Γράφει ο Κώστας Χαρτζουλάκης
Η ελιά, όπως όλα το οπωροφόρα δέντρα, για να δώσει καλή παραγωγή είναι απαραίτητο να περάσει μια χρονική περίοδο κατά τη διάρκεια του χειμώνα με χαμηλές θερμοκρασίες (180 ώρες με θερμοκρασία < 7 ºC ή 10 εβδομάδες με θερμοκρασία < 12,2 ºC, αν και υπάρχουν διαφορές μεταξύ των ποικιλιών) για να διακοπεί ο λήθαργος και να γίνει η διαφοροποίηση των οφθαλμιών.
Ωστόσο θερμοκρασίες κάτω από -7ºC προκαλούν ζημιές στα ελαιόδεντρα, αν και η αντοχή τους εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως η διάρκεια των χαμηλών θερμοκρασιών, η ατμοσφαιρική υγρασία, ο άνεμος, η ποικιλία της ελιάς, το στάδιο βλάστησης και η υγιεινή κατάσταση των δένδρων.
Τα φύλλα της ελιάς παγώνουν στους -3 έως -6ºC, ο φλοιός στους -7ºC και το ξύλο στους μεγαλύτερης ηλικίας βλαστούς στους -13ºC.
Οι υψηλές θερμοκρασίες (>10οC ) που επικράτησαν το Δεκέμβριο και εφόσον συνεχιστούν για μακρότερο χρονικό διάστημα και η έλλειψη βροχοπτώσεων μπορεί να επιδράσουν αρνητικά στην ερχόμενη παραγωγή της ελιάς λόγω
-μειωμένης διαφοροποίησης των οφθαλμών (μείωση του αριθμού ταξιανθιών),
-αύξησης του ποσοστού ατελών ανθέων (μειωμένη καρπόδεση),
-πρώιμης ανάπτυξης των ταξιανθιών (κίνδυνος να καταστραφούν τα άνθη αν υπάρξει απότομη πτώση της θερμοκρασίας κάτω από τους 2 οC τέλη του χειμώνα και αρχές της άνοιξης),
-ασύγχρονη ανθοφορία (δυσκολεύει την καρπόδεση και ανάπτυξη καρπών) και
-αύξηση του δακοπληθυσμού λόγω ευνοϊκών συνθηκών για τη διατήρηση των διαχειμαζόμενων μορφών του δάκου.
Οι καιρικές συνθήκες τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο θα είναι καθοριστικοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου