ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

... στο βάθος του χρόνου Μέρος 6ο τελευταίο
Γράφει η Ευτυχία Δεσποτάκη

Φωτο Παπαδάκης Γιάννης

ΟΙΚΙΑ ΚΟΥΛΟΥΛΑ

Μια περιήγηση στους δρόμους της πόλης Κισάμου - του παλιού Καστελλιού-παρατηρώντας παλιά αρχοντικά και άλλα κτίρια στο βάθος του χρόνου. 1800, 1900, 1910, 1920, 1930, 1940 ή δεν έχει σημασία η χρονολογία; Μια αρχιτεκτονική περιήγηση καθαρά ρομαντική και νοσταλγική. Σταματούμε σε δρόμους και παρατηρούμε σπίτια αρχοντικά της Κισάμου με κήπους και πηγάδια, αυλόπορτες και μπαλκόνια, κεραμίδια ακροκέραμα, γείσα και αετώματα. Κάνομε σκέψεις όπως, αυτές που γράφει ο Γ. Σεφέρης στο ποίημα του « Κίχλη» για τα σπίτια: «Τα σπίτια έχουν τη φυλή τους, τίποτε άλλο. 

ΟΙΚΙΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ ΣΤΕΦ

Καινούρια στην αρχή παίζουν σαν τα μωρά στα περβόλια με τα κρόσσια του ήλιου. Όταν τελειώσει ο αρχιτέκτονας αλλάζουν. Ζαρώνουν ή χαμογελούν ή ακόμα πεισμώνουν με εκείνους που έφυγαν ή με άλλους που θα γύριζαν αν μπορούσαν ή που χάθηκαν τώρα που ο κόσμος έγινε ένα απέραντο ξενοδοχείο».

ΣΤΕΝΟ ΤΣΙΚΑΛΑΚΗ

Τη δεκαετία του 50 χτίζονται πολλά  σπίτια ισόγεια με κεραμοσκεπή, την σκεπαστή βεράντα στη γωνία και μια κολόνα σαν φέρον στοιχείο της σκεπής. Οικία Κουκουλά κάτω από  δημαρχείο, Παπά Δημήτρη Σημαντηράκη, οικία Σαββάκη, οικία Τζιάκη, οικία Ξηρουχάκη και πάρα πολλές άλλες.
Η αναφορά μας αυτή, σε κάποιους ανακαλεί μνήμες, σε άλλους απλά μπορεί να κινεί τη φαντασία. Είναι σίγουρο ότι κάποια χάθηκαν, γκρεμίστηκαν, κάποια ανανεώθηκαν και αλλοιώθηκαν ή κάποια μπορεί να μη τα εντοπίσαμε. Σημασία έχει ότι η Κίσαμος μικρή τότε πολίχνη έπνεε ένα αέρα μικροαστικό και μια αρχοντιά. 
Σήμερα η πόλη μεγάλωσε επεκτάθηκε σε γειτονιές συνοικίες και οικισμούς. Μεγάλα σύγχρονα κτίρια  καλόγουστα και μη, με σεβασμό ή όχι στο περιβάλλον ανυψώθηκαν παντού. Πολυτελείς βίλες δείχνουν μια οικονομική άνεση. Άλλοι άνθρωποι, άλλοι καιροί, άλλα ήθη συνεχίζουν την πορεία της ζωής. Και μαζί και την όποια πορεία της  Κισάμου.