15 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ! ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

Διωγμένος από τη Μόσχα, ο ηγέτης του ΡΚΚ (Κουρδικού Εργατικού Κόμματος), Αμπντουλάχ Οτσαλάν, κατέφυγε στην Ιταλία (12 Νοεμβρίου 1998) ζητώντας πολιτικό άσυλο. Δεν του δόθηκε. Στις 30 Ιανουαρίου 1999, ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν έφθασε κρυφά στην Αθήνα με ιδιωτικό αεροπλάνο.
Τον παραπλάνησε η τότε Κυβέρνηση Σημίτη και τον οδήγησε στο Ναϊρόμπι της Κένυας με σκοπό να τον παραδώσει στους Τούρκους…
Ήταν 15 Φεβρουαρίου του 1999, όταν η προδοσία ολοκληρώθηκε…
Προδόθηκε ο Ηγέτης εκατομμυρίων Κούρδων από την Ελλάδα…
Λίγο πριν την απαγωγή του από ξένους πράκτορες και την μετέπειτα παράδοσή του στους Τούρκους διώκτες του ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν δήλωσε.
-«Αυτό που ήξερα μέχρι τώρα και το διαλαλούσα παντού, ήταν ότι η Τουρκία είναι ένα κράτος-συμμορία. Τώρα διαπιστώνω ότι η Ελλάδα είναι ένα κράτος-κωμωδία»...
Θα ακολουθήσει το χρονικό μιας προδοσίας που έχει στιγματίσει για πάντα την Ελλάδα…
Ο Ταγματάρχης Σάββας Καλεντερίδης, προσπαθεί να σώσει τον Οτσαλάν αλλά και την τιμή και την ιστορία της Ελλάδας…
Η Ελληνική ψυχή του, η Ποντιακή καταγωγή του, η ιστορική διαδρομή και μνήμη των προγόνων του, η Στολή του Έλληνα Αξιωματικού την οποία τιμά ολόψυχα, η Εθνική του συνείδηση και ο έμφυτος ανθρωπισμός του, επαναστατούν…
Η Αθήνα πιέζει… «Πέταξέ τον έξω να τον φάνε τα λιοντάρια»…του λέει ένας Υπουργός της τότε κυβέρνησης Σημίτη από το τηλέφωνο…
«Δεν μένεις φιλοξενούμενος εκεί που δεν σε θέλουν»…λέει ο Οτσαλάν…
Λίγες μέρες πριν όταν συμφώνησε να έρθει στην Ελλάδα, είπε…
«Πάμε στην Αθήνα, στην Ελλάδα, στους Έλληνες στα παιδιά του Δία»…
Μόνο που δεν γνώριζε πως στην Ελλάδα άφησε απόγονους κι ο Εφιάλτης…
Ήταν 6 το απόγευμα και ο κλοιός της προδοσίας περιέσφιγγε αφόρητα την κατοικία του ήρωα Έλληνα Πρέσβη κ. Κωστούλα…
Ο Καλεντερίδης, θέλει να δώσει μάχη…
Προτιμά να σκοτωθεί υπερασπιζόμενος το Ελληνικό έδαφος της οικίας του Έλληνα Πρέσβη και τον Οτσαλάν…
Πιέζει…Εκλιπαρεί τον Κούρδο ηγέτη να μην εγκαταλείψει την ασφάλεια της κατοικίας…
Δεν υποκύπτει στις απειλές των Κενυατών για επίθεση εναντίων τους σε λίγες ώρες, όταν η Αφρικάνικη νύχτα θα πέσει βαριά στο Ναϊρόμπι…
Επιμένει να δώσει την μάχη έστω και μόνος του…
Το «Γεράκι του Κουρδιστάν» λαβωμένο και παγιδευμένο, γυρίζει και απαντά στον αποφασισμένο Έλληνα Ταγματάρχη…
«Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Δεν θέλω να σας βάλω σε κίνδυνο»…Ήταν τα τελευταία λόγια του Μεγάλου Κούρδου Ηγέτη, στον Σάββα Καλεντερίδη...

πηγη:http://strategy-geopolitics.blogspot.com/

ΚΑΚΟΣ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ

Πριν λίγο τέλειωσε το παιχνίδι στην Θεσσαλονίκη και θαύμασα την διαιτησία του Κάκου!
Το μόνο που έχω να πω είναι ότι στην ελληνική μυθολογία ο Κάκος ήταν γιος του θεού Ηφαίστου, μεγάλος ληστής και κακούργος. Ο Κάκος ήταν μισός γιγάντιος άνθρωπος και μισός σάτυρος. Κατοικούσε πάνω στον Αβεντίνο ή τον Παλατίνο Λόφο, μέσα σε μια σπηλιά «στολισμένη» με τα ματωμένα μέλη των θυμάτων του και τα κεφάλια τους καρφωμένα στην είσοδο.
Στη ρωμαϊκή μυθολογία ο Κάκος ήταν αρχικά θεότητα της φωτιάς και μετά «υποβιβάστηκε» στην παραπάνω μορφή.
Βέβαια καμιά σχέση με τον δικό μας Κάκο σφυριχτράκια, αλλά όποια ομοιότητα και αν βλέπετε μην απελπίζεστε γιατί κάπου- κάποτε θα βρεθεί ξανά ο ημίθεος Ηρακλής να τον "ξεκάνει".
*
Δια του λόγου το αληθές : el.wikipedia.org/wiki/Κάκος

ΘΑΛΑΣΣΟΚΡΙΝΟΣ

Ο Κρίνος της θάλασσας είναι το μοναδικό φυτό του γένους του που υπάρχει στην Ελλάδα. Κάνει λευκά μεγάλα λουλούδια, με μακρύ σωλήνα και λεπτά τμήματα περιγονίου, ταινιοειδή. Κάνει επίσης μεγάλη και χοανοειδή παραστεφάνη που στην άκρη της έχει δώδεκα οδόντες, ανάμεσα στους οποίους φυτρώνουν οι στήμονες. Τα άνθη βγαίνουν πολλά μαζί στην κορυφή του ψηλού, ισχυρού και χωρίς φύλλα βλαστού. Τα φύλλα είναι μακριά ταινιοειδή και εμφανίζονται λίγο μετά την άνθηση. Ο βολβός του είναι πολύ μεγάλος και έχει διάμετρο μέχρι 10 εκ. Το θαυμάσιο αυτό λουλούδι με το μεθυστικό άρωμα κάνει την εμφάνιση του στις αμμώδεις παραλίες της Κισάμου κατά τον Αύγουστο με Σεπτέμβρη. Φαλάσαρνα Καστέλλι αλλά και Ελαφονήσι είναι τα μέρη που το συναντάμε. Η αύξηση του πληθυσμού το καλοκαίρι με τους παραθεριστές προκαλεί προβλήματα στην επιβίωση του. Πάμπολλες φορές έχω τύχει να το ξεριζώνουν κάτι στρουμπουλές κυρίες με το συμπάθιο.

Οι κρίνοι αναπαράγονται με βολβό, οπότε αν κάποιος αποφασίσει, παρόλα αυτά να μαζέψει λουλούδια, ας μη τα ξεριζώσει, ώστε το φυτό να "ξαναπετάξει".. κι ας αποφύγει τα πολύ νεαρά φυτά, που τώρα σχηματίζουν κονδυλώματα..Αποτελούσε αγαπητό διακοσµητικό µοτίβο της Μινωικής τέχνης, ο θαλασσόκρινος ή ο Pancratium maritimum όπως είναι το επιστημονικό του όνομα και πασίγνωστος έγινε από τις τοιχογραφίες της υστεροκυκλαδικής Θήρας.

ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΗΣ ΚΕ΄ΕΠΚΑ

Η φωτιά στο αυτοκίνητο μάρκας Οpel της Εφορείας Κλασικών Αρχαιοτήτων που ήταν σταθμευμένο στην οδό Δασκαλογιάννη στη Σπλάντζια ξέσπασε στις 3 τα ξημερώματα της Παρασκευής
Άγνωστοι τοποθέτησαν στουπιά με εύφλεκτο υλικό, πιθανότατα βενζίνη, στον πίσω αριστερό τροχό του οχήματος και τα άναψαν.
Κάτοικοι της περιοχής έκαναν λόγο για ισχυρό κρότο που ακούστηκε, καθώς το λάστιχο πήρε φωτιά και έσκασε.
Οι φλόγες προκάλεσαν σημαντικές ζημιές στο εσωτερικό του οχήματος. Η εμπρηστική επίθεση αυτή προκάλεσε την έκπληξη της τοπικής κοινωνίας καθώς η Εφορεία Κλασικών Αρχαιοτήτων είναι γνωστή για την προσφορά της στην ανάδειξη σημαντικών ιστορικών μνημείων.
"Ήταν ένα από τα δύο υπηρεσιακά μας αυτοκίνητα και το ότι έπαθε πολύ μεγάλες ζημιές μας προβληματίζει ιδιαίτερα, γιατί ήταν απαραίτητο για τις εργασίες που πραγματοποιούμε και για τη μεταφορά του προσωπικού μας" δήλωσε η κ. Νινιού, προϊσταμένη της Εφορείας. Η ίδια επισήμανε ότι η υπηρεσία δεν είχε δεχθεί κάποια απειλή.
Την προανάκριση για την περίπτωση διενεργεί η αστυνομία και το ανακριτικό της Πυροσβεστικής.

ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΠΗΓΑΔΙ

Σε μια κωμόπολη της Κρήτης, έμενε πριν κάμποσα χρόνια ένας γέρος που τον έλεγαν Μανωλάκη, έγραφαν τ' όνομά του πάντα με ωμέγα. Όταν τον βλέπαμε να κυκλοφορεί έξω, απαραιτήτως είχε και το γάιδαρό του μαζί. Τις περισσότερες φορές βρισκόταν πάνω στο γάιδαρο καμαρωτός, καθισμένος στο πλάι και κουνώντας ταυτόχρονα και τα δυο του πόδια στην κοιλιά του ζωντανού, χωρίς παραδόξως να πέφτει από το βιασμό του κέντρου μάζας. Άλλες φορές πάλι τον τράβαγε φορτωμένο με ξύλα βρίζοντας από μέσα του για τη μπόρα που ετοιμαζόταν να ρίξει και άλλες απλώς περπάταγε μαζί του χρησιμοποιώντας τον ως διακοσμητικό στοιχείο .
Έμοιαζε καταπληκτικά, όπως θα έχετε ήδη καταλάβει, με την περιγραφή του Σάντσο στο Δον Κιχώτη! Να εξομολογηθώ την αμαρτία μου: Τον είχα άχτι! Τον σιχαινόμουν! Κι αν ο λόγος του μίσους μου, τώρα μου φαίνεται γελοίος, εκείνη την εποχή μου έδωσε κίνητρο να του κάνω μεγάλη καζούρα: Μου είχε πει χαιρέκακα να κουρέψω τα μαλλιά μου γουλί γιατί όταν θα μεγαλώσω, λέει, θα μαδούσαν και θα γινόμουν σαν κι εκείνον καράφλας! Μοιραίο το λάθος του...Ακολούθησε συμβούλιο με τον κολλητό, το Δημήτρη. Μελετήσαμε πολλά σχέδια αντεπίθεσης, όπως να του χαλάγαμε τον αχυρώνα ή να του κατουρούσαμε στις γλάστρες και να του ξεραίναμε τα λουλούδια, αλλά τελικά δε μας ενθουσίαζε κανένα από δαύτα. Κι εκεί που ήμασταν έτοιμοι να τα παρατήσουμε, ο Δημήτρης είχε τη φαεινή ιδέα να κάνουμε extreme games: Να βάλουμε φωτιά στο πηγάδι του! Φανταστήκαμε την τροφαντή και αξύριστη φατσούλα του Μανωλάκη να χαζεύει το πηγάδι του ενώ αυτό βγάζει καπνούς, τον φανταστήκαμε να κάνει το σταυρό του σαστισμένος και είπαμε: "Ναι, αυτό είναι!"Βέβαια δεν είναι εύκολο πράγμα να βάλεις φωτιά σ' ένα πηγάδι. Το ξέραμε καλά. Ξέραμε ότι θα χρειαστούμε κάτι εύφλεκτο να ρίξουμε μέσα. Σκεφτήκαμε οινόπνευμα αλλά ήταν πανάκριβο και πάνω στον επιστημονικό μου οίστρο απεφάνθην ότι θα ξεθύμαινε πριν να πέσει στο πηγάδι και δε θ' άναβε. Ύστερα το οινόπνευμα δεν καπνίζει πολύ κι έτσι δε θα είχε το εγχείρημα τα "εφέ" που προσδοκούσαμε. Ο Δημήτρης επέμενε να πετάξουμε χαρτιά, μπαμπάκια, ξύλα και λοιπά καυσοδιάφορα που θα έμεναν πάνω πάνω κι έτσι θ' άναβαν εύκολα. Το πρόβλημα όμως ήταν το νερό. Έπρεπε να καταπολεμήσουμε το νερό του πηγαδιού που θα έβρεχε τα ξύλα και επιπλέον χρειαζόμασταν ικανή ποσότητα προσανάμματος για να πάρουν φωτιά τα καυσοδιάφορα. Η λύση ήρθε από το βενζινάδικο του Χάρη. Σαν να ήταν χθες τον θυμάμαι να μετράει τις οικονομίες μας, τα παγωτά εβδομάδων, για να μας γεμίσει δυο μπιτόνια ντίζελ, τα οποία αγκομαχώντας κουβαλήσαμε ως το σημείο του εγκλήματος. Πριν κάνουμε οτιδήποτε με το πετρέλαιο, φροντίσαμε να ρωτήσουμε ξανά και ξανά αν το πετρέλαιο κάθεται πιο πάνω από το νερό. Τόσα λεφτά θα δίναμε, ήταν κρίμα να πάνε στον πάτο του πηγαδιού και να μην κάνουμε δουλειά. Αδειάσαμε στα μουλωχτά τα μπιτόνια, τα οποία εξαφανίσαμε στην πίσω μεριά του κήπου. Σίγουροι ότι ρίξαμε αρκετό πετρέλαιο και ότι αυτό έμεινε πάνω - πάνω, αποφασίσαμε ότι δε χρειάζεται να ρίξουμε ξύλα και λοιπά στο πηγάδι και να χρονοτριβούμε, αλλά απλώς να βάλουμε φωτιά στο πετρέλαιο. Αυτή όμως ήταν και η μοιραία παράμετρος που δεν υπολογίσαμε από πριν. Το πηγάδι ήταν βαθύ. Ό,τι αναμμένο κι αν ρίξαμε μέσα δεν πρόλαβε να φτάσει αναμμένο στο πετρέλαιο. Ο καλύτερος αυτοσχέδιος μηχανισμός που μπορέσαμε να φτιάξουμε έφτασε μεν στο πετρέλαιο αλλά πέφτοντας με δύναμη έσβησε!!! Απογοητευτήκαμε, εξαφανίσαμε ό,τι πειστήριο του αποτυχημένου εγκλήματος είχε απομείνει στην επιφάνεια και κόψαμε λάσπη. Την άλλη μέρα η τύχη μας έπαιξε άτιμο παιχνίδι: Ο Μανωλάκης έβγαλε νερό από το πηγάδι για να ποτίσει το γάιδαρο κι αυτός, ασυνήθιστος στο να πίνει πετρέλαιο, τίναξε τα πέταλα με δύναμη, λίγα μέτρα μακριά από το καταραμένο πηγάδι. Δεν ήταν το ξύλο που φάγαμε η αιτία να αναθεωρήσουμε μια για πάντα κάποιες απόψεις για τη ζωή, αλλά το πραγματικά δυστυχισμένο πρόσωπο του Μανωλάκη, που έχασε κάτι που αγαπούσε πραγματικά, χωρίς στην ουσία να φταίει αυτός, αλλά εμείς και η μαλακία μας...
Αυτό το καταπληκτικό (απολογητικό) σημείωμα,γράφτηκε το 2003 από κάποιον φίλο που σήμερα ζει στην μακρινή Σκωτία. Εγώ έψαξα και βρήκα για τον φίλο μου και τον γάιδαρο αλλά και τον Μανωλάκη με Ωμέγα, να έτσι για να του θυμίσω λίγο το Καστέλι.

ΕΓΩ ΝΟΣΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΕΛΕΙ ΝΟΣΗΛΕΙΑ

Τελευταία όλο και περισσότεροι γράφουν για τα κακώς κείμενα των κέντρων υγείας και ιδιαίτερα για τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν σε θέματα οργάνωσης αλλά και εξυπηρέτησης των ασθενών.
Κατά αρχάς δεν έχω τίποτα με κανένα γιατρό, οι γιατροί είναι οι τελευταίοι που έχουν την ευθύνη και ιδιαίτερα στα περιφερειακά κέντρα υγεία.

Όμως δείτε μια έρευνα του καθηγητή Κυριόπουλου ......
Η Σχολή Δημόσιας Υγείας πραγματοποίησε έρευνα για το πολυπόθητο σύστημα υγείας μας και δυστυχώς τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας όχι μόνο επιβεβαιώνουν το χάλι του συστήματος αλλά και τα ποσοστά ικανοποίησης των πολιτών είναι στο χαμηλότερο σημείο. Άρα το πρόβλημα στον ευαίσθητο τομέα της υγείας είναι υπαρκτό και αμ τι άλλο κινδυνεύει να γίνει χρόνιο.
Τα συμπεράσματα που καταλήγει η έρευνα και φανερώνουν την δυσαρέσκειας των πολιτών είναι τα ακόλουθα:
α) Η ακαταλληλότητα των χώρων υποδοχής και νοσηλείας
β) Η έλλειψη σεβασμού από το προσωπικό, κυρίως διοικητικό και
γ) Η απουσία «έγκαιρης προσοχής» προς τους ασθενείς από τους γιατρούς.
Το καταλάβατε ; Αν οχι εμείς είμαστε αυτοί που αυτοί πληρώνουμε την οικονομική αλλά και διοικητική κρίση του Ε.Σ.Υ, με τα γνωστά αποτελέσματα, δηλαδή το σπρώξιμο των ασθενών σε ιδιωτικές κλινικές και πολλές φορές και με «παραπληρωμές».
Τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει ο γιατρός βέβαια από την άλλη μεριά, που δεν υπάρχει αμφιβολία υπάρχουν, μπορεί να μην ενδιαφέρουν και πολύ τον ασθενή. Αυτός αγωνιά για την δική του υγεία και όχι για του συστήματος.
Βέβαια ο καθηγητής κ. Γιάννης Κυριόπουλος, καταλήγει στην έρευνα του, ότι «ο μισθός του γιατρού πρωτοβάθμιας φροντίδας, αντιστοιχεί σε δύο ώρες εργασίας, άρα η προσφορά αυτή δεν μπορεί να εξισορροπήσει την αυξανόμενη ζήτηση».
Ένα ολόκληρο σύστημα λοιπόν «νοσεί» επειδή υπάρχει έλλειψη ταλάντων; Μπορεί !!!
Αυτό όμως μπορεί να μην παράλογο, είναι όμως ολίγον αντίθετο σε κάτι αρχαίους όρκους και γνωρίζουμε στο τέλος ποιος την πληρώνει πάντα την πίτα «ο έλληνας ασθενής»...

ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΟΥΝ........

Την άποψη ότι όσοι τον τελευταίο καιρό καταφέρονται εναντίον του θα το μετανιώσουν και θα καταλάβουν ότι έκαναν λάθος, εξέφρασε το Σάββατο από τα Χανιά ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Χρήστος Μαρκογιαννάκης.

Με αφορμή τα όσα έγιναν αλλά και τα όσα ειπώθηκαν μετά και τα γεγονότα στο λιμάνι του Πειραιά, αλλά και κατά την σύσκεψη στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης πριν από δύο ημέρες, ο κ. Μαρκογιαννάκης δήλωσε:«Πιστεύω πως δεν θα περάσει πολύς καιρός και όλοι εκείνοι που με κάθε τρόπο προσπάθησαν να με μειώσουν, βρίζοντάς με και απειλώντας με, θα μετανιώσουν γι' αυτό το πράγμα και θα καταλάβουν ότι έκαναν ένα πολύ μεγάλο λάθος. Θα καταλάβουν ότι έκαναν λάθος και κακό για την Κρήτη» είπε, εκτιμώντας πως η εικόνα που παρουσιάστηκε «μάλλον θα μας κάνει κακό, παρά καλό».Ο κ. Μαρκογιαννάκης αναφέρθηκε και στα όσα συνέβησαν πριν από λίγες ημέρες στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και είχαν σαν αποτέλεσμα να αποχωρήσουν οι αγρότες από τη σύσκεψη με τον υπουργό Σωτήρη Χατζηγάκη.«Εκείνο το οποίο θέλω να τονίσω είναι το πολύ θλιβερό γεγονός που συνέβη πριν από δύο ημέρες στο γραφείο του υπουργού Γεωργίας, όπου με αρχηγό τον κ. Γαβαλά -που σύμφωνα με την συνείδηση των ελαιοπαραγωγών είναι ο μεγάλος υπεύθυνος για αυτό το κατάντημα του λαδιού- αποχώρησαν. Αποχώρησαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι δήμαρχοι οι προσκείμενοι στο ΠΑΣΟΚ, οι νομάρχες και οι αγροτοσυνδικαλιστές» συνέχισε, εκφράζοντας τη λύπη του -όπως είπε- που «δύο-τρεις Χανιώτες και ο κ. Σκουλάκης έφυγαν και εκείνοι».

Ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών απηύθυνε και δυο ερωτήματα «σε αυτούς τους Χανιώτες που παριστάνουν τους αγροτοσυνδικαλιστές».

«Τι έκαναν, πού ήταν, ποιους δρόμους έκλεισαν όταν λεηλατούνταν οι συνεταιρισμοί στα Χανιά και πού ήταν και τι έκαναν όταν γινόταν το όργιο και οι ληστρικές επιδρομές από άλλους νομούς σε βάρος του νομού Χανίων;».

*

Πηγή : http://www.in.gr/news

*

Υ.Σ Για το τελευταίο δεν έχω καμιά αμφιβολία, αν δούμε σε τι χάλι είναι οι Ενώσεις μας (Κισάμου-Κολυμβαρίου-Μάλεμε-Χανίων). Από την άλλη σιγά μην μετανοιώσουν οι τηλεκατευθυνόμενοι αγροπατέρες.

Άραγε εκείνο το έργο του Ποτάκη (οινοσυσκευαστήριο) στην Κίσαμο, προς Καλυβιανή μεριά, τι έγινε και ρήμαξε;

ΤΑ ΟΠΛΑ ΣΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Του Κώστα Παπαγεωργίου

Το φαινόμενο της –παράνομης– οπλοφορίας και οπλοχρησίας, το οποίο απαντά με ιδιαίτερη έμφαση και εξάπλωση στην Κρήτη, έχει συγκεκριμένες αιτίες παραγωγής του (ιστορικές, κοινωνικές, εθιμικές, ψυχολογικές) μέσα από τις οποίες κατανοείται αλλά και μέσω των οποίων μπορεί να περιοριστεί. Στην Κρήτη ειδικά, παρατηρείται μια ξεχωριστή στάση της κοινωνικής συνειδήσεως απέναντι στην κατοχή και χρήση των όπλων η οποία, αντιμετωπίζοντας το φαινόμενο στα πλαίσια μιας «εθιμικής» του προελεύσεως, καταλήγει τελικώς να το δικαιολογεί, παρέχοντας επιπόλαια «νομιμοποίηση» σε όσους δεν το αντιμετωπίζουν κριτικά αλλά συναισθηματικά. Ωστόσο, η συναισθηματική φόρτιση δεν μπορεί να ευρίσκει τρόπους εκτόνωσης επικίνδυνους για τη ζωή των συνανθρώπων και τελικά παράνομους. Η συνήθεια της παράνομης οπλοφορίας ή οπλοχρησίας, ως μέσο διασκέδασης ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο, συνιστά ξεκάθαρα και ρητά στοιχείο πολιτισμικού πρωτογονισμού για το νησί της Κρήτης, μια περιοχή μοναδική στην Ελλάδα και την Ευρώπη για την ένδοξη ιστορία και τον απέραντο πολιτιστικό της πλούτο. Η πλέον παράνομη, με τραγικές κοινωνικές συνέπειες, μορφή της χρήσεως των όπλων στην Κρήτη εκδηλώνεται, αναμφίβολα, με το κοινωνικά και εγκληματολογικά ιδιότυπο φαινόμενο της «βεντέτας». Συχνή είναι η λαογραφική ερμηνεία-στάση-εκδοχή της παράνομης οπλοχρησίας, που ιστορικοποιεί το πρόβλημα και το ανάγει σε σύγκρουση μεταξύ αναγνωρίσιμων εχθρών (Τούρκων και Ελλήνων, ντόπιων και ξένων κ.λ.π.), με τους όρους μιας διχοτομίας. Η στάση βέβαια αυτή σκοπό έχει τον εξωραϊσμό του παρελθόντος, ασχέτως της ορθότητάς της. Τόσο η οπλοχρησία, όσο και η βεντέτα, αποτελούν κοινωνικά φαινόμενα που υπάρχουν και αναπαράγονται σε συγκεκριμένα κοινωνικά πλαίσια. Συνδέονται με την κοινωνία, ιδίως την κλειστή οικονομία και κλειστή δομή των κοινωνιών αυτών. Η πλούσια σχετική νομολογία, αποκαλύπτει τη συμβολή της παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας στην αύξηση της εγκληματικότητας της Κρήτης. Η στάση των Κρητών σήμερα απέναντι στα όπλα, χαρακτηρίζεται από οξείες αντιθέσεις. Από τη μια πλευρά, η αγάπη τους για τα όπλα είναι αδιαμφισβήτητη, καθώς συνδέεται, όπως από τις προηγούμενες σελίδες έχει καταφανεί, με τις ιστορικές μνήμες και τα αιματηρά επαναστατικά κινήματα, που οδήγησαν στην κατάκτηση της επί αιώνες πολυπόθητης ελευθερίας. Η σύνδεση της οπλοφορίας στην Κρήτη με το ένδοξο ιστορικό παρελθόν και την πατρογονική κληρονομιά έχει οδηγήσει, κυρίως τη λαϊκή συνείδηση, σε μια στάση αποδοχής του φαινομένου, ακόμη και στις παράνομες μορφές του. Σήμερα ωστόσο, στην Κρήτη κυκλοφορούν ακόμη και τα πιο σύγχρονα όπλα, με αποτέλεσμα όχι μόνον επικίνδυνες χρήσεις τους σε κοινωνικές εκδηλώσεις, αλλά και τη συμβολή τους στην αύξηση της εγκληματικότητας. Τα φαινόμενα συνεπώς αυτά, πρέπει να καταπολεμηθούν. Για το λόγο αυτό, τα τελευταία χρόνια εκδηλώνονται όλο και περισσότερες πρωτοβουλίες, και μάλιστα από τους πλέον έγκυρους φορείς, όπως για παράδειγμα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, για την καταπολέμηση της παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας.

ΠΗΓΗ: INSTITUTE FOR CRETAN LAW HANIA, CRETE

ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΦΟΝΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Όχι μόνο κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερος, αλλά κάνει και την επανεμφάνισή του στην πολιτική ζωή του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους. Ο λόγος για τον έποικο Κενάν Ακίν, καταζητούμενο με ερυθρό δελτίο της Ιντερπόλ για την άνανδρη δολοφονία του ηρωομάρτυρα Σολωμού Σολωμού, κατά τη διάρκεια των γεγονότων της Δερύνειας, τον Αύγουστο του 1996 στην Κύπρο.
Σύμφωνα με τα τουρκοκυπριακά μέσα ενημέρωσης ο Κενάν Ακίν, πρώην «υπουργός» του Ραούφ Ντενκτάς, είναι ένας από τους υποψήφιους στο ψηφοδέλτιο του κόμματος «Ελευθερίας και Μεταρρύθμισης» του ψευδοϋπουργού Εξωτερικών Τουργκάι Αβτζί, για τις λεγόμενες βουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν στις 19 Απριλίου στο ψευδοκράτος. Το κόμμα του κ. Αβτζί, το οποίο θα... «τιμήσει» με την παρουσία του ο δολοφόνος Κενάν Ακίν, συνεργάζεται με το «κυβερνών» Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα και μετέχει στην ψευδοκυβέρνηση του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ με δύο «υπουργούς». Μετά τα δραματικά γεγονότα της Δερύνειας, ο Κενάν Ακίν είχε αποσυρθεί από το πολιτικό προσκήνιο του ψευδοκράτους και οι πληροφορίες τον ήθελαν να κινείται μεταξύ Τουρκίας και ψευδοκράτους, αποφεύγοντας ταξίδια σε άλλες χώρες για να μην εντοπιστεί και συλληφθεί.

ΠΗΓΗ :http://www.ethnos.gr/

ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΙ Λ.Τ.ΧΑΝΙΩΝ

Κάνοντας μια βόλτα στο διαδίκτυο και ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά σε όλα τα σχετικά άρθρα για το λιμάνι Καβονησίου, (ελάτε που δε το ξέρετε έτσι !!!) αντιλήφθηκα τι πάει να πει μεγίστη κοροϊδία. Σας παραθέτω μερικά «μαργαριτάρια» με χρονολογική σειρά. Το Λιμάνι Κισάμου ( αν το προτιμάτε έτσι) αποτελεί την Δυτική Πύλη εισόδου της Κρήτης και έχει εκφρασθεί η σκέψη να συνδεθεί με λιμάνια της Δυτικής Μεσογείου και της Αδριατικής το ταχύτερο δυνατό (1995). Η χωροταξική μελέτη που έχει ανατεθεί στο λιμενικό ταμείο προχωράει κανονικότατα (2002). Σχεδιάζεται να γίνει πόλος έλξης των τουριστών και δεύτερη πύλη εισόδου για το νομό (2004). Η μελέτη Ρογκάν μας κάνει να αισθανόμαστε πολύ υπερήφανοι, και μια νότα αισιοδοξίας μας διαπερνά μιας και οι μαρίνες, οι κυματοθραύστες, οι αποθήκες, οι χώροι αναψυχής, φαίνονται τόσο ωραία ……στο χαρτί (2006). Αυτά τα ωραία μπορείς να βρεις για το θαλασσοδαρμένο Καβονήσι μας. Η αλήθεια βέβαια είναι διαφορετική, πολύ διαφορετική και συνάμα πολύ πικρή.
……………………………………………………………
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή, για να καταλάβει και η θείτσα μου που με ρωτάει συνεχώς τι γίνεται με το λιμάνι μας. Κατ αρχάς το λιμάνι μας ανήκει στο Λιμενικό Ταμείο, που έχει στην αρμοδιότητα του την χρήση και εκμετάλλευση όλων των λιμένων και λιμενίσκων του Νομού, εκτός από αυτά που ανήκουν στο δήμο Χανίων. Σκοπός του ΛΤΝΧ είναι η οργάνωση και η λειτουργία του λιμανιού με κατά το δυνατόν σύγχρονες υποδομές ώστε να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις για την εξυπηρέτηση επιβατών πλοίων και φορτίων. Επειδή το Λιμενικό Ταμείο δεν έχει άλλους οικονομικούς πόρους, έχει νομοθετικά καθοριστεί η καταβολή τελών από όσους χρησιμοποιούν τις λιμενικές ζώνες. Τα τέλη αυτά, είναι ανταποδοτικά, και χρησιμοποιούνται για τη βελτίωση του λιμανιού. Έτσι πρέπει να εισπράττει :

Α. Τέλη εισιτηρίων (από επιβάτες και οχήματα).

Β. Τέλη προσόρμισις και παραβολής πλοίων

Γ. Τέλη διακίνησης εμπορευμάτων

Δ. Τέλη χρήσης ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού

Ε. Τέλη χρήσης χερσαίων και θαλασσίων λιμενικών ζωνών.

Ακόμα να:

1. Διερευνά τα αιτήματα των τοπικών κοινωνιών, ως προς τις κατά τόπους λιμενικές ανάγκες.

2. Εκπονεί συστηματικές και επιστημονικά τεκμηριωμένες μελέτες για τη συντήρηση και ανάπτυξη των λιμενικών υποδομών.

3. Παρακολουθεί και επιβλέπει τα πραγματοποιούμενα έργα.

4. Φροντίζει για τη σωστή λειτουργία του ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού.

Αυτά λοιπόν θεία μου πρέπει να κάνει το ΛΤΝΧ, τώρα αν τα κάνει δεν μένει παρά να ρωτήσουμε κάποιον από την 9μελής επιτροπή του, που τακτικά επισκέπτεται το λιμάνι μας και βλέπει την κατάσταση του (χα-χα-χα). Αλλά κοίτα να δεις το ξέχασα !!! Κανείς μα κανείς Καστελλιανός δεν είναι πια στην επιτροπή, άρα γιατί να έλθουν.
………………………………………………………

Επειδή στα λιμάνια της Κρήτης υπάρχουν όλα τα μοντέλα διαχείρισης λιμένων που επιτρέπει η ελληνική νομοθεσία: Ιδιωτική μαρίνα, λιμενικά ταμεία, δημοτικά λιμενικά ταμεία, δια-δημοτικά λιμενικά ταμεία και Οργανισμός Λιμένας Α. Ε, καλό είναι επιτέλους να ζητήσουμε και μεις όπως καλώς έκανε ο δήμος Χανίων, να περιέλθει η αρμοδιότητα της διαχείρισης του λιμανιού μας στον δήμο μας. Για να μην σε κουράζω άλλο θείτσα μου μάθε ότι ο γενικός προγραμματισμός του λιμανιού μας με τελειωμένες όλες τις μορφές ανάπτυξης των λιμενικών και χερσαίων εγκαταστάσεων, γενικώς η λειτουργία όλης της λιμενικής ζώνης έχει ημερομηνία λήξεως το 2035, καλό κουράγιο λοιπόν.

*

Το ένα πράγμα φέρνει τ΄άλλο, δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι ο μόνος δήμαρχος που πέρασε από το Κάστέλλι και ενδιαφέρθηκε για το λιμάνι μας ήταν ο Αντώνης ο Σχετάκης, όλοι οι άλλοι το ξέρουν για το ουζάκι τους. Βαρύ αλλά αληθινό!!

Η ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΟΥ

Ο Φάρος των Χανίων (φώτο 1) αποτελεί σίγουρα έργο της Αιγυπτιοκρατίας στο νησί και λογικά θα χτίσθηκε μετά το 1834 μιας και στην τρίτη γκραβούρα τον βλέπουμε κατεστραμμένο. Έτσι τον αποτύπωσε στο υπέροχο βιβλίο του ο R. Pashley, Ταξίδια στην Κρήτη Α΄, την χρονιά αυτή που μας επισκέφτηκε. Στην δεύτερη γκραβούρα που είναι βενετσιάνικη φαίνεται πως ήταν τότε ο φάρος. Πιθανολογείτε οτι κατασκευάστηκε μεταξύ 1595 – 1601. Αυτός ο φάρος υπήρχε ως και τις αρχές του 1811 όταν την περιοχή επισκέφτηκε ο Γάλλος διπλωμάτης J. Τancoigne γιατί τον είδε. Άρα ο Βενετσιάνικος φάρος των Χανίων καταστράφηκε μεταξύ 1812-1834 την εποχή που Σερασκέρης στο νησί ήταν ο Χατζή Οσμάν Πασάς.

" Ο φάρος μας, το στολίδι και σήμα κατατεθέν της πόλης μας, έχει ύψος 21 μ., με ύψος εστίας από την επιφάνεια της θάλασσας, 26 μέτρα και το φως του φτάνει σε απόσταση 7 μιλίων. Είναι ο παλαιότερος που σώζεται μέχρι σήμερα, όχι μόνο των Ελληνικών παραλίων αλλά και της Μεσογείου κι ένας από τους παλαιότερους στον κόσμο.
Μα το φως του δεν φωτίζει μόνο τα σκοτεινιασμένα, ανταριασμένα πέλαγα. Σαν παλμός της καρδιάς της αγαπημένης πόλης μας, αναβοσβήνει και φωτίζει και τις δικές μας καρδιές στις μπόρες και στις φουρτούνες που περνούμε. Και αυτό το άσβεστο φως που αδιάκοπα χτυπά μέσ’το σκοτάδι, ελπίδα είναι και παρηγοριά, όχι μόνο των ναυαγών της θάλασσας μα και των θαλασσοδαρμένων της ζωής… Κι είναι σαν να λέει γλυκά…

"βάστα καρδιά και χτύπα στο ρυθμό μου… θα ξημερώσει ξαστεριά, και στο δικό σου πέλαγο..".

Βιβλιογραφία: M.J.Tancoigne σε μετάφραση Μαριέττας Ασημομύτη.

Robert. Pashley σε μετάφραση Δάφνη Γόντικα. Ομιλία Υπουργού Εξωτερικών κ. Ντόρας Μπακογιάννη.

AΛΛΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΑΚΟΜΑ !!

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ: Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε δευτερολογία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ (Υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Παίρνω την ευκαιρία να απαντήσουμε ξεκάθαρα ότι η Σαμοθράκη με την Αλεξανδρούπολη έχει αποκατασταθεί πλήρως. Υπάρχει και το πλοίο ΣΑΟΣ 2, το οποίο εκτελεί τα δρομολόγια. Βγάλαμε και διαγωνισμό για επιδοτούμενα τέσσερα δρομολόγια με την υποχρέωση του πλοιοκτήτη να κάνει έξι δρομολόγια στο διαγωνισμό της 11ης Μαρτίου. Όσον αφορά τα Κύθηρα, κάναμε τις αλλαγές τις οποίες είχαμε προαναγγείλει και θέλω εδώ να καθησυχάσω και τους πολίτες στο Καστέλι, διότι έχει δημιουργηθεί ένα θέμα χωρίς να υφίσταται. Ξέρετε ότι το Καστέλι είχε μια σύνδεση μέσω Κυθήρων-Αντικυθήρων με τον Πειραιά. Δεν πρόκειται να αλλάξει αυτή η σύνδεση. Στα Κύθηρα τα δρομολόγια έχουν βγει στο διαγωνισμό, έχει γίνει ο διαγωνισμός και έχουμε προσφορές, μάλιστα με σύγχρονα πλοία, όχι με το ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ με το οποίο ταλαιπωρήθηκαν αρκετά και το γνωρίζουν οι κάτοικοι και οι πολίτες που το χρησιμοποιούσαν, αλλά μ’ ένα σύγχρονο πλοίο όπως το ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ που κατέθεσε προσφορά, ένα σύγχρονο πλοίο που για οχτώ χρόνια ζήτησε το δρομολόγιο και με υποχρέωση αντικατάστασής του με καινούριο πλοίο μέσα σ’ αυτήν την οκταετία. Τα δρομολόγια είναι από τον Πειραιά Κύθηρα-Αντικύθηρα-Καστέλι, ένα δρομολόγιο και επιστροφή. Ένα δρομολόγιο Γύθειο-Κύθηρα-Αντικύθηρα-Καστέλι. Δύο προσεγγίσεις, λοιπόν, στο Καστέλι αντί για μια, άρα οι φίλοι μας από το Καστέλι δεν έχουν κανένα λόγο να ανησυχούν -θα το απαντήσουμε βεβαίως και στους τοπικούς φορείς και στους συναδέλφους Βουλευτές που το ζήτησαν και στη Δήμαρχο- και ένα δρομολόγιο με το ίδιο πλοίο από Πειραιά Κύθηρα-Αντικύθηρα-Ρέθυμνο. Αυτό μπήκε ως παραπάνω δρομολόγιο για τον εξής λόγο, διότι έτσι θα μπορέσει να έχει μεταφορικό έργο, άρα να συμφέρει να μπει ένα σύγχρονο και γρήγορο πλοίο, να λυθεί για πάντα το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν κυρίως τα Αντικύθηρα, διότι τα Αντικύθηρα βρίσκονται στη μέση ακριβώς του Αιγαίου με δύσκολες καιρικές συνθήκες, μ’ ένα λιμάνι που βλέπει πάνω στο βοριά που δύσκολα προσεγγίζει το μικρό πλοίο που κάνει τη Νεάπολη–Δίον-Κύθηρα.Όσον αφορά τέλος το θέμα του Σαρωνικού, είναι ένα θέμα ιδιαίτερα ευαίσθητο. Ξέρετε ότι δεν μπήκε γιατί δεν μπορεί να πάει συμβατικό πλοίο. Δεν ενδιαφέρεται, δεν έχει μεταφορικό έργο. Στην Ύδρα ευτυχώς δεν έχουμε ακόμα αυτοκίνητο και δεν πρόκειται να έχουμε ούτε μηχανάκια. Έχουμε, όμως, δύο δρομολόγια, όπως τα ζήτησαν οι Υδραίοι, με τα ταχύπλοο πλοίο με τιμές συμβατικού πλοίου. Μπορούν δηλαδή να πηγαίνουν το πρωί και να γυρίζουν το βράδυ. Δυστυχώς υπάρχει ελεύθερη δρομολόγηση. Εκεί δεν μπορεί, όπως αντιλαμβάνεσθε, να επιδοτηθεί κάποιο συγκεκριμένο δρομολόγιο. Από εκεί και πέρα είναι θέμα της χρήσης του ταχυπλόου από τους Υδραίους με την τιμή του συμβατικού, τις ημέρες και τις ώρες που το ζήτησαν. Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ. Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων.
Πηγή: Πρακτικά Βουλής
*
Υ.Σ Μας το έλυσαν λοιπόν το πρόβλημα, καιρός να λύσουμε και μεις το δικό μας !

ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

Θέμα μηνών" είναι η λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού του κόλπου της Κισάμου καθώς το έργο έχει ολοκληρωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό και πλέον μένει να προχωρήσει η διαδικασία των συνδέσεων της αποχέτευσης με ξενοδοχεία και σπίτια αλλά και η σύσταση του φορέα διαχείρισης που θα αναλάβει να λειτουργήσει το έργο. Παράλληλα ο Δήμος Κισάμου θα καταθέσει τις μελέτες του για να χρηματοδοτηθεί από το ΕΣΠΑ για την επέκταση των αποχετευτικών δικτύων του."Είμαστε σε πολύ καλό σημείο και εκτιμούμε ότι είναι θέμα μηνών η λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού στην περιοχή μας" δηλώνει η δήμαρχος κ. Φρόσω Σκουλάκη, συμπληρώνοντας πως "αυτή τη στιγμή το έργο έχει ουσιαστικά γίνει και βρισκόμαστε στη διαδικασία των συνδέσεων και τη σύσταση του φορέα διαχείρισης του βιολογικού καθαρισμού. Αποτελεί ένα έργο πνοής, ένα έργο απαραίτητο για την τουριστική ανάπτυξη. Βέβαια το θέμα των συνδέσεων είναι πολύ σημαντικό και θα πρέπει να δούμε πώς θα το αντιμετωπίσουμε".

Αναφορικά με τη δημιουργία του φορέα διαχείρισης του έργου η κ. Σκουλάκη σημειώνει πως "μπορούμε να κάνουμε μια προγραμματική σύμβαση με έναν από τους φορείς που έχουν μια τεχνογνωσία σε θέματα βιολογικών καθαρισμών όπως ο ΟΑΔΥΚ, η ΔΕΥΑΒΑ, η ΔΕΥΑΧ".

Ενα από τα ζητήματα που απασχολούν τον Δήμο είναι και η διεκδίκηση χρημάτων προκειμένου να επεκταθεί το δίκτυο του βιολογικού καθαρισμού. "Μας ήλθε η πρόσκληση από το ΥΠΕΧΩΔΕ ώστε να καταθέσουμε τον φάκελό μας για τα επιπλέον δίκτυα του βιολογικού καθαρισμού προκειμένου να ενταχθούν προς χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ. Εμείς έχουμε κάνει μελέτες και ζητάμε να ενταχθούν πρωτεύοντα δικτύα σε όλη την έκταση της πόλης του Καστελλίου, σε όλο το νέο σχέδιο, στους οικισμούς Πλακούρια, Αγ. Αντώνιος, Κουνουπίτσα και Πύργο, αλλά και χρηματοδότηση του κύριου αγωγού προς τον Πλάτανο. Είμαστε έτοιμοι να καταθέσουμε ό,τι απαιτείται ώστε να προχωρήσει αυτό το πολύ σημαντικό έργο για την περιοχή μας", δηλώνει η κ. Σκουλάκη.

Αναφορικά με την συνάντηση που επιδιώκουν οι φορείς της Κισάμου για το θέμα του λιμανιού της περιοχής και της ακτοπλοϊκής γραμμής με τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, η κ. Σκουλάκη ανέφερε πως σήμερα θα έχει πιθανότατα τηλεφωνική επικοινωνία με το Υπουργείο, προκειμένου να κλειστεί το ραντεβού και να μεταφερθούν για άλλη μια φορά στον κ. Παπαληγούρα τα αιτήματα των κατοίκων της περιοχής.

ΠΗΓΗ: http://www.haniotika-nea.gr/index.php?art_id=29980

ΑΛΛΗΛΟΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Τα σχόλια μετά είναι περιττά!!

Γράφουν δυο έγκυροι δημοσιογράφοι στις στήλες τους σε ημερήσιες εφημερίδες των Χανίων, σχετικά με τις άγονες και το λιμάνι της Κισάμου.
Γράφει ο κ. Γεωργακάκης στην στήλη "ιχνηλατώντας" των Χ.Ν την Τρίτη 10-2.
"Με τους μετόχους να σιωπούν .....Αλήθεια έχει σήμερα εκπρόσωπο η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Χανίων στο διοικητικό συμβούλιο της ΑΝΕΝ; Και αν ναι, ποια η ενημέρωση που έχει για όσα συμβαίνουν στην εταιρεία το τελευταίο διάστημα...;"
Την Τετάρτη 11-2 την σκυτάλη πήρε ο κ. Σαραντίδης που στην στήλη του "Σφήνες και Σφηνάκια" στον Ν. Κήρυκα γράφει :
"Φταίει (για όλη την κατάσταση που δημιουργήθηκε στις άγονες και στην ΑΝΕΝ) το υπουργείο εμπορικής ναυτιλίας; Φταίει η ΑΝΕΚ; Φταίει η ΑΝΕΝ; Φταίνε οι κάτοικοι των Κυθήρων και της Καλαμάτας; Ή μήπως φταίει ο ωχαδερφισμός, το βόλεμα και η αδιαφορία των τοπικών φορέων και πρωτίστως των φορέων της Κισάμου και κυρίως του Δήμου Κισάμου;"
Την Πέμπτη ήλθε και η καρπαζιά που αν μη τι άλλο την περιμέναμε!!
Η καρπαζιά έρχεται από τα Κυθηραϊκά νέα που γράφουν:
"Μόλις τώρα φαίνεται πως πήραν είδηση στην Κίσαμο ότι το Υπουργείο Ναυτιλίας, τροποποίησε τις άγονες και η δήμαρχος διαμαρτύρεται γιατί το Καστέλλι δεν έχει καράβι. Αλήθεια τόσα χρόνια που είχαν καράβι πόσοι πήγαιναν με αυτό και πόσοι από τα Χανιά; Αρκετά με αυτές τις υποκριτικές διαμαρτυρίες των Κρητικών".

Μαζεμένα μας στα φύλαγαν οι «φίλοι μας» και μέσα σε μια βδομάδα μας έβγαλαν στην φόρα. Για την μπλε Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση γράφουν τα πράσινα Χανιώτικα Νέα, για τον Πράσινο δήμο μας ο μπλε Κήρυκας, και για το χάλι μας όλοι μαζί !!! Εύγε.
Τελικά βρήκαν θέμα οι φυλλάδες, για να το πάνε και κομματικά, αυτό μας έλειπε λοιπόν κύριοι, αντί να κάτσουμε μονοιασμένοι να δούμε γιατί και πως μια άγονη γραμμή χάθηκε από τον Νομό, αντί να δούμε πως θα αντιστρέψουμε τα πράγματα, ρίχνουμε τις ευθύνες δεξιά και πασοκαριστερά.
Φυσικά φταίμε, όμως ας μην πάρουμε και το μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα της «αδιαφορίας» αλλά ας την μοιράσουμε εξ ίσου σε όλους αυτούς που προσπαθούν να βγάλουν έξω την ουρά τους. Ναι φταίει ο δήμος, ναι φταίει η Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Καλαμάτας και Χανίων. Φταίει η ΑΝΕΝ, φταίει η ΑΝΕΚ, και μια μεγάλη μερίδα πίτα "αδιαφορίας" πρέπει να πάρουν και οι φυλλάδες του νομού μας που ενώ ήξεραν, υποβάθμιζαν και έθαβαν τα προβλήματα, πλην μιας και μοναδικής που έγραφε πάντα την αλήθεια (Ν. Ορίζοντες).
Το πρόβλημα υπάρχει και όσο εμείς ρίχνουμε ευθύνες δεξιά αριστερά τόσο κάποιοι άλλοι χαίρονται και «αθωώνονται» ! Ποια λύση περιμένουμε να βρούμε αφού αλληλοκατηγορούμαστε ;
Σαν δε ντρεπόμαστε!
Υ.Σ Τελικά θα μου πει κάποιος πόσες μετοχές έχουν οι Κυθήριοι:

ΛΙΜΗΝ ΚΑΒΟΝΗΣΙΟΥ

η εξέλιξη του λιμανιού μας !

Η ΛΙΜΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΚΑΤ

ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙΣ ...ΚΑΜΑΡΩΝΟΥΝ !
Προσπαθεί ο τόπος να βρει μια περπατησιά, που όλο σκοντάφτει, του έρχονται και οι κοτρώνες στο κεφάλι…
Αν η ανάγκη, σε ψηφαλάκια, της Ν. Αυτοδιοίκησης και των ντόπιων εκπροσώπων της εκφράζεται έτσι, να λείπει το βύσσινο (τους).
Έχει ανάγκη ο τόπος ο κόσμος και ασφαλώς οι ψαράδες της Λίμνης (και με τη θρησκευτική παραβολικότητα) ενός χώρου, και τους παρέχουν αυτό το έμεσμα!!
Αυτό αξίζουν οι άνθρωποι του μεροκάματου στον ήλιο και την αρμύρα; Αυτό αξίζουν οι βιοπαλαιστές της θάλασσας, αυτό ακριβώς που τους δίδετε;
Όχι μόνο δεν τους προσφέρεται αλλά τους αφαιρείται από την ψυχή του τόπου και του τοπίου, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα......
Σας έδωσε κανείς το δικαίωμα (σας δόθηκαν οι σταυροί, μάλιστα) να εγκαταστήσετε
στο ψαρολίμανο μας την (και παραταξιακή) κακογουστιά σας και το κάνουν και καμαρώνουν..
Σε ένα από τα σημεία του Καστελιού που θα μπορούσε προ (πάρα) πολλού καιρού να ήταν ένα από τα σημεία αναφοράς του και λειτούργησαν έτσι;
Μιλώ για την αβασάνιστη την εκτρωματική και εξοβελιστέα κατασκευή που «έκατσαν» στη Λίμνη των παιδικών μας.. Καθαροδευτεριάτικων εκδρομών (και όλων των Καστελλιανών) και του θρυλικού τροβαδούρου του Τζέγκα…
Ο τόπος ο χώρος η παράδοση το χρώμα που υπάρχουν είτε θα έπρεπε να υπάρχουν και άρα υπάρχουν εν δυνάμει στα όνειρα και τα σχέδια κάποιων, δεν τους απέτρεψαν από το να του «βγάλουν τα μάτια» και μάλιστα υπέγραψαν στο ανοσιούργημα τους.
Δίπλα στο καΐκι του Μπόλη του Πολυχρονάκη του Σημαιάκη, στην θαλασσινή αύρα και τη μυρωδιά από την τέχνη του καλαφατισμού, αλλά και την πανταχού παρουσία του Τζέγκα, βάλατε και αποδεχτήκαμε, όσοι το αποδέχτηκαν φωτογραφιζόμενοι είτε σιωπώντας, αυτή την τσίγκινη και ανθυγιεινή και πλαστική και τετράγωνη και πάλλευκη κατασκευή.
Συμβολίζει έτσι άριστα το τυχαίο το ασχεδίαστο το άρπα κόλλα το ανένταχτο το «γρήγορα να προκάνουμε»...... καταστρέφεται κύριοι μια από τις πιο όμορφες γωνιές του Καστελιού.
Το «κάτσατε» στη μέση σπαταλώντας πολύτιμο χώρο για να διαλαλεί ότι η Κίσαμος αντιγράφει τα λάθη άλλων περιοχών ότι βρίσκεται σε άλλη φάση, στα χέρια ανθρώπων αγχωμένων και αρχόμενων από την ρηχότητα.
Εμπρός λοιπόν υπάρχουν και άλλα μέρη για να αποθέσετε τα αποτυπώματα σας:
Ο Μπάλος η Πολυρρήνια το «Καστέλι» το κάστρο της Γραμπούσας το Συρικάρι κλπ.
Προκάτ εκλογές, προκάτ επιλογές. Προκάτ και οι ανοχές και οι αντοχές συλλόγων και φορέων και σωματείων και δημοτικών παρατάξεων και των ενεργών πολιτών του Καστελλίου της Κισάμου;
Τόση και τόσο μεγάλη είναι η απελπισία του τόπου.. ;
Γιάννης Φωτάκης

ΕΛΠΙΔΑ ΜΕΛΑΙΝΑ

ΠΕΡΙΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ (1866-1870)

Τον Ιανουάριο του 1866 η Marie Esperance von Schwartz (1818-1899) αποβιβάζεται στο λιμάνι των Χανίων για ένα ταξίδι στην Κρήτη, το οποίο είχε τελικά πολύ μεγαλύτερη διάρκεια από τις αρχικές προβλέψεις. Γερμανίδα, αλλά Βρετανή υπήκοος, εύπορη, διαζευγμένη, γνωστή για το φιλολογικό της σαλόνι στη Ρώμη, τη στενή σχέση της με τον Γαριβάλδη, η Ελπίς Μέλαινα αναζητά την εποχή εκείνη ένα νέο πεδίο δραστηριότητας και προσφοράς σε τόπο δύσκολο μεν, αλλά παράξενο και ελκυστικό. Η Κρήτη είχε μυθικές διαστάσεις στην κοσμοθεωρία της συγγραφέως, είναι η κοιτίδα του ευρωπαϊκού πολιτισμού, ο τόπος των πρωτογενών μυθολογικών και ιστορικών αναφορών, της μοναδικής άγριας φυσικής ομορφιάς, των ελεύθερων ανθρώπων. Με αυτές τις προσδοκίες επισκέφθηκε το νησί παραμονές μιας μεγάλης εξέγερσης που ίσως αποτέλεσε σημαντικό κίνητρο της απόφασής της να εγκατασταθεί εκεί. Το βιβλίο Περιηγήσεις στην Κρήτη 1866-1870 περιγράφει τα δύο πρώτα ταξίδια της Schwartz στην Κρήτη από τον Ιανουάριο ως τον Δεκέμβριο του 1866 και από τον Δεκέμβριο του 1868 ως τον Μάιο του 1870. Περιηγητικό βιβλίο, και μάλιστα γραμμένο από γυναίκα, διαφέρει από τα ανάλογα σύγχρονα του έργα, διότι δεν περιέχει μόνο περιγραφές τόπων, ανθρώπων και τρόπων ζωής από την οπτική ενός περαστικού –έστω και καλά πληροφορημένου– ταξιδιώτη. Πρόκειται για έργο με έντονη πολιτική χροιά αφού η συγγραφέας ήταν λόγω των ποικίλων επαφών της κάλλιστα ενημερωμένη, είχε ενεργό ανάμειξη στα γεγονότα της ταραχώδους εποχής 1866-1869 και γενικότερα εκδήλωνε βαθύ ενδιαφέρον και μεγάλη περιέργεια για πτυχές της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του ξένου τόπου.

Μετάφραση - Εισαγωγή - Σχόλια: Ιωάννα Μυλωνάκη

Από το βιβλίο της τρεις σπάνιες γκραβούρες

α) Το Καστέλλι από νοτιοδυτικά

β)η Γωνιά στο Κολυμπάρι

γ)Η Γραμβούσα από την λιμνοθάλασσα του Μπάλου .

ΑΝ ΓΙΝΕΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙΣ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΣΜΟ!!

Δυο Τούρκοι που ασπάσθηκαν τον Χριστιανισμό διώκονται δικαστικά. Η δική όμως αναβλήθηκε, παρόλο που τα Τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης μοιάζει να έχουν βγάλει ήδη την καταδικαστική απόφαση τους για τον Χριστιανισμό...Ένας ακόμη μάρτυρας κατηγορίας δεν εμφανίστηκε στη δίκη των Τούρκων Χριστιανών του Turan Topal (37 ετών - δεξιά στην φωτογραφία) και του Hakan Tastan (46 ετών - αριστερά), οι οποίοι κατηγορούνται για «την προσβολή του «τουρκισμού» και την διάδοση του Χριστιανισμού μέσω παράνομων μεθόδων». Ο Topal έγινε χριστιανός το 1989 και ο Tastan το 1994. Το επίμαχο άρθρο 301 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας της Τουρκίας αντιμετωπίζει την προσβολή του «τουρκισμού» ως έγκλημα, ενώ το νομοθέτημα αξιοποιήθηκε ήδη από τη δικαστική εξουσία για την παραπομπή ενώπιον της Δικαιοσύνης δεκάδων συγγραφέων, συμπεριλαμβανομένου και του τιμηθέντος με βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας, Ορχάν Παμούκ. Το κυβερνών ΑΚΡ έχει δεσμευθεί ότι θα αλλάξει τον επίμαχο και επικίνδυνα ασαφή όρο «τουρκισμό» με τον πιο συγκεκριμένο «τουρκικό έθνος», ενώ οι Τούρκοι εισαγγελείς θα οφείλουν να εξασφαλίζουν την άδεια του υπουργείου Δικαιοσύνης, προτού ασκήσουν κατηγορίες βασισμένες στο άρθρο 301. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητάει επίμονα την τροπολογία του συγκεκριμένου άρθρου. Στην τελευταία συζήτηση στο Δικαστήριο, ο δικαστής του Ποινικού Δικαστηρίου της πόλης του Silivri (προάστιο της Κωνσταντινούπολης), Mehmet Ali Ozcan, διέταξε μια αναθεώρηση των υποτιθέμενων παραβιάσεων του αμφισβητούμενου άρθρου του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα για «προσβολή του τουρκισμού», από τους δύο χριστιανούς προσήλυτους. Αλλά το δικαστήριο περιμένει ακόμα το Υπουργείο Δικαιοσύνης να αποφασίσει εάν μπορούν να κατηγορηθούν σύμφωνα με το άρθρο 301 του ποινικού κώδικα. Ο δικαστής όρισε την επόμενη ακρόαση για τις 24 Φεβρουαρίου 2009 ενώ το δικαστήριο αναμένει μια απάντηση εάν οι Χριστιανοί μπορούν να κατηγορηθούν σύμφωνα με το αμφισβητούμενο άρθρο. Οι Topal και Tastan κατηγορούνται ακόμα για εξύβριση του Ισλάμ (άρθρο 216) και την κατάρτιση αρχείων πληροφοριών για απλούς πολίτες (άρθρο 135).Καθώς το δικαστήριο αναμένει απόφαση σχετικά με το άρθρο 301, αποδέσμευσε τους κατηγορουμένους, στην συζήτηση της 4ης Νοεμβρίου, από την αναγκαστική συμμετοχή στις μελλοντικές ακροάσεις. Αυτό, σύμφωνα με τον συνήγορο υπεράσπισης Haydar Polat, ήταν η μόνη πρόοδος που σημειώθηκε από το δικαστήριο. Ακόμη, πρόσθεσε ότι ένας μάρτυρας ή κάποια στοιχεία θα ήταν καλύτερα. Ελλείψει αυτών, είπε, οι κατηγορίες συνεχίζονται άσκοπα.

Πηγή :http://strategy-geopolitics.blogspot.com/

Η ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ ΤΗΣ

"Άκρα του τάφου σιωπή" υπάρχει ότι αφορά την άγονη γραμμή και μόνο κάτι σχόλια που και αυτά χρειάζονται επεξήγηση, μπορείς να βρεις πλέον στον Χανιώτικο τύπο. Διαβάζω στην στήλη "ιχνηλατώντας" των Χανιώτικων Νέων του έγκυρου δημοσιογράφου κ. Γεωργακάκη, ένα ερώτημα που κατά την γνώμη του είναι και το ζητούμενο στην ιστορία "αν η άγονη γραμμή σχετίζεται με το λιμάνι της Κισάμου;"
Φυσικά το ξαναδιάβασα για να ακριβολογούμε για να δω αν ονειρεύομαι αλλά και αν έπιασε και το ρεζουμέ της ιστορίας κάποιος που μπορεί να είναι πολύ έγκυρος δημοσιογράφος, αλλά μακρυά από την πραγματικότητα του Λιμανιού μας ή του σκεπτικού της αρπαγής της άγονης γραμμής. Το σχόλιο εν ολίγοις έγινε επειδή κάτι έγραψαν τα "Κυθηραικά Νέα" που οι άνθρωποι εκεί έχουν τα δικά τους προβλήματα που κατά πολύ οφείλονται και στην δική μας ανεύθυνη στάση (ΑΝΕΝ).
Αλλά το πρόβλημα του λιμανιού και άγονης για να το συσχετίσεις πρέπει να πας πολύ πίσω, πολύ μακρυά, τότε μόνο θα καταλάβει κάποιος το πραγματικό αλισβερίσι που γίνεται όλα αυτά τα χρόνια. Φυσικά ένα καλό ρεπορτάζ θα γινόταν αν ερχόταν από δω την Κίσαμο και μάθαινε, ο οποιοσδήποτε, για το τι έγινε τα 30 χρόνια τώρα που υπάρχει λιμάνι Καβονησίου, στο λιμάνι μας.
Το λιμάνι φτιάχτηκε αγαπητέ κύριε Γεωργακάκη για να αποτελέσει πύλη εισόδου και εξόδου προς την Ευρώπη και την Πελοπόννησο.Τώρα αν κάποιοι το είδαν αυτό με κακό μάτι, μη φοβάστε έκαναν το καταστροφικό "έργο τους", αλλά και κατά τα φαινόμενα το συνεχίζουν. Κατ΄αρχάς έκλεισαν τον κύριο λιμενοβραχίονα κατά 30 μοίρες, για να μην έχουν πρόσβαση μεγάλα πλοία, μετά κάποιοι άλλοι μπάζωσαν τον ήδη ελλειπή λιμένα φτιάχνοντας πλατεία στη μέση της λιμενολεκάνης, τώρα παίρνουν την άγονη και απλά το κάνουν ένα καθώς πρέπει ψαρολίμανο και ένα καλό παργκιγκ όλων αυτών των χιλιάδων επισκεπτών που πάνε στον Μπάλο και την Γραμβούσα. Άραγε ποιοι ωφελούνται με όλα αυτά;
Πάντα είχα την απορία πως και γιατί δεν έπιασε αυτή η γραμμή Καλαμάτα - Καστέλλι, γιατί αυτή η γραμμή βγήκε έξω από τις επιδοτούμενες, γιατί δεν καθιερώθηκε από ντόπιους και μη; Ώσπου διάβασα κάποιο σχόλιο και ένα παράπονο ενός Καλαματιανού, που ρωτούσε την ΑΝΕΝ γιατί δεν έχει σταθερά δρομολόγια με την Κρήτη; Τότε κατάλαβα ότι αν δεν υπάρχει τακτικό (στάνταρ) δρομολόγιο (όπως συμβαίνει σε όλον τον κόσμο) ποιος θα θυσίαζε τόσο δρόμο και να μείνει εγκλωβισμένος στην Καλαμάτα.
Φαντάσου ένα δρομολόγιο την βδομάδα και κανείς να μην ξέρει αν το καράβι έλθει-παέι-μείνει; Μήπως όλα αυτά είναι συμπτώσεις ; Μήπως όλα αυτά τα κάναμε εμείς για να καταστρέψουμε το λιμάνι μας; Μήπως κάνουμε συνωμοσίες στον ίδιο μας τον εαυτό; Μήπως αυτομασιγωνόμαστε για την ιδέα και μόνο να κάνουμε μια ανώνυμη εταιρεία δίπλα σε μια άλλη; Κάποτε στο λιμάνι μας έπιανε ο Θησέας "Μοίρας Ferry" και το καράβι ήταν πάντα γεμάτο, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες που όλα τα αυτοκινούμενα τροχόσπιτα περνούσαν και έφευγαν από δω, κάποτε όλο το λάδι της Κρήτης έφευγε από δω για Ιταλία, κάποτε όλο το κρασί του νομού μεταφερόταν από δω. Τι άλλαξε τελικά από την μια στιγμή στην άλλη;
Γιατί η λαϊκή βάσης εταιρεία μας βρήκε ασύμφορα τα δρομολόγια προς Καλαμάτα και Πελοπόννησο;
Όσο για το υστερόγραφο, γιατί οι Κισαμίτες θυμήθηκαν τώρα την ΑΝΕΝ και πως πάνε στην Αθήνα; Ναι πράγματι οι Κισαμίτες πάνε στον Πειραιά με την ΑΝΕΚ γιατί άλλο 8 ώρες και άλλο 15 ώρες, όμως αν θέλουν να πάνε Πελοπόννησο δεν πάνε και από την Αθήνα; Εξάλλου ξέρουμε και τον "ζήλο" που έδειξαν οι Κυθήριοι στην αγορά του σκάφους , ούτε 2000 μετοχές δεν πήραν και η άγονη ήταν για δικό τους περισσότερο σκοπό και συμφέρον.

Y.Σ Ρεπορτάζ το ίδιο ίσως και καλύτερο, θα γινόταν αν κάποιος πήγαινε και κατά Καλαμάτα μεριά!! Βέβαια πάει κανείς;

ΕΠΑΥΛΗ RETONDA

Το πιο περίεργο αλλά συνάμα και ενδιαφέρον Βενετσιάνικο μνημείο στην περιοχή μας είναι σίγουρα η Ροτόντα των Καλαθενών. Κτισμένη μεταξύ του 1500 και 1600 μ.Χ άνηκε σε κάποιον Βενετάρχοντα Το κτήριο είναι κυκλικό με κριτήρια αρχιτεκτονικά πολύ πρωτότυπα. Ο Gerola όταν την επισκέφτηκε την ονόμασε rotoda = κυκλικό κτήριο, βέβαια οι χωρικοί που δεν κατάλαβαν τι έλεγε αργότερα την ονόμασαν "ερατώντα" από την λέξη έρωντας. Από μια άποψη το κτήριο δεν τελείωσε ποτέ και στους νεώτερους χρόνους διασκευαστικέ από τους ντόπιους. Σώζεται η εντυπωσιακή πύλη του, αλλά και πολλά ενδιαφέροντα σημεία της volta centrale = κυκλική φορά του κτηρίου. φώτο 2.

ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΑ ΠΗΡΑΜΕ ΦΩΤΙΑ !!!

Αντιμέτωποι με πυρκαγιές που ξέσπασαν σε ορεινές και δυσπρόσιτες περιοχές βρέθηκαν το Σάββατο οι πυροσβεστικές δυνάμεις του Νομού Χανίων. Παρά το ότι βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα είχαμε φωτιές σε διάφορα σημεία εξαιτίας των ισχυρών νότιων ανέμων που έπνεαν και που βοήθησαν στο ξέσπασμα και την επέκταση των φωτιών.

- Η μεγαλύτερη φωτιά ξέσπασε σε ορεινή και δύσβατη περιοχή του δημοτικού διαμερίσματος Παλαιών Ρουμάτων του Δήμου Βουκολιών. Η φωτιά κατέκαψε 250 αιωνόβιες ελιές, 150 καστανιές ενώ πιθανολογείται ότι κάηκαν και ζώα. Στην περιοχή συνέδραμαν ισχυρές πυροσβεστικές δυνάμεις με 8 οχήματα, το Πυροσβεστικό κλιμάκιο Παλαιών Ρουμάτων, ο Δήμος Χανίων και ο Ναύσταθμος Κρήτης με υδροφόρες. Στην περιοχή της πυρκαγιάς έπνεαν άνεμοι έντασης 8 μποφόρ που συνέβαλαν στην επέκτασή της. Η μορφολογία του εδάφους βοήθησε επίσης στην εξάπλωση.

- Η πρώτη φωτιά ξεκίνησε τις πρωινές ώρες του Σαββάτου, στην περιοχή της Σπίνας του Δήμου Καντάνου όπου και κάηκαν 20 στρέμματα δασικής έκτασης. Στην περιοχή έσπευσαν 4 οχήματα της πυροσβεστικής υπηρεσίας με οκτώ άνδρες.

- Το απόγευμα είχαμε δύο φωτιές στα ορεινά του δημοτικού διαμερίσματος Σηρικαρίου του Δήμου Κισάμου και άλλη μια στο Δ.Δ. Πρασέ του Δήμου Μουσούρων.

Ε΄καλορίζικο λοιπόν!!!

ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΟΠΟΣ ΕΙΔΗΣΕΩΝ;

Ακούγονται πάλι οι γνωστές φήμες για τον "blogoνόμο". Ότι θα επιβληθεί η αναγραφή του "κατά νόμου" εκπροσώπου ενημερωτικών ιστολογίων και τα λοιπά...
Είναι τουλάχιστον περίεργο που έγινε σχεδόν την ίδια μέρα που τα blogs έχουν ξεσηκωθεί για την μήνυση που έκανε ο Νομάρχης Πειραιά κ.Μίχας ενάντια σε επώνυμο blogger. Εξαιρώντας το γεγονός ότι τα δήθεν ενημερωτικά ιστολόγια συνήθως δεν είναι τίποτε άλλο από σκουπιδότοπος ειδήσεων που δεν θα γραφόντουσαν ποτέ σε σοβαρά έντυπα (ή δεν θα λεγόντουσαν στην τηλεόραση από φόβο μηνύσεων για διάδοση ψευδών ειδήσεων), είναι τόσα πολλά και σε τέτοια διασπορά που ο έλεγχός τους είναι αδύνατος. Προσωπικά προτιμώ να ελέγχω πάντα κάτι πριν το γράψω στο blog μου, αν αποτελεί είδηση. Συνήθως γράφω μόνο την γνώμη μου για κάτι. Για κάποιο λόγο όμως, οι λεγόμενοι επαγγελματίες δημοσιογράφοι έχουν πιαστεί πολλές φορές να μεταδίδουν ειδήσεις χωρίς να τις ελέγξουν. Φανταστείτε τι συμβαίνει λοιπόν εκεί όπου η επαγγελματική ιδιότητα κρύβεται πίσω από την ανωνυμία και το ερασιτεχνικό ύφος ενός ιστολογίου. Για μένα η μόνη λύση είναι η γνώση ότι ό,τι διαβάζουμε στο διαδίκτυο δεν είναι κατ' ανάγκην αλήθεια, όπως δεν είναι και ότι βλέπουμε στην τηλεόραση. Ένα ΕΣΡ στο διαδίκτυο ή η επέκταση του ΕΣΡ στο διαδίκτυο είναι σίγουρα χαμένη υπόθεση. Το χάος δεν ελέγχεται.

ΠΗΓΗ : http://vaspersview.blogspot.com/

ΕΠΑΥΛΗ ΤREVISAN

 Η villa Trevisan αντιπροσωπεύει ένα από τα καλύτερα μοντέλα εξοχικών κατοικιών του 1500 μ.Χ καθαρά Βενετσιάνικου τύπου. Το ισόγειο για αποθήκες και ripostigli. Στα νοτιοανατολικά του κτιρίου υπάρχει εξωτερική σκάλα που οδηγεί στην κυρία είσοδο της έπαυλης. Πάνω δε από την είσοδο υπάρχει ανάγλυφο στέμμα του μεγάλου βενετσιάνικου οίκου των Trevisan από τον οποίον κατάγονται και οι σημερινοί κάτοικοι Κρητικοί Τριβιζάκηδες. Η περιοχή δε που βρίσκεται η έπαυλη ονομάζεται σήμερα Τραβαζιανά. (Κόκκινο Μετόχι)*

Γνωστοί του οίκου Trevisan ήταν ο

Melchior Trevisan, που διετέλεσε γενικός διοικητής βενετσιάνικου στόλου ως το 1551, πέθανε στο Ναβαρίνο. Ο Καθολικός πατριάρχης Βενετίας; Giovanni Trevisan 1573 με δεξί χέρι στα διοικητικά του, τον επίσκοπο Κισάμου Αυγουστίνο Τεύκο 1545-89. Στην Βενετία σώζεται ως και σήμερα η βουλή των Τριβιζάν (φώτο 2).

Αν η βίλα βρισκόταν σε οποιοδήποτε άλλο μέρος της Κρήτης ή της Ελλάδος σίγουρα θα είχε αναστηλωθεί και δεν θα βρισκόταν σε αυτήν την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, όπου το δυτικό τμήμα της έχει καταρρεύσει!! Κρίμα.

ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ!!!

- Γενική διαπίστωση είναι ότι η εξουσία βλάπτει σοβαρά την αξιοπρέπεια, την προσωπικότητα, αλλά και την πειθώ και μάλλον υπάρχει μεγάλη δυσκολία από την θέση αυτή να γίνεις ή έστω να φανείς χρήσιμος.
- Μπορείς να προσφέρεις, έχεις τα φόντα, αντέχεις να κάνεις τις δεσμεύσεις σου πραγματικότητα, απόδειξε το ; Μεγαλόπνοες ιδέες, οράματα, έχουμε όλοι μας, και εγώ και συ κι ο γείτονας και ο παραγείτονας.
- Πότε λοιπόν οι ιδέες θα γίνουν πραγματικότητα, αλλά και κατά επέκταση πότε οι έχοντες και κατέχοντες την εξουσία θα φανούν λίγο χρήσιμοι;
- Μα φυσικά όταν μπορούν κατά αρχάς να μάθουν να ενδιαφέρονται για τον τόπο τους, μετά να διεκδικούν και να παλεύουν και τέλος να δημιουργούν. Ο ρόλος λοιπόν του πολιτικού για να είναι χρήσιμος πρέπει είναι ο ρόλος της συμβολής και όχι του ίσως ή του θα δούμε.
Ακούω, αλλά και διαβάζω κατά καιρούς τους πολιτικούς τωρινούς και παλαιότερους να μας μιλούν για ανάπτυξη, για ενδυνάμωση, για ενίσχυση, για υπέρβαση και πολλές άλλες παρόμοιες τονισμένες λέξεις που μας αποπροσανατολίζουν, μας γλυκάνουν και μοναδικός σκοπός τους αναμφίβολα να μας ρίξουν στην καθιερωμένη νάρκη. Ο λαός πάντα περιμένει και πάντα έχει την απαίτηση από αυτόν που ψήφισε να εκπληρώσει έστω και κάτι τις από τις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Καρτερά – προσδοκά- ελπίζει αλλά τις περισσότερες φορές είναι ο χαμένος, ο απογοητευμένος, αυτός που επανειλημμένα ξανά- πατάει την πεπονόφλουδα, αυτός που δεν μαθαίνει όπως φαίνεται ποτέ από τα λάθη του.
Συνεντεύξεις, απολογισμούς, και κόντρα διατυπώσεις-δικαιολογίες είναι εύκολο να παραδώσεις. Προτάσεις του ποδιού ποιο εύκολο να ξεφουρνίσεις !!! Το δύσκολο είναι να προσφέρεις έργο, να προσφέρεις ανάπτυξη, να γίνεις με λίγα λόγια χρήσιμος. Βέβαια σε όλες τις περιπτώσεις χρειάζεσαι την στήριξη της τοπικής κοινωνίας, αυτής που κακώς απουσιάζει, αυτής που δεν έμαθε ποτέ να διεκδικεί, να παλεύει, και συλλογικά πλην ελαχίστων περιπτώσεων να δημιουργεί.
Κύριοι ας το καταλάβουμε επιτέλους, ας το βάλουμε καλά στο μυαλό μας, ας μας γίνει συνήθεια ….ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ από αυτούς, αρκεί να σηκώσουμε τα μάτια μας λίγο ψηλότερα, αρκεί να υψώσουμε την φωνή, απλά να ενδιαφερθούμε.
Βλέπω, ακούω, διαβάζω για αυτό που απότομα μας συσπείρωσε, αν δεν καταλάβετε για τι λέω, σας μιλάω για τον αρπαγή της άγονης γραμμής. Καλή η προσπάθεια των βουλευτών, καλή και η προσπάθεια των φορέων, αλλά ρωτάω, έπρεπε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, έπρεπε να φτάσουμε λίγο πριν την καταστροφή για να γίνουμε μια γροθιά; Μήπως έπρεπε να έχουμε το μυαλό μας, τα μάτια μας. τα αυτιά μας, ανοικτά ;
Δεν μπορεί ένας δήμος μια κοινωνία που θέλει να δείξει ότι υπάρχει, που έχει μεγάλες ανάγκες, που έχει παραμεληθεί, δε λέω, να κρύβεται και αδιάφορα να λέει ότι δεν κατάλαβε, δεν ήξερε, δεν πρόσεξε !
Προσοχή κύριοι χρειάζεται, πολύ προσοχή και αυτό θα γίνει μόνο αν υπάρχει επαγρύπνηση.
****
Υ.Σ Το εφετείο είναι κάτι που ταλανίζει την Χανιώτικη κοινωνία τώρα και μια δεκαετία, κάνουμε απεργία, κάνουμε διαδηλώσεις, κλείνουμε τα δικαστήρια, φτιάχνουν ψηφίσματα όλοι οι δήμοι, οι βουλευτές δηλώνουν ότι θα παραιτηθούν, σωστό δε λέω και καταλαβαίνουμε γιατί! Αλλά όταν μια άγονη γραμμή φεύγει από τον νομό και πάει στον διπλανό, φτάνει μια διαμαρτυρία 2 ημερών και μιας ημέρας μόνο στις εφημερίδες, για να περιγράψουμε την "χασούρα μας". Γιατί κύριοι των Χανίων δεν αντιδράτε, γιατί φορείς των Χανίων δεν μιλάτε; Κρίμα και αδικία, θα μας θυμηθείτε πάλι το καλοκαιράκι όταν θα μας προσπεράσετε για Φαλάσαρνα και Σφηνάρι ! Τότε θα αναρωτηθείτε ξανά τι έγινε βρε με εκείνο το Μυρτιδιώτισσα; Τότε μόνο!! Κρίμα !!

ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΤΥΧΗ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ

Δεκατρία χρόνια συμπληρώθηκαν πριν από μερικές ημέρες από την τραγική νύχτα των Ιμίων. Οσα συνέβησαν εκείνη τη νύχτα ήταν η κλιμάκωση της κρίσης που εκδηλώθηκε μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και παρ' ολίγον να εξελιχθεί σε ένοπλη σύρραξη ανάμεσα στις δύο χώρες. Όσα συνέβησαν εκείνη τη νύχτα είναι λίγο - πολύ γνωστά. Ορισμένες λεπτομέρειες έγιναν λίγο γνωστές και καλύφθηκαν από τα σενάρια γύρω από το τι έγινε, τα οποία επικράτησαν, ενδεχομένως γιατί ταιριάζουν καλύτερα με τα στερεότυπα γύρω από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Μία από τις λιγότερο γνωστές πτυχές της νύχτας των Ιμίων επιβεβαιώνει στην «Κ» ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΝ, ναύαρχος Αντώνης Αντωνιάδης. Αφορά τα όσα εκτυλίχθηκαν λίγο πριν από την πτώση του ελικοπτέρου και τον τραγικό θάνατο των τριών μελών του πληρώματος, των υποπλοιάρχων Χριστόδουλου Καραθανάση και Παναγιώτη Βλαχάκου και του αρχικελευστή Εκτορα Γιαλοψού και επιβεβαιώνει τον ηρωισμό της προσπάθειάς τους. Σήμα κινδύνου όπως αναφέρει ο ναύαρχος Αντωνιάδης, όταν το πλήρωμα του ελικοπτέρου αντελήφθη ότι υπάρχει βλάβη, εξέπεμψε σήμα κινδύνου. Αυτό φαίνεται και από την καταγραφή της επικοινωνίας μεταξύ του θαλάμου επιχειρήσεων του ΓΕΝ και της φρεγάτας «Ναυαρίνο», από την οποία είχε απογειωθεί το ελικόπτερο και στην οποία επέστρεφε:

Ώρα 5.04 ΓΕΝ: Το ελικόπτερο να επιστρέψει.

Ωρα 5.05 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Εχω απώλεια επαφής με το ελικόπτερο.

Τελευταία του αναφορά EMERGENCY - EMERGENCY 1,5 μίλι βόρεια από το σημείο του ενδιαφέροντος. Το σήμα κινδύνου που εξέπεμψε το ελικόπτερο, εκτός από το «Ναυαρίνο», ελήφθη και από την τουρκική φρεγάτα «Γιαβούζ», που είχε πλεύσει στην περιοχή και είχε αποβιβάσει τους Τούρκους κομάντος στη Μικρή Ιμια. «Η επικοινωνία γινόταν στο ραδιοτηλέφωνο και ήταν απλό για τους Τούρκους να μπουν στη συχνότητα και να ακούσουν τα λεγόμενα», αναφέρει ο ναύαρχος Αντωνιάδης. Μόλις η φρεγάτα «Γιαβούζ» αντελήφθη ότι το ελληνικό ελικόπτερο έχει πρόβλημα, παρενέβη στην επικοινωνία και ενημέρωσε το πλήρωμά του ότι μπορεί να προσγειωθεί επί της «Γιαβούζ», που βρισκόταν πιο κοντά. Όμως, η απάντηση που δόθηκε από το ελικόπτερο ήταν αρνητική. Προτίμησαν να συνεχίσουν την πορεία τους για να φθάσουν στη φρεγάτα «Ναυαρίνο», όμως δεν τα κατάφεραν», συνεχίζει ο ναύαρχος Αντωνιάδης. Ο αρχηγός ΓΕΝ Τουρκίας με τα λεγόμενά του έρχεται να επιβεβαιώσει τα όσα είχε πει στην εκπομπή «Φάκελοι» ο εκλιπών πλέον ναύαρχος Γκιουβέν Ερκαγια, που είχε διατελέσει αρχηγός ΓΕΝ Τουρκίας και θεωρείται «εμπνευστής» της θεωρίας των «γκρίζων ζωνών». Μιλώντας για τη νύχτα των Ιμίων και συγκεκριμένα για την πτώση του ελικοπτέρου, ανέφερε: «Το πλήρωμα του πλοίου «Γιαβούζ» μπήκε στη συχνότητα επικοινωνίας του ελικοπτέρου και άρχισε να ακούει τις συνομιλίες. Εκείνη την ώρα το ελικόπτερο παρουσίασε βλάβη. Ανέφερε πως πρέπει να προσγειωθεί. Οι δικοί μας αμέσως ετοίμασαν χώρο προσγείωσης και πρότειναν στο ελικόπτερο να προσγειωθεί. Δεν το δέχτηκε και έπεσε λόγω αυτής της βλάβης». Αντίστοιχη είναι και η μαρτυρία που έδωσε ο Δημήτρης Σπυρίδων, αντιστράτηγος ε.α., τέως διοικητής ΑΣΔΕΝ: «Κατά τις 5 και 7 λεπτά με ειδοποιεί ότι ο ΣΑΜ δεν έχει στο ραντάρ του το ελικόπτερο και ότι το καλεί, δεν του απαντάει και ότι ακούει τη φρεγάτα «Γιαβούζ» να το καλεί μη τυχόν θέλει βοήθεια να προσγειωθεί πάνω στη «Γιαβούζ» το ελικόπτερο».Λίγο αργότερα, διαπιστώνεται ότι το ελικόπτερο έχει εξαφανιστεί, όπως φαίνεται από τον διάλογο του κέντρου επιχειρήσεων με το «Ναυαρίνο»:

Ώρα 5.13 ΓΕΝ: Ερωτηματικό: Έχετε επικοινωνίες;

Ώρα 5.14 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Αρνητικό

Ώρα 5.14 ΓΕΝ: Ερωτηματικό. Εάν αποκτήσατε κάποια στιγμή επικοινωνία.

Ώρα 5.15 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Τον ακούσαμε που έκανε μια κλήση μόνο.

Ώρα 5.16 ΓΕΝ: Τον έχετε στα Ρ/Ε;Ωρα 5.16 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Αρνητικό.

Ώρα 5.24 ΓΕΝ: Το EMERGENCY τι ήταν;

Ώρα 5.24 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: MASTER CAUTION EMERGENCY

Ο ναύαρχος Αντωνιάδης, αναφερόμενος στο περιστατικό, επισημαίνει ότι η επικοινωνία έγινε ανάμεσα στη φρεγάτα «Γιαβούζ» και το ελικόπτερο και ότι η απόφαση να μην προσγειωθεί στην τουρκική φρεγάτα, αλλά να συνεχίσει την πορεία του με προορισμό στο «Ναυαρίνο», δεν ελήφθη κεντρικά. «Όλα έγιναν μέσα σε δευτερόλεπτα. Δεν διαβιβάστηκε η τουρκική πρόσκληση προς το κέντρο επιχειρήσεων για να εξεταστεί. Η απάντηση δόθηκε άμεσα». Μάλιστα, προσθέτει ότι το συγκεκριμένο περιστατικό ήταν ευρέως γνωστό εντός του Πολεμικού Ναυτικού. «Δεν βγήκε ποτέ όμως προς τα έξω. Το κλίμα που καλλιεργήθηκε σχετικά με τα Ίμια ήταν διαφορετικό. Αναπτύχθηκαν και διάφορες θεωρίες ότι το ελικόπτερο δεν έπεσε από βλάβη, αλλά το έριξαν είτε οι Τούρκοι κομάντος είτε η τουρκική φρεγάτα, οπότε αυτή η πτυχή των όσων συνέβησαν έμεινε στην αφάνεια», καταλήγει.

Της Δώρας Αντωνίου

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2

ΚΙΣΑΜΟΣ ΠΟΛΗ

Πριν λίγες μέρες που βρέθηκα στην Αθήνα κάποιος κύριος με πλησίασε και ευγενικά με ρώτησε:
- Από την Κρήτη είσαι παλικάρι; Μια συνήθη ερώτηση που μας κάνουν αρκετοί και ιδιαίτερα Ελλαδίτες όταν μας ακούν να κουβεντιάζουμε με αυτήν την τραβηχτή ιδιόμορφη προφορά που έχουμε αποκτήσει από γεννησιμιού μας. Το ιντα-το οι- το γιαντα- το κιαμέ είναι μερικές λέξεις που μας προδίδουν πάντα και ιδιαίτερα όταν βρισκόμαστε μακριά από την Κρήτη. Περήφανος πάντα για την καταγωγή μου δεν δίστασα να του πω:
- Ναι βέρος κρητικός. Μετά έρχεται η άλλη ερώτηση:
- Από ποιο μέρος της Κρήτης ;
- Από τα Χανιά , την Κίσαμο
- Και από ποιο χωριό της Κισάμου; Με ξαναρωτά!!!!!!
- Από την Κίσαμο του ξαναλέγω.
Βλέπω όμως μια αμηχανία στο πρόσωπο του και αμέσως κατάλαβα ότι μάλλον δεν ήξερε την αλλαγή του Καστελλιού, σε Κίσαμο.
Έτσι κάθισα και του εξήγησα, ότι αυτή η αλλαγή ήταν επιβεβλημένη και ότι πράγματι προτιμούσα την λέξη Κίσαμος από την ξενόφερτη Λατινική Kastellum κοινώς Καστέλι .
Εδώ δεν μας έμεινε καστέλλι= φρούριο, το όνομα πρέπει να αφήσουμε;;;
Κίσαμος λοιπόν, με ακέραιο το προελληνικό όνομα του πρώτου οικισμού, με πολλές ετυμολογήσεις (προσπάθειες ) του ονόματος από πολλούς ιστορικούς – μελετητές.
Ο Trivan στο περίφημο χρονικό του αναφέρει ότι προήλθε από το αγγίξαμε= φτάσαμε του Ισαάκιου το1182 όταν έφτασε στην Κρήτη με τα 12 αρχοντόπουλα, έκαψε τις γαλέρες του εκτός από μια που έστειλε στον πατέρα του μεταφέροντας το μήνυμα με την λέξη εγγίξαμε.
Ο Σταυράκης την ετυμολογεί από την λέξη «ΚΙΣΣΟΣ» αλλά μάλλον δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια.
Τα ποιο γνωστά ονόματα που έχει αναφερθεί η πόλη μας επί ρωμαϊκών χρόνων και είναι στα λατινικά .
1. Cisamon.
2. Chissamos
3. Chysamo μόνο ο ιστορικός Πτολεμαίος ( 3,17,8 ) την αναφέρει σαν
4. Κίσαμος πόλις και μάλιστα με ένα σίγμα
Από τότε και έως και σήμερα έχουμε ακόμα:
α) Καστέλι
β) Καστέλλι (λλ)
γ) Κίσσαμος (σσ)
δ) Κίσαμος
ε) Κισαμλί
στ) και προχθές ΚΑΣΤΕΛΥ σε πολλές αφίσες .
Ας αποφασίσουμε λοιπόν ποιο είναι το καλύτερο όνομα και ας κατασταλάξουμε κάπου με πρώτες τις δημόσιες υπηρεσίες τους κρατικούς φορείς τα σχολεία, τις εφημερίδες , τα τυπογραφεία.
Από το Καστέλλι ήμαστε σίγουρα, αλλά από ποιο Καστέλλι, που στην Ελλάδα υπάρχουν τουλάχιστον 15, στην Κρήτη 5-6 και στον Ν. Χανίων 3.
Εγώ λοιπόν αποφάσισα να είμαι Κισαμίτης και να ζω στην Κίσαμο πόλη.
Εσείς ;

ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ 207 ΧΡΟΝΩΝ !!!

Το 1802 ο τότε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Thomas Jefferson επεσήμανε το ακόλουθο: "I believe that banking institutions are more dangerous to our liberties than standings armies. If the American people ever allow private banks to control the issue of their currency, first by inflation, then by deflation, the banks and corporations that will grow up around the banks will deprive the people of all property until their children wake-up homeless on the continent their fathers conquered".

Μετάφραση:"Πιστεύω ότι τα τραπεζικά ιδρύματα είναι περισσότερο επικίνδυνα για τις ελευθερίες μας από ότι τα εχθρικά ετοιμοπόλεμα στρατεύματα. Εάν ο Αμερικανικός λαός κάποτε επιτρέψει στις ιδιωτικές τράπεζες τον έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος, οι τράπεζες και οι εταιρείες που θα αναπτυχθούν γύρω από αυτές, θα αποστερήσουν από τον αμερικανικό λαό όλη την περιουσία του και τα παιδιά μας θα ξυπνήσουν άστεγα στην ήπειρο που κατέκτησαν οι πατεράδες μας".

Απαιτείται επομένως αυστηρός έλεγχος της ελεύθερης οικονομίας, τραπεζικό σύστημα υπό σκληρά εποπτεία. Στη χώρα μας η αρμοδιότητα αυτή ασκείται από την τράπεζα της Ελλάδος. Ο ελληνικός λαός πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι οι τράπεζες δεν έχουν κοινωνικές ευαισθησίες είναι έμποροι χρήματος και όχι φιλανθρωπικά ιδρύματα.

Καστανάκης Σεραφείμ

Επίτιμος διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας Νοσοκομείου Χανίων

ΠΗΓΗ: Χανιώτικα Νέα

ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΙΣΑΜΟΥ & ΣΕΛΙΝΟΥ
ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ
Συμμετέχοντας στην προσπάθεια συλλογής, σε επίπεδο Νομού, χρημάτων και ειδών για αποστολή στις πληγείσες περιοχές της Γάζας η Ιερά Μητρόπολις Κισάμου και Σελίνου ανακοινώνει ότι συγκεντρώνει ανθρωπιστική βοήθεια στους χώρους των Γραφείων της. Τα είδη που συγκεντρώνονται, σύμφωνα με οδηγία του Υπουργείου Εξωτερικών, είναι: αλεύρι, όσπρια, ρύζι, λάδι και ζάχαρη και με ημερομηνία λήξεως τουλάχιστον έξι (6) μήνες μετά.
Όσοι επιθυμούν να συνεισφέρουν στην προσπάθεια ανακούφισης των αδίκως πληγέντων αδελφών μας, που αποτελεί χρέος για όλους μας, παρακαλούνται όπως επικοινωνήσουν είτε με τον Εφημέριο της Ενορίας τους, είτε με τα γραφεία της Μητροπόλεως, τηλ. 28220-22128 (εσωτ. 2) υπεύθυνη κα Δαρατσιανού Αντωνία, για περισσότερες πληροφορίες.

ΓΙΩΡΓΟΣ. Α. ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ

Ο Γιώργης Κουτσουρέλης είναι ένας από τους κορυφαίους δημιουργούς και εκτελεστές της Κρητικής μουσικής. Γεννήθηκε στο Καστέλι Κίσαμου το 1914, σε ένα χώρο και μια οικογένεια που είχε αναδείξει πλήθος μουσικών και η καλλιέργεια της παράδοσης ήταν καθημερινή υπόθεση πολλών.
Όπως είχε πει ο ίδιος, από μικρό παιδί γοητεύτηκε από την Κρητική μουσική που είναι μια παράδοση από γενιά σε γενιά, που παρουσιάζει μια ιδιαίτερη μορφή ποιήσεως, χαρακτηριζόμενη από ιδιόρρυθμη έκφραση σε ρυθμό, σε αρμονία, σε χρώμα, χρόνο, τόνο και γενικά σε μελωδία. «Η Κρητική μουσική ριζώθηκε μέσα μου και αυτό πιστεύω συνετέλεσε γιατί ο πατέρας μου ήταν ένας από τους σημαντικότερους οργανοπαίκτες λαουτιέρης της εποχής του».
Εκτός όμως από τον πατέρα παρά πολλά άτομα της οικογένειας Κουτσουρέλη έπαιζαν διάφορα όργανα, λαγούτα, λύρες, βιολιά, μαντολίνα, ακόμα και κλαρίνο. Ο Γιώργης Κουτσουρέλης μπολιασμένος από την γοητεία της Κρητικής μελωδίας, τις πενιές, τις δοξαριές, τα τραγούδια, το γοητευτικό κορμί της Κρητικής παράδοσης, άρχισε από τα πρώιμα παιδικά του χρόνια (5 ετών) να κουρδίζει και να χρησιμοποιεί τη σκούπα της μάνας του για να παίξει τις μελωδίες του μιμούμενος τ' άλλα μέλη της οικογένειας μουσικών.
Στο Δημοτικό σχολείο, κάτοχος πια μαντολίνου, έφτασε να παίζει πραγματικά τους ωραίους σκοπούς του, για να χορέψουν οι δάσκαλοι και οι συμμαθητές του. Πολύ γρήγορα ο Γιώργης Κουτσουρέλης παρακινούμενος από τον πατέρα του, αλλά περισσότερο ωθούμενος από την μυστική εκείνη λαχτάρα του προικισμένου καλλιτέχνη που τον οδηγεί στα πεπραγμένα του, άφησε τις παιδικές μουσικές περιπλανήσεις και ασχολήθηκε πολύ σοβαρά πια με το λαγούτο, το όργανο της ζωής του.
Έτσι στα 10 του χρόνια ήταν ένας αξιόλογος άρτιος λαουτιέρης που στα 12 χρόνια του είχε γίνει τέλειος επαγγελματίας, πολύ σωστός και περιζήτητος συνεργάτης από κορυφαίους καλλιτέχνες της Κρητικής μουσικής, βιολιτζήδες και λυράρηδες της εποχής εκείνης όπως ήταν ο Γιώργης Μαριάνος, ο Νικόλαος Χαρχαλής ο περίφημος λυράρης ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ ή Κουφιανός και από άλλους.
Πολύ νωρίς σε ηλικία μόλις 16 χρόνων μπήκε στο χώρο της δισκογραφίας αρχίζοντας από το 1930 να παράγει, να ηχογραφεί και να κυκλοφορεί δίσκους, πρώτα με το Μαριάνo, στην Κολούμπια, μετά με τον σπουδαίο Ρεθεμνιώτη λυράρη Αλέκο Καραβίτη, κτλ. Ο Γιώργης Κουτσουρέλης θυμάται πάντα με συγκίνηση τη βραδιά που έπαιζε στη λέσχη φιλελευθέρων στις 15 Δεκεμβρίου 1932, επ' ευκαιρία της ονομαστικής γιορτής του Ελευθέριου Βενιζέλου. Ο ίδιος ο πρόεδρος παρών στον εορτασμό, ευχαριστήθηκε τόσο πολύ που κάλεσε τους καλλιτέχνες, Μαριάνο και Κουτσουρέλη στο σπίτι του να παίξουν και να γλεντήσουν μαζί του και με τους στενούς του φίλους.
Ο Γιώργης Κουτσουρέλης αναγνωρισμένος από νωρίς σαν εμπνευσμένος δημιουργός Κρητικής μουσικής και δεξιοτέχνης καλλιτέχνης, εμφανίζεται με διάσημους λυράρηδες και βιολιτζήδες, ή και σαν σολίστας του λαγούτου. Με τον σπουδαίο λυράρη Νικόλαο Κουφιανό εμφανίζεται στο εθνικό στάδιο Αθηνών μαζί με συγκροτήματα απ' όλη την Ελλάδα. Συχνές ήταν και οι εμφανίσεις του στις εκδηλώσεις των Κρητών σε Αθήνα Πειραιά και Θεσσαλονίκη.
Μετά από τον πόλεμο, του 1940, τον βρίσκουμε να συνεργάζεται και πάλι με μεγάλους μουσικούς όπως με τον Κώστα Μουντάκη, τον Νίκο Ξυλούρη (αργότερα) και άλλους. Τον Γιώργη Κουτσουρέλη τον κάλεσε δυο φορές ο διακεκριμένος μουσικολόγος ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΛΕΙΝΤΙ, που κατείχε την έδρα της μουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια και ήταν διευθυντής της δραματικής σχολής του Μιλάνου.
Ο καθηγητής Λειντι αποκαλούσε τον Γιώργη Κουτσουρέλη «ορχήστρα». Ο ίδιος ο καλλιτέχνης, γράφει για τους λόγους που τον εμπόδισαν να ανταποκριθεί στις προσκλήσεις αυτές και να εμφανισθεί στο εξωτερικό. «Για δε τις προγενέστερες προσκλήσεις που είχα να πάω στο εξωτερικό και δεν τις πραγματοποίησα δεν μετανοώ και δε λυπάμαι, διότι εκτός τα ατυχήματα που συμβαίνουν είχα οικογενειακές υποχρεώσεις — γυναίκα και 4 μικρά παιδία και τους πικραμένους γέρους γονείς μου. Γι αυτό λοιπόν προτίμησα να μείνω στον τόπο μου να κυβερνώ και να προστατεύω τα ανήλικα παιδία μου.
Τον Γιώργη Κουτσουρέλη βράβευσε το καλοκαίρι του 1986 ο Δήμος Ηρακλείου για τις σπουδαίες υπηρεσίες του στην Κρητική μουσική παράδοση, για το πλούσιο έργο του, την πρωτοτυπία των δημιουργιών του, την δεξιοτεχνία και την μοναδικότητα των ερμηνειών του αλλά και το ήθος του, που τον αναδεικνύει σ' ένα άψογο πολίτη.
Ο Γιώργης Κουτσουρέλης πέθανε τον Ιούλιο του 1994. Ο Καθηγητής του Πανεπιστήμιου Αθηνών Γιώργης Γιατρομανολάκης, έγραψε για τον Γιώργη Κουτσουρελη. "Καθώς έβλεπα και άκουγα τον λαϊκό καλλιτέχνη να παίζει το λαγούτο του καταλάβαινα πως το όργανο αυτό δεν ηχούσε επειδή ο μάστορας απλώς έκρουε τις χορδές του. Ο ήχος του λαγούτου δεν προερχόταν απλώς μέσα από το όργανο. Ολόκληρο το κορμί του Κουτσουρέλη με όλο το βάρος των χρόνων του ηχούσε και δημιουργούσε μουσική. Το λαγούτο ήταν προέκταση της σωματικής υπόστασης του λαουτιέρη."Αυτή λοιπόν η εξαίσια σωματική σχέση κάποιου με την τέχνη του είναι που ορίζει και την γνησιότητα του. Όχι η εγκεφαλικότητα η προσποίηση, όχι η εξωτερική κίνηση και η επιτήδευση. Πουθενά στόμφος η υπερβολή, πουθενά αίσθημα στερημένο από τον παλμό και την γνησιότητα του κορμιού. Και όταν έπαιζε ο δάσκαλος και όταν τραγουδούσε σου έδινε την αίσθηση πως ξόδιαζε σώμα από το σώμα του και αίμα από το αίμα του.
Ακόμη και όταν μιλούσε ήξερες πως ότι έλεγε δεν ήταν λόγια του αέρα. Ήταν ήχος και φωνή ενός παλλόμενου κορμιού. Για τούτο και κάθε λόγος του ηχούσε αρμονικός και φυσικός. Αποδείκνυε έτσι κάτι πολύ σημαντικό για τους Κρητικούς. Ότι η βασική αρετή της Κρήτης δεν είναι η φωναχτή και πομπώδης μεγαλοστομία. Δεν είναι η εξωτερική επίδειξη και το τουριστικό τσαλίμι, η καυχησιολογία και η επιπόλαιη υπερβολή. Η μεγάλη αρετή της Κρήτης είναι όχι η εξωστρέφεια και τα παχιά λόγια, αλλά η δύναμη που προέρχεται από μια αίσθηση αριστοκρατικής ηρεμίας. Και δεν δίδω βέβαια στη λέξη αριστοκρατία πολιτική η κοινωνική έννοια. Εννοώ αυτό που μας έδειξε ο Κουτσουρέλης, πως ο αριστοκράτης δημιουργός ακριβώς επειδή η λαϊκή του συνείδηση είναι αριστοκρατική, δεν καταδέχεται να παίξει η να τραγουδήσει προς χάρη των τουριστών εντόπιων ή ξένων.
Πως παρακολουθώντας την παράδοση μας, τα πατροπαράδοτα, όπως είπε, δεν καταδέχεται να ξεπέσει σε λαϊκίστικες κραυγές και εύκολες επιδείξεις. Μίλησε για δύσκολους σκοπούς, για δύσκολα τραγούδια και δύσκολους χορούς. Δεν έκανε κρητική σε κανένα. Έδειξε με τα χέρια του και το κορμί του, το δικό του ερωτά προς την τέχνη του και προς τη ζωή.

Ακούστε εδώ τον Μάνο Κατράκη να τραγουδά και ο Κουτσουρέλης να παίζει.
Εδώ ο Μάνος τραγουδά τον Ερωτόκριτο.... με συνοδεία του Κουτσουρέλη.

Αξιόλογες συνθέσεις είναι ο «Αρμενοχωριανός συρτός», ο «Συρτός του Κουτσουρέλη», η «Νενέ», η «Κρουσταλοβραχιωνάτη» και τόσες άλλες.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Βασίλης Τσούγκαρη