ΝΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ,,,,,,,

ΝΥΜΦΗ ΦΑΛΑΣΑΡΝΗ
Ωκεανίδες, Νηρηίδες, Γοργόνες, Νύμφες και Σειρήνες, πλάσματα βγαλμένα από την μυθολογία μας αλλά και την φαντασία μας. Κόρες του Δία, θεότητες των γλυκών νερών οι Νύμφες γεννήθηκαν στον ουρανό κατέληξαν όμως να κατοικήσουν στους επίγειους παραδείσους, στα δάση, στις πηγές ποταμών και στα καταπράσινα λιβάδια.
Σε όλα τα μέρη της Ελλάδας οι σπηλιές που ο υγρός τους θόλος στάζει στάλα-στάλα και σχηματίζει σταλακτίτες, προπαντός οι πολύ μικρές σπηλιές και οι κοιλότητες των βράχων που αναβλύζουν κρυστάλλινες πηγές ήταν η φυσική κατοικία των Ναϊάδων. Μια τέτοια Ναϊάδα έτυχε να ζήση κατά την παράδοση ή τα λεγόμενα μας στην δυτική μεριά του δήμου μας, η νύμφη Φαλασάρνη. Μάλλον από αυτήν την νύμφη πήρε το όνομα της η ομορφότερη περιοχή του νομού μας, την περιοχή με την φανταστική αμμώδη παραλία και τα πεντακάθαρα
γαλανοπράσινα νερά, τους μικρούς γραφικούς κολπίσκους που αναβλύζουν πηγαία νερά, και όσους απόμειναν από τους υπέροχους αμμόλοφους με τα κάτασπρα κρινάκια.
Φαλασάρνη η νύμφη μας, προστάτιδα αυτής της εξαίσιας ομορφιάς λοιπόν.
Σήμερα τα Φαλάσαρνα είναι μια από τις ομορφότερες περιοχές της Ελλάδος, και πάμπολλα βραβεία τιμούν κάποιους τοίχους κάποιων αδιάφορων καρεκλοκένταυρων. Η καλύτερη παραλία για το 2003 και πάντα μέσα στην δεκάδα τα τελευταία χρόνια κατακλύζεται το καλοκαίρι από χιλιάδες παραθεριστές που λαχταρούν να παιχνιδοκολυμπίσουν στα πεντακάθαρα νερά της περιοχής θαυμάζοντας συνάμα κι ένα μοναδικό ηλιοβασίλεμα.

ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΤΩΝ
H Χερσόνησος του Τηγανιού τα νησάκια Άγρια & Ήμερη Γραμβούσα, αλλά και το Ποντικονήσι, βρίσκονται στα βορειοδυτικά της επαρχίας μας και προστατεύονται από το
ευρωπαϊκό δίκτυο Φύσης 2000.
Πάνω στην Ήμερη Γραμβούσα, το κάστρο που κατασκευάστηκε από τους Ενετούς το 1582 είναι μνημείο ιστορικό, και φυσικά ενταγμένο στο πρόγραμμα «Κάστρων Περίπλους» του υπουργείου Πολιτισμού.
Νησί πολυδιαφημισμένο, πολυπερπατημένο, πολυτραγουδισμένο, πόλος έλξης χιλιάδων τουριστών κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, και ημερήσιας περιπέτειας των ντόπιων κατά φαντασία «πειρατών».
Για την ανάδειξη της κληρονομιάς μας αυτής στο κάστρο αλλά και γενικά στο νησί της ήμερης Γραμβούσας έγιναν κάποια έργα, όπως αναστηλώσεις στο τείχος του κάστρου, κατασκευή τριών κτισμάτων, κατάλυμα για τον φύλακα και τους επιστήμονες που θα πραγματοποιούν μελέτες στο νησί, αναψυκτήριο και τουαλέτες για τους επισκέπτες.
Ο παράδεισος του ψαροτουφεκά.

ΟΤΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΕΧΕΙ ΚΕΦΙΑ
Τελευταίο σε αυτή την μίνι περιήγηση που ξεκίνησα σχετικά με τους επίγειους παραδείσους της επαρχίας μας, άφησα τον Μπάλο. Σε αυτή την βορειοδυτική γωνιά της επαρχίας, δεν μπήκαν μόνο τα κατώτερα κλιμάκια των Θεών (π.Χ Νύμφες και γοργόνες) αλλά μάλλον κι ο ίδιος ο θεός έβαλε την μαεστρία και την τέχνη του, κατάφερε δε και δημιούργησε ένα απίστευτο σύμπλεγμα νησιών –όρμων και μιας μοναδικής για τα ελληνικά δεδομένα λιμνοθάλασσας.
Εξωτικό-εξωπραγματικό- αδύνατον- παραδείσιο- φοβερό- ανεπανάληπτο- μαγεία- είναι πολλά από τα κοσμητικά επίθετα που της δίνουν πρώτο- αντικρίζοντας την περιοχή οι κάθε λογής επισκέπτες.
Ημερήσιοι επισκέπτες 1000 και βάλε, που κάθε χρόνο γίνονται περισσότεροι. Τρόπος επίσκεψης, με τα ιδιωτικά καραβάκια ( αχ κάποιοι κάποτε να μπορούσαν να σκεφτούν τι έχαναν που ήθελαν μόνο Μυρτιδιώτισες) από το λιμάνι μας, αλλά και όσοι θαρραλέοι αψηφούν την μικρή τους περιουσία (αυτοκίνητο) και πάνε από ένα δρόμο που υπάρχει μόνο και μόνο για να μας δυσφημεί. Καρόδρομος για χάρη της ιδιωτικής εκμετάλλευσης λένε πολλοί και μάλλον δεν πέφτουν και όξω.
Η ομορφιά είναι εξωπραγματική και η αντιθέσεις στην χερσόνησο της Γραμβούσας πολλές, το δε τοπίο που πρωτοαντικρίζει ο επισκέπτης από του Μπελιβάνη το ίσωμα, του δημιουργεί δέος που κάνει και τον ερασιτέχνη φωτογράφο να μην μπορεί να αντισταθεί, προσφέροντας μας άθελα του μια σίγουρη διαφήμιση.