Εν συντομία
Διοικητής της 5ης Μεραρχίας στο μεγαλύτερο διάστημα ήταν ο υποστράτηγος Γιώργος Παπαστεργίου από το Φανάρι Καρδίτσας. Στις 15 Απριλίου απαλλάχτηκε των καθηκόντων του λόγω νευρικού κλονισμού. Τον διαδέχτηκε ο Διονύσιος Παπαδόγκωνας που ανέλαβε την δύσκολη αποστολή να την οδηγήσει στην κυρίως Ελλάδα. Οι μαχητές μετά την Συνθηκολόγηση ένα πράγμα είχαν στο μυαλό τους: Να επιστρέψουν στην Κρήτη! Ήταν το μόνο ελεύθερο μέρος και το βασικότερο έπρεπε να υπερασπιστούν τους δικούς τους ανθρώπους. Άρχισαν οι διαρροές. Πολλοί έκρυψαν τα όπλα που έπρεπε να παραδώσουν στους Γερμανούς. Τα υπολείμματα της Μεραρχίας έφθασαν στην Τρίπολη όπου αναζητούσαν τρόπους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
Οι Γερμανοί από την πλευρά τους δεν σεβάστηκαν τις συνθήκες. Προσπάθησαν να συλλάβουν όσους περισσότερους μπορούσαν για να μην επιστρέψουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους.
Ενώ όμως οι περισσότεροι μαχητές βρίσκονταν στην ηπειρωτική Ελλάδα ο Παπαστεργίου κατάφερε να πάει στην Κρήτη. Με κουρελιασμένη τη στολή του έφθασε στον Κίσσαμο. Εκεί τον αναγνώρισε ο Επίσκοπος της επαρχίας, ο Ευδόκιμος, που δέχτηκε να τον συνοδεύσει σε μια βόλτα. Μαζί ήταν κι ένας διάκονος. Η ιδέα δεν ήταν καλή. Κόσμος έκανε κύκλο γύρω του. Συγγενείς των πολεμιστών, τον ρωτούσαν γιατί άφησε τα παιδιά τους κι επέστρεψε μόνος στην Κρήτη. Ακούγονταν κατάρες. Ξαφνικά ένας έφεδρος χωροφύλακας που είχε δύο αδέλφια στην Μεραρχία τον πυροβόλησε στο κεφάλι με το υπηρεσιακό «μάλιχερ». Η δύναμη της χωροφυλακής δεν κατάφερε να τον συλλάβει εκείνη την στιγμή αφού το πλήθος κάλυπτε τον δράστη.
Λίγες μέρες αργότερα εκτελέστηκε και ο χωροφύλακας από άγνωστους ολοκληρώνοντας τον κύκλο του αίματος…
Έχει ενδιαφέρον η έκθεση της Χωροφυλακής για τις συνθήκες θανάτου.
Οι Γερμανοί από την πλευρά τους δεν σεβάστηκαν τις συνθήκες. Προσπάθησαν να συλλάβουν όσους περισσότερους μπορούσαν για να μην επιστρέψουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους.
Ενώ όμως οι περισσότεροι μαχητές βρίσκονταν στην ηπειρωτική Ελλάδα ο Παπαστεργίου κατάφερε να πάει στην Κρήτη. Με κουρελιασμένη τη στολή του έφθασε στον Κίσσαμο. Εκεί τον αναγνώρισε ο Επίσκοπος της επαρχίας, ο Ευδόκιμος, που δέχτηκε να τον συνοδεύσει σε μια βόλτα. Μαζί ήταν κι ένας διάκονος. Η ιδέα δεν ήταν καλή. Κόσμος έκανε κύκλο γύρω του. Συγγενείς των πολεμιστών, τον ρωτούσαν γιατί άφησε τα παιδιά τους κι επέστρεψε μόνος στην Κρήτη. Ακούγονταν κατάρες. Ξαφνικά ένας έφεδρος χωροφύλακας που είχε δύο αδέλφια στην Μεραρχία τον πυροβόλησε στο κεφάλι με το υπηρεσιακό «μάλιχερ». Η δύναμη της χωροφυλακής δεν κατάφερε να τον συλλάβει εκείνη την στιγμή αφού το πλήθος κάλυπτε τον δράστη.
Λίγες μέρες αργότερα εκτελέστηκε και ο χωροφύλακας από άγνωστους ολοκληρώνοντας τον κύκλο του αίματος…
Έχει ενδιαφέρον η έκθεση της Χωροφυλακής για τις συνθήκες θανάτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου