Κατά αρχάς δεν έχω τίποτα με κανένα γιατρό, οι γιατροί είναι οι τελευταίοι που έχουν την ευθύνη και ιδιαίτερα στα περιφερειακά κέντρα υγεία.
Όμως δείτε μια έρευνα του καθηγητή Κυριόπουλου ......
Η Σχολή Δημόσιας Υγείας πραγματοποίησε έρευνα για το πολυπόθητο σύστημα υγείας μας και δυστυχώς τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας όχι μόνο επιβεβαιώνουν το χάλι του συστήματος αλλά και τα ποσοστά ικανοποίησης των πολιτών είναι στο χαμηλότερο σημείο. Άρα το πρόβλημα στον ευαίσθητο τομέα της υγείας είναι υπαρκτό και αμ τι άλλο κινδυνεύει να γίνει χρόνιο.
Τα συμπεράσματα που καταλήγει η έρευνα και φανερώνουν την δυσαρέσκειας των πολιτών είναι τα ακόλουθα:
α) Η ακαταλληλότητα των χώρων υποδοχής και νοσηλείας
β) Η έλλειψη σεβασμού από το προσωπικό, κυρίως διοικητικό και
γ) Η απουσία «έγκαιρης προσοχής» προς τους ασθενείς από τους γιατρούς.
Το καταλάβατε ; Αν οχι εμείς είμαστε αυτοί που αυτοί πληρώνουμε την οικονομική αλλά και διοικητική κρίση του Ε.Σ.Υ, με τα γνωστά αποτελέσματα, δηλαδή το σπρώξιμο των ασθενών σε ιδιωτικές κλινικές και πολλές φορές και με «παραπληρωμές».
Τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει ο γιατρός βέβαια από την άλλη μεριά, που δεν υπάρχει αμφιβολία υπάρχουν, μπορεί να μην ενδιαφέρουν και πολύ τον ασθενή. Αυτός αγωνιά για την δική του υγεία και όχι για του συστήματος.
Βέβαια ο καθηγητής κ. Γιάννης Κυριόπουλος, καταλήγει στην έρευνα του, ότι «ο μισθός του γιατρού πρωτοβάθμιας φροντίδας, αντιστοιχεί σε δύο ώρες εργασίας, άρα η προσφορά αυτή δεν μπορεί να εξισορροπήσει την αυξανόμενη ζήτηση».
Ένα ολόκληρο σύστημα λοιπόν «νοσεί» επειδή υπάρχει έλλειψη ταλάντων; Μπορεί !!!
Αυτό όμως μπορεί να μην παράλογο, είναι όμως ολίγον αντίθετο σε κάτι αρχαίους όρκους και γνωρίζουμε στο τέλος ποιος την πληρώνει πάντα την πίτα «ο έλληνας ασθενής»...
Η Σχολή Δημόσιας Υγείας πραγματοποίησε έρευνα για το πολυπόθητο σύστημα υγείας μας και δυστυχώς τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας όχι μόνο επιβεβαιώνουν το χάλι του συστήματος αλλά και τα ποσοστά ικανοποίησης των πολιτών είναι στο χαμηλότερο σημείο. Άρα το πρόβλημα στον ευαίσθητο τομέα της υγείας είναι υπαρκτό και αμ τι άλλο κινδυνεύει να γίνει χρόνιο.
Τα συμπεράσματα που καταλήγει η έρευνα και φανερώνουν την δυσαρέσκειας των πολιτών είναι τα ακόλουθα:
α) Η ακαταλληλότητα των χώρων υποδοχής και νοσηλείας
β) Η έλλειψη σεβασμού από το προσωπικό, κυρίως διοικητικό και
γ) Η απουσία «έγκαιρης προσοχής» προς τους ασθενείς από τους γιατρούς.
Το καταλάβατε ; Αν οχι εμείς είμαστε αυτοί που αυτοί πληρώνουμε την οικονομική αλλά και διοικητική κρίση του Ε.Σ.Υ, με τα γνωστά αποτελέσματα, δηλαδή το σπρώξιμο των ασθενών σε ιδιωτικές κλινικές και πολλές φορές και με «παραπληρωμές».
Τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει ο γιατρός βέβαια από την άλλη μεριά, που δεν υπάρχει αμφιβολία υπάρχουν, μπορεί να μην ενδιαφέρουν και πολύ τον ασθενή. Αυτός αγωνιά για την δική του υγεία και όχι για του συστήματος.
Βέβαια ο καθηγητής κ. Γιάννης Κυριόπουλος, καταλήγει στην έρευνα του, ότι «ο μισθός του γιατρού πρωτοβάθμιας φροντίδας, αντιστοιχεί σε δύο ώρες εργασίας, άρα η προσφορά αυτή δεν μπορεί να εξισορροπήσει την αυξανόμενη ζήτηση».
Ένα ολόκληρο σύστημα λοιπόν «νοσεί» επειδή υπάρχει έλλειψη ταλάντων; Μπορεί !!!
Αυτό όμως μπορεί να μην παράλογο, είναι όμως ολίγον αντίθετο σε κάτι αρχαίους όρκους και γνωρίζουμε στο τέλος ποιος την πληρώνει πάντα την πίτα «ο έλληνας ασθενής»...