύπτου όπου δίδαξε το λόγο του Χριστού. Πέθανε στην Αίγυπτο και το λείψανο του μεταφέρθηκε στην Κρήτη όπου τάφηκε με μεγάλες τιμές. Η μνήμη του τιμάται στις 18 Σεπτεμβρίου.
Από τη Σητεία κατάγονταν ένας ακόμη Κρητικός Άγιος, ο Όσιος Ιωσήφ ο Γεροντογιάνης, κατά κόσμον Ιωάννης Βιτσέντζος. Ο Όσιος γεννήθηκε στα ερειπωμένα κελιά της μονής Καψά όπου είχαν καταφύγει οι γονείς του, Εμμανουήλ και Ζαμπία μετά από Τουρκικές επιδρομές. Παντρεύτηκε σε νεαρή ηλικία και απέκτησε τέσσερα παιδιά, ενώ παρά το γεγονός ότι ήταν εξαιρετικά έξυπνος δεν έμαθε ποτέ γράμματα. Ασχολούνταν με τις αγροτικές εργασίες ενώ ζούσε σε μια απομονωμένη περιοχή λόγω των συχνών διαπληκτισμών του με τους Τούρκους. Μετά από ένα ατύχημα που προκάλεσε το θάνατο της κόρης του αφοσιώθηκε στο Θεό και άφησε την οικογένεια του. Έγινε μοναχός στην μονή Καψά και έζησε βίο ενάρετο ως τη μέρα του θανάτου του στις 6 Αυγούστου 1874. Τα πολλά θαύματα όσο ζούσε αλλά και μετά το θάνατο του μαζί με τον ενάρετο βίο του και την αφοσίωση του στο Θεό ήταν ο λόγος που ανακηρύχθηκε Άγιος. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 7 Αυγούστου, ενώ η ανακομιδή των λειψάνων του έγινε στις 7 Μαΐου 1982.

Ο ΔΙΠΛΑΝΟΣ ΜΑΣ

Έρχονται μέρες γιορτινές και λίγο πολύ όλοι ετοιμαζόμαστε να περάσουμε αυτές τις μέρες με τους αγαπημένους μας, τους δικούς μας ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας και φυσικά  όσο καλύτερα μπορούμε. Βέβαια αυτή είναι  η καλή  πλευρά του νομίσματος, η γνωστή, η θεωρούμενη ως φυσιολογική, η παραδοσιακή, όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά, αυτών που όχι μόνο δεν μπορούν να κάνουν χαρούμενες γιορτές αξιοπρεπώς, αλλά ούτε περνάει από το μυαλό τους ακόμα και η λέξη γιορτή;  Είναι όλοι αυτοί που η κάθε μέρα που ξημερώνει είναι ίδια, νοιώθουν την αμφιβολία, τις αντιξοότητες, στερούνται την ζεστασιά, την θαλπωρή, το χαμόγελο, ένα πλούσιο πιάτο, αναζητούν ένα ζεστό ζευγάρι κάλτσες, είναι αυτοί οι ανώνυμοι διπλανοί μας, οι  κοινωνικά αποκλεισμένοι για χίλιους - δύο λόγους, οι μαύροι, οι άσπροι, οι κίτρινοι, οι μελαψοί.
Είμαι σίγουρος πως τους περισσότερους από εμάς μας αγγίζει αυτό το θέμα και πως θα θέλαμε να κάνουμε κάτι γι' αυτό, όσο σκληροί κι αν είμαστε πολλές φορές προς αυτούς. Είτε όμως είμαστε πολύ  απασχολημένοι για να το σκεφτούμε πιο ολοκληρωμένα και να πράξουμε ανάλογα είτε το αφήνουμε ως είθισται για την εκκλησία. Ευτυχώς δηλαδή που υπάρχει και αυτή.
Στις μέρες των Χριστουγέννων συνηθίζουμε να ψωνίζουμε δώρα για εμάς και τους δικούς μας. Ο καθένας από εμάς αποκτά καινούρια ρούχα, παπούτσια, και βέβαια πάμπολλα  άχρηστα πράγματα. Τα παλιά άραγε τι τα κάνουμε;  Ντουλάπι, πατάρι, και τέλος σε μια υπαίθρια χωματερή!!!!
Υπάρχουν όμως άνθρωποι για τους οποίους ένα μεταχειρισμένο παλτό, μια χιλιοφορεμένη μπλούζα, ένα ζευγάρι φθαρμένα παπούτσια είναι πολύτιμος θησαυρός. Γιατί να καταλήξουν λοιπόν  στα σκουπίδια; Μπορούν λοιπόν να καταλήξουν σε κάποια φιλόπτωχη οικογένεια, σε κάποιο ορφανοτροφείο ή ας τα δώσουμε απ’ ευθείας σε κάποιους που είναι δίπλα μας ξυπόλητοι, φτωχοί, κουρελιασμένοι, και τους ξέρουμε.

Μια πράξη μικρή με μεγάλη σημασία, εξάλλου οι περισσότεροι το χρωστάμε στον εαυτό μας και πάνω από όλα στο Θεό, που δεν μας έχει στερήσει την δυνατότητα να περνούμε υπέροχα και όμορφα τις γιορτές μας, που οι άνθρωποι που αγαπάμε είναι δίπλα μας και θέλουμε να περνούν όμορφα όπως θέλουν και αυτοί  για μας.
Αυτές τις γιορτές θα τις περάσουμε πολύ καλύτερα αν νιώσουμε ότι κάναμε έστω κι έναν άνθρωπο να χαμογελάσει, ας δώσουμε κάτι λοιπόν στον «αλλόδοξο», στον «άτυχο» για μένα, κάτι που δεν το στερούμεθα. Δεν φτάνουν τα λόγια να γεμίσουν ένα  άδειο στομάχι ούτε μια χαρτόκουτα να καλύψει το κρύο της μοναξιάς.Αξίζει να δώσουμε το μήνυμα πως ακόμα και αν δεν νοιάζεται η Ελληνική πολιτεία, εμείς δεν χάσαμε τον ανθρωπισμό μας.
Αν και οι υποχρεώσεις αυξάνονται, μπορούμε ωστόσο με ελάχιστο κόπο να προσφέρουμε λίγη χαρά και σε άλλους. Μπορούμε και από μόνοι μας, δεν είναι ανάγκη να δώσουμε σε οργανισμούς που τόσο πολύ έχουν αμφισβητηθεί τελευταία για το αν και κατά πόσο η βοήθεια φτάνει εκεί που πρέπει. Μόνοι μας αθόρυβα και απλά.

ΤΙ ΕΒΓΑΛΑΝ ΚΑΘΑΡΗ

Πριν λίγο στο Καστέλλι!! Απλή μετατόπιση στύλου δίχως την ΔΕΗ

ΒΑΜΟΣ ΑΛΑ ΠΛΑΓΙΑ

VAMOS, CRETE — Myth-making has been part of life on Crete since the Greek goddess Athena was credited with growing the first olive tree on this rugged Mediterranean island.
Skip to next paragraph
Enlarge This Image
Angelos Tzortzinis for the International Herald Tribune

Yannis Matsamakis, a olive farmer in Crete, stumbled on a list of fraudulent subsidy claims which he brought to the local prosecutor.
But even the gods would have been pushed to conjure up a harvest as big as the one claimed by a group of olive growers around this tiny, rustic town. It could only have been achieved, neighbors joke, by planting lines of olive trees across the Mediterranean to the island of Santorini, about 150 kilometers, or 90 miles, away.
The story of the miracle harvest turned up on an application for European agricultural subsidies that surfaced in 2007; officials determined the amount requested was well in excess of what the farmers could conceivably have been entitled to. But something disturbed investigators more than the simple size of the claim: It was filed not by the hard-pressed growers themselves, but by the leaders of their agricultural co-operative — one of thousands of locally powerful, politically connected producers’ associations across Europe.
In poor, remote areas of Southern Europe, evidence is emerging that what happened in Crete — where the European Union is demanding a refund of nearly €375,000, or about $540,000, paid to the collective that operates around Vamos — is not a minor aberration but a symptom of a broader problem involving co-ops.
Investigators believe that tens of millions of euros may have been lost in the few cases they have investigated — which they say are just a snapshot of the wider picture. They are currently looking into four new cases, while five have been completed.
Writing in a report about several scams involving two Portuguese banana co-ops two years ago, the European Union’s fraud investigative agency, known as OLAF, said it had found “that this pattern of abuse by some producer organizations was a problem throughout” the bloc.
The victims, OLAF says, include many farmers whom the co-ops were established to protect but who are believed to see little of the illicit proceeds, even though the investigators believe some of their bank accounts have been used to launder them.
“We have noticed a clear trend with a growing number of cases involving co-operatives or producer organizations,” said Jörg Wojahn, a spokesman for OLAF. “As with any loss of E.U. funding through fraud, we are very concerned about the situation. But these cases also appear to show that farmers, as well as taxpayers, are being cheated by fraudsters misusing the agricultural subsidy system.”
Experts say that sharp regional differences in the way farming is organized shape the problem.
“The further south you go, the more opaque the administration by the cooperative tends to be,” said Brian Gardner, author of “European Agriculture: Policies, Production and Trade.” “You often find that the mayor and the president of the cooperative are one and the same person.”
Northern farmers tend to be businesspeople themselves, he said, and scrutinize the activities of the cooperatives closely. But small producers in the south can be less assertive.
http://www.nytimes.com/2009/12/28/world/europe/28olives.html?_r=1&pagewanted=1&ref=europe

Άλλη μια ξεφτίλα για την Κρήτη από την μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα της Αμερικής Νιου Γιουρκ τάιμ. Εν συντομία η μετάφραση.....

.....Το λάδι που παράγεται στην Κρήτη θα μπορούσε να αντιστοιχεί σε ελαιόδενδρα μόνο αν υπήρχε ένας κάμπος περίπου 150 χιλιομέτρων, γεμάτος γραμμικές ελιές, σε μάκρος που να έφτανε στην Σαντορίνη.

.....αυτό που συνέβη στην Κρήτη - όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση απαιτεί την επιστροφή των περίπου 375.000 €, ή περίπου 540.000 δολαρίων, το οποίο καταβάλλεται σαν επιδότηση στην γύρω περιοχή του Βάμου. Το έγκλημα που έγινε στην περιοχή μάλλον είναι οργανωμένο. Και το ξέπλυμα των χρημάτων έγινε δια μέσου των λογαριασμών των καλλιεργητών.........Καληνύχτα

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟΝ ΜΠΑΛΟ

Υπέροχη μέρα με ένα ελαφρύ γαρμπινάκι!! Την απολαύσαμε την βόλτα μας!!

ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ;

Τώρα που πέρασαν οι γιορτές και οι καλαντριστάδες «μετρούν» τον κόπο τους, μπορώ και γω,; να βγάλω τα απωθημένα μου, αυτά που κρατούσα μέσα μου από παιδί τόσα χρόνια, για όλους εκείνους τους εκ παραδόσεως αποδέκτες χριστουγεννιάτικων τραγουδιών.
Θυμάμαι πάντα προσπαθούσα να ψυχολογήσω σε κάθε σπίτι που πήγαινα (τότε) τον νοικοκύρη για να θυμάμαι την επόμενη χρονιά αν θα έπρεπε να τα πω ξανά ή όχι. Έτσι είχα φτιάξει μια νοερή λίστα με τις κυριότερες φυσιογνωμίες ακροατών καλάντων. Μη γελάτε !!!

Κατά αρχάς θέλω να πω ότι πάντα ευχαριστιόμουν αυτές τις άγιες μέρες και σαν όνειρο θυμάμαι που τις κουταλομετρούσα, ως την παραμονή για να τα ……οικονομήσω .

Ξανάβαλα κάτω λοιπόν την θύμηση μου και ανασύνταξα τις παιδικές μου σκέψεις, και ως εκ του θαύματος ξαναθυμήθηκα τους 6 ποιο χαρακτηριστικούς αποδέκτες των καλάντων.

     ΕΧΟΜΕ ΛΟΙΠΟΝ

 Ο  Σπάγκος  :   Γεμάτος χαρά πρωί-πρωί  κτυπάς την πόρτα, και ενώ είσαι έτοιμος να ακούσης «το πέστα μας» , ακούς το γνωστό «δώσαμε- δώσαμε». Τώρα αν έδωσαν φέτος  ή πέρυσι είναι άλλο θέμα.

Η Σπαστικιά  : Κτυπάς και σου ανοίγει η μεσόκοπη κυρία με τα ρολά στην κεφαλή, με τα πασουμάκια της αλλά με ένα χαμόγελο γεμάτο καλοσύνη. «Πέστα Γιαννάκη»  Αρχίζεις λοιπόν και τα λες και ενώ φτάνεις ως εκεί που ξέρεις και περιμένεις να ακούσεις τον ήχο των ταλίρων στο χέρι της κυρίας, ακούς ξαφνικά ένα ξερό «Γιαννάκη μέχρι το τέλος τα λέμε;» Σύξυλος ο Γιαννάκης και κάθε Γιαννάκης, κομπλάρει και τον πιάνει ο γνωστός ξερόβηχας της αμηχανίας.
Ο Παραδοσιακός : Τελειώνεις το άσμα, και ο καλός κύριος σε καλεί να περάσεις στο σαλόνι του, ξάφνου η χοντρή κυρά του με την δισκάρα γεμάτη τα γνωστά γλυκά των Χριστουγέννων προσπαθεί να σε τρατάρει με το ζόρι, τότε λοιπόν σε έπιανε ο κρύος ιδρώτας, «θα πάρω και λεφτά ή μόνο γλυκά;» .
Η Τσιγκούνα  : Και του χρόνου λες, και ενώ βλέπεις την κυρία να χώνει την χερούκλα της στην ποδιά της έτοιμη να σε πληρώσει (κόπος είναι και αυτός) βγάζει το παλιό το θυμάστε καλέ το πεντοχίλιαρο και σου πετά ένα ξερό « έχεις 4950 δρχ. ρέστα» . Μετά από λίγο αφού ψάχνεσαι, -για να μην χάσεις και το πενηντάρικο-, και κοιτάς αμήχανα εδώ και εκεί σου πετά την δεύτερη στερεότυπη κουβέντα « Δεν έχεις ; καλά πάρε το 10άρικο που βρήκα στην τσέπη μου, άντε και του χρόνου».
Ο Γρήγορος : Κτυπάς και καθώς ανοίγει η πόρτα και είσαι έτοιμος, δηλαδή έχεις πάρει την βαθιά αναπνοή για να αρχίσεις το ψάλσιμο, σου πετά ένα «καλά φτάνει» και σου ρίχνει μες στο κουτί το κατοστάρικο . Δεν σε πειράζει που δεν ξεκίνησες καν να τα λες, ήταν ο καλύτερος, ακοπίαστα και γρήγορα, ας είναι καλά.
Ο Συγγενής : Προσοχή ποτέ δεν πας με παρέα, πάντα μόνος για να μην μοιραστής το παχουλό (εκείνη την εποχή) πεντακοσάρικο με άλλον και φυσικά πάντα βράδυ που να είναι και ο Θείος εκεί.

   Όλα αυτά είναι μια απλή έρευνα που έγινε πριν 30 χρόνια τότε που τα πράγματα ήταν πολύ- πολύ σφιγμένα, τότε που σαν συμπλήρωμα παίρναμε και το μπιτόνι για το λάδι ( τυρόλαδο μας βάζανε τις περισσότερες φορές), τότε που είχαμε κάνει άτυπη συμφωνία «την καλή εσπέρα» να την λέμε στα μαγαζιά το βράδυ, τότε που το Καστέλλι ήταν δυο γειτονιές, και 5 δρόμοι.

Υ.Σ Τώρα που το ξανασκέφτομαι εμένα μου τύχαιναν πάντα παραδοσιακοί τύποι όταν έλεγα τα κάλαντα. Και ίσως αυτό έκανε την περίοδο των Χριστουγέννων μου πιο όμορφη και διαφορετική και για αυτό έμεινε χαραγμένη μέσα μου τόσο έντονα . Είχαν χαθεί ……..; και οι «γρήγοροι», που σήμερα είναι πολλοί, και ψιλοκουβαρντάδες.

  Και του χρόνου.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΛΥΡΑ ΚΑΙ ..... ΜΠΟΥΓΑΤΣΑ

Ήθη και έθιμα που οι ρίζες τους φθάνουν μέχρι την αρχαία εποχή αναβιώνουν κάθε Χριστούγεννα στην Κρήτη.
Από αυτά τα έθιμα ξεχωρίζουν: το σφάξιμο του χοίρου, το χριστόψωμο, τα γλυκίσματα, το ποδαρικό, η μπουγάτσα και τα κάλαντα που λένε τα παιδιά γυρίζοντας από σπίτι σε σπίτι κρατώντας μια κρητική λύρα στο χέρι.
Εκτός από τα παιδιά τα οποία φέρνουν στο σπίτι την καλοτυχία, ανάλογες ιδιότητες έχουν κατά τη λαϊκή μας παράδοση και τα ζώα. Μάλιστα έβαζαν στο σπίτι ένα από τα ζώα τους, είτε αυτό ήταν βόδι είτε αιγοπρόβατο μέχρι να ουρήσει. Σε πολλές περιοχές της Κρήτης το βόδι είναι ευλογία και εξασφαλίζει την καλή χρονιά. Σε άλλες πάλι περιοχές έβαζαν τα παιδιά να χτυπούν στην πλάτη τη νεόνυμφη γυναίκα για να κάνει παιδιά. Πίστευαν μάλιστα ότι με το χτύπημα μεταδίδεται στη γυναίκα η γονιμοποιός δύναμη, την οποία κρύβει μέσα του χλωρό κλαρί.

Παλιότερα στα χωριά, δεν υπήρχε οικογένεια που να μην εκτρέφει όλο το χρόνο ένα γουρούνι για να το σφάξει τις γιορτινές μέρες. Ο χοίρος σφάζονταν την παραμονή των Χριστουγέννων, την ημέρα των Αγίων Δέκα και ήταν το κύριο Χριστουγεννιάτικο έδεσμα. Με το κρέας του έφτιαχναν: λουκάνικα, απάκια, πηχτή ή τσιλαδιά, σύγλινα (δηλαδή το κρέας του γουρουνιού κομμένο σε μικρά κομμάτια, που το έψηναν και το έβαζαν σε μεγάλα δοχεία και το κάλυπταν με το λιωμένο λίπος του ζώου), ομαθιές (έντερα χοίρου γεμισμένα με ρύζι, σταφίδες και κομματάκια συκώτι), τσιγαρίδες (κομμάτια μαγειρεμένου λίπους με μπαχαρικά που το έτρωγαν με ζυμωτό ψωμί για κολατσιό, όταν μάζευαν τις ελιές).

Το Χριστόψωμο
Το ζύμωμα είναι μια ιεροτελεστία. Χρησιμοποιούν, ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι, ροδόνερο, μέλι, σουσάμι, κανέλα και γαρίφαλα. Πλάθουν το ζυμάρι και παίρνουν τη μισή ζύμη και φτιάχνουν μια κουλούρα. Με την υπόλοιπη φτιάχνουν σταυρό με λουρίδες από τη ζύμη. Στο κέντρο βάζουν ένα άσπαστο καρύδι. Στην υπόλοιπη επιφάνεια σχεδιάζουν σχήματα με το μαχαίρι ή με το πιρούνι, όπως λουλούδια, φύλλα, καρπούς, πουλάκια. Το κόβουν ανήμερα τα Χριστούγεννα, δίνοντας πολλές ευχές. Παλαιότερα στην Κρήτη τα ζώα είχαν μερίδα και στο Χριστόψωμο. Το ανακάτευαν με τα πίτουρα και το έδιναν στα ζώα να το φάνε, για να ευλογηθούν κι αυτά.

Αναπαράσταση της φάτνης
Στην σπηλιά του Αϊ Γιάννη στην Μαραθοκεφάλα Κισάμου στα Χανιά την παραμονή των Χριστουγέννων τελείται Αρχιερατική θεία λειτουργία. Η αναπαράσταση της φάτνης όπου γεννήθηκε ο Χριστός με πρόβατα, βοσκούς φωτιές σήμαντρα και το αστέρι να λάμπει στην κορυφή της σπηλιάς δίνουν ιδιαίτερο χρώμα. Παλιότερα, από την παραμονή των Χριστουγέννων οι γεωργοί, οι βοσκοί και οι ναυτικοί έλεγαν "πώς παλεύουν οι καιροί και οι αέρηδες ποιος θα γεννηθεί και ποιος θα βαπτισθεί''. Οποίος γεννηθεί, όποιος δηλαδή υπερισχύσει και βγει νικητής την ημέρα των Χριστουγέννων, αυτός θα υπερισχύσει μέχρι και τα Φώτα, αλλα και ολόκληρο τον καινούργιο χρόνο.

Γλυκίσματα
Τα παραδοσιακά γλυκά των γιορτών είναι τα μελομακάρονα οι κουραμπιέδες, τα σαρίκια, οι λουκουμάδες, οι γλυκοκουλούρες, η Βασιλόπιτα. Τα μελομακάρονα βουτιούνται σε μέλι και πασπαλίζονται με κοπανισμένο καρύδι, σησάμι και κανέλα. Οι κουραμπιέδες έχουν αγνό βούτυρο, ρακί, αμύγδαλα, ζάχαρη άχνη. Η ζάχαρη συμβολίζει τα χιονισμένα βουνά της εποχής. Τα σαρίκια είναι από φύλλο ζύμης, τηγανίζονται σε καυτό λάδι και πασπαλίζονται με κανέλα και σησάμι. Τα ξεροτήγανα είναι περίπου ίδια με τα σαρίκια αλλά τυλίγονται στα δάκτυλα.

Τα κάλαντα
Με την Κρητική διάλεκτο μνημονεύουν τα γεγονότα των εορτών, καταλήγουν με ευχές για τον νοικοκύρη του σπιτιού και λέγονται την παραμονή της κάθε γιορτής συνήθως από παιδιά που γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι και τα τραγουδούν κρατώντας τρίγωνα, λύρες και λαούτα.
Χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα από Κρητικά Κάλαντα:

"Ταχειά ταχειά ν'αρχιχρονιά κι αρχή του Γεναρίου

αύριο ξημερώνεται τ' αγίου Βασιλείου

Πρώτα που βγήκεν ο Χριστός

- άγιος και πνευματικός -

στη γη να περπατήσει

βγήκε και χαιρέτησε όλους τους ζευγολάτες.

Τον πρώτο που χαιρέτησε ήτον Άγιο Βασίλης

- Καλώς τα κάνεις Βασιλειό, καλόν ζευγάριν έχεις "

Το ακοίμητο τζάκι
Πιο παλιά το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων έκοβαν κλαδιά και βλαστούς οι νοικοκυρές και οι κόρες και τα πήγαιναν στο σπίτι. Τα έβαζαν σε ποτήρι με νερό και προσμονούσαν να ανθίσουν. Το "ακοίμητο" τζάκι με τα μεγάλα κούτσουρα εξακολουθεί και τις ημέρες μας να δίνει τον τόνο μιας γιορτής οικογενειακής που όλοι αναζητούν ελπίζοντας σε ένα καλύτερο νέο έτος. Οι παλαιότεροι έλεγαν πώς μέσα από την αθρακιά -την στάχτη- μπορούσαν να μαντέψουν τα μελλούμενα.

Η μπουγάτσα
Στο Ηράκλειο υπάρχει και το έθιμο της μπουγάτσας, όπου οι κάτοικοι καταναλώνουν ανήμερα της Πρωτοχρονιάς μεγάλες ποσότητες μπουγάτσας θέλοντας να είναι γλυκιά η πρώτη τους γεύση. Μάλιστα σε όλους τους δρόμους του Ηρακλείου την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στήνονται υπαίθριοι πάγκοι για την διανομή μπουγάτσας.
http://www.aftodioikisi.gr/controlItem.aspx?id=5342

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Σας εύχομαι ολόψυχα χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα με υγεία. Θα τα ξαναπούμε την Δευτέρα!!

ΦΑΤΣΕΣ

ΤΙ ΣΚΑΡΦΙΖΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ;

ΠΡΟΣ ΚΛΕΦΤΡΟΝΙ ΦΩΤΟΜΗΧΑΝΩΝ
Αγαπητέ κλεφταρά
την Κυριακή "βούτηξες" από το αυτοκίνητο μου το μεσημέρι, που είχα παρκάρει σε κεντρικό σημείο τα παρακάτω και μιας και σου είναι άχρηστα, και για να μην πάει άδικα ο κόπος σου, σου προσφέρω 100 Ε για να τα επιστρέψεις τηλεφωνώντας μου και 'σαι βέβαιος ότι δεν θα πάω στην αστυνομία, γιατί είναι κρίμα να μπεις φυλακή για τέτοια μικροκλεψιά, όταν οι μεγαλοκλέφτες είναι έξω ή έχουν..... ασυλία.
Ήταν:
Μια παλιού τύπου μηχανή που τώρα δεν αγοράζει κανείς.
Μια ψηφιακή φτηνή που σου είναι άχρηστη χωρίς τον φορτιστή.
Ζευγάρι γυαλιά μαύρα που είναι άχρηστα γιατί οι φακοί έχουν αστιγματισμό και πρεσβυωπία.
Και ένα υψόμετρο-ρολόι που δεν πας στα βουνά για να σου χρειάζεται
τηλ......συνήθως βράδυ.
Από Χ.Ν
Υ.Σ Σε κάμποσο καιρό θα τους παρακαλούμε και απο πάνω!!!

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κριστιάν Καριόν
• ΠΑΙΖΟΥΝ: Γκάρι Λιούις, Γκιγιόμ Κανέ, Ντάνιελ Μπριλ, Νταϊάν Κρούγκερ

Δεκέμβριος του 1914. Ο Α' Παγκόσμιος πόλεμος συγκλονίζει την Ευρώπη. Για χρόνια η εθνικιστική προπαγάνδα προετοίμαζε τις στρατιές που θα ρίχνονταν λυσσαλέα στις μάχες με μόνο στόχο τον αφανισμό του εχθρού. Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα και βρισκόμαστε στα Γαλλο-Ελβετικά σύνορα όπου οι Γερμανικές δυνάμεις μάχονται εναντίον Γαλλικών και Βρετανικών στρατευμάτων. Οι μάχες στα χαρακώματα είναι σφοδρές και οι ελπίδες των στρατιωτών να προλάβουν να γυρίσουν σπίτι τους για να γιορτάσουν με τις οικογένειές τους όλο και λιγοστεύουν. Παραμονή Χριστουγέννων. Υπό το φόβο νέων εχθροπραξιών, οι αντίπαλες παρατάξεις προσπαθούν να ξεχάσουν τη φρίκη του πολέμου και την αγωνία για την επόμενη μέρα. Τότε όμως μέσα από τα χαρακώματα, διστακτικά αλλά αυθόρμητα ξεπροβάλλει η πανανθρώπινη ανάγκη για συντροφικότητα. Η μελωδία των Χριστουγέννων είναι άραγε ικανή να φέρει έστω και προσωρινά κοντά ανθρώπους που έμαθαν να μισούν ο ένας τον άλλο; Και κατά πόσο το απόλυτο μιλιταριστικό πνεύμα των ηγετών τους μπορεί να αποδεχθεί κάτι τέτοιο;
Διοργανωτής:    Νεολαία Κισάμου
Ημερομηνία:     Κυριακή, 27 Δεκεμβρίου 2009
Ώρα:                  9:30 μ.μ. - 11:30 μ.μ.
Τοποθεσία:        Δημαρχείο Κισάμου

ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΝΗΚΕΙ Η ΛΑΝΕ;

Σε ερώτηση που έκαναν στον διευθύνοντα σύμβουλο κ. Σαραβελάκη, στο περιθώριο της ενημέρωσης στην Νομαρχία, σε ποιον ανήκει η ΛΑΝΕ που τρώει τις επιδοτήσεις του Μυρτιδιώτισσα.... τι απάντηση έδωσε νομίζεται;
-Δεν γνωρίζει......απάντησε !!!
-Μάλιστα καλά διαβάσατε , δεν γνωρίζει !!! Πλάκα έχει όμως γιατί ήθελε και να παίξει μπάλα σε μεγάλα γήπεδα και από ότι φαίνεται ούτε τους  αντιπάλους του δεν ήξερε ; Ή μήπως είναι συμπαίκτες του ;

-ΣΙΚΕ ΤΟ ΜΑΤΣΑΚΙ μου μοιάζει !!!

ΧΑΙΝΗΔΕΣ

Η Κρήτη, μετά την κατάκτησή της από τους Τούρκους το 1669,δεν γνώρισε την ανακούφιση των προνομίων και της σχετικής αυτοδιοίκησης με τις δημογεροντίες,που είχαν δοθεί στις περισσότερες υπόδουλες ελληνικές περιοχές. Τέτοια προνόμια στο νησί δεν δόθηκαν παρά μόνο στα Σφακιά,που είχαν άλλωστε την αυτοδιοίκηση τους και υπό τους Ενετούς. Αλλά και αυτό δεν οφειλόταν σε εύνοια προς την επαρχία εκείνη,αλλά στην επιβολή ανάγκης.Οι Τούρκοι ήθελαν να απαλλαγούν από την ενόχληση των Σφακιανών που ήταν οι πολεμικότεροι από όλους τους Κρήτες και που τα καταφύγιά τους, ορεινά και ισχυρά,ήταν δύσκολο να προσβληθούν.
Όλο το υπόλοιπο νησί έμεινε στη χειρότερη δουλεία.Η ελληνική κοινότητα δεν αποτελούσε εκεί νομίμως αναγνωρισμένο οργανισμό,αφού δεν είχε δημογέροντες,και επομένως ούτε αρματωλοί δημιουργήθηκαν.Οι ραγιάδες εξαρτώνταν απ’ευθείας από την τουρκική διοίκηση.
Αλλά, αν έλειψαν από την Κρήτη και τα μικρότερα διοικητικά προνόμια,που ελάφρωναν αλλού το βάρος της δουλείας για πολλούς τουλάχιστον, αν όχι για όλους τους ραγιάδες,δεν έλειψε όμως και το αίσθημα της ελευθερίας. Εκείνοι που δεν υπέφεραν τον ζυγό ήταν πολλοί και,αφού άλλη διέξοδος δεν υπήρχε γι’αυτούς ούτε τρόπος να βρουν τα δίκαιά τους έναντι των αγάδων και των γενιτσάρων, πήραν τα βουνά,αντάρτες αδιάλλακτοι έναντι των Τούρκων μέχρι το τέλος της ζωής τους,αφού δεν υπήρχαν αρματωλίκια, στα οποία να καταταχθούν κατόπιν συνδιαλλαγής, όπως συνέβαινε στις άλλες τουρκοκρατούμενες περιοχές.
Από τους αυθόρμητους αυτούς επαναστάτες προήλθαν οι λεγόμενοι «αδελφοπητοί» από τους Κρήτες και «χαΐνηδες» από τους Τούρκους,που ήταν για την Κρήτη,ό,τι οι κλέφτες για την άλλη Ελλάδα.Τους ύμνησαν και αυτούς,όπως και τους κλέφτες της Ρούμελης και της Πελοποννήσου τα δημοτικά τραγούδια.Δεν ήταν κακοποιοί-αυτό σήμαινε χαΐνηδες-όπως τους χαρακτήριζαν οι Τούρκοι. Ήταν πραγματικοί επαναστάτες.Και άρχισαν να σχηματίζονται τα σώματά τους στα βουνά της Κρήτης αμέσως μετά την τουρκική κατάκτηση,απαράλλακτα όπως συνέβη και με τους κλέφτες στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Ο Τουρνεφόρ αναφέρεται σ’αυτούς και τους χαρακτηρίζει όχι ως ληστές ή αντάρτες απλώς,αλλά ως «Έλληνες επαναστάτες» και λέει ότι επιτίθενται στους Τούρκους,έκαιγαν,άρπαζαν,σκότωναν και μεταχειρίζονταν εκείνους που συνελάμβαναν με τόση σκληρότητα,ώστε είχαν αποβεί ο τρόμος των Τούρκων. Βοηθοί κατ’αρχάς των Ενετών στις απόπειρές τους,έως το 1715,για την ανάκτηση της Κρήτης,συνέχισαν έπειτα την επαναστατική ζωή τους όχι με την ελπίδα να απελευθερώσουν την πατρίδα τους,αλλά μόνο για να μην υποκύψουν στους Τούρκους και να τους τιμωρούν για τα εγκλήματά τους κατά των ομογενών τους.Η παραμονή τους στα βουνά και οι πράξεις τους ήταν μια άγρια διαμαρτυρία κατά της έλλειψης των στοιχειωδών παραγόντων της ομαλής ζωής, της διοίκησης και της δικαιοσύνης. Είχαν την συνείδηση της επαναστατικής ανάγκης και της εθνικής και ανθρώπινης αποστολής τους.
Οι γενναίοι αυτοί άνδρες απέβησαν οι μοναδικοί προασπιστές του ελληνικού πληθυσμού σε όλο το νησί. Εκδικητές των τουρκικών εγκλημάτων και τιμωροί τους ήταν μια ισχυρή αντίδραση στην φοβερή δράση των «ξεκουκούλωτων»,των φανατικών εκείνων γενιτσάρων, που οργανωμένοι σε ληστρικές ομάδες, περιέτρεχαν την κρητική ύπαιθρο τρομοκρατώντας τον εγχώριο πληθυσμό.Όπου υπήρχαν πολλοί από αυτούς τους αντάρτες, οι επιθέσεις εναντίον των ελληνικών χωριών ήταν λιγότερες και διαβατικές.
Αλλά για κανένα από αυτούς τους ηρωικούς ανθρώπους δεν υπήρχε έλεος, όταν συλλαμβάνονταν. Οι κλέφτες της υπόλοιπης Ελλάδας συμβιβάζονταν ενίοτε και γίνονταν αρματωλοί και μερικοί τιμωρούνταν μόνο με φυλάκιση, από την οποία συχνά σώζονταν. Αλλά οι χαΐνηδες της Κρήτης,όταν έπεφταν στα χέρια της εξουσίας,ήταν χαμένοι. Η μανία των Τούρκων εναντίον τους δεν έβρισκε άλλη ικανοποίηση παρά την θανάτωση με μαρτύρια. Ένας από αυτούς που είχε συλληφθεί κατά το 1699 προσέφερε 2.000 χρυσά,για να τού χαρίσουν την ζωή,αλλά ο πασάς εξαγριωμένος εναντίον του διέταξε να τού κρεμάσουν στο λαιμό τα χρυσά αυτά νομίσματα και να τον πνίξουν μ’αυτά. Λειτουργούσε γι’αυτούς στην Κρήτη ειδικό μηχάνημα για θανάτωση με διαμελισμό. Και η εκτέλεση γινόταν δημοσίως προς παραδειγματισμό. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε να πληθύνουν οι χαΐνηδες και να σχηματισθούν ολόκληρα καπετανάτα,που αποτέλεσαν τους μεγάλους πυρήνες των διαφόρων επαναστάσεων της Κρήτης.
Τα χωριά Κάμπος,Θέρισσον,Λάκκοι και Μεσσαλά έγιναν τα πρώτακαταφύγια των υπερήφανων Κρητών που συνεπολέμησαν μαζί με τους τελευταίους Ενετούς κατά των Τούρκων και διασκορπίστηκαν μετά την αναχώρησή τους.Εκεί εξακολούθησαν να προσφεύγουν και όσοι είχαν ήδη υποστεί τις πρώτες επιθέσεις των γενιτσάρων και προτίμησαν από το να μείνουν στους τόπους τους με την αμφίβολη ελπίδα της διασώσεως μέρους της περιουσίας τους να εγκαταλείψουν,ό,τι είχαν, και να ζήσουν την σκληρή,αλλά ελεύθερη ζωή των βουνών.Τα φαράγγια και τα φοβερά ανάμεσα σε τιτανώδεις απρόσιτους βράχους οροπέδια των Λευκών Ορέων έγιναν τα φρούρια τους.
Τα Σφακιά,που διατήρησαν την αυτονομία τους, όχι από σεβασμό των Τούρκων προς το καθεστώς των Ενετών, αλλά λόγω της οχυρής τους θέσης, των κινδύνων που διέτρεχαν οι Τούρκοι από ενδεχόμενη επίθεση των ανταρτών και του ανυποτάκτου των κατοίκων, ήταν ήδη μια πυκνή εστία πολεμιστών. Η ζωή στα απρόσιτα εκείνα μέρη των ανθρώπων αυτών,η γεμάτη από στερήσεις και κινδύνους ζωή, υπήρξε η φοβερή γυμναστική που παρεσκεύασε πυρήνες επαναστατικούς και η απόδειξη της ζωτικότητας του κρητικού λαού.
Οι αντάρτες αυτοί προέρχονταν από όλες τις τάξεις. Υπήρχαν μεταξύ τους ζωηροί άνθρωποι του λαού και απόγονοι επιφανών επί Ενετοκρατίας οικογενειών,που προτίμησαν, αντί να διατηρήσουν την περιουσία και την δύναμή τους εξισλαμιζόμενοι, φαινόμενο σύνηθες στην τότε Κρήτη, να πάρουν ένα όπλο και να ανέβουν στα βουνά.Από αυτούς σχηματίστηκαν σώματα ολόκληρα,καπετανάτα με αρχηγούς,που η επιβολή τους επί των άλλων οφειλόταν μόνο στα φυσικά τους πλεονεκτήματα και στην πολεμική τους ικανότητα.
Η ιστορία των ανθρώπων αυτών των Λευκών Ορέων,που ήταν ανάλογοι προς εκείνους της Πίνδου,του Ολύμπου,του Παρνασσού,της Οίτης, του Ταϋγέτου και των αρκαδικών βουνών δεν είναι ιστορία προσώπων. Είναι η ιστορία της αντιδράσεως της ζωτικότητας του κρητικού λαού κατά της τουρκικής βίας,η ιστορία του πνεύματος της ελευθερίας, που δεν έπαψε σε καμία εποχή να πνέει στην Κρήτη.

(Πηγή:«Η Ελληνική Επανάστασις» του Διονυσίου Κόκκινου).

ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Είναι να τραβάει κανείς τα μαλλιά του όταν βλέπει μια κυβέρνηση, η οποία δεν είναι σε θέση να πληρώσει ούτε το πολυδιαφημισμένο ψιχουλο-επίδομα αλληλεγγύης, αλλά μεταθέτει τη δεύτερη δόση του φιλοδωρήματος (200€) για τον ερχόμενο Ιούνιο, να εξαγοράζει εργασιακή ειρήνη χρηματοδοτώντας 309 "εργαζόμενους" στον ΟΛΠ με 81,6 εκατομμύρια ευρώ για ν’ αδειάσουν τη γωνιά της...COSCO και να κάααθονται από την ηλικία των πενήντα!
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Τον θυμάστε εκείνο τον αλλοδαπό, Σύριο μουσουλμάνο που του έσκισε δήθεν ο αστυνομικός το κοράνι και έγιναν τα επεισόδια προ καιρού; Ε, λοιπόν πριν δύο μέρες η αστυνομία τον συνέλαβε για σύσταση συμμορία διαρρηκτών!!!! Κανένα ΜΜΕ δεν μετέδωσε φυσικά την είδηση.
Ανάμεσα στα μέλη της συμμορίας του πιάστηκαν και καταζητούμενοι βιαστές.
Έτσι καταλαβαίνετε πόσο στημένη ήταν η δουλειά από συγκεκριμένα κόμματα και ΜΜΕ....
ΕΣΧΑΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΝΑΣΧΕΣΕΩΣ

Η είδηση της πτώσης του υιού του Αντεισαγγελέα Εφετών Ιωάννη Διώτη, από τον 7ο όροφο του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, όπου εργαζόταν σαν νομικός σύμβουλος του υπουργού κ. Χρυσοχοϊδη, ήταν βόμβα μεγατόνων που έσκασε πολύ νωρίς, για να μας δείξει τα ήθη και τα έθιμα της "νέας" μας κυβέρνησης που μάλλον δεν έχουν καθόλου αλλάξει από τα ήθη και τα έθιμα της παλιάς!
Νωρίς - νωρίς άρχισαν οι πτώσεις από τους ορόφους των πολυώροφων κτιρίων κύριε Παπανδρέου!

ΤΟ ΛΗΜΕΡΙ

Σε A2 από A1 υποβάθμισε η Moody΄s την Ελληνική οικονομία και έγινε έτσι ο τρίτος οίκος αξιολόγησης που αναθεώρησε επί τα χείρω την αξιολόγησή του για την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας. Ο οίκος επισημαίνει ότι οι μακροπρόθεσμοι κίνδυνοι για την ελληνική οικονομία αντιμετωπίστηκαν μόνο μερικώς από τα εξαγγελθέντα μέτρα. Όπως σημειώνει ο αντιπρόεδρος της μονάδας κρατικού χρέους του οίκου κ. Arnaud Mares, «η Moody’s θεωρεί ότι η πιθανότητα η Ελλάδα να αντιμετωπίσει προβλήματα βραχυχρόνιας ρευστότητας και χρηματοδότησης είναι αμελητέα εκτός εάν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) αποφασίσει να αλλάξει τους όρους χρηματοδότησης και εγγυήσεων».

euro2day

ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Του Μάρκου Μαρινάκη 
 Στην περίοδο από το 1862 έως το 1900 λειτουργούν στην Κρήτη τα εξής ξένα ταχυδρομεία:
1. Αυστριακό Ταχυδρομείο (1837-1914): Με την αναβάθμιση σε αυστριακά ταχυδρομεία των πρακτορείων Lloyd στην Κρήτη μετά το 1860 αρχίζει να λειτουργεί το Αυστριακό Ταχυδρομείο με τρία γραφεία. Την κλασική περίοδο χρησιμοποιήθηκαν από το Αυστριακό Ταχυδρομείο Κρήτης γραμματόσημα της Λομβαρδοβενετίας και γραμματόσημα του Αυστριακού Levant. Τα ίδια χρησιμοποιήθηκαν την εποχή αυτή γενικά και σ' όλο το χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Το ταχυδρομείο αυτό ήταν το ασφαλέστερο, γι' αυτό, εξ άλλου μ' αυτό διακινείται σχεδόν εξ ολοκλήρου η αλληλογραφία της Κρήτης στο εξωτερικό.
2. Τούρκικο Ταχυδρομείο (1862-1898): Το Ταχυδρομείο αυτό ίδρυσε πολλά γραφεία στην Κρήτη, πολλά πιθανόν να μην λειτουργούσαν και άλλα να διακίνησαν ελάχιστη αλληλογραφία, γιατί δεν ενέπνεαν εμπιστοσύνη στους κατοίκους που προτιμούσαν να διαβιβάζουν την αλληλογραφία τους στο εσωτερικό ιδιωτικά. Τα τρία κεντρικά ταχυδρομικά γραφεία ήταν και πάλι στις πόλεις Χανιά, Ρέθυμνο και Ηράκλειο.
Γραμματόσημα κρητικά τούρκικου ταχυδρομείου δεν κυκλοφόρησαν. Αυτά που χρησιμοποιούσαν ήταν τα Μητροπολιτικά Τούρκικα γραμματόσημα με κρητικές, όμως, σφραγίδες.
3. Ελληνικό Ταχυδρομείο (1881-1885): Το Ταχυδρομείο αυτό λειτούργησε για μικρό χρονικό διάστημα με έδρα τα γραφεία των Ελληνικών προξενείων των πόλεων Χανίων, Ρεθύμνης και Ηρακλείου. Η αλληλογραφία που προωθούσε ήταν των Ελλήνων πολιτών που βρισκόταν στα προξενεία χρησιμοποίησε δε γραμματόσημα που την εποχή αυτή κυκλοφορούσαν στην Ελεύθερη Ελλάδα (Μεγάλες Κεφαλές Ερμού).
4. Γαλλικό ταχυδρομείο (1897-1914): Την κλασική περίοδο, μέχρι το 1900, λειτουργούσε το γαλλικό ταχυδρομείο, με την ίδρυση γραφείων στα Χανιά, Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Άγιο Νικόλαο, Σητεία και Ιεράπετρα. Το 1899 έκλεισαν τα ταχυδρομικά γραφεία του ν. Λασιθίου (Αγ. Νικόλαος, Σητεία και Ιεράπετρα) παρέμειναν τα τρία μεγάλα γραφεία Χανίων, Ηρακλείου και Ρεθύμνου, που διατηρήθηκαν και λειτουργούσαν και μετά το 1900 μέχρι το 1914.
Τη κλασική περίοδο η αλληλογραφία γινόταν βασικά με χρησιμοποίηση Μητροπολιτικών Γαλλικών γραμματοσήμων ή γραμματοσήμων Γαλλικού Levant. Η στρατιωτική αλληλογραφία περνούσε από τα ταχυδρομικά γραφεία και εσφραγίζετο με ατέλεια.
5. Ιταλικό ταχυδρομείο (1897-1914): Με την εγκατάσταση των Ιταλών στο νομό Χανίων λειτούργησε το ιταλικό ταχυδρομείο στο νομό με την ίδρυση γραφείων εκεί. Η αλληλογραφία γινόταν βασικά την κλασική περίοδο με χρησιμοποίηση μητροπολιτικών ιταλικών γραμματοσήμων.
Αλληλογραφία επίσης διενεργείται από τα πληρώματα των λιμενισμένων ιταλικών πλοίων με χρησιμοποίηση ιταλικών γραμματοσήμων σφραγισμένων με τις σφραγίδες των πλοίων.
6. Αγγλικό ταχυδρομείο (1898-1899): Η αγγλική διοίκηση του Ηρακλείου της Κρήτης κατά την μεταβατική περίοδο 1898-99 ίδρυσε στο νομό Ηρακλείου ταχυδρομική υπηρεσία με Κεντρικό Ταχυδρομείο στο Ηράκλειο. Έκδωσε δε τοπικά γραμματόσημα. Ξεχωρίζουμε το περίφημο χειροποίητο 20 παράδες χωρίς οδόντωση, χρώματος μωβ, γραμματόσημο του Αγγλικού ταχυδρομείου το 1898, που θεωρείται το πρώτο κρητικό γραμματόσημο, γιατί είναι το πρώτο που φέρει ελληνικά γράμματα.
Η αλληλογραφία του ταχυδρομείου αυτού ήταν περιορισμένη

Διαβάστε και εδώ για τους αγροτικούς ταχυδρόμους της Κισάμου!!
http://sadentrepese.blogspot.com/2009/05/blog-post_03.html