Αρχαιολογικά ευρήματα στην Πρέβελη, ηλικίας 130.000 ετών, αποδεικνύουν πως οι πρόγονοι του ανθρώπινου είδους ήρθαν από την Αφρική πολύ νωρίτερα απ’ ό, τι πίστευαν οι επιστήμονες.
Στην ετήσια συνάντηση των επιστημόνων του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αρχαιολογίας ο αρχαιολόγος του Κολλεγίου του Πρόβιντενς στο Ρόουντ Άιλαν, Θωμάς Στράσσερ, δημοσιοποίησε τα συμπεράσματά του μετά από έρευνα που διενήργησε στην Κρήτη.
Σύμφωνα με τον επιστήμονα, οι πρόγονοι του σημερινού ανθρώπου που άφησαν την Αφρική πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια ήρθαν στην ευρωπαϊκή ήπειρο όχι δια μέσου της στεριάς αλλά από τη θάλασσα.
Στη συνάντηση των αρχαιολόγων, ανέφερε τις νέες ανακαλύψεις που έκανε στην Κρήτη, βρέθηκαν λίθινα εργαλεία που αποδεικνύουν πως το αρχαίο είδος Homo – ίσως ο Homo Erectus- είχε χρησιμοποιήσει λέμβους ή άλλες ναυτικές κατασκευές για να περάσει από τη Βόρεια Αφρική προς την Ευρώπη, μέσω, τουλάχιστον, όπως φαίνεται από τα μεγαλύτερα νησιά της Μεσογείου.
Ανακαλύφθηκαν εκατοντάδες δίκοπα λίθινα εργαλεία σε εννέα τοποθεσίες στην νοτιοδυτική Κρήτη που χρονολογούνται 130.000 χρόνια νωρίτερα από ότι μέχρι τώρα πίστευαν.
Ο Στράσσερ στο συνέδριο που έλαβε χώρα στις 7 Ιανουαρίου διατύπωσε την άποψη πως τα ευρήματα ομοιάζουν με λίθινα εργαλεία που βρέθηκαν στην Αφρική και χρονολογούνται 300.000 χρόνια πριν τον Homo erectus.
Μέχρι πρότινος ο αρχαιότερος γνωστός οικισμός στην Κρήτη χρονολογείται περί το 9.000 π.Χ.
Ο ομιλητής υποστήριξε τις απόψεις του λέγοντας πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος της εποχής αυτής (ο Homo erectus) γνώριζε τη ναυτιλία και διάνυε μικρές θαλάσσιες αποστάσεις όπως στην Ινδονησία πριν από 800.000 χρόνια ή οι Νεάντερταλ που διέσχισαν το Γιβραλτάρ, ίσως, πριν από 60.000 χρόνια.
Φυσικά υπάρχουν αμφιβολίες κατά πόσο τα αφρικανικά ανθρωποειδή που εμφανίστηκαν στην Κρήτη, χρησιμοποίησαν το νησί ως σκαλοπάτι για να φτάσουν στην Ευρώπη ή αν κατά λάθος κατέληξαν εκεί παρασυρμένοι από τα κύματα της θάλασσας.
Στις ανασκαφές που διενήργησε η ομάδα του Στράσσερ στα νοτιοδυτικά παράλια της Κρήτης το 2008-2009, έφεραν στο φως λίθινα εργαλεία που βρίσκονταν σε σπηλιές και σε καταφύγια μέσα στους βράχους. Μια από αυτές τις τοποθεσίες είναι η περιοχή Φαράγγι Πρέβελη.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΙΣΑΜΟΥ! ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ.
Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.
Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010
Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010
ΠΟΥΦ ΚΑΙ ΚΑΤΟΣΤΑΡΙΚΟ
100 μέρες και κοντεύουν τα 100 λάθη στην κυβέρνηση. Στην τροπολογία που κατέθεσαν νύκτα σε κλειστή Βουλή για τους φόρους στα τσιγάρα, νόμιζαν ότι αύξαναν τα τσιγάρα από 3,20 σε 3,60 ενώ τα έστελναν στα 5,40.
Αφού λοιπόν τους το σφύριξαν* ότι έκαναν πατάτα, γιατί από μόνοι τους φυσικά δεν ήταν ικανοί για να το καταλάβουν, φέρνουν εσπευσμένα νέα τροπολογία για να διορθώσουν τη γκάφα τους.
*Τους άνοιξε τα μάτια ο πρόεδρος των περιπτεριούχων Ι. Πλακόπουλος.
Για όσους δεν κατάλαβαν 1840 δρχ τα 20 τσιγαράκια.
Αφού λοιπόν τους το σφύριξαν* ότι έκαναν πατάτα, γιατί από μόνοι τους φυσικά δεν ήταν ικανοί για να το καταλάβουν, φέρνουν εσπευσμένα νέα τροπολογία για να διορθώσουν τη γκάφα τους.
*Τους άνοιξε τα μάτια ο πρόεδρος των περιπτεριούχων Ι. Πλακόπουλος.
Για όσους δεν κατάλαβαν 1840 δρχ τα 20 τσιγαράκια.
ΟΙ ΦΙΛΙΚΟΙ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ ΧΑΝΙΩΝ
Απο την ίδρυση της Φιλικής εταιρείας ως τον Μάιο του 1821 οπότε άρχισε η επανάσταση στην κρήτη αρκετοί Φιλικοί πέρασαν απο την Κρήτη για να μυήσουν στους σκοπούς της φιλικής εταιρείας σημαντικούς Κρητικούς της εποχής εκείνης.
Απο την επαρχία Κυδωνίας οι:
Σήφης Κωνσταντουδάκης, Γιάννης Μαλιχούτης, Γιώργης Βελεζίνης, Γιώργης εωργιλάς, Θοδωρής Ξενάκης, Γιάννης Τσακίρης, Νικόλαος Γιανναράκης.
Από την επαρχία Σφακίων οι:
Αναγνώστης Μανουσογιαννάκης, Γιώργος Τσελεπής, Χατζη-γιώργης Κελαιδής, Αντρέας Κριαράς, Ρούσος Βουρδουμπάς, Χατζή Χιονιάς, Πέτρος Μανουσέλης, Γιώργος Πωλογιαννάκης, Μάρκος Μπουζάκης και ο πρωτό-παπας Σφακίων Πρωτοπαπαδάκης.
Απο την επαρχία Κυδωνίας οι:
Επίσκοπος Καλλίνικος Σαρπάκης, Κωστής Γερακάκης, Γιώργος Μητσοτάκης, Γιώργος Ξέπαπας, Νικόλαος Ρενιέρης, Μανόλης Δανέζης, Βασίλης Μαθιουδάκης, Αντώνης Αποστολίδης, Γιάννης Μουστάκης, Γιάννης και Βασίλης Χάλης, Αντώνης Σαρρής.
Από την επαρχία Κισάμου οι:
Επίσκοπος Μελχισεδέκ Δεσποτάκης,Ευθύμης Ψαρουδάκης απο την Σπηλιά, Γιάννης Κουβαριτάκης απο το Μούλετε, και Μιχάλης Αποστολίδης απο το Μελλισουργειό
Από την επαρχία Σελίνου:
Μοναχός Γαλακτίων Ψαρομήλιγκας, Παπα-Αντώνης Παναγιωτάκης απο την Αγιά Ειρήνη, Γιωργος Κριάρης απο το Κουστογέρακο, και Ιάκωβος κουμής απο την Σπίνα.
Απο την επαρχία Αποκορώνου οι:Σήφης Κωνσταντουδάκης, Γιάννης Μαλιχούτης, Γιώργης Βελεζίνης, Γιώργης εωργιλάς, Θοδωρής Ξενάκης, Γιάννης Τσακίρης, Νικόλαος Γιανναράκης.
Από την επαρχία Σφακίων οι:
Αναγνώστης Μανουσογιαννάκης, Γιώργος Τσελεπής, Χατζη-γιώργης Κελαιδής, Αντρέας Κριαράς, Ρούσος Βουρδουμπάς, Χατζή Χιονιάς, Πέτρος Μανουσέλης, Γιώργος Πωλογιαννάκης, Μάρκος Μπουζάκης και ο πρωτό-παπας Σφακίων Πρωτοπαπαδάκης.
ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ
"Που πήγαν τα 711 εκατομύρια αποθεματικών του ΟΑΕΔ μέσα σε 4 μήνες;"
"Η πρωτοφανής «σκηνοθεσία πανικού» που έστησε εχθές ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης συνεπικουρούμενος από άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, υπερβαίνει τα όρια των επικοινωνιακών τεχνασμάτων, στα οποία μας έχει συνηθίσει η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ...
Η αλήθεια είναι ότι στις 10.9.2009 ημέρα παραίτησης μου από τη διοίκηση του ΟΑΕΔ, η οικονομική θέση του Οργανισμού, όπως φαίνεται και από το επισυναπτόμενο έγγραφο ήταν 710.918.851,3 ευρώ. Ταυτόχρονα, υπήρχαν συσσωρευμένες, πολλών ετών, απαιτήσεις από το ΙΚΑ ύψους περίπου 6,5 δις ευρώ (είναι γνωστό ότι ο ΟΑΕΔ δεν διαθέτει μηχανισμό είσπραξης εισφορών αλλά του αποδίδονται από το ΙΚΑ οι συνεισπραττόμενες εισφορές υπέρ ΟΑΕΔ), καθώς και απαιτήσεις ύψους περίπου 500 εκατ. ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για έργα που είχαν ενταχθεί στο Γ΄ ΚΠΣ και το ΕΣΠΑ.
Σε κάθε περίπτωση, η οικονομική θέση του ΟΑΕΔ στις 10.9.2009 ήταν κατά πολύ καλύτερη από την αντίστοιχη που παρελήφθη πέντε χρόνια πριν, στις αρχές του 2004, από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (τότε στα ταμεία υπήρχαν μόλις 50 εκατ. ευρώ!). Συνεπώς, ο Υπουργός Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης πρέπει να απαντήσει τι (και εάν) μεσολάβησε κάτι από τις 10.9.2009 και την ανάληψη της διοίκησης του ΟΑΕΔ από τον Πρόεδρο της ΓΣΕΕ κ. Γ. Παναγόπουλο μέχρι σήμερα.
Είναι η διαχειριστική ανικανότητα της νέας Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των επίλεκτων ιντερνετικών στελεχών τους, η οποία καθημερινά αποδεικνύεται από την έλλειψη στοιχειώδους συντονισμού μεταξύ των κρατικών στελεχών;
Είναι η προσπάθεια τεχνητής διαμόρφωσης μιας δραματοποιημένης εικόνας, προκειμένου να δικαιολογηθούν υπαναχωρήσεις σε σχέση με τις προεκλογικές υποσχέσεις του ΠΑΣΟΚ (π.χ. αύξηση επιδόματος ανεργίας), αλλά και να καλλιεργηθεί το «κοινωνικό έδαφος» για την επιβολή νέων, πρόσθετων εισφορών στην κοινωνική ασφάλιση;
Ή μήπως είναι ένα ακόμη (εσωκομματικό) επεισόδιο στο χορό των αποχωρήσεων και των «ηρωικών εξόδων» των τελευταίων ημερών;
Ό,τι και να είναι από τα παραπάνω, είναι ανεπίτρεπτο να «παίζει» κανείς με τις αγωνίες και τις ανάγκες των ανέργων. Δυστυχώς, αυτό κάνει το ΠΑΣΟΚ για πρώτη φορά μεταπολεμικά στην Ελλάδα. Δεν διστάζουν να διασύρουν τη χώρα και τους θεσμούς."
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΡΝΑΔΑΚΗΣ
τέως Διοικητής ΟΑΕΔ
Απο τα σχόλια στο καφενείο http://kafeneio-gr.blogspot.com/2010/01/blog-post_339.html
"Η πρωτοφανής «σκηνοθεσία πανικού» που έστησε εχθές ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης συνεπικουρούμενος από άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, υπερβαίνει τα όρια των επικοινωνιακών τεχνασμάτων, στα οποία μας έχει συνηθίσει η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ...
Η αλήθεια είναι ότι στις 10.9.2009 ημέρα παραίτησης μου από τη διοίκηση του ΟΑΕΔ, η οικονομική θέση του Οργανισμού, όπως φαίνεται και από το επισυναπτόμενο έγγραφο ήταν 710.918.851,3 ευρώ. Ταυτόχρονα, υπήρχαν συσσωρευμένες, πολλών ετών, απαιτήσεις από το ΙΚΑ ύψους περίπου 6,5 δις ευρώ (είναι γνωστό ότι ο ΟΑΕΔ δεν διαθέτει μηχανισμό είσπραξης εισφορών αλλά του αποδίδονται από το ΙΚΑ οι συνεισπραττόμενες εισφορές υπέρ ΟΑΕΔ), καθώς και απαιτήσεις ύψους περίπου 500 εκατ. ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για έργα που είχαν ενταχθεί στο Γ΄ ΚΠΣ και το ΕΣΠΑ.
Σε κάθε περίπτωση, η οικονομική θέση του ΟΑΕΔ στις 10.9.2009 ήταν κατά πολύ καλύτερη από την αντίστοιχη που παρελήφθη πέντε χρόνια πριν, στις αρχές του 2004, από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (τότε στα ταμεία υπήρχαν μόλις 50 εκατ. ευρώ!). Συνεπώς, ο Υπουργός Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης πρέπει να απαντήσει τι (και εάν) μεσολάβησε κάτι από τις 10.9.2009 και την ανάληψη της διοίκησης του ΟΑΕΔ από τον Πρόεδρο της ΓΣΕΕ κ. Γ. Παναγόπουλο μέχρι σήμερα.
Είναι η διαχειριστική ανικανότητα της νέας Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των επίλεκτων ιντερνετικών στελεχών τους, η οποία καθημερινά αποδεικνύεται από την έλλειψη στοιχειώδους συντονισμού μεταξύ των κρατικών στελεχών;
Είναι η προσπάθεια τεχνητής διαμόρφωσης μιας δραματοποιημένης εικόνας, προκειμένου να δικαιολογηθούν υπαναχωρήσεις σε σχέση με τις προεκλογικές υποσχέσεις του ΠΑΣΟΚ (π.χ. αύξηση επιδόματος ανεργίας), αλλά και να καλλιεργηθεί το «κοινωνικό έδαφος» για την επιβολή νέων, πρόσθετων εισφορών στην κοινωνική ασφάλιση;
Ή μήπως είναι ένα ακόμη (εσωκομματικό) επεισόδιο στο χορό των αποχωρήσεων και των «ηρωικών εξόδων» των τελευταίων ημερών;
Ό,τι και να είναι από τα παραπάνω, είναι ανεπίτρεπτο να «παίζει» κανείς με τις αγωνίες και τις ανάγκες των ανέργων. Δυστυχώς, αυτό κάνει το ΠΑΣΟΚ για πρώτη φορά μεταπολεμικά στην Ελλάδα. Δεν διστάζουν να διασύρουν τη χώρα και τους θεσμούς."
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΡΝΑΔΑΚΗΣ
τέως Διοικητής ΟΑΕΔ
Απο τα σχόλια στο καφενείο http://kafeneio-gr.blogspot.com/2010/01/blog-post_339.html
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ενημερώνουμε τους καταναλωτές των Χανίων ότι έπειτα από πίεση της Ε.Π.Κ.ΧΑΝ, για την καταχρηστικότητα της είσπραξης του ποσού 1,50 Ευρώ από την Εμπορική Τράπεζα (υποκατάστημα Χανίων) όταν γινόταν κατάθεση σε λογαριασμό τρίτου, η Εμπορική Τράπεζα Χανίων σταμάτησε αυτή της την πρακτική, προς όφελος και δικαίωση χιλιάδων καταναλωτών που είχαν προβεί σε σχετικές καταγγελίες.-
H Πρόεδρος της Ε.Π.Κ.ΧΑΝ
Ιωάννα Μελάκη
H Πρόεδρος της Ε.Π.Κ.ΧΑΝ
Ιωάννα Μελάκη
Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010
ΟΙ ΝΕΟΙ ΔΗΜΟΙ
Σχετικά με τους νέους δήμους, ο κ. Ραγκούσης είπε ότι θα είναι τελικά κάτω από 370 με βάση τη σχετική μελέτη του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης (προβλέπει 380 -390) και θα καθορισθούν με ενιαία κριτήρια τα οποία θα είναι πληθυσμιακά, κοινωνικά, οικονομικά, γεωγραφικά, λειτουργικά και χωροταξικά. Εξαίρεση θα αποτελέσουν οι νησιωτικές περιοχές (κάθε νησί και δήμος με εξαίρεση περιπτώσεις όπως της Κρήτης και της Μυτιλήνης) που αποτελούν το 25% του συνόλου των δήμων και οι ορεινές δυσπρόσιτες περιοχές.
Παράλληλα ο υπουργός Εσωτερικών προκειμένου να απαντήσει σε ορισμένες επικρίσεις ότι οι νέοι δήμοι θα βρίσκονται πιο μακριά από τον πολίτη, μίλησε για την αναβαθμισμένη λειτουργία των τοπικών συμβουλίων: "Η Νέα Αρχιτεκτονική ενισχύει την υπόσταση των ζωντανών κυττάρων της τοπικής κοινωνίας: του χωριού στην περιφέρεια και της γειτονιάς στην πόλη. Οι υπηρεσίες πηγαίνουν κοντά στον πολίτη, και αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην ενίσχυση των Τοπικών Συμβουλίων", είπε χαρακτηριστικά.85. Επιπλέον, όπως αναφέρεται στο κείμενο διαβούλευσης "συγκροτούνται πενταμελή τοπικά συμβούλια σε όλα τα υπάρχοντα τοπικά διαμερίσματα, με πληθυσμό τουλάχιστον 1000 κατοίκων και τριμελή τοπικά συμβούλια για πληθυσμό μικρότερο των 1000 κατοίκων (για τοπικά διαμερίσματα με πληθυσμό κάτω από 500 εκλέγεται ένας τοπικός εκπρόσωπος). Ιδρύονται τοπικά διαμερίσματα και στην έδρα των σημερινών δήμων με πληθυσμό έως 10.000 και συγκροτούνται αντίστοιχα τοπικά συμβούλια. Το τοπικό συμβούλιο εκλέγει πρόεδρο, ο οποίος συμμετέχει στις συνεδριάσεις των δημοτικών συμβουλίων και της Εκτελεστικής Επιτροπής όταν συζητούνται θέματα που αφορούν το τοπικό τους διαμέρισμα και εισηγούνται σχετικά."
Επίσης, καταργούνται περίπου 4000 Νομικά Πρόσωπα και Δημοτικές Επιχειρήσεις με αποτέλεσμα από τα περίπου 6.000 να παραμείνουν κάτω από 2000. Όσον αφορά τις αρμοδιότητες, οι νέοι δήμοι αναλαμβάνουν μεταξύ άλλων:
- Την πρόνοια, την προστασία της δηµόσιας υγείας και τον υγειονομικό έλεγχο
- Την ανέγερση σχολικών κτιρίων,
- Την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισµού και την ένταξη των µεταναστών
- Τις πολεοδοµικές εφαρµογές
- Την προστασία της παιδικής και της τρίτης ηλικίας,
- Τις λαϊκές αγορές
- Τις αδειοδοτήσεις και τον έλεγχο των τοπικών, οικονοµικών και
κοινωνικών δραστηριοτήτων
- Την πολιτική προστασίας, µε την ένταξη τους στον εθνικό σχεδιασµό µε συγκεκριµένο ρόλο και αρµοδιότητες.
http://www.aftodioikisi.gr/controlItem.aspx?id=5468
Παράλληλα ο υπουργός Εσωτερικών προκειμένου να απαντήσει σε ορισμένες επικρίσεις ότι οι νέοι δήμοι θα βρίσκονται πιο μακριά από τον πολίτη, μίλησε για την αναβαθμισμένη λειτουργία των τοπικών συμβουλίων: "Η Νέα Αρχιτεκτονική ενισχύει την υπόσταση των ζωντανών κυττάρων της τοπικής κοινωνίας: του χωριού στην περιφέρεια και της γειτονιάς στην πόλη. Οι υπηρεσίες πηγαίνουν κοντά στον πολίτη, και αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην ενίσχυση των Τοπικών Συμβουλίων", είπε χαρακτηριστικά.85. Επιπλέον, όπως αναφέρεται στο κείμενο διαβούλευσης "συγκροτούνται πενταμελή τοπικά συμβούλια σε όλα τα υπάρχοντα τοπικά διαμερίσματα, με πληθυσμό τουλάχιστον 1000 κατοίκων και τριμελή τοπικά συμβούλια για πληθυσμό μικρότερο των 1000 κατοίκων (για τοπικά διαμερίσματα με πληθυσμό κάτω από 500 εκλέγεται ένας τοπικός εκπρόσωπος). Ιδρύονται τοπικά διαμερίσματα και στην έδρα των σημερινών δήμων με πληθυσμό έως 10.000 και συγκροτούνται αντίστοιχα τοπικά συμβούλια. Το τοπικό συμβούλιο εκλέγει πρόεδρο, ο οποίος συμμετέχει στις συνεδριάσεις των δημοτικών συμβουλίων και της Εκτελεστικής Επιτροπής όταν συζητούνται θέματα που αφορούν το τοπικό τους διαμέρισμα και εισηγούνται σχετικά."
Επίσης, καταργούνται περίπου 4000 Νομικά Πρόσωπα και Δημοτικές Επιχειρήσεις με αποτέλεσμα από τα περίπου 6.000 να παραμείνουν κάτω από 2000. Όσον αφορά τις αρμοδιότητες, οι νέοι δήμοι αναλαμβάνουν μεταξύ άλλων:
- Την πρόνοια, την προστασία της δηµόσιας υγείας και τον υγειονομικό έλεγχο
- Την ανέγερση σχολικών κτιρίων,
- Την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισµού και την ένταξη των µεταναστών
- Τις πολεοδοµικές εφαρµογές
- Την προστασία της παιδικής και της τρίτης ηλικίας,
- Τις λαϊκές αγορές
- Τις αδειοδοτήσεις και τον έλεγχο των τοπικών, οικονοµικών και
κοινωνικών δραστηριοτήτων
- Την πολιτική προστασίας, µε την ένταξη τους στον εθνικό σχεδιασµό µε συγκεκριµένο ρόλο και αρµοδιότητες.
http://www.aftodioikisi.gr/controlItem.aspx?id=5468
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ
Οι ομοιότητες τρομάζουν! Είτε μιλάμε για το 1950, είτε μιλάμε για το 1960, είτε μιλάμε για το 1980, είτε μιλάμε για τώρα… απλά βάλτε λίγο χρώμα στο βιντεάκι, αλλάξτε τη μόδα στα κοστουμάκια και είστε μέσα!
ΤΟ ΠΟΥΛΙ
Το περίφημο γερμανικό πουλί της φωτογραφίας (ή το κακό πουλί της κατοχής) που έστησαν οι αλεξιπτωτιστές της Βέρμαχτ μετά τη μάχη της Κρήτης και στο οποίο απέδωσε τιμές ο πρώτος κατοχικός "πρωθυπουργός" Τσολάκογλου. Ο θηριώδης αετός των αλεξιπτωτιστών που ήταν στην κορυφή του μνημείου καταστράφηκε από ένα κεραυνό κατά τη διάρκεια μίας έντονης καταιγίδας το χειμώνα του 2001.
Ο Τσολάκογλου, με την λευκή του στολή!!!!
ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΡΤΕΛ ΔΙΑΦΕΝΤΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ !
Του ΝΙΚΟΥ ΜΙΧΕΛΑΚΗ
Οι τιμές του ελαιολάδου στο επίπεδο του παραγωγού είναι φανερό ότι τα τελευταία χρόνια ελέγχονται πλήρως από λίγες Μεγάλες Επιχειρήσεις που εδρεύουν στην Ιταλία και Ισπανία, έχοντας παρακλάδια τους και στη χώρα μας. Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης έμεινε μόνο στη θεωρία. Στην πράξη, λιγότεροι από 10 μεγάλοι πολυεθνικοί Διατροφικοί Όμιλοι και Βιομηχανίες τελικά έχουν κυριαρχήσει στην Κοινοτική και παγκόσμια αγορά και είναι φανερό ότι διαμορφώνουν τις τιμές χωρίς κανένα ανταγωνισμό μεταξύ τους. Και η πρακτική αυτή δυστυχώς διευκολύνεται από την πολυδιάσπαση που επικρατεί από πλευράς προσφοράς στην Ελληνική αγορά, αλλά και την αδυναμία η και αδιαφορία των ενδιάμεσων πωλητών (ελαιοτριβείων κ.ά.) να διαπραγματευτούν τις τιμές.
Η ανυπαρξία ανταγωνισμού διαπιστώνεται και από τις διακυμάνσεις των τιμών παραγωγού στην Ισπανία, Ιταλία και Κρήτη, οι οποίες δείχνουν να μην έχουν καμιά σχέση με τις διακυμάνσεις στην Παγκόσμια, Κοινοτική και Εθνική παραγωγή. Εξαίρεση αποτέλεσε η διεθνής άνοδος των τιμών παραγωγού στο επίπεδο των 3-4 € κατά την περίοδο 2005/6 που είναι φανερό πως προκλήθηκε από την εξαιρετικά χαμηλή παραγωγή σε επίπεδο Κοινότητας σε δυο συνεχείς περιόδους!
Βέβαια οι Διατροφικοί Όμιλοι και οι μεγάλες Βιομηχανίες προκειμένου να δημιουργήσουν εικόνα και ψυχολογία υπερπροσφοράς, παρουσιάζουν συνήθως δικές τους διογκωμένες εκτιμήσεις. Πρόσφατο παράδειγμα οι περυσινές εκτιμήσεις του γνωστού Διατροφικού Ομίλου SOS που παρουσίαζαν την παραγωγή της Ισπανίας αυξημένη κατά 250 χ.τ. Όμως «νερό στο μύλο» των Πολυεθνικών φαίνεται να ρίχνουν ηθελημένα η αθέλητα και τα υπερβολικά διογκωμένα στατιστικά στοιχεία που οι ελαιοπαραγωγικές χώρες- μεταξύ των όποιων και η δική μας - παρουσιάζουν αβασάνιστα στο Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου.
Έτσι, η φετινή Κοινοτική παραγωγή εκτιμάται σε 2.148 χ.τ. έναντι 1933 χ. της περυσινής, αυξημένη δηλαδή κατά 215 χ.τ., πράγμα που οφείλεται στις αυξημένες παραγωγές που δίδουν κυρίως η Ισπανία (1200 χ.τ) αλλά και η Ελλάδα (348 χ.τ.). Ωστόσο, η εκτίμηση για την Ελλάδα τουλάχιστο είναι φανερό ότι είναι εξωπραγματική και δεν φαίνεται να ισχύει ούτε κατά το ήμισυ!
Οι τιμές του ελαιολάδου στο επίπεδο του παραγωγού είναι φανερό ότι τα τελευταία χρόνια ελέγχονται πλήρως από λίγες Μεγάλες Επιχειρήσεις που εδρεύουν στην Ιταλία και Ισπανία, έχοντας παρακλάδια τους και στη χώρα μας. Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης έμεινε μόνο στη θεωρία. Στην πράξη, λιγότεροι από 10 μεγάλοι πολυεθνικοί Διατροφικοί Όμιλοι και Βιομηχανίες τελικά έχουν κυριαρχήσει στην Κοινοτική και παγκόσμια αγορά και είναι φανερό ότι διαμορφώνουν τις τιμές χωρίς κανένα ανταγωνισμό μεταξύ τους. Και η πρακτική αυτή δυστυχώς διευκολύνεται από την πολυδιάσπαση που επικρατεί από πλευράς προσφοράς στην Ελληνική αγορά, αλλά και την αδυναμία η και αδιαφορία των ενδιάμεσων πωλητών (ελαιοτριβείων κ.ά.) να διαπραγματευτούν τις τιμές.
Η ανυπαρξία ανταγωνισμού διαπιστώνεται και από τις διακυμάνσεις των τιμών παραγωγού στην Ισπανία, Ιταλία και Κρήτη, οι οποίες δείχνουν να μην έχουν καμιά σχέση με τις διακυμάνσεις στην Παγκόσμια, Κοινοτική και Εθνική παραγωγή. Εξαίρεση αποτέλεσε η διεθνής άνοδος των τιμών παραγωγού στο επίπεδο των 3-4 € κατά την περίοδο 2005/6 που είναι φανερό πως προκλήθηκε από την εξαιρετικά χαμηλή παραγωγή σε επίπεδο Κοινότητας σε δυο συνεχείς περιόδους!
Βέβαια οι Διατροφικοί Όμιλοι και οι μεγάλες Βιομηχανίες προκειμένου να δημιουργήσουν εικόνα και ψυχολογία υπερπροσφοράς, παρουσιάζουν συνήθως δικές τους διογκωμένες εκτιμήσεις. Πρόσφατο παράδειγμα οι περυσινές εκτιμήσεις του γνωστού Διατροφικού Ομίλου SOS που παρουσίαζαν την παραγωγή της Ισπανίας αυξημένη κατά 250 χ.τ. Όμως «νερό στο μύλο» των Πολυεθνικών φαίνεται να ρίχνουν ηθελημένα η αθέλητα και τα υπερβολικά διογκωμένα στατιστικά στοιχεία που οι ελαιοπαραγωγικές χώρες- μεταξύ των όποιων και η δική μας - παρουσιάζουν αβασάνιστα στο Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου.
Έτσι, η φετινή Κοινοτική παραγωγή εκτιμάται σε 2.148 χ.τ. έναντι 1933 χ. της περυσινής, αυξημένη δηλαδή κατά 215 χ.τ., πράγμα που οφείλεται στις αυξημένες παραγωγές που δίδουν κυρίως η Ισπανία (1200 χ.τ) αλλά και η Ελλάδα (348 χ.τ.). Ωστόσο, η εκτίμηση για την Ελλάδα τουλάχιστο είναι φανερό ότι είναι εξωπραγματική και δεν φαίνεται να ισχύει ούτε κατά το ήμισυ!
Ο ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ...ΕΡΧΕΤΑΙ
Κάθοδο στην Κρήτη προετοιμάζει η πολιτική και φυσική ηγεσία της Αστυνομίας. Σύμφωνα με πληροφορίες ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης αναμένεται να επισκεφθεί το νησί στα τέλη του Ιανουαρίου (η πιθανότερη ημερομηνία είναι το διήμερο 27και 28), συνοδευόμενος από τον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ Λευτέρη Οικονόμου ή τον Επιτελάρχη Γιάννη Ραχωβίτσα.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο υπουργός θα έχει σειρά επαφών και στους τέσσερις νομούς της Κρήτης, ωστόσο μεγάλο βάρος θα δοθεί σε Ηράκλειο και Ρέθυμνο.
Η περιφέρεια της Κρήτης είναι μία από τις περιοχές που απασχολούν ιδιαίτερα την πολιτική και φυσική ηγεσία της Αστυνομίας καθώς οι δείκτες εγκληματικότητας έχουν εκτιναχθεί στα ύψη. Σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις όπως είναι οι ληστείες, οι κλοπές και οι διαρρήξεις, τα στατιστικά στοιχεία ανεβάζουν την Κρήτη πάνω από το μέσο όρο πανελλαδικά.
Η κατάσταση είναι δραματική και τα μηνύματα αυτά καταφθάνουν καθημερινά στην Αθήνα όπου υπάρχει σε αρκετές περιπτώσεις «γκρίνια» για τα όσα συμβαίνουν στο νησί και κυρίως για τον τρόπο αξιολόγησης και διαχείρισης τους από τους επικεφαλής των Αστυνομικών Διευθύνσεων και των υπηρεσιών.
Για παράδειγμα ενώ αμέσως μετά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην περιοχή του ορεινού Μυλοποτάμου, η αστυνομία έδειχνε να έχει τον έλεγχο της κατάστασης τουλάχιστον σε σχέση με τη βαριά εγκληματικότητα, τους τελευταίους μήνες καταγράφεται μία ραγδαία αύξηση των ενόπλων ληστειών αλλά και των κινηματογραφικών κλοπών με τη χρήση εκσκαφέων μηχανημάτων αυτόματης ανάληψης. Μεγάλο αριθμό ενόπλων ληστειών είχαμε και στο Ηράκλειο τους τελευταίους μήνες με αποκορύφωμα τη διπλή ένοπλη ληστεία σε δύο τραπεζικά καταστήματα των Αρχανών. Οι ληστές έχουν αποθρασυνθεί τόσο που χτυπούν πλέον όπου και όποτε θέλουν, νιώθοντας προφανώς σίγουροι ότι δεν θα συλληφθούν. http://www.patris.gr/articles/172284?PHPSESSID=v3e5eeg8slj5ijlgn3ltaub6t7
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο υπουργός θα έχει σειρά επαφών και στους τέσσερις νομούς της Κρήτης, ωστόσο μεγάλο βάρος θα δοθεί σε Ηράκλειο και Ρέθυμνο.
Η περιφέρεια της Κρήτης είναι μία από τις περιοχές που απασχολούν ιδιαίτερα την πολιτική και φυσική ηγεσία της Αστυνομίας καθώς οι δείκτες εγκληματικότητας έχουν εκτιναχθεί στα ύψη. Σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις όπως είναι οι ληστείες, οι κλοπές και οι διαρρήξεις, τα στατιστικά στοιχεία ανεβάζουν την Κρήτη πάνω από το μέσο όρο πανελλαδικά.
Η κατάσταση είναι δραματική και τα μηνύματα αυτά καταφθάνουν καθημερινά στην Αθήνα όπου υπάρχει σε αρκετές περιπτώσεις «γκρίνια» για τα όσα συμβαίνουν στο νησί και κυρίως για τον τρόπο αξιολόγησης και διαχείρισης τους από τους επικεφαλής των Αστυνομικών Διευθύνσεων και των υπηρεσιών.
Για παράδειγμα ενώ αμέσως μετά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην περιοχή του ορεινού Μυλοποτάμου, η αστυνομία έδειχνε να έχει τον έλεγχο της κατάστασης τουλάχιστον σε σχέση με τη βαριά εγκληματικότητα, τους τελευταίους μήνες καταγράφεται μία ραγδαία αύξηση των ενόπλων ληστειών αλλά και των κινηματογραφικών κλοπών με τη χρήση εκσκαφέων μηχανημάτων αυτόματης ανάληψης. Μεγάλο αριθμό ενόπλων ληστειών είχαμε και στο Ηράκλειο τους τελευταίους μήνες με αποκορύφωμα τη διπλή ένοπλη ληστεία σε δύο τραπεζικά καταστήματα των Αρχανών. Οι ληστές έχουν αποθρασυνθεί τόσο που χτυπούν πλέον όπου και όποτε θέλουν, νιώθοντας προφανώς σίγουροι ότι δεν θα συλληφθούν. http://www.patris.gr/articles/172284?PHPSESSID=v3e5eeg8slj5ijlgn3ltaub6t7
Τελικά δεν προλαβαίνουν οι 2 αστυνόμοι της γειτονιάς να κάνουν την δουλειά τους......όμως λύση υπάρχει, για σκεφτείτε τον Τάλω το ρομποτάκι του Μίνωα, αυτό το γρήγορο "πράγμα" μήπως και σωθούμε λίγο από την εγκληματικότητα ;
ΜΟΥΣΕΙΑ- ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
Να ανακαλέσει την προκήρυξη 2.584 θέσεων έκτακτου προσωπικού με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου (ωρομίσθιου προσωπικού) αποφάσισε το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, καθώς διαπιστώθηκαν «αρρυθμίες και αποκλίσεις από τις σαφείς οδηγίες που έδωσε η ηγεσία του υπουργείου στις αρμόδιες για τις προσλήψεις υπηρεσίες». Τι συμβαίνει πάλι θα μείνουν τα Μουσεία χωρίς φύλακες και καθαρίστριες .... ή δεν είναι το ζητούμενο αυτό; Μήπως ΑΥΤΟΙ έκαναν τα χαρτιά τους δεν ήταν οι αρεστοί ....... Παρ΄όλα αυτά το Μουσείο μας συνεχίζει να είναι ανοικτό καθημερινά πλην Δευτέρας απο τις 08.30 π.μ ως 15.00 μ.μ με είσοδο 3 Ε.
Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010
ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΣΟ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ ΣΤΗΝ ΝΟΣΟ ΤΩΝ «ΦΤΗΝΩΝ»
«Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα,
περιμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα»
Κώστας Βάρναλης, "Οι Μοιραίοι"
Στις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας κατά καιρούς, οι περισσότεροι πολίτες αυτοποθετούνται πολιτικά, κάπου στο κέντρο. Τι σημαίνει, αυτό και τι είναι το κέντρο; Κατά τη γνώμη μου τίποτα απολύτως ! Απλά, αποδεικνύει περίτρανα πως για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών τόσο στην καρδιά όσο και στο πολιτικό τους υποσυνείδητό, η διάκριση «αριστερά - δεξιά» έχει πια ξεπεραστεί, έχει πια πεθάνει. Φυσικά έχουν «πεθάνει» πολιτικά και όλοι αυτοί που συντηρήσουν αυτές τις ιδέες, θα έλεγα μάλιστα ότι είναι ξεπερασμένοι. Φυσικά ξεπερασμένοι και όσοι υιοθετούν τέτοιες ιδέες.
Άνευ λόγου λοιπόν μερικοί καλλιεργούν μια πώρωση με μοναδικό σκοπό την είσπραξη ενός εύγε από τον «μεγάλο». Όμως όλοι αυτοί ηθελημένα αγνοούν, πώς τόσο η πολιτική όσο και η δημοκρατία ιστορικά προϋπήρξαν της διάκρισης αριστερά - δεξιά.
Στην γειτονιά μας τώρα τα τελευταία χρόνια δεν είχαμε κανένα πειστικό διαφορετικό τοπικό σχήμα, παρά μια επαναλαμβανόμενη εναλλαγή του πρασινιομπλε ή του γαλαζοπράσινου αν προτιμάτε. Μια εναλλαγή που δεν μας έδωσε το δικαίωμα να πειραματιστούμε με νέα σχήματα, με νέες ιδέες, με νέους ανθρώπους. Να πειραματιστούμε με νέα σχήματα πολιτών, μακριά από την αυστηρή κομματική γραμμή μακριά από τον ρεβανσισμό, κοντά όμως στην δημιουργία και στην αγάπη προς τον τόπο και την θέση που θέλουν να υπηρετήσουν.
Όσα χρόνια θυμάμαι τα τοπικά μας και δεν είναι λίγα, κρατούσαμε πάντα την σημαία των άκρων, πιστεύοντας πάντα ότι ο δικός μας δήμαρχος θα μας έκανε καλύτερη την ζωή, την διαβίωση, την καθημερινότητα. Το αν πέτυχαν ή μας κορόιδεψαν, αν μας απογοήτευσαν ή αν μας «έθαψαν» αυτό το έχει κρίνει εκτός από την Ιστορία και το (αν)υπαρκτό αποτέλεσμα .
Αυτό όμως που μας διαφεύγει τόσα χρόνια είναι ότι, φτιάξαμε χωρίς να το καταλάβουμε ένα κλουβί και το γεμίσαμε – δυστυχώς - από τοπικούς φτηνούς ειδήμονες που συν τις άλλοις είναι και ανασταλτικοί παράγοντες τοπικών συνεργασιών, άνθρωποι που περιορίζονται στα στενά πλαίσια της κομματικής συναλλαγής και της εύκολης προσφερόμενης νίκης.
Έτσι από τη νόσο των χοίρων μπορεί και να τη γλιτώσουμε, από τη νόσο των φτηνών όμως ποιος θα μας σώσει; Διότι η αληθινή απειλή σήμερα, είναι ….. τα φτηνά. Τα φτηνά αισθήματα, τα φτηνά κόλπα, τα φτηνά διλήμματα, οι φτηνές υποσχέσεις, τα φτηνά συντροφικά μαχαιρώματα, η φτηνή όπως κατάντησε …… ζωή μας.
Σε λίγες μέρες ξεκινάει διαβουλεύσεις ο νέος Καποδίστριας που σίγουρα θα περιλαμβάνει πρωτόγνωρες καταστάσεις για όλους μας. Πάμε να φτιάξουμε ένα νέο δήμο που θα έχει έκταση, θα έχει πληθυσμό, θα έχει μαζί τα 2 ακρωτήρια που τόσο μερικοί κροκοδείλια τα αναζητούσαν, θα έχει όμως και ένα συν, όλους τους Κισαμίτες μαζί.
Ευχή όλων μας λοιπόν, να μην ξαναπέσουμε στα φτηνά κομματικά τρικ των καρεκλοκένταυρων και επιτέλους ας αποφασίσουμε εμείς για το ποιος ή ποιοι θα μας κάνουν πλέον κουμάντο.
Εμείς και κανείς άλλος……….!!!
Πάντως, το κείμενο για τον «Καποδίστρια 2», όπως άλλωστε έχει αποδεχθεί και το Δ.Σ. της ΚΕΔΚΕ, δεν θα περιλαμβάνει τους χάρτες με τη νέα χωροταξική κατανομή περιφερειών και δήμων, προκειμένου, όπως λένε κυβερνητικές πηγές, «να μην επικεντρωθεί εκεί το ενδιαφέρον». (Εγώ λέω ότι φοβούνται να πουν τα όρια των νέων δήμων, φοβούνται !)
Τι θα περιλαμβάνει λοιπόν η πρόταση της κυβέρνησης που θα σταλεί πριν τις 18/1 οπότε ξεκινάει το συνέδριο της ΚΕΔΚΕ στις Τοπικές Ενώσεις Δήμων και Κοινοτήτων; Μα μόνο τις νέες αρμοδιότητες περιφερειών και δήμων, τον νέο τρόπο λειτουργίας τους και τον τρόπο της μεταφοράς πόρων ….. ποιων πόρων όμως; Σε περίοδο οικονομικής κρίσης το επιχείρημα θέλει 4δις Ε, άραγε τα έχουμε;
Υ.Σ Το επάγγελμα του δημάρχου, σε ολάκερη την επικράτεια, ήταν και είναι ένα «κλειστό επάγγελμα». Οι κοινοτικοί πάλι από την άλλη, έμαθα ότι μας πιέζουν καθημερινά να ελευθερώσουμε τα κλειστά επαγγέλματα, ευκαιρία λοιπόν να πιέσουμε και εμείς τους πολιτικάντηδες, για την απελευθέρωση του επαγγέλματος ……του δημάρχου!!!
Ο ΣΑΔΕΝΤΡΕΠΕΣΑΙ
περιμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα»
Κώστας Βάρναλης, "Οι Μοιραίοι"
Στις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας κατά καιρούς, οι περισσότεροι πολίτες αυτοποθετούνται πολιτικά, κάπου στο κέντρο. Τι σημαίνει, αυτό και τι είναι το κέντρο; Κατά τη γνώμη μου τίποτα απολύτως ! Απλά, αποδεικνύει περίτρανα πως για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών τόσο στην καρδιά όσο και στο πολιτικό τους υποσυνείδητό, η διάκριση «αριστερά - δεξιά» έχει πια ξεπεραστεί, έχει πια πεθάνει. Φυσικά έχουν «πεθάνει» πολιτικά και όλοι αυτοί που συντηρήσουν αυτές τις ιδέες, θα έλεγα μάλιστα ότι είναι ξεπερασμένοι. Φυσικά ξεπερασμένοι και όσοι υιοθετούν τέτοιες ιδέες.
Άνευ λόγου λοιπόν μερικοί καλλιεργούν μια πώρωση με μοναδικό σκοπό την είσπραξη ενός εύγε από τον «μεγάλο». Όμως όλοι αυτοί ηθελημένα αγνοούν, πώς τόσο η πολιτική όσο και η δημοκρατία ιστορικά προϋπήρξαν της διάκρισης αριστερά - δεξιά.
Στην γειτονιά μας τώρα τα τελευταία χρόνια δεν είχαμε κανένα πειστικό διαφορετικό τοπικό σχήμα, παρά μια επαναλαμβανόμενη εναλλαγή του πρασινιομπλε ή του γαλαζοπράσινου αν προτιμάτε. Μια εναλλαγή που δεν μας έδωσε το δικαίωμα να πειραματιστούμε με νέα σχήματα, με νέες ιδέες, με νέους ανθρώπους. Να πειραματιστούμε με νέα σχήματα πολιτών, μακριά από την αυστηρή κομματική γραμμή μακριά από τον ρεβανσισμό, κοντά όμως στην δημιουργία και στην αγάπη προς τον τόπο και την θέση που θέλουν να υπηρετήσουν.
Όσα χρόνια θυμάμαι τα τοπικά μας και δεν είναι λίγα, κρατούσαμε πάντα την σημαία των άκρων, πιστεύοντας πάντα ότι ο δικός μας δήμαρχος θα μας έκανε καλύτερη την ζωή, την διαβίωση, την καθημερινότητα. Το αν πέτυχαν ή μας κορόιδεψαν, αν μας απογοήτευσαν ή αν μας «έθαψαν» αυτό το έχει κρίνει εκτός από την Ιστορία και το (αν)υπαρκτό αποτέλεσμα .
Αυτό όμως που μας διαφεύγει τόσα χρόνια είναι ότι, φτιάξαμε χωρίς να το καταλάβουμε ένα κλουβί και το γεμίσαμε – δυστυχώς - από τοπικούς φτηνούς ειδήμονες που συν τις άλλοις είναι και ανασταλτικοί παράγοντες τοπικών συνεργασιών, άνθρωποι που περιορίζονται στα στενά πλαίσια της κομματικής συναλλαγής και της εύκολης προσφερόμενης νίκης.
Έτσι από τη νόσο των χοίρων μπορεί και να τη γλιτώσουμε, από τη νόσο των φτηνών όμως ποιος θα μας σώσει; Διότι η αληθινή απειλή σήμερα, είναι ….. τα φτηνά. Τα φτηνά αισθήματα, τα φτηνά κόλπα, τα φτηνά διλήμματα, οι φτηνές υποσχέσεις, τα φτηνά συντροφικά μαχαιρώματα, η φτηνή όπως κατάντησε …… ζωή μας.
Σε λίγες μέρες ξεκινάει διαβουλεύσεις ο νέος Καποδίστριας που σίγουρα θα περιλαμβάνει πρωτόγνωρες καταστάσεις για όλους μας. Πάμε να φτιάξουμε ένα νέο δήμο που θα έχει έκταση, θα έχει πληθυσμό, θα έχει μαζί τα 2 ακρωτήρια που τόσο μερικοί κροκοδείλια τα αναζητούσαν, θα έχει όμως και ένα συν, όλους τους Κισαμίτες μαζί.
Ευχή όλων μας λοιπόν, να μην ξαναπέσουμε στα φτηνά κομματικά τρικ των καρεκλοκένταυρων και επιτέλους ας αποφασίσουμε εμείς για το ποιος ή ποιοι θα μας κάνουν πλέον κουμάντο.
Εμείς και κανείς άλλος……….!!!
Πάντως, το κείμενο για τον «Καποδίστρια 2», όπως άλλωστε έχει αποδεχθεί και το Δ.Σ. της ΚΕΔΚΕ, δεν θα περιλαμβάνει τους χάρτες με τη νέα χωροταξική κατανομή περιφερειών και δήμων, προκειμένου, όπως λένε κυβερνητικές πηγές, «να μην επικεντρωθεί εκεί το ενδιαφέρον». (Εγώ λέω ότι φοβούνται να πουν τα όρια των νέων δήμων, φοβούνται !)
Τι θα περιλαμβάνει λοιπόν η πρόταση της κυβέρνησης που θα σταλεί πριν τις 18/1 οπότε ξεκινάει το συνέδριο της ΚΕΔΚΕ στις Τοπικές Ενώσεις Δήμων και Κοινοτήτων; Μα μόνο τις νέες αρμοδιότητες περιφερειών και δήμων, τον νέο τρόπο λειτουργίας τους και τον τρόπο της μεταφοράς πόρων ….. ποιων πόρων όμως; Σε περίοδο οικονομικής κρίσης το επιχείρημα θέλει 4δις Ε, άραγε τα έχουμε;
Υ.Σ Το επάγγελμα του δημάρχου, σε ολάκερη την επικράτεια, ήταν και είναι ένα «κλειστό επάγγελμα». Οι κοινοτικοί πάλι από την άλλη, έμαθα ότι μας πιέζουν καθημερινά να ελευθερώσουμε τα κλειστά επαγγέλματα, ευκαιρία λοιπόν να πιέσουμε και εμείς τους πολιτικάντηδες, για την απελευθέρωση του επαγγέλματος ……του δημάρχου!!!
Ο ΣΑΔΕΝΤΡΕΠΕΣΑΙ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το νυκτερινό νομοθετικό πραξικόπημα και ως διαδικασία και ως ουσία τραυμάτισε βαριά την αξιοπιστία της Κυβερνήσεως και δυστυχώς του ίδιου του Πρωθυπουργού.
Εφ' εξής καμία διαβεβαίωσή τους και η πιο αληθινή δεν πρόκειται να γίνει πιστευτή. Και αυτό θα έχει σοβαρότατες συνέπειες στην αποτελεσματικότητα των μέτρων και εκείνων ακόμη που θα είναι σωστά. Βασική αρετή μιας ευνομούμενης πολιτείας είναι η ασφάλεια δικαίου. Γι αυτό οι νόμοι της « ορίζουν περί του μέλλοντος και δεν έχουν αναδρομική ισχύ». Η αναδρομικότητα και ιδίως ο τρόπος με τον οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση επιχειρείται δεν πρόκειται να ωφελήσει ποσώς τους ταμιευτικούς στόχους της ρύθμισης, αφού οι πολίτες για μακρό διάστημα από τώρα θα πάψουν να προβαίνουν σε γονικές παροχές εν αναμονή αλλαγών. Αλλά κυρίως η ρύθμιση αυτή συνεπιφέρει ανήκεστο βλάβη στη σχέση κράτους πολίτη. Και την εντιμότητα αυτής της σχέσης κατ εξοχήν τώρα τη χρειάζεται το Κράτος για να βγει από το αδιέξοδο.
Σταύρος Βιτάλης
Εφ' εξής καμία διαβεβαίωσή τους και η πιο αληθινή δεν πρόκειται να γίνει πιστευτή. Και αυτό θα έχει σοβαρότατες συνέπειες στην αποτελεσματικότητα των μέτρων και εκείνων ακόμη που θα είναι σωστά. Βασική αρετή μιας ευνομούμενης πολιτείας είναι η ασφάλεια δικαίου. Γι αυτό οι νόμοι της « ορίζουν περί του μέλλοντος και δεν έχουν αναδρομική ισχύ». Η αναδρομικότητα και ιδίως ο τρόπος με τον οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση επιχειρείται δεν πρόκειται να ωφελήσει ποσώς τους ταμιευτικούς στόχους της ρύθμισης, αφού οι πολίτες για μακρό διάστημα από τώρα θα πάψουν να προβαίνουν σε γονικές παροχές εν αναμονή αλλαγών. Αλλά κυρίως η ρύθμιση αυτή συνεπιφέρει ανήκεστο βλάβη στη σχέση κράτους πολίτη. Και την εντιμότητα αυτής της σχέσης κατ εξοχήν τώρα τη χρειάζεται το Κράτος για να βγει από το αδιέξοδο.
Σταύρος Βιτάλης
ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ
Ο Καλλικράτης είναι ένα μικρό ορεινό χωριό χτισμένο στο ομώνυμο οροπέδιο των Λευκών Ορέων στην επαρχία Σφακίων της Κρήτης με μέσο υψόμετρο 540 μέτρα. Διοικητικά ανήκει στο Δήμο Σφακίων του νομού Χανίων. Το χωριό είναι προσβάσιμο είτε μέσω των γειτονικών χωριών Ασφένδου από τα δυτικά, Ασή Γωνιάς από τα ανατολικά, είτε από έναν ασφαλτοστρωμένο ελικοειδή δρόμο που ξεκινά βόρεια του χωριού Καψοδάσος και καταλήγει στο οροπέδιο του Καλλικράτη προσφέροντας καταπληκτική θέα στον κάμπο του Φραγκοκάστελλου και στο Λιβυκό Πέλαγος. Νοτιοδυτικά του οροπεδίου βρίσκεται το φαράγγι του Καλλικράτη, το οποίο καταλήγει στο χωριό Πατσιανός. Το φαράγγι διασχίζεται από ένα μονοπάτι μήκους 4 χλμ.
Ο Καλλικράτης έχει μακρά παράδοση συμμετοχής σε απελευθερωτικούς αγώνες. Κατά τη μεγάλη κρητική επανάσταση του 1867, τουρκικές δυνάμεις υπό την αρχηγία του Ομέρ πασά προσπάθησαν ανεπιτυχώς να εισβάλουν στα Σφακιά από τον Καλλικράτη. Στις αρχές του 20ου αιώνα, Καλλικρατιανοί εθελοντές πήραν μέρος στον Μακεδονικό αγώνα (1904-1908). Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, αντιστασιακές δυνάμεις είχαν εγκαταστήσει έναν ασύρματο στο σπήλαιο Ανεμόσπηλιος κοντά στον Καλλικράτη. Ο αντιστασιακός Γεώργιος Ψυχουντάκης στο βιβλίο του Ο κρητικός δρομέας αναφέρει ότι είχε διαμείνει κρυμμένος στο σπήλαιο αυτό την άνοιξη του 1942, βοηθούμενος από τους ντόπιους. Το 1943, η Γερμανική Βέρμαχτ λεηλάτησε και έκαψε το χωριό και εκτέλεσε πάνω από 30 κατοίκους ως αντίποινα για την συμμετοχή των ντόπιων στην Αντίσταση κατά των Ναζί.
Χθες ο Υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης παρουσίασε την νέα αρχιτεκτονική της Δημόσιας Διοίκησης με το όνομα Καλλικράτης!!! Από το όνομα του ενός εκ των 2 αρχιτεκτόνων του Παρθενώνα, και ίσως προς τιμή και του δικού μας Χανιώτικου χωριού Καλλικράτης.
Το πλάνο λοιπόν για τον νέο Καλλικράτη είναι :
Η θέσπιση των αιρετών Περιφερειαρχών.
Η ενσωμάτωση Δήμων και Κοινοτήτων με υποχρεωτική κατανομή των πόρων με βάση γεωγραφικά και πληθυσμιακά κριτήρια. Οι Δήμοι αναλαμβάνουν όλες τις αρμοδιότητες του κράτους εκτός από αυτές που ρητά απαγορεύονται από το Σύνταγμα.
Θεσπίζεται η δημοσίευση στο διαδίκτυο όλων των αποφάσεων των οργανισμών ΟΤΑ.
Θεσπίζεται η αυτοτελής οικονομική εποπτεία των Δήμων.
Υποχρεωτικό διπλογραφικό σύστημα στους Δήμους.
Αντικατάσταση του προγράμματος ΘΗΣΕΑ με νέο Πρόγραμμα Ανάπτυξης!!!
Δημιουργία συνηγόρου του πολίτη.
Μικρά και ευέλικτα ΚΕΠ σε κάθε γειτονιά με έκδοση “έξυπνης κάρτας” για το κάθε πολίτη… έκδοση πιστοποιητικών μέσω ATM ..
Πρόγραμμα Διοικητικής Βοήθειας στο σπίτι.
Και δημοτικές εκλογές στις 14 Νοεμβρίου 2010!
Φωτογραφία: Η διαδρομή για να πας στον Καλλικράτη Χανίων ...πιστεύω να μην έχει τόσες στροφές ο άλλος "Καλλικράτης" που επέλεξε και η κυβέρνηση για την αυτοδιοίκηση.
Ο Καλλικράτης έχει μακρά παράδοση συμμετοχής σε απελευθερωτικούς αγώνες. Κατά τη μεγάλη κρητική επανάσταση του 1867, τουρκικές δυνάμεις υπό την αρχηγία του Ομέρ πασά προσπάθησαν ανεπιτυχώς να εισβάλουν στα Σφακιά από τον Καλλικράτη. Στις αρχές του 20ου αιώνα, Καλλικρατιανοί εθελοντές πήραν μέρος στον Μακεδονικό αγώνα (1904-1908). Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, αντιστασιακές δυνάμεις είχαν εγκαταστήσει έναν ασύρματο στο σπήλαιο Ανεμόσπηλιος κοντά στον Καλλικράτη. Ο αντιστασιακός Γεώργιος Ψυχουντάκης στο βιβλίο του Ο κρητικός δρομέας αναφέρει ότι είχε διαμείνει κρυμμένος στο σπήλαιο αυτό την άνοιξη του 1942, βοηθούμενος από τους ντόπιους. Το 1943, η Γερμανική Βέρμαχτ λεηλάτησε και έκαψε το χωριό και εκτέλεσε πάνω από 30 κατοίκους ως αντίποινα για την συμμετοχή των ντόπιων στην Αντίσταση κατά των Ναζί.
Χθες ο Υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης παρουσίασε την νέα αρχιτεκτονική της Δημόσιας Διοίκησης με το όνομα Καλλικράτης!!! Από το όνομα του ενός εκ των 2 αρχιτεκτόνων του Παρθενώνα, και ίσως προς τιμή και του δικού μας Χανιώτικου χωριού Καλλικράτης.
Το πλάνο λοιπόν για τον νέο Καλλικράτη είναι :
Η θέσπιση των αιρετών Περιφερειαρχών.
Η ενσωμάτωση Δήμων και Κοινοτήτων με υποχρεωτική κατανομή των πόρων με βάση γεωγραφικά και πληθυσμιακά κριτήρια. Οι Δήμοι αναλαμβάνουν όλες τις αρμοδιότητες του κράτους εκτός από αυτές που ρητά απαγορεύονται από το Σύνταγμα.
Θεσπίζεται η δημοσίευση στο διαδίκτυο όλων των αποφάσεων των οργανισμών ΟΤΑ.
Θεσπίζεται η αυτοτελής οικονομική εποπτεία των Δήμων.
Υποχρεωτικό διπλογραφικό σύστημα στους Δήμους.
Αντικατάσταση του προγράμματος ΘΗΣΕΑ με νέο Πρόγραμμα Ανάπτυξης!!!
Δημιουργία συνηγόρου του πολίτη.
Μικρά και ευέλικτα ΚΕΠ σε κάθε γειτονιά με έκδοση “έξυπνης κάρτας” για το κάθε πολίτη… έκδοση πιστοποιητικών μέσω ATM ..
Πρόγραμμα Διοικητικής Βοήθειας στο σπίτι.
Και δημοτικές εκλογές στις 14 Νοεμβρίου 2010!
Φωτογραφία: Η διαδρομή για να πας στον Καλλικράτη Χανίων ...πιστεύω να μην έχει τόσες στροφές ο άλλος "Καλλικράτης" που επέλεξε και η κυβέρνηση για την αυτοδιοίκηση.
ΚΡΗΤΕΣ
Είναι οι κάτοικοι της νήσου Κρήτης. Η Κρήτη είναι το μεγαλύτερο νησί της Ελλάδος και τέταρτο σε μέγεθος νησί της Μεσογείου. Η ιστορία της αρχίζει από τα βάθη της αρχαίας εποχής, και ο Μινωικός πολιτισμός της είναι από τους πιο αξιόλογους. Υπήρξε μεγάλη ναυτική δύναμη λόγω της θέσης της.
Γύρω στο 1400 π.Χ. καταλήφθηκε από τους Αχαιούς της Πελοποννήσου. Το 69 π.Χ. οι Ρωμαίοι την υπέταξαν και την έκαναν ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Στην Παλαιά Διαθήκη οι Κρήτες δεν αναφέρονται με το αυτό το όνομα, αλλά το όνομα Χερεθαίοι (Α' Σαμουήλ 30:14, Ιεζεκιήλ 25:16). Πιστεύεται ότι ήταν Κρήτες που είχαν εγκατασταθεί στην Παλαιστίνη. Επίσης οι περισσότεροι ερμηνευτές πιστεύουν πως η Κρήτη στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται ως ''Καφθόρ'' (Γένεση 10:14, Δευτερονόμιο 2:23, Ιερεμίας 47:4). Λέγεται δε, ότι οι Φιλισταίοι προήλθαν από την περιοχή που βρισκόταν κάτω από Κρητική επιρροή (Ιερεμίας 47:4, Αμώς 9:7).
Στην Καινή Διαθήκη, οι Κρήτες αναφέρονται μεταξύ εκείνων που ήταν στην Ιερουσαλήμ την ημέρα της Πεντηκοστής (Πράξεις 2:11). Η Κρήτη αναφέρεται επίσης και κατά τη μεταφορά του απ. Παύλου προς τη Ρώμη, (Πράξεις 17:7-13,21). Από τα γραφόμενα φαίνεται πόσο γνωστές ήταν περιοχές της Κρήτης (Καλοί Λιμένες, Φοίνικας, Λασσαία, Γαύδος). Μετά την αποφυλάκισή του ο απ. Παύλος επισκέφθηκε την Κρήτη και άφησε εκεί τον Τίτο για να ποιμάνει τις εκκλησίες (Τίτος 1:5). Μία φράση που αναφέρεται στην Αγία Γραφή δεν φαίνεται και τόσο κολακευτική για τους Κρήτες.
Ο απ. Παύλος τους χαρακτηρίζει ''ψεύτες, κακά θηρία, οκνηρούς'' (Τίτος 1:12). Η φράση αυτή είναι παρμένη από το ''ύμνο του Δία'' γραμμένο από τον Καλλίμαχο, δείχνοντας την επιμονή των Κρητών στο ψέμα που έλεγαν ότι, βρισκόταν τάφος του Δία στο νησί τους. Ο Παύλος χρησιμοποιεί τη φράση αυτή όχι για να κατηγορήσει τους Κρήτες, αλλά για να γνωρίσει στον Τίτο, την όχι καλή μαρτυρία τους, και να τον ενθαρρύνει να τους ελέγξει σε περίπτωση που ''νόθευαν'' την πίστη τους, με άλλες διδασκαλίες και ιουδαϊκούς μύθους.
http://www.jesuslovesyou.gr/Bible_club/Encyclopedia/Encycl_home.htm
Οι φωτογραφίες είναι του Ηρακλειώτη φωτογράφου Γ. Τσούμπα.
Γύρω στο 1400 π.Χ. καταλήφθηκε από τους Αχαιούς της Πελοποννήσου. Το 69 π.Χ. οι Ρωμαίοι την υπέταξαν και την έκαναν ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Στην Παλαιά Διαθήκη οι Κρήτες δεν αναφέρονται με το αυτό το όνομα, αλλά το όνομα Χερεθαίοι (Α' Σαμουήλ 30:14, Ιεζεκιήλ 25:16). Πιστεύεται ότι ήταν Κρήτες που είχαν εγκατασταθεί στην Παλαιστίνη. Επίσης οι περισσότεροι ερμηνευτές πιστεύουν πως η Κρήτη στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται ως ''Καφθόρ'' (Γένεση 10:14, Δευτερονόμιο 2:23, Ιερεμίας 47:4). Λέγεται δε, ότι οι Φιλισταίοι προήλθαν από την περιοχή που βρισκόταν κάτω από Κρητική επιρροή (Ιερεμίας 47:4, Αμώς 9:7).
Στην Καινή Διαθήκη, οι Κρήτες αναφέρονται μεταξύ εκείνων που ήταν στην Ιερουσαλήμ την ημέρα της Πεντηκοστής (Πράξεις 2:11). Η Κρήτη αναφέρεται επίσης και κατά τη μεταφορά του απ. Παύλου προς τη Ρώμη, (Πράξεις 17:7-13,21). Από τα γραφόμενα φαίνεται πόσο γνωστές ήταν περιοχές της Κρήτης (Καλοί Λιμένες, Φοίνικας, Λασσαία, Γαύδος). Μετά την αποφυλάκισή του ο απ. Παύλος επισκέφθηκε την Κρήτη και άφησε εκεί τον Τίτο για να ποιμάνει τις εκκλησίες (Τίτος 1:5). Μία φράση που αναφέρεται στην Αγία Γραφή δεν φαίνεται και τόσο κολακευτική για τους Κρήτες.
Ο απ. Παύλος τους χαρακτηρίζει ''ψεύτες, κακά θηρία, οκνηρούς'' (Τίτος 1:12). Η φράση αυτή είναι παρμένη από το ''ύμνο του Δία'' γραμμένο από τον Καλλίμαχο, δείχνοντας την επιμονή των Κρητών στο ψέμα που έλεγαν ότι, βρισκόταν τάφος του Δία στο νησί τους. Ο Παύλος χρησιμοποιεί τη φράση αυτή όχι για να κατηγορήσει τους Κρήτες, αλλά για να γνωρίσει στον Τίτο, την όχι καλή μαρτυρία τους, και να τον ενθαρρύνει να τους ελέγξει σε περίπτωση που ''νόθευαν'' την πίστη τους, με άλλες διδασκαλίες και ιουδαϊκούς μύθους.
http://www.jesuslovesyou.gr/Bible_club/Encyclopedia/Encycl_home.htm
Οι φωτογραφίες είναι του Ηρακλειώτη φωτογράφου Γ. Τσούμπα.
ΣΦΟΥΓΓΑΡΙΑ & ΣΚΑΝΤΑΛΟΠΕΤΡΑ
Για πολλά χρόνια πίστευαν ότι ήταν ένα φυτό που φύονταν στα βάθη της θάλασσας. Aργότερα ανακάλυψαν ότι ήταν ένα "ιδιαίτερο" ζώο.
Oι Έλληνες το γνώριζαν, και το συνέλεγαν για διάφορες χρήσεις από αρχαιοτάτων χρόνων.
Oι νησιώτες του μεγάλου Aρχιπελάγους και ειδικότερα οι Kαλύμνιοι, ξενιτεύονταν κάθε χρόνο με κίνδυνο της ζωής τους, για να μαζέψουν σφουγγάρια στις ακτές κυρίως της Aφρικής.
Άφηναν την Kάλυμνο, το όμορφο νησί τους και έπαιρναν το δύσκολο δρόμο της ξενιτιάς, αλλά ακόμη πιο δύσκολος και επικίνδυνος ήταν ο τρόπος της συλλογής των σφουγγαριών. Για αρκετούς ο δρόμος αυτός δεν είχε επιστροφή, γιατί άφηναν την τελευταία τους πνοή "χτυπημένοι" σε μακρινές ερημικές και αφιλόξενες ακτές.
Aπό αρχαιοτάτων χρόνων τα σφουγγάρια ήταν γνωστά στους λαούς της Μεσογείου και ειδικά στους Έλληνες.
Η σκανταλόπετρα είναι ένα κομμάτι πέτρας, συνήθως μάρμαρο η γρανίτης, με στρογγυλεμένες γωνίες και υδροδυναμικό σχήμα, βάρους από 8-14 κιλά, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι σφουγγαράδες από την αρχαιότητα μέχρι πριν από λίγα χρόνια, σαν βοηθητικό εργαλείο στις καταδύσεις τους.
Στην μια της άκρη υπάρχει μια τρύπα στην οποία είναι δεμένο ένα μακρύ σχοινί που ξετυλίγεται από την βάρκα κατά την κατάδυση και ξαναμαζεύεται κατά την ανάδυση. Σ' αυτήν είναι περασμένο και ένα μικρό σχοινί με μια θηλειά, την οποία περνά στον καρπό του ο σφουγγαράς, για να μπορεί να ελευθερώνει τα χέρια του χωρίς να χαθεί η σκανταλόπετρα και η σύνδεσή του με την βάρκα.
Μέχρι την δεκαετία του ’60, αρκετοί σφουγγαράδες χρησιμοποιούσαν αυτή την πανάρχαια μέθοδο κατάδυσης με σκανταλόπετρα, η οποία ανάγεται απ΄ την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου!!
http://www.skandalopetra.com/calendar/event-view.asp?eventid=2
Αφορμή πήρα απο το μπλοκ http://anopolis72000.blogspot.com/2010/01/blog-post_09.html του φίλου Ανδρέα σχετικά με το άσυλο των παραλυτικών σπογγαλιέων στα Χανιά !
Oι Έλληνες το γνώριζαν, και το συνέλεγαν για διάφορες χρήσεις από αρχαιοτάτων χρόνων.
Oι νησιώτες του μεγάλου Aρχιπελάγους και ειδικότερα οι Kαλύμνιοι, ξενιτεύονταν κάθε χρόνο με κίνδυνο της ζωής τους, για να μαζέψουν σφουγγάρια στις ακτές κυρίως της Aφρικής.
Άφηναν την Kάλυμνο, το όμορφο νησί τους και έπαιρναν το δύσκολο δρόμο της ξενιτιάς, αλλά ακόμη πιο δύσκολος και επικίνδυνος ήταν ο τρόπος της συλλογής των σφουγγαριών. Για αρκετούς ο δρόμος αυτός δεν είχε επιστροφή, γιατί άφηναν την τελευταία τους πνοή "χτυπημένοι" σε μακρινές ερημικές και αφιλόξενες ακτές.
Aπό αρχαιοτάτων χρόνων τα σφουγγάρια ήταν γνωστά στους λαούς της Μεσογείου και ειδικά στους Έλληνες.
Η σκανταλόπετρα είναι ένα κομμάτι πέτρας, συνήθως μάρμαρο η γρανίτης, με στρογγυλεμένες γωνίες και υδροδυναμικό σχήμα, βάρους από 8-14 κιλά, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι σφουγγαράδες από την αρχαιότητα μέχρι πριν από λίγα χρόνια, σαν βοηθητικό εργαλείο στις καταδύσεις τους.
Στην μια της άκρη υπάρχει μια τρύπα στην οποία είναι δεμένο ένα μακρύ σχοινί που ξετυλίγεται από την βάρκα κατά την κατάδυση και ξαναμαζεύεται κατά την ανάδυση. Σ' αυτήν είναι περασμένο και ένα μικρό σχοινί με μια θηλειά, την οποία περνά στον καρπό του ο σφουγγαράς, για να μπορεί να ελευθερώνει τα χέρια του χωρίς να χαθεί η σκανταλόπετρα και η σύνδεσή του με την βάρκα.
Μέχρι την δεκαετία του ’60, αρκετοί σφουγγαράδες χρησιμοποιούσαν αυτή την πανάρχαια μέθοδο κατάδυσης με σκανταλόπετρα, η οποία ανάγεται απ΄ την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου!!
http://www.skandalopetra.com/calendar/event-view.asp?eventid=2
Υ.Σ Στο Μουσείο Κισάμου υπάρχουν αρκετές παρόμοιες πέτρες που ως και σήμερα τις λέγαμε άγκυρες;;;
Τελευταία φωτογραφία.Αφορμή πήρα απο το μπλοκ http://anopolis72000.blogspot.com/2010/01/blog-post_09.html του φίλου Ανδρέα σχετικά με το άσυλο των παραλυτικών σπογγαλιέων στα Χανιά !
Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΑ ΛΑΤΖΙΑΝΑ
Ο μεγάλος ναός της Αγίας Βαρβάρας στο μικρό οικισμό Λατζιανά του χωριού Βουλγάρω είναι κτισμένος στον αρχιτεκτονικό τύπο του σταυροειδούς με τρούλου οποίος στηριζόταν σε τέσσερις χονδρούς ρωμαϊκούς κίονες σε δεύτερη χρήση. Η μεσαία αψίδα είναι τρίπλευρη και οι πλάγιες ημικυλινδρικές. Οι εξωτερικές επιφάνειες διαμορφώνονται πλαστικά με κομψά τυφλά αψιδώματα, όπου εντοπίζεται και η τεχνική της "κρυμμένης πλίνθου",καθώς και της εγχάραξης τοιχοποιϊας πάνω στο κονίαμα, επιδράσεις της αρχιτεκτονικής της Κωνσταντινούπολης. Το εικονογραφικό πρόγραμμα συνδυάζει μετωπικές μορφές αγίων στους τοίχους και μνημειακές παραστάσεις από τον ευαγγελικό κύκλο στις καμάρες. Η ωραία κεφαλή του Αγίου Μάμαντος, με τη γραμμική διατύπωση των χαρακτηριστικών, αλλά και μια λανθάνουσα πλαστικότητα παράσταση μαζί με τη μορφή του Αγίου Μερκουρίου, κοσμούσε το τύμπανο του νοτιοδυτικού γωνιαίου διαμερίσματος του ναού.
Ο ναός, που υπήρξε καθολικό μονής, καθώς και οι τοιχογραφίες του, χρονολογούνται στο δεύτερο μισό του 11ου αιώνα και δείχνουν την επιρροή της μνημειακής τέχνης της Πρωτεύουσας στην Κρήτη.
Μέρος των τοιχογραφιών του ναού, που βρέθηκαν σε πεσμένα κομμάτια τοιχοποιίας κατά τις εργασίες καθαρισμού και στερέωσης, αποτοιχίστηκαν και φιλοξενούνται στη Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή Συλλογή Χανίων, ενώ αρκετές άλλες παραμένουν επί τόπου. Βέβαια ως εδώ γιατί τα τελευταία χρόνια η εκκλησία έχει αφεθεί στην τύχη της. Κρίμα γιατί θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και ο ναός αλλά και η περιοχή.
Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010
ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ
Και μια και ανέφερα για Κρητικούς και Εβραίους παρακάτω ας γράψουμε πως ήλθαν οι Εβραίοι στα Χανιά.
-Οι Εβραίοι εγκαταστάθηκαν στα Χανιά το 1492 όταν ο βασιλιάς της Αραγωνίας της Ισπανίας Φερδινάρδος Ε΄ με διάταγμα του, στις 31 Μαρτίου του ιδίου έτους, έδινε τρίμηνη προθεσμία στους Εβραίους κατοίκους του βασιλείου του, να ασπαστούν τον Χριστιανισμό ή να αποχωρήσουν από την Ισπανία. Η συντριπτική πλειοψηφία των Εβραίων προτίμησε να αποχωρήσει. Διασκορπίστηκαν λοιπόν σε ολάκερη την Ευρώπη και περισσότερο σε Τουρκικές κτήσεις μιας και ήταν γνωστό ότι οι Μουσουλμάνοι, σύμφωνα και με το Κοράνι, ανέχονταν και Εβραίους και Χριστιανούς.
Βέβαια τι ίδιο έκανε και η Ενετική δημοκρατία που φρόντιζε πρώτα απ΄όλα τα οικονομικά της συμφέροντα. Έτσι δέχτηκε ένα αριθμό Εβραίων από την Ισπανία με την βεβαιότητα ότι θα προωθήσουν το εμπόριο.
Το καλοκαίρι λοιπόν του 1492 εγκαταστάθηκαν στα Χανιά μερικές οικογένειες που τα μέλη τους δεν ήταν περισσότερο από 500. Οι Ενετικές αρχές της πόλης όρισαν τόπο μόνιμης και αμετακίνητης κατοικίας τον χώρο που καταλαμβάνει και σήμερα η Εβραϊκή.
Ο Γερμανός περιηγητής Sieber γράφει το 1817 για τους Εβραίους των Χανίων,ότι οι Τούρκοι τους περιφρονούσαν και τους προσφωνούσαν με απαράδεκτα ονόματα. πρόσεχαν πολύ να μην δίνουν αφορμές και ζούσαν αποτραβηγμένα για να μην επισύρουν την προσοχή των Τούρκων. Οι Εβραίοι των Χανίων δεν ήταν τόσο βραχύσωμοι άσχημοι και ασθενικοί όπως οι άλλοι Εβραίοι του κόσμου Επίσης δεν ήταν δειλοί μιας και σε κάθε επιδημία πανούκλας αυτοί ήταν που έθαπταν τους νεκρούς.
Βιβλιογραφία Sieber- Γ. Τριβής
-Οι Εβραίοι εγκαταστάθηκαν στα Χανιά το 1492 όταν ο βασιλιάς της Αραγωνίας της Ισπανίας Φερδινάρδος Ε΄ με διάταγμα του, στις 31 Μαρτίου του ιδίου έτους, έδινε τρίμηνη προθεσμία στους Εβραίους κατοίκους του βασιλείου του, να ασπαστούν τον Χριστιανισμό ή να αποχωρήσουν από την Ισπανία. Η συντριπτική πλειοψηφία των Εβραίων προτίμησε να αποχωρήσει. Διασκορπίστηκαν λοιπόν σε ολάκερη την Ευρώπη και περισσότερο σε Τουρκικές κτήσεις μιας και ήταν γνωστό ότι οι Μουσουλμάνοι, σύμφωνα και με το Κοράνι, ανέχονταν και Εβραίους και Χριστιανούς.
Βέβαια τι ίδιο έκανε και η Ενετική δημοκρατία που φρόντιζε πρώτα απ΄όλα τα οικονομικά της συμφέροντα. Έτσι δέχτηκε ένα αριθμό Εβραίων από την Ισπανία με την βεβαιότητα ότι θα προωθήσουν το εμπόριο.
Το καλοκαίρι λοιπόν του 1492 εγκαταστάθηκαν στα Χανιά μερικές οικογένειες που τα μέλη τους δεν ήταν περισσότερο από 500. Οι Ενετικές αρχές της πόλης όρισαν τόπο μόνιμης και αμετακίνητης κατοικίας τον χώρο που καταλαμβάνει και σήμερα η Εβραϊκή.
Ο Γερμανός περιηγητής Sieber γράφει το 1817 για τους Εβραίους των Χανίων,ότι οι Τούρκοι τους περιφρονούσαν και τους προσφωνούσαν με απαράδεκτα ονόματα. πρόσεχαν πολύ να μην δίνουν αφορμές και ζούσαν αποτραβηγμένα για να μην επισύρουν την προσοχή των Τούρκων. Οι Εβραίοι των Χανίων δεν ήταν τόσο βραχύσωμοι άσχημοι και ασθενικοί όπως οι άλλοι Εβραίοι του κόσμου Επίσης δεν ήταν δειλοί μιας και σε κάθε επιδημία πανούκλας αυτοί ήταν που έθαπταν τους νεκρούς.
Βιβλιογραφία Sieber- Γ. Τριβής
ΟΙ ΚΡΗΤΕΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΖΟΥΜΕ ΕΝΤΟΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΣΥΝΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ
Washington, DC, USA
6 Ιανουαρίου 2010
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ
Προς τα ΜΜΕ, την Ομογένεια, τα μέλη της ΠΕΑ και Κάθε Ενδιαφερόμενο Πολίτη
Οι Κρήτες, οι Έλληνες και οι Φιλέλληνες αποδοκιμάζουμε έντονα την απόπειρα εμπρησμού εναντίον της Συναγωγής των Χανίων.
Μετά την απόπειρα εμπρησμού εχθές, 5 Ιανουαρίου 2010, της ιστορικής Συναγωγής των Χανίων, εμείς οι Κρήτες στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής είμαστε εξοργισμένοι με κάθε πράξη αντισημιτισμού στην Ελλάδα και κάθε προσπάθεια τρομοκρατίας των Ελλήνων εβραϊκής θρησκείας.
Εμπρηστές προσπάθησαν να κάψουν την ιστορική εβραϊκή Συναγωγή των Χανίων κατά τις νυχτερινές ώρες εχθές, αλλά ομάδα πυροσβεστών έθεσε τη φωτιά υπό πλήρη έλεγχο, αφού αυτή είχε καταστρέψει μία εξωτερική σκάλα και είχε προκαλέσει ζημιές σε μερικά βιβλία της βιβλιοθήκης της Συναγωγής. Ο υποδιοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Χανίων, κ. Νικόλαος Σκουλούδης, ανακοίνωσε ότι βρέθηκε δοχείο με εύφλεκτο υγρό κάτω από την ξύλινη σκάλα, όμως η φωτιά τέθηκε υπό έλεγχο πριν εξαπλωθεί στην υπόλοιπη Συναγωγή.
Ως έκφραση του αποτροπιασμού και της οργής μας για όλες αυτές τις ενέργειες εναντίον της εβραϊκής κοινότητας στην Ελλάδα, υπογράφουμε αυτή τη δήλωση και κάνουμε έκκληση σε όλους τους καλόπιστους πολίτες να εκφράσουν την υποστήριξή τους στις προσπάθειες εξάλειψης του μίσους και του ρατσισμού στην Ελλάδα.
Εκ μέρους της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής
Ο Πρόεδρος
Θεόδωρος Μανουσάκης
www.cohen.gr
Διαβάστε περισσότερα: http://taxalia.blogspot.com/2010/01/blog-post_6389.html#ixzz0c3Nr8PKB
Εγώ δεν έχω απάντηση να δώσω στους Κρητικούς της Αμερικής για την επιστολή γιατί μόνο που την διάβασα ...στραβοκατάπια αλλά θα συμπεριλάβω το σχόλιο κάποιου φίλου!!
6 Ιανουαρίου 2010
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ
Προς τα ΜΜΕ, την Ομογένεια, τα μέλη της ΠΕΑ και Κάθε Ενδιαφερόμενο Πολίτη
Οι Κρήτες, οι Έλληνες και οι Φιλέλληνες αποδοκιμάζουμε έντονα την απόπειρα εμπρησμού εναντίον της Συναγωγής των Χανίων.
Μετά την απόπειρα εμπρησμού εχθές, 5 Ιανουαρίου 2010, της ιστορικής Συναγωγής των Χανίων, εμείς οι Κρήτες στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής είμαστε εξοργισμένοι με κάθε πράξη αντισημιτισμού στην Ελλάδα και κάθε προσπάθεια τρομοκρατίας των Ελλήνων εβραϊκής θρησκείας.
Εμπρηστές προσπάθησαν να κάψουν την ιστορική εβραϊκή Συναγωγή των Χανίων κατά τις νυχτερινές ώρες εχθές, αλλά ομάδα πυροσβεστών έθεσε τη φωτιά υπό πλήρη έλεγχο, αφού αυτή είχε καταστρέψει μία εξωτερική σκάλα και είχε προκαλέσει ζημιές σε μερικά βιβλία της βιβλιοθήκης της Συναγωγής. Ο υποδιοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Χανίων, κ. Νικόλαος Σκουλούδης, ανακοίνωσε ότι βρέθηκε δοχείο με εύφλεκτο υγρό κάτω από την ξύλινη σκάλα, όμως η φωτιά τέθηκε υπό έλεγχο πριν εξαπλωθεί στην υπόλοιπη Συναγωγή.
Ως έκφραση του αποτροπιασμού και της οργής μας για όλες αυτές τις ενέργειες εναντίον της εβραϊκής κοινότητας στην Ελλάδα, υπογράφουμε αυτή τη δήλωση και κάνουμε έκκληση σε όλους τους καλόπιστους πολίτες να εκφράσουν την υποστήριξή τους στις προσπάθειες εξάλειψης του μίσους και του ρατσισμού στην Ελλάδα.
Εκ μέρους της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής
Ο Πρόεδρος
Θεόδωρος Μανουσάκης
www.cohen.gr
Διαβάστε περισσότερα: http://taxalia.blogspot.com/2010/01/blog-post_6389.html#ixzz0c3Nr8PKB
Εγώ δεν έχω απάντηση να δώσω στους Κρητικούς της Αμερικής για την επιστολή γιατί μόνο που την διάβασα ...στραβοκατάπια αλλά θα συμπεριλάβω το σχόλιο κάποιου φίλου!!
Εσείς οι Κρήτες των ΗΠΑ καλά θα κάνετε να εξοργίζεστε κάθε φορά που εμφανίζονται σενάρια περί εβραϊκής καταγωγής του ΜΙΝΩΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
Κάθε φορά που κάποιοι μπερδεύουν την Κνωσσό με τη Χαναάν, και τον Μωυσή με τον Μινώταυρο.
Οι Κρήτες, οι Έλληνες και οι Φιλέλληνες δεν επιδοκιμάζουμε την απόπειρα εμπρησμού εναντίον της Συναγωγής των Χανίων, απλώς μας αφήνει παγερά αδιάφορους.ΚΟΜ/ΛΟ
Επειδή τώρα έχω καταπιεί λέω, γιατί άραγε κ. Μανουσάκη δεν κάνατε τα ίδια όταν πρόσφατα προ 10ημέρου έκλεψαν και κατέστρεψαν 10 και βάλε εκκλησίες στην περιοχή μας ; Μη μου πείτε ότι δεν το μάθατε;
Κάθε φορά που κάποιοι μπερδεύουν την Κνωσσό με τη Χαναάν, και τον Μωυσή με τον Μινώταυρο.
Οι Κρήτες, οι Έλληνες και οι Φιλέλληνες δεν επιδοκιμάζουμε την απόπειρα εμπρησμού εναντίον της Συναγωγής των Χανίων, απλώς μας αφήνει παγερά αδιάφορους.ΚΟΜ/ΛΟ
Επειδή τώρα έχω καταπιεί λέω, γιατί άραγε κ. Μανουσάκη δεν κάνατε τα ίδια όταν πρόσφατα προ 10ημέρου έκλεψαν και κατέστρεψαν 10 και βάλε εκκλησίες στην περιοχή μας ; Μη μου πείτε ότι δεν το μάθατε;
ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΑ ΟΡΙΑ.....
.......τι έχουμε να ακούσουμε!!!
Ισχυρούς δήμους θέλουμε και επ΄αυτού ο μόνος κατάλληλος για να μας βρει τα όρια των νέων δήμων, είναι από ότι φαίνεται ο αγαπητός κ. Κάκανος - ο γνωστός δημοσιογράφος και ανεξάρτητος υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ. Γράφει σε κάποιο μπλοκ, ότι πρέπει να γίνει ένας ισχυρός δήμος η Κίσαμος, ένα ισχυρός δήμος η Παλαιόχωρα αλλά με το Ινναχώριο μέσα (πες με συμφέροντα Ελαφονήσι-Χρυσοσκαλίτισσα) και ένας τιμητικός δήμος η Κάντανος .......διαβάστε τα παρακάτω.
Γράφει ο Γιάννης Η. Κάκανος
Από την κατάργηση των επαρχιών και μετά, όλοι μα όλοι αναφέρουν κάθε μέρα τ’ όνομά τους: «Είμαστε Σελινιώτες», λένε οι κάτοικοι των τριών Δήμων της πρώην επαρχίας του νομού Χανίων. Το ίδιο συμβαίνει και με τις άλλες επαρχίες. Ο καθένας αναφέρει ως τόπο καταγωγής την επαρχία του, ασχέτως πως αυτή δεν υπάρχει, έχει καταργηθεί. Με τις νέες, λοιπόν, συνενώσεις, αν δεν τροποποιηθούν τα υφιστάμενα εδαφικά όρια Δήμων και Κοινοτήτων για να γίνουν οι ισχυροί Δήμοι, τα πράγματα δυσκολεύουν καθόσον, ο τοπικισμός αποτελεί γάγγραινα για την ανάπτυξη της χώρας. Για τους Δήμους της πρώην επαρχίας Σελίνου και Κισάμου, θα ήταν καλύτερα, αν: Ο Δήμος Πελεκάνου επειδή δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί με το Καστέλι, μέλλουσα έδρα ισχυρού Δήμου στην Κίσαμο, να γινόταν έδρα ισχυρού Δήμου η Παλαιόχωρα λόγω πληθυσμού. Δικαιούται όμως και η Κάντανος ως μαρτυρική κωμόπολη, η οποία είναι παγκοσμίως γνωστή για τα δεινά που έχει υποστεί…, να έχει και εκείνη μια τιμητική έδρα Δήμου ενώ ο τρίτος τώρα Δήμος, που είναι του Ανατολικού Σελίνου της πρώην επαρχίας, θα μπορούσε να προσκολληθεί κάπου. Η συνένωση των Δήμων, Ανατολικού Σελίνου, Πελεκάνου και Ιναχωρίου, λέμε, μπορεί να επιτευχθεί με τροποποίηση των εδαφικών τους ορίων και με νέες διανοίξεις οδών επικοινωνίας. Υπενθυμίζουμε ακόμα ότι έχουν δημοσιευθεί παλαιότερα προτάσεις για θεσμό δημοτικών γραφείων, δηλαδή, νοητές προεκτάσεις γραφείων από τους μέλλοντες ισχυρούς Δήμους σε έδρες Δήμων που πρόκειται να καταργηθούν και όχι μόνο, ώστε, να μπορούν να διευκολύνονται όλοι οι δημότες. Ο Δήμος Πελεκάνου να γίνει ισχυρός Δήμος με δημοτικά γραφεία στο Έλος και την Χρυσοσκαλίτισσα, τον Καμπανό και τη Σούγια, των Δήμων Ιναχωρίου και Ανατολικού Σελίνου, αντίστοιχα.
Υ.Σ Κύριε Κάκανε ποιες επαρχίες καταργήθηκαν; Τα όρια λένε θα πάνε όπως και οι επαρχίες, εσείς κάπου τα παραβιάζεται εκτός αν δεν ξέρετε πως είναι οι επαρχίες...έτσι αναπόφευκτα γράφοντας ανακρίβειες δημιουργείτε τοπικιστικές ......γάγγραινες στην ανάπτυξη της χώρας. Υπομονή και μετά τις 18 του μήνα θα ξέρουμε λίγα από τα όρια των νέων δήμων, ως τότε υπομονή !!!
Ισχυρούς δήμους θέλουμε και επ΄αυτού ο μόνος κατάλληλος για να μας βρει τα όρια των νέων δήμων, είναι από ότι φαίνεται ο αγαπητός κ. Κάκανος - ο γνωστός δημοσιογράφος και ανεξάρτητος υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ. Γράφει σε κάποιο μπλοκ, ότι πρέπει να γίνει ένας ισχυρός δήμος η Κίσαμος, ένα ισχυρός δήμος η Παλαιόχωρα αλλά με το Ινναχώριο μέσα (πες με συμφέροντα Ελαφονήσι-Χρυσοσκαλίτισσα) και ένας τιμητικός δήμος η Κάντανος .......διαβάστε τα παρακάτω.
Γράφει ο Γιάννης Η. Κάκανος
Από την κατάργηση των επαρχιών και μετά, όλοι μα όλοι αναφέρουν κάθε μέρα τ’ όνομά τους: «Είμαστε Σελινιώτες», λένε οι κάτοικοι των τριών Δήμων της πρώην επαρχίας του νομού Χανίων. Το ίδιο συμβαίνει και με τις άλλες επαρχίες. Ο καθένας αναφέρει ως τόπο καταγωγής την επαρχία του, ασχέτως πως αυτή δεν υπάρχει, έχει καταργηθεί. Με τις νέες, λοιπόν, συνενώσεις, αν δεν τροποποιηθούν τα υφιστάμενα εδαφικά όρια Δήμων και Κοινοτήτων για να γίνουν οι ισχυροί Δήμοι, τα πράγματα δυσκολεύουν καθόσον, ο τοπικισμός αποτελεί γάγγραινα για την ανάπτυξη της χώρας. Για τους Δήμους της πρώην επαρχίας Σελίνου και Κισάμου, θα ήταν καλύτερα, αν: Ο Δήμος Πελεκάνου επειδή δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί με το Καστέλι, μέλλουσα έδρα ισχυρού Δήμου στην Κίσαμο, να γινόταν έδρα ισχυρού Δήμου η Παλαιόχωρα λόγω πληθυσμού. Δικαιούται όμως και η Κάντανος ως μαρτυρική κωμόπολη, η οποία είναι παγκοσμίως γνωστή για τα δεινά που έχει υποστεί…, να έχει και εκείνη μια τιμητική έδρα Δήμου ενώ ο τρίτος τώρα Δήμος, που είναι του Ανατολικού Σελίνου της πρώην επαρχίας, θα μπορούσε να προσκολληθεί κάπου. Η συνένωση των Δήμων, Ανατολικού Σελίνου, Πελεκάνου και Ιναχωρίου, λέμε, μπορεί να επιτευχθεί με τροποποίηση των εδαφικών τους ορίων και με νέες διανοίξεις οδών επικοινωνίας. Υπενθυμίζουμε ακόμα ότι έχουν δημοσιευθεί παλαιότερα προτάσεις για θεσμό δημοτικών γραφείων, δηλαδή, νοητές προεκτάσεις γραφείων από τους μέλλοντες ισχυρούς Δήμους σε έδρες Δήμων που πρόκειται να καταργηθούν και όχι μόνο, ώστε, να μπορούν να διευκολύνονται όλοι οι δημότες. Ο Δήμος Πελεκάνου να γίνει ισχυρός Δήμος με δημοτικά γραφεία στο Έλος και την Χρυσοσκαλίτισσα, τον Καμπανό και τη Σούγια, των Δήμων Ιναχωρίου και Ανατολικού Σελίνου, αντίστοιχα.
Υ.Σ Κύριε Κάκανε ποιες επαρχίες καταργήθηκαν; Τα όρια λένε θα πάνε όπως και οι επαρχίες, εσείς κάπου τα παραβιάζεται εκτός αν δεν ξέρετε πως είναι οι επαρχίες...έτσι αναπόφευκτα γράφοντας ανακρίβειες δημιουργείτε τοπικιστικές ......γάγγραινες στην ανάπτυξη της χώρας. Υπομονή και μετά τις 18 του μήνα θα ξέρουμε λίγα από τα όρια των νέων δήμων, ως τότε υπομονή !!!
ΓΙΑΤΙ ΛΟΥΠΑ-ΛΟΥΠΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΤΙΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ
Αυτό, που έγινε με την τροπολογία για τις γονικές παροχές ξεπέρασε τα όρια κι έδωσε αφορμές για γενικότερες κριτικές – όχι άδικες – που εκτός των άλλων έχουν να κάνουν με την σοβαρότητα της κυβέρνησης και πάνω απ΄όλα την αξιοπιστία του ίδιου του πρωθυπουργού !
Θαυμάστε τον....βραδυ την πέρασαν την τροπολογία και με αναδρομικά.
Προκαταβολή για να μας τα πάρουν αργότερα....σαν δεν ντρέπονται...... αυτοί που θα μας έβγαζαν απο την κρίση.Κοιτάχτε τα μούτρα του Καμπουράκη απο απο τις δήθεν "δεσμέυσεις" του υπουργού!!
Καλά να πάθουμε!!!
Θαυμάστε τον....βραδυ την πέρασαν την τροπολογία και με αναδρομικά.
Προκαταβολή για να μας τα πάρουν αργότερα....σαν δεν ντρέπονται...... αυτοί που θα μας έβγαζαν απο την κρίση.Κοιτάχτε τα μούτρα του Καμπουράκη απο απο τις δήθεν "δεσμέυσεις" του υπουργού!!
Καλά να πάθουμε!!!
Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010
ΑΡΩΜΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Οι νέοι αντιδήμαρχοι στο Δήμο Κισάμου είναι και οι δυο ...γυναίκες. Η κ.Μαρία Ροδουσάκη και η κ. Καίτη Πατερομιχελάκη. Καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο τους. Όσο για τον ως και χθες αντιδήμαρχο επί παντός επιστητού κ. Θοδωρή Σταθάκη η γνώμη μου είναι ότι θα φανεί πολύ η απουσία του. Μακάρι να βγω ψεύτης αλλά........
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Της Ευαγγελία Πετρουγάκη
Φιλόλογου
Η Ελληνική γλώσσα μιλιέται στην Κρήτη μετά την κάθοδο των Αχαιών (περίπου μετά το 1450 π.Χ.). Ποια γλώσσα μιλούσαν κατά την μινωική εποχή δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό, αφού δεν έχουν διαβαστεί ακόμη τα σωζόμενα γραπτά μνημεία. Ο Όμηρος μας πληροφορεί (στο τ της Οδύσσειας) πως στην Κρήτη κατοικούσαν Ετεόκρητες, Πελασγοί και Κύδωνες, Αχαιοί και Δωριείς. Ετεόκρητες ονομάζονταν οι γηγενείς κάτοικοι του Νησιού, οι Μινωίτες, οι οποίοι μετά την κάθοδο των Δωριέων κατέφυγαν και περιορίστηκαν στο ανατολικό άκρο της Κρήτης. Στην αρχαία πόλη Πραισό που βρισκόταν στην περιοχή της Σητείας έχουν βρεθεί επιγραφές γραμμένες με ελληνικούς χαρακτήρες σε μια γλώσσα που οι ειδικοί ονομάζουν ετεοκρητική και πιθανόν να είναι ένα προελληνικό κρητικό ιδίωμα. Από τότε λοιπόν αφού έμεναν στο νησί πέντε διαφορετικά φύλα, τα ελληνικά της Κρήτης θα είχαν διάφορους ιδιωματισμούς ποικίλης προέλευσης. Εξ’ άλλου ο Όμηρος χαρακτηρίζει τη γλώσσα που μιλιέται στο νησί «μεμιγμένη».
Με το πέρασμα του χρόνου επικράτησε η δωρική διάλεκτος, η λεγόμενη «αυστηρά δωρική». Σ’ αυτήν είναι γραμμένη η επιγραφή της Γόρτυνας (5ος αιώνας π.Χ.). Η διάλεκτος αυτή μιλιόταν στην Κρήτη μέχρι τους πρώτους αιώνες μ.Χ., μέχρι δηλαδή της επικράτηση της αλεξανδρινής ή ελληνιστικής κοινής.
Μέχρι το 14ο αιώνα μ.Χ. δεν υπάρχουν γραπτά μνημεία ώστε να ξέρουμε πως μιλούσαν οι Κρητικοί μετά της επικράτηση της ελληνιστικής κοινής. Αλλά οι δωρισμοί και τα αρχαϊκά λεξιλογικά στοιχεία, στα τοπωνύμια κυρίως, αποδεικνύουν πως η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ να μιλιέται στο νησί..
Κατά την περίοδο της ενετοκρατίας έχομε γραπτά κείμενα από τις αρχές του 14ου αιώνα. Τα κυριότερα λογοτεχνικά κείμενα σε κρητική διάλεκτο είναι, όπως είναι γνωστό, τα έργα της «Κρητικής σχολής» των δυο τελευταίων αιώνων της ενετοκρατίας. Στην ιστορία της νεοελληνικής διαλεκτολογίας η Κρήτη κατέχει ιδιαίτερη θέση, η οποία οφείλεται όχι τόσο στη φύση της διαλέκτου της και των γλωσσικών χαρακτηριστικών, αλλά κυρίως στη σχέση της με τη λογοτεχνία. Κατά τον 16ο και 17ο μ.Χ. αιώνα, περίοδο που είναι γνωστή και ως «Κρητική Αναγέννηση» η γλώσσα της κρητικής λογοτεχνίας έπαιξε το ρόλο μιας κρητικής κοινής γλώσσας, σχετικά με τα κρητικά ιδιώματα. Η Κρήτη δηλαδή κατά τον Α. Μirambel δημιούργησε μια ιδιωματική κοινή γλώσσα στην οποία η νεοελληνική κοινή αλλά και η λογοτεχνία του σύγχρονου ελληνισμού οφείλει πολλά.
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας μπορούμε να παρακολουθήσομε την εξέλιξη της διαλέκτου κυρίως από τα δημοτικά τραγούδια (μαντινάδες, ριζίτικα, ρίμες κ.τ.λ.) και από κάποια δικαιοπρακτικά έγγραφα.
Η κρητική διάλεκτος κατά την άποψη όλων των διακεκριμένων επιστημόνων, οι οποίοι τη μελετούν συστηματικά, είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες τοπικές μορφές της γλώσσας μας, με πολλά αρχαϊκά στοιχεία στο λεξιλόγιο, στη μορφολογία και στη σύνταξη. Ο συντηρητικός της χαρακτήρας συνετέλεσε ώστε να διατηρηθούν παλαιότερες μορφές της γλώσσας μας (κλασική, Βυζαντινή) γι΄ αυτό η γνώση της κρητικής διαλέκτου βοηθά πολλές φορές στη επίλυση διαφόρων προβλημάτων ετυμολογικών κ.ά. της κοινής νεοελληνικής.
Μάλιστα όπως υποστηρίζουν νεώτεροι μελετητές πολλές λέξεις των ομηρικών επών που δεν μαρτυρούνται στην αττική πεζογραφία, επιβίωσαν στις ελληνικές διαλέκτους. Μια απ’ αυτές είναι και η κρητική.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η λέξη αλισάχνη, η οποία στην κρητική διάλεκτο σημαίνει το λεπτό αλάτι που μένει στα κοιλώματα των βράχων της παραλίας, όταν εξατμιζόταν το θαλασσινό νερό, αλλά και το πολύ αλμυρό π.χ. πολύ αλάτσι ήβαλες στο φαΐ κι εγίνηκε αλισάχνη. Η λέξη προέρχεται από το αλός άχνη ( = αφρός της θάλασσας) και απαντά στην Οδύσσεια (ε 403) «είλυτο δε πανθ’ άλός άχνη» και στην Ιλιάδα(Δ 426) «Ως δ΄ ότε κύμα θαλάσσης…μεγάλα βρέμει, αμφί δε τ`άκρας κυρτόν εόν κορυφούται, αποπτύει δ’ αλός άχνην»
Έτσι και η λέξη πέζα διασώθηκε στις νεοελληνικές διαλέκτους, ενώ δεν απαντά στην αττική διάλεκτο, που την συναντούμε στο Ω 272 της Ιλιάδας «πέζη επί πρώτη» και στα σύνθετα αργυρόπεζα (επίθετο της Θέτιδας) κυανόπεζα (επίθετο τραπεζιού).
Το απλό πέζα (ομόριζο του ποδ-) δεν απαντά στην αττική διάλεκτο, ενώ επιβιώνει στην Κρήτη και σε μερικά νησιά του Αιγαίου. Στην κρητική διάλεκτο η λέξη πέζα σημαίνει τον απόκρημνο βράχο των βουνών, κάτι σα σκαλοπάτι στο γκρεμό, όπου κατεβαίνουν οι αίγες, για να βοσκήσουν. «εκατέβηκε η αίγα στην πέζα να φάει χόρτα και δε μπορεί να ξαναβγεί». Στην κοινή νεοελληνική επιβιώνει με τα παράγωγα πεζούλα, πεζούλι, πεζουλάκι.
Πέρα όμως από τις ομηρικές λέξεις που είναι σπανιότερες ένα τεράστιο πλήθος λέξεων έρχονται κατ’ ευθείαν από τα αρχαία ή τα μεταγενέστερα βυζαντινά ελληνικά. Συστηματική καταγραφή τους δεν έχει γίνει ακόμη και δυστυχώς πολλές απ΄ αυτές χάνονται με το πέρασμα του χρόνου. Ενδεικτικά θα αναφέρω μερικές.
Το ρήμα παίζω (από το αρχ. παίω = κτυπώ) διατηρεί την ίδια σημασία.
Ήπαιξέ ντου ένα σκαμπίλι μα τού ’βγαινε». Αλλά και «παίζει τη γ-καμπάνα» ή «παίζει του λαγού».
Το ρήμα ρέγομαι (αρχ. ορέγομαι) και θαμάζομαι, το οποίο μάλιστα διατηρεί τη σημασία του απορώ, εκπλήσσομαι, όπως φαίνεται καθαρά στα τραγούδια και τις μαντινάδες της Κρήτης.
«Πως ρέγομαι να σε θωρώ τσι ράπες φορτωμένη
να `σαι του ήλιου κόκκινη και του φιλιού γραμμένη»
«Θαμάζομαι η μάνα σου πώς δε μ-πετά στα νέφη
τέθοιο σγουρό βασιλικό απού `χει κι ανεθρέφει».
«Λουλούδι σ’ είχα στη γ-καρδιά και γίνηκες αγκάθι
κι ο κόσμος το θαμάζεται η αγάπη πώς εχάθη».
Ανεστορούμαι και ανεστορίζω που σημαίνει θυμούμαι και διηγούμαι (από το αρχ. ανιστορέω). « Όντε δα σ’ ανεστορηθώ α γεύγομαι σκολάζω κι αν είμαι και με συντροφιά κλαίω κι αναστενάζω». Πολλές φορές άκουγα από τη γιαγιά αλλά και από τη μητέρα μου τη φράση «εσάβαξε το σπίτι», δηλαδή σείστηκε το σπίτι. Δε μπορούσα όμως να ξέρω τότε ότι επρόκειτο για το αρχαίο ρήμα σαβάζω το σχετικό με τη λατρεία του Βάκχου, ο οποίος στη Φρυγία της Μ. Ασίας λεγόταν Σαβάζιος. Ίσως από τη θορυβώδη αυτή λατρεία το ρήμα κατέληξε να σημαίνει προξενώ μεγάλο θόρυβο, σείομαι και μετακινούμαι. «Όλη νύχτα εκοιμούντανε και δεν εσάβαξε» (δε σάλεψε καθόλου). Η αρχ. ελληνική λέξη όμβρος έγινε ομπρά και το ομβρέω, ομπριώ. «Εγόρασα ένα θραψανιώτικο σταμνί απού κρατεί το νερό κρυγιό μα ομπρεί», (δηλαδή δεν είναι στεγανό, βγάζει νερό από την εξωτερική επιφάνειά του). Η δρόσος επιβιώνει στην κρητική διάλεκτο αλλά με τη σημασία επιθέτου και μόνο στην ονομαστική. «Ήκοψα δυο απίδια και τά ’φαγα κι ήτονε δρόσος» (πολύ δροσερά). Λέγεται και δροσά με τη σημασία επιρρήματος «Όλη μέρα δεν ήβαλα στο στόμα μου δροσά» (δεν έφαγα τίποτα). Απαντάται όμως και σε πολλά άλλα παράγωγα και σύνθετα . π.χ. Δροσούλα, δροσερεύγω (δροσίζομαι), δροσάπιδο, δροσοκοκαλιάζω (δροσίζομαι ως το κόκαλο), δροσοποτά (ως απρόσωπο ρήμα, σημαίνει πως το μέρος είναι δροσερό). Από την ίδια λέξη προέρχεται και το δροσερικό (το δροσερό φρούτο, κυρίως το αγγούρι). «Έλα μπρε να σου δώσω ένα δροσερικό απού το `κοψα ίδια εδά απ΄το περβόλι». Αλλά και μεταφορικά η δροσοπεζούλα σημαίνει το καθησιό, τα ην ξάπλα, όπως φαίνεται από τη λαϊκή ρήση «όποιος τον ύπνο αγαπά και τη δροσοπεζούλα, πολλά καλά λιγώνεται η γι-έρημή ντου γούλα». Πρόσφατα, σε μια επίσκεψή μου στο χωριό Γκαγκάλες, άκουσα μια ηλικιωμένη γυναίκα να χρησιμοποιεί το αρχαίο ρήμα συνεικάζω, που σημαίνει συγκρίνω. «Εγώ τον ε-συνείκασα και μου φάνηκε πως είναι απού το σόι μας» μου είπε. Θα αναφερθώ ακόμη στη λέξη πουργός ή προυγός και προυγεύγω. Που να φανταστεί κανείς πως ο ταπεινός πουργός, δηλαδή ο βοηθός του χτίστη που μετέφερε λάσπη και άλλα υλικά, έχει σχέση με τον υπουργό; Κι όμως αυτή είναι η πρώτη σημασία της λέξης στην αρχ. ελληνική. Ο αρχαίος υπουργός ήταν ο υπηρέτης, ο βοηθός κάποιου. Ο ιστορικός Πολύβιος (2ος αι. π.Χ.) αναφερόμενος στον κολοσσό της Ρόδου, λέει «Πτολεμαίος επηγγείλατο… εις την του κολοσσού κατασκευήν τάλαντα τρισχίλια, οικοδόμους εκατόν, υπουργούς τριακοσίους και πεντήκοντα». Τη λέξη διασώζει στα «Δίφορά» του ο αείμνηστος Κ. Φραγκούλης.
«Μιαν εκκλησάν εχτίζανε σ΄ένα περιθαλάσσι
μα αποβραδίς τελεύγουν τη και το πρωί χαλούσε.
Χλίβεται ο πρωτομάστορας χλίβουνται κι οι μαστόροι
κι απορημένοι στέκουνται πουργοί και πετροκόποι»
Επίσης αντί των κοινών κατσίκα, κρεβάτι, λάσπες, οι κρητικοί διατήρησαν τα αρχαϊκά: αίγα, κλίνη, πηλά. Αλλά και στη σύνταξη διατηρήθηκαν πολλά από τα γνωρίσματα της αρχ. ελληνικής, όπως π.χ. η αντίστροφη θέση της αντωνυμίας ως προς το ρήμα. Ήφερά σου, παρακαλώ σε, λέω σου ( αντί σου έφερα, σε παρακαλώ κ.τ.λ.). Όπως διαπιστώνουμε λοιπόν, η κρητική διάλεκτος, εκτός από τον πλούτο του λεξιλογίου, την πολυσημία των λέξεων, τον εκπληκτικό αριθμό των συνωνύμων, διατηρεί και την αρχαϊκότερη μορφή μεγάλου πλήθους λέξεων και βρίσκεται πλησιέστερα στις παλαιότερες φάσεις της ελληνικής και συγκεκριμένα στη μεταγενέστερη φάση της ελληνιστικής και στη βυζαντινή. Αποτελεί επομένως ένα κρίκο ανάμεσα στη σύγχρονη μορφή της γλώσσας μας και στις παλαιότερες εκείνες μορφές της. Όμως εκτός από τους ειδικούς επιστήμονες, για τους οποίους η μελέτη της είναι πολύ χρήσιμη, πρέπει και μεις και κυρίως οι νεότεροι, όποτε μπορούμε, να την μελετούμε γιατί αποτελεί σημαντικότατο μέρος της παράδοσής μας.
Φιλόλογου
Η Ελληνική γλώσσα μιλιέται στην Κρήτη μετά την κάθοδο των Αχαιών (περίπου μετά το 1450 π.Χ.). Ποια γλώσσα μιλούσαν κατά την μινωική εποχή δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό, αφού δεν έχουν διαβαστεί ακόμη τα σωζόμενα γραπτά μνημεία. Ο Όμηρος μας πληροφορεί (στο τ της Οδύσσειας) πως στην Κρήτη κατοικούσαν Ετεόκρητες, Πελασγοί και Κύδωνες, Αχαιοί και Δωριείς. Ετεόκρητες ονομάζονταν οι γηγενείς κάτοικοι του Νησιού, οι Μινωίτες, οι οποίοι μετά την κάθοδο των Δωριέων κατέφυγαν και περιορίστηκαν στο ανατολικό άκρο της Κρήτης. Στην αρχαία πόλη Πραισό που βρισκόταν στην περιοχή της Σητείας έχουν βρεθεί επιγραφές γραμμένες με ελληνικούς χαρακτήρες σε μια γλώσσα που οι ειδικοί ονομάζουν ετεοκρητική και πιθανόν να είναι ένα προελληνικό κρητικό ιδίωμα. Από τότε λοιπόν αφού έμεναν στο νησί πέντε διαφορετικά φύλα, τα ελληνικά της Κρήτης θα είχαν διάφορους ιδιωματισμούς ποικίλης προέλευσης. Εξ’ άλλου ο Όμηρος χαρακτηρίζει τη γλώσσα που μιλιέται στο νησί «μεμιγμένη».
Με το πέρασμα του χρόνου επικράτησε η δωρική διάλεκτος, η λεγόμενη «αυστηρά δωρική». Σ’ αυτήν είναι γραμμένη η επιγραφή της Γόρτυνας (5ος αιώνας π.Χ.). Η διάλεκτος αυτή μιλιόταν στην Κρήτη μέχρι τους πρώτους αιώνες μ.Χ., μέχρι δηλαδή της επικράτηση της αλεξανδρινής ή ελληνιστικής κοινής.
Μέχρι το 14ο αιώνα μ.Χ. δεν υπάρχουν γραπτά μνημεία ώστε να ξέρουμε πως μιλούσαν οι Κρητικοί μετά της επικράτηση της ελληνιστικής κοινής. Αλλά οι δωρισμοί και τα αρχαϊκά λεξιλογικά στοιχεία, στα τοπωνύμια κυρίως, αποδεικνύουν πως η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ να μιλιέται στο νησί..
Κατά την περίοδο της ενετοκρατίας έχομε γραπτά κείμενα από τις αρχές του 14ου αιώνα. Τα κυριότερα λογοτεχνικά κείμενα σε κρητική διάλεκτο είναι, όπως είναι γνωστό, τα έργα της «Κρητικής σχολής» των δυο τελευταίων αιώνων της ενετοκρατίας. Στην ιστορία της νεοελληνικής διαλεκτολογίας η Κρήτη κατέχει ιδιαίτερη θέση, η οποία οφείλεται όχι τόσο στη φύση της διαλέκτου της και των γλωσσικών χαρακτηριστικών, αλλά κυρίως στη σχέση της με τη λογοτεχνία. Κατά τον 16ο και 17ο μ.Χ. αιώνα, περίοδο που είναι γνωστή και ως «Κρητική Αναγέννηση» η γλώσσα της κρητικής λογοτεχνίας έπαιξε το ρόλο μιας κρητικής κοινής γλώσσας, σχετικά με τα κρητικά ιδιώματα. Η Κρήτη δηλαδή κατά τον Α. Μirambel δημιούργησε μια ιδιωματική κοινή γλώσσα στην οποία η νεοελληνική κοινή αλλά και η λογοτεχνία του σύγχρονου ελληνισμού οφείλει πολλά.
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας μπορούμε να παρακολουθήσομε την εξέλιξη της διαλέκτου κυρίως από τα δημοτικά τραγούδια (μαντινάδες, ριζίτικα, ρίμες κ.τ.λ.) και από κάποια δικαιοπρακτικά έγγραφα.
Η κρητική διάλεκτος κατά την άποψη όλων των διακεκριμένων επιστημόνων, οι οποίοι τη μελετούν συστηματικά, είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες τοπικές μορφές της γλώσσας μας, με πολλά αρχαϊκά στοιχεία στο λεξιλόγιο, στη μορφολογία και στη σύνταξη. Ο συντηρητικός της χαρακτήρας συνετέλεσε ώστε να διατηρηθούν παλαιότερες μορφές της γλώσσας μας (κλασική, Βυζαντινή) γι΄ αυτό η γνώση της κρητικής διαλέκτου βοηθά πολλές φορές στη επίλυση διαφόρων προβλημάτων ετυμολογικών κ.ά. της κοινής νεοελληνικής.
Μάλιστα όπως υποστηρίζουν νεώτεροι μελετητές πολλές λέξεις των ομηρικών επών που δεν μαρτυρούνται στην αττική πεζογραφία, επιβίωσαν στις ελληνικές διαλέκτους. Μια απ’ αυτές είναι και η κρητική.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η λέξη αλισάχνη, η οποία στην κρητική διάλεκτο σημαίνει το λεπτό αλάτι που μένει στα κοιλώματα των βράχων της παραλίας, όταν εξατμιζόταν το θαλασσινό νερό, αλλά και το πολύ αλμυρό π.χ. πολύ αλάτσι ήβαλες στο φαΐ κι εγίνηκε αλισάχνη. Η λέξη προέρχεται από το αλός άχνη ( = αφρός της θάλασσας) και απαντά στην Οδύσσεια (ε 403) «είλυτο δε πανθ’ άλός άχνη» και στην Ιλιάδα(Δ 426) «Ως δ΄ ότε κύμα θαλάσσης…μεγάλα βρέμει, αμφί δε τ`άκρας κυρτόν εόν κορυφούται, αποπτύει δ’ αλός άχνην»
Έτσι και η λέξη πέζα διασώθηκε στις νεοελληνικές διαλέκτους, ενώ δεν απαντά στην αττική διάλεκτο, που την συναντούμε στο Ω 272 της Ιλιάδας «πέζη επί πρώτη» και στα σύνθετα αργυρόπεζα (επίθετο της Θέτιδας) κυανόπεζα (επίθετο τραπεζιού).
Το απλό πέζα (ομόριζο του ποδ-) δεν απαντά στην αττική διάλεκτο, ενώ επιβιώνει στην Κρήτη και σε μερικά νησιά του Αιγαίου. Στην κρητική διάλεκτο η λέξη πέζα σημαίνει τον απόκρημνο βράχο των βουνών, κάτι σα σκαλοπάτι στο γκρεμό, όπου κατεβαίνουν οι αίγες, για να βοσκήσουν. «εκατέβηκε η αίγα στην πέζα να φάει χόρτα και δε μπορεί να ξαναβγεί». Στην κοινή νεοελληνική επιβιώνει με τα παράγωγα πεζούλα, πεζούλι, πεζουλάκι.
Πέρα όμως από τις ομηρικές λέξεις που είναι σπανιότερες ένα τεράστιο πλήθος λέξεων έρχονται κατ’ ευθείαν από τα αρχαία ή τα μεταγενέστερα βυζαντινά ελληνικά. Συστηματική καταγραφή τους δεν έχει γίνει ακόμη και δυστυχώς πολλές απ΄ αυτές χάνονται με το πέρασμα του χρόνου. Ενδεικτικά θα αναφέρω μερικές.
Το ρήμα παίζω (από το αρχ. παίω = κτυπώ) διατηρεί την ίδια σημασία.
Ήπαιξέ ντου ένα σκαμπίλι μα τού ’βγαινε». Αλλά και «παίζει τη γ-καμπάνα» ή «παίζει του λαγού».
Το ρήμα ρέγομαι (αρχ. ορέγομαι) και θαμάζομαι, το οποίο μάλιστα διατηρεί τη σημασία του απορώ, εκπλήσσομαι, όπως φαίνεται καθαρά στα τραγούδια και τις μαντινάδες της Κρήτης.
«Πως ρέγομαι να σε θωρώ τσι ράπες φορτωμένη
να `σαι του ήλιου κόκκινη και του φιλιού γραμμένη»
«Θαμάζομαι η μάνα σου πώς δε μ-πετά στα νέφη
τέθοιο σγουρό βασιλικό απού `χει κι ανεθρέφει».
«Λουλούδι σ’ είχα στη γ-καρδιά και γίνηκες αγκάθι
κι ο κόσμος το θαμάζεται η αγάπη πώς εχάθη».
Ανεστορούμαι και ανεστορίζω που σημαίνει θυμούμαι και διηγούμαι (από το αρχ. ανιστορέω). « Όντε δα σ’ ανεστορηθώ α γεύγομαι σκολάζω κι αν είμαι και με συντροφιά κλαίω κι αναστενάζω». Πολλές φορές άκουγα από τη γιαγιά αλλά και από τη μητέρα μου τη φράση «εσάβαξε το σπίτι», δηλαδή σείστηκε το σπίτι. Δε μπορούσα όμως να ξέρω τότε ότι επρόκειτο για το αρχαίο ρήμα σαβάζω το σχετικό με τη λατρεία του Βάκχου, ο οποίος στη Φρυγία της Μ. Ασίας λεγόταν Σαβάζιος. Ίσως από τη θορυβώδη αυτή λατρεία το ρήμα κατέληξε να σημαίνει προξενώ μεγάλο θόρυβο, σείομαι και μετακινούμαι. «Όλη νύχτα εκοιμούντανε και δεν εσάβαξε» (δε σάλεψε καθόλου). Η αρχ. ελληνική λέξη όμβρος έγινε ομπρά και το ομβρέω, ομπριώ. «Εγόρασα ένα θραψανιώτικο σταμνί απού κρατεί το νερό κρυγιό μα ομπρεί», (δηλαδή δεν είναι στεγανό, βγάζει νερό από την εξωτερική επιφάνειά του). Η δρόσος επιβιώνει στην κρητική διάλεκτο αλλά με τη σημασία επιθέτου και μόνο στην ονομαστική. «Ήκοψα δυο απίδια και τά ’φαγα κι ήτονε δρόσος» (πολύ δροσερά). Λέγεται και δροσά με τη σημασία επιρρήματος «Όλη μέρα δεν ήβαλα στο στόμα μου δροσά» (δεν έφαγα τίποτα). Απαντάται όμως και σε πολλά άλλα παράγωγα και σύνθετα . π.χ. Δροσούλα, δροσερεύγω (δροσίζομαι), δροσάπιδο, δροσοκοκαλιάζω (δροσίζομαι ως το κόκαλο), δροσοποτά (ως απρόσωπο ρήμα, σημαίνει πως το μέρος είναι δροσερό). Από την ίδια λέξη προέρχεται και το δροσερικό (το δροσερό φρούτο, κυρίως το αγγούρι). «Έλα μπρε να σου δώσω ένα δροσερικό απού το `κοψα ίδια εδά απ΄το περβόλι». Αλλά και μεταφορικά η δροσοπεζούλα σημαίνει το καθησιό, τα ην ξάπλα, όπως φαίνεται από τη λαϊκή ρήση «όποιος τον ύπνο αγαπά και τη δροσοπεζούλα, πολλά καλά λιγώνεται η γι-έρημή ντου γούλα». Πρόσφατα, σε μια επίσκεψή μου στο χωριό Γκαγκάλες, άκουσα μια ηλικιωμένη γυναίκα να χρησιμοποιεί το αρχαίο ρήμα συνεικάζω, που σημαίνει συγκρίνω. «Εγώ τον ε-συνείκασα και μου φάνηκε πως είναι απού το σόι μας» μου είπε. Θα αναφερθώ ακόμη στη λέξη πουργός ή προυγός και προυγεύγω. Που να φανταστεί κανείς πως ο ταπεινός πουργός, δηλαδή ο βοηθός του χτίστη που μετέφερε λάσπη και άλλα υλικά, έχει σχέση με τον υπουργό; Κι όμως αυτή είναι η πρώτη σημασία της λέξης στην αρχ. ελληνική. Ο αρχαίος υπουργός ήταν ο υπηρέτης, ο βοηθός κάποιου. Ο ιστορικός Πολύβιος (2ος αι. π.Χ.) αναφερόμενος στον κολοσσό της Ρόδου, λέει «Πτολεμαίος επηγγείλατο… εις την του κολοσσού κατασκευήν τάλαντα τρισχίλια, οικοδόμους εκατόν, υπουργούς τριακοσίους και πεντήκοντα». Τη λέξη διασώζει στα «Δίφορά» του ο αείμνηστος Κ. Φραγκούλης.
«Μιαν εκκλησάν εχτίζανε σ΄ένα περιθαλάσσι
μα αποβραδίς τελεύγουν τη και το πρωί χαλούσε.
Χλίβεται ο πρωτομάστορας χλίβουνται κι οι μαστόροι
κι απορημένοι στέκουνται πουργοί και πετροκόποι»
Επίσης αντί των κοινών κατσίκα, κρεβάτι, λάσπες, οι κρητικοί διατήρησαν τα αρχαϊκά: αίγα, κλίνη, πηλά. Αλλά και στη σύνταξη διατηρήθηκαν πολλά από τα γνωρίσματα της αρχ. ελληνικής, όπως π.χ. η αντίστροφη θέση της αντωνυμίας ως προς το ρήμα. Ήφερά σου, παρακαλώ σε, λέω σου ( αντί σου έφερα, σε παρακαλώ κ.τ.λ.). Όπως διαπιστώνουμε λοιπόν, η κρητική διάλεκτος, εκτός από τον πλούτο του λεξιλογίου, την πολυσημία των λέξεων, τον εκπληκτικό αριθμό των συνωνύμων, διατηρεί και την αρχαϊκότερη μορφή μεγάλου πλήθους λέξεων και βρίσκεται πλησιέστερα στις παλαιότερες φάσεις της ελληνικής και συγκεκριμένα στη μεταγενέστερη φάση της ελληνιστικής και στη βυζαντινή. Αποτελεί επομένως ένα κρίκο ανάμεσα στη σύγχρονη μορφή της γλώσσας μας και στις παλαιότερες εκείνες μορφές της. Όμως εκτός από τους ειδικούς επιστήμονες, για τους οποίους η μελέτη της είναι πολύ χρήσιμη, πρέπει και μεις και κυρίως οι νεότεροι, όποτε μπορούμε, να την μελετούμε γιατί αποτελεί σημαντικότατο μέρος της παράδοσής μας.
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ
MIRRORSτου Αλεξάντρ Αζά
με τον Κίφερ Σάδερλαντ
Υπόθεση: Ένας πρώην αστυνομικός, ο Μπεν Κάρσον, θα πιάσει δουλειά ως νυχτοφύλακας σε ένα κτίριο, το οποίο είχε καταστραφεί παλαιότερα από πυρκαγιά. Εκεί ο Μπεν θα ανακαλύψει ότι οι καθρέφτες που υπάρχουν στο κτίριο, αλλά και στο σπίτι του, κρύβουν τρομακτικά μυστικά και δυνάμεις, που θα αποτελέσουν απειλή για τον ίδιο και την οικογένειά του.
Σάββατο αίθουσα δημαρχείου και ώρα 21.30 μ.μ από τον Σύλλογο Νέων Κισάμου
ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ
Κλείνουμε σήμερα τις 93 από τις 100 ημέρες το ορόσημο του Γιώργου - αλλά όποιος πει ότι είδε την αλλαγή μπροστά του, στη χώρα γενικά και την καθημερινότητά του ειδικότερα, θα λέει ψέματα. Ή θα ξεγελάει τον εαυτό του. Θα απαντήσει κάποιος ότι τα χάλια στα οποία βρήκε τη χώρα ο Γιώργος μετά το πέρασμα του τυφώνα «Καραμανλή» ήταν τέτοια που δεν επέτρεπαν πολλά πολλά. Ένας άλλος ίσως να επισημάνει ότι σε μια διαλυμένη χώρα όχι 100 μέρες δεν φτάνουν για να σταθεροποιηθεί η κατάσταση, αλλά ούτε 1.000. Σωστά είναι όλα αυτά. Αλλά δεν μπορώ να φανταστώ ότι όταν και οι πέτρες γνώριζαν από μήνες ότι το ΠΑΣΟΚ θα γινόταν κυβέρνηση, δεν είχε φροντίσει μια ομάδα να έχει 5 νομοσχέδια έτοιμα, να κάνει πράξη τις δεσμεύσεις που ανέλαβε προεκλογικά.
Διότι όσο και καλή διάθεση να έχεις και όσο να θες να στηρίξεις την προσπάθεια που κάνει αυτή η κυβέρνηση, ένα (αριθμός 1) νομοσχέδιο ψηφισμένο σε 93 μέρες μάλλον δεν είναι και σπουδαίο έργο. Αντίθετα δείχνει ότι ο αρχικός ενθουσιασμός και η όρεξη για δουλειά έχουν δώσει τη θέση τους στη γραφειοκρατική αντίληψη για την εξουσία. Και είναι ίσως καιρός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του ο Γιώργος. Τώρα, πριν είναι αργά...
Καληνύχτα Μαργαρίτα..........
Αλλά ο ζόρες είναι να πάρει μπρος η μηχανή ...μετά θα δείτε αν τους σταματάει τίποτα !!!
Διότι όσο και καλή διάθεση να έχεις και όσο να θες να στηρίξεις την προσπάθεια που κάνει αυτή η κυβέρνηση, ένα (αριθμός 1) νομοσχέδιο ψηφισμένο σε 93 μέρες μάλλον δεν είναι και σπουδαίο έργο. Αντίθετα δείχνει ότι ο αρχικός ενθουσιασμός και η όρεξη για δουλειά έχουν δώσει τη θέση τους στη γραφειοκρατική αντίληψη για την εξουσία. Και είναι ίσως καιρός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του ο Γιώργος. Τώρα, πριν είναι αργά...
Καληνύχτα Μαργαρίτα..........
Αλλά ο ζόρες είναι να πάρει μπρος η μηχανή ...μετά θα δείτε αν τους σταματάει τίποτα !!!
ΚΑΣΤΡΙΝΟΙ...ΤΕΧΝΑΣ ΚΑΤΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ
Καταπέλτης είναι η έγγραφη διαμαρτυρία-καταγγελία για το Εφετείο Κρήτης που αποστέλλει πολίτης του νομού Ηρακλείου στον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο συνταξιούχος Αντώνης Τσιριγωτάκης από τον Πύργο περιγράφει με παραστατικό τρόπο τη δικαστική «οδύσσεια» χρόνων που έχει βιώσει εξαιτίας των αλλεπάλληλων αναβολών της υποθέσεως στο Εφετείο. Μιας υπόθεσης που δεν αφορά τον ίδιο προσωπικά αλλά την τοπική κοινωνία του Πύργου καθώς αφορά σε απόβλητα που θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Παρά ταύτα το πρόβλημα παραμένει, η υπόθεση δεν έχει εκδικαστεί μέχρι σήμερα και τόσο ο ίδιος όσο και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση εξακολουθούν να ταλαιπωρούνται ψυχικά, σωματικά και οικονομικά. Εξαιρετικά σοβαρή όμως είναι και η καταγγελία που κάνει σε σχέση με τα 30 ευρώ που δίδονται στον κάθε μάρτυρα ως αποζημίωση για τα οδοιπορικά. Καταγγέλλει ότι ουδέποτε έχουν εισπράξει αυτό το ευτελές ποσό και ζητά να διενεργηθεί έρευνα για να διερευνηθεί που καταλήγουν τελικά αυτά τα χρήματα;
Άρχισαν τα μεμονωμένα..όργανα. Ότι και κάνετε πατριώτες οι Καστρινοί είναι ένα βήμα μπροστά. Τώρα σε εποχές διαφθοράς αλλά και λιτότητας έρχονται οι ατομικές καταγγελίες ........ τι τα κάνατε τα λεφτά μας; Γιατί αν τα πήρατε τότε δικαιολογημένα θέλουν δικό τους ..... εφετείο οι καστρινοί... τι δηλαδή θα τους τρώτε 30Ε το δρομολόγιο και θα τους κοροϊδεύετε και από πάνω ότι δεν έχουν Εφετείο; Βασανιστήρια κάνουμε στους ανθρώπους και τους ταλαιπωρούμε ψυχικά και σωματικά .... Γκουαντάναμο το κάναμε!!! Μπουάααααααααα!
Μάλιστα συμπληρώνει και η ντόπια δημοσιογράφος, για να δώσει την απαιτούμενη έμφαση στην καταγγελία, οτι στα Χανιά και στο Εφετείο η κατάσταση είναι τραγική που φθάνει στο βαθμό της αρνησιδικία. Το πιάσατε το υπονοούμενο πατριώτες μεμονομένες καταγγελίες πλέον για να πάρει και το ΚΑΣΤΡΟ .....ένα Εφετείο.
Δώσε και σε μένα πράμα ..μπάρμπα !!!
Για του λόγου του αληθές. http://www.patris.gr/articles/172129
Άρχισαν τα μεμονωμένα..όργανα. Ότι και κάνετε πατριώτες οι Καστρινοί είναι ένα βήμα μπροστά. Τώρα σε εποχές διαφθοράς αλλά και λιτότητας έρχονται οι ατομικές καταγγελίες ........ τι τα κάνατε τα λεφτά μας; Γιατί αν τα πήρατε τότε δικαιολογημένα θέλουν δικό τους ..... εφετείο οι καστρινοί... τι δηλαδή θα τους τρώτε 30Ε το δρομολόγιο και θα τους κοροϊδεύετε και από πάνω ότι δεν έχουν Εφετείο; Βασανιστήρια κάνουμε στους ανθρώπους και τους ταλαιπωρούμε ψυχικά και σωματικά .... Γκουαντάναμο το κάναμε!!! Μπουάααααααααα!
Μάλιστα συμπληρώνει και η ντόπια δημοσιογράφος, για να δώσει την απαιτούμενη έμφαση στην καταγγελία, οτι στα Χανιά και στο Εφετείο η κατάσταση είναι τραγική που φθάνει στο βαθμό της αρνησιδικία. Το πιάσατε το υπονοούμενο πατριώτες μεμονομένες καταγγελίες πλέον για να πάρει και το ΚΑΣΤΡΟ .....ένα Εφετείο.
Δώσε και σε μένα πράμα ..μπάρμπα !!!
Για του λόγου του αληθές. http://www.patris.gr/articles/172129
Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010
Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΦΑΓΗΤΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Προχθές έτυχα σε παρέα καλοφαγάδων και δεν μπόρεσα να αντισταθώ στα καταπληκτικά πιάτα που υπήρχαν στο τραπέζι. Έφαγα του σκασμού. Η κουβέντα όπως ήταν αναμενόμενο περιστράφηκε γύρω από τα φαγητά αλλά και καλύτερα κρητικά πιάτα. Έτσι στο τέλος η παρέα ψήφισε τα 5 καλύτερα πιάτα της Κρήτης. Πάρτε τα.
Α) Κατσικάκι φρικασέ με άγριο σταμναγκάθι.
Β) Κεφάλι Ρουφού Κισαμίτικου με μπάμιες πλακί.
Γ) Σουπιές φρέσκες με τσιγαριαστά χόρτα και μπόλικες ελιές.
Δ) Αρνάκι με αγριαγκινάρες και άνηθο.
Ε) Χταπόδι με της αβρονιές.
Και φυσικά αγριοχορτοκαλίτσουνα ψητά στην πλάκα της γιαγιάς.
Ε΄καλή όρεξη σας !!! .....και μην ξεχάσετε το κρασί σας να είναι μπρούσκο!!!
Α) Κατσικάκι φρικασέ με άγριο σταμναγκάθι.
Β) Κεφάλι Ρουφού Κισαμίτικου με μπάμιες πλακί.
Γ) Σουπιές φρέσκες με τσιγαριαστά χόρτα και μπόλικες ελιές.
Δ) Αρνάκι με αγριαγκινάρες και άνηθο.
Ε) Χταπόδι με της αβρονιές.
Και φυσικά αγριοχορτοκαλίτσουνα ψητά στην πλάκα της γιαγιάς.
Ε΄καλή όρεξη σας !!! .....και μην ξεχάσετε το κρασί σας να είναι μπρούσκο!!!
ΤΑ ΓΥΑΛΙΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΣΤΗ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΚΡΗΤΗ
Της αρχαιολόγου κ. Βέρα Κλώντζα -Γιάκλοβα.
Το γυαλί στην Κρήτη
Το γυαλί στην Κρήτη είναι πολύ ξεχωριστή πηγή. Η παράδοση της παραγωγής του είναι μεν μακρά (από τη μινωική περίοδο), αλλά σχεδόν καθόλου χαρτογραφημένη. Από τα αρχαιολογικά συμφραζόμενα φαίνεται πως πρόκειται για υλικό αρκετά πολύτιμο και το βρίσκουμε βασικά σε αριστοκρατικό ή εκκλησιαστικό περιβάλλον. Μέχρι σήμερα δεν ασχολήθηκε κανείς συστηματικά με το γυαλί της Κρήτης. Εγώ πήρα την απόφαση να ασχοληθώ, μετά από το δεύτερο χρόνο της ανασκαφής στον Πρινιάτικο Πύργο Καλού Χωριού, όπου μέχρι σήμερα έχουμε περίπου 400 ευρήματα γυαλιού, βασικά από τη βυζαντινή περίοδο, αλλά και από την ελληνιστική, ρωμαϊκή περίοδο, την βενετσιάνικη και ύστερες περιόδους. Η συλλογή μας είναι ήδη από τις πλουσιότερες στην Ελλάδα.
Η Περίοδος της Ενετοκρατίας
Η ιστορική αυτή περίοδος της Κρήτης διαρκούσε πάνω από τέσσερις αιώνες. Θα περιμέναμε περισσότερες πληροφορίες - ιστορικές, αρχαιολογικές, εικονογραφικές- για το γυαλί. Όμως αρχαιολογικά ευρήματα υπάρχουν ελάχιστα. Αφού δεν έχουμε αρκετές αρχαιολογικές πηγές, ας δούμε, τι λένε οι γραπτές πηγές:
Στη Δημοκρατία της Βενετίας στο πρώτο μισό του 14ου αιώνα λόγω οικονομικής κρίσης πολλοί υαλοποιοί αναγκαστήκανε να φύγουν από την Βενετία και κάποιοι από αυτούς ήρθαν και στην Κρήτη, στο Ηράκλειο. Τα καταγραμμένα αυτά στοιχεία μας πληροφορούν έμμεσα πως στην Κρήτη υπήρχε παραγωγή γυαλιού.
Το γυαλί στις τοιχογραφίες της Παναγίας Κεράς στην Κριτσά
Σημαντικά είναι τα γυάλινα σκεύη που απεικονίζονται στις τοιχογραφίες της Παναγίας Κεράς της Κριτσάς.
Επισκεφτήκαμε την εκκλησία το καλοκαίρι το 2007 για αυτοψία και βρήκαμε αρκετές τοιχογραφίες με απεικονισμένα γυάλινα αγγεία. Όλα τα γυάλινα σκεύη είναι ζωγραφισμένα εντελώς ρεαλιστικά, τα γνωρίζουμε από αρχαιολογικά συμφραζόμενα, αλλά δυστυχώς, αν εξαιρέσουμε τα απλά κύπελλα και απλά μπουκάλια, δεν φαίνεται να είναι από την Κρήτη. Τα κύπελλα με την επικολλημένη διακόσμηση ήταν πολύ δημοφιλή ποτήρια στη βόρεια Ιταλία και στην ευρύτερη κεντρική και δυτική Ευρώπη. Ο ζωγράφος ο οποίος τα σχεδίασε στην Κερά πρέπει να γνώριζε καλά τα σκεύη. Μέχρι και το χαρακτηριστικό πρασινωπό χρώμα είχε προσέξει και το είχε πετύχει.
Το γυαλί στον Βενετο-τουρκικό πόλεμο
Το γυαλί είχε χρησιμοποιηθεί σαν στρατιωτικό υλικό στη μάχη του Χάνδακα το 1669 και πρόκειται για παγκόσμια αποκλειστικότητα. Πρόκειται για γυάλινα βόλια για κανόνια! Λόγω της πολιορκίας και έπειτα της έλλειψης προμηθειών, φτιαχνόταν βόλια από φυσητό γυαλί. Οι σφαίρες αυτές ήταν γεμάτες με μπαρούτι. Έχουν βρεθεί ολόκληρες ή θρύψαλα από σκασμένες. Προφανώς αυτές οι γυάλινες σφαίρες δεν μπορούσαν να ανατρέψουν την αναλογία δυνάμεων ανάμεσα στον οθωμανικό στόλο και την άμυνα των Ενετών στο οχυρωμένο Ηράκλειο. Αλλά πάλι, αυτές οι προσπάθειες να αντισταθούν οι Βενετσιάνοι στους Οθωμανούς μας δείχνουν πως στο Χάνδακα έπρεπε να υπάρχει οργανωμένη υαλοποιία. Κάποιοι έπρεπε να έχουν τη δυνατότητα να επεξεργάζονται σχετικά μεγάλες ποσότητες γυαλώματος, να συλλέγουν προφανώς ανακυκλώσιμο υλικό, να έχουν καλές τεχνογνωσίες…»
Ιστορική και Λαογραφική Εταιρία Νομού Λασιθίου
Το γυαλί στην Κρήτη
Το γυαλί στην Κρήτη είναι πολύ ξεχωριστή πηγή. Η παράδοση της παραγωγής του είναι μεν μακρά (από τη μινωική περίοδο), αλλά σχεδόν καθόλου χαρτογραφημένη. Από τα αρχαιολογικά συμφραζόμενα φαίνεται πως πρόκειται για υλικό αρκετά πολύτιμο και το βρίσκουμε βασικά σε αριστοκρατικό ή εκκλησιαστικό περιβάλλον. Μέχρι σήμερα δεν ασχολήθηκε κανείς συστηματικά με το γυαλί της Κρήτης. Εγώ πήρα την απόφαση να ασχοληθώ, μετά από το δεύτερο χρόνο της ανασκαφής στον Πρινιάτικο Πύργο Καλού Χωριού, όπου μέχρι σήμερα έχουμε περίπου 400 ευρήματα γυαλιού, βασικά από τη βυζαντινή περίοδο, αλλά και από την ελληνιστική, ρωμαϊκή περίοδο, την βενετσιάνικη και ύστερες περιόδους. Η συλλογή μας είναι ήδη από τις πλουσιότερες στην Ελλάδα.
Η Περίοδος της Ενετοκρατίας
Η ιστορική αυτή περίοδος της Κρήτης διαρκούσε πάνω από τέσσερις αιώνες. Θα περιμέναμε περισσότερες πληροφορίες - ιστορικές, αρχαιολογικές, εικονογραφικές- για το γυαλί. Όμως αρχαιολογικά ευρήματα υπάρχουν ελάχιστα. Αφού δεν έχουμε αρκετές αρχαιολογικές πηγές, ας δούμε, τι λένε οι γραπτές πηγές:
Στη Δημοκρατία της Βενετίας στο πρώτο μισό του 14ου αιώνα λόγω οικονομικής κρίσης πολλοί υαλοποιοί αναγκαστήκανε να φύγουν από την Βενετία και κάποιοι από αυτούς ήρθαν και στην Κρήτη, στο Ηράκλειο. Τα καταγραμμένα αυτά στοιχεία μας πληροφορούν έμμεσα πως στην Κρήτη υπήρχε παραγωγή γυαλιού.
Το γυαλί στις τοιχογραφίες της Παναγίας Κεράς στην Κριτσά
Σημαντικά είναι τα γυάλινα σκεύη που απεικονίζονται στις τοιχογραφίες της Παναγίας Κεράς της Κριτσάς.
Επισκεφτήκαμε την εκκλησία το καλοκαίρι το 2007 για αυτοψία και βρήκαμε αρκετές τοιχογραφίες με απεικονισμένα γυάλινα αγγεία. Όλα τα γυάλινα σκεύη είναι ζωγραφισμένα εντελώς ρεαλιστικά, τα γνωρίζουμε από αρχαιολογικά συμφραζόμενα, αλλά δυστυχώς, αν εξαιρέσουμε τα απλά κύπελλα και απλά μπουκάλια, δεν φαίνεται να είναι από την Κρήτη. Τα κύπελλα με την επικολλημένη διακόσμηση ήταν πολύ δημοφιλή ποτήρια στη βόρεια Ιταλία και στην ευρύτερη κεντρική και δυτική Ευρώπη. Ο ζωγράφος ο οποίος τα σχεδίασε στην Κερά πρέπει να γνώριζε καλά τα σκεύη. Μέχρι και το χαρακτηριστικό πρασινωπό χρώμα είχε προσέξει και το είχε πετύχει.
Το γυαλί στον Βενετο-τουρκικό πόλεμο
Το γυαλί είχε χρησιμοποιηθεί σαν στρατιωτικό υλικό στη μάχη του Χάνδακα το 1669 και πρόκειται για παγκόσμια αποκλειστικότητα. Πρόκειται για γυάλινα βόλια για κανόνια! Λόγω της πολιορκίας και έπειτα της έλλειψης προμηθειών, φτιαχνόταν βόλια από φυσητό γυαλί. Οι σφαίρες αυτές ήταν γεμάτες με μπαρούτι. Έχουν βρεθεί ολόκληρες ή θρύψαλα από σκασμένες. Προφανώς αυτές οι γυάλινες σφαίρες δεν μπορούσαν να ανατρέψουν την αναλογία δυνάμεων ανάμεσα στον οθωμανικό στόλο και την άμυνα των Ενετών στο οχυρωμένο Ηράκλειο. Αλλά πάλι, αυτές οι προσπάθειες να αντισταθούν οι Βενετσιάνοι στους Οθωμανούς μας δείχνουν πως στο Χάνδακα έπρεπε να υπάρχει οργανωμένη υαλοποιία. Κάποιοι έπρεπε να έχουν τη δυνατότητα να επεξεργάζονται σχετικά μεγάλες ποσότητες γυαλώματος, να συλλέγουν προφανώς ανακυκλώσιμο υλικό, να έχουν καλές τεχνογνωσίες…»
Ιστορική και Λαογραφική Εταιρία Νομού Λασιθίου
Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ
Του Νίκου Ι. Κωστάρα
Ο Αγιασμός των υδάτων έχει διαχρονική παράδοση. Άλλωστε η ιστορία του νερού αρχίζει, ίσως, συγχρόνως με την ιστορία του ανθρώπου. Ο πρωτόγονος άνθρωπος φρόντισε από την αρχή να κατοικεί κοντά στις πηγές, στα ποτάμια και τις λίμνες. Ακόμη στη «Γένεση» αναφέρεται: «Και εκάλεσεν ο Θεός την ξηράν, Γην και το σύναγμα των υδάτων εκάλεσε θαλάσσας και είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν και πνεύμα Θεού εφέρετο επάνω του ύδατος» (Γεν. Α’ 2). Γιατί η θάλασσα είναι το αιώνιο σύμβολο της μήτρας της απεραντοσύνης της ανθρώπινης ψυχής από την οποία ξεκίνησε ο άνθρωπος. Η λειτουργία του νερού ως συστατικό στοιχείο της δημιουργίας του κόσμου ήταν η επικρατούσα άποψη μεταξύ των φιλοσόφων στην Αρχαία Ελλάδα. «΄Υδωρ αρχή της φύσης» τονίζει ο Θαλής ο Μιλήσιος ενώ ο Φερεκύδης υποστηρίζει: «Αρχήν όλων το ύδωρ», και στην Κίνα: «το ύδωρ είναι κοντά στο ΤΑΟ» (Λάου Τσε). Στους μύθους όλων των λαών το νερό έχει μαγικές δυνάμεις, είναι ουσία αναγεννητική, αναζωογονητική και εξαγνιστική.
Το θαλασσινό νερό έχει την ίδια σύσταση με το αίμα μας. Οι βιολόγοι το απέδειξαν πως η ζωή γεννήθηκε στο αλμυρό νερό, για να ξεστρατίσει αργότερα στη στεριά. Το ίδιο και οι κοινωνιολόγοι επιμένουν ότι ο χερσαίος άνθρωπος έγινε αμφίβιος και χίμηξε στη θάλασσα να βρει τον πολιτισμό. «Στις φλέβες όλων μας υπάρχει το ίδιο ακριβώς ποσοστό αλατιού μέσα στο αίμα. Το ίδιο συμβαίνει στον ιδρώτα και στα δάκρυά μας. Είμαστε δεμένοι με τον ωκεανό και όταν ξαναγυρίζουμε στη θάλασσα - είτε για να σαλπάρουμε, είτε για να ρεμβάσουμε – επιστρέφουμε ξανά στις ρίζες μας» (Τζων Φ. Κέννεντυ).
Πάνω στα κύματα σφυρηλατήθηκε η νοημοσύνη του ανθρώπου. Αφετηρία νοημάτων και ήθους η θάλασσα. Γι’ αυτό και ο Ιησούς για να εκλέξει τους μελλοντικούς συνεργάτες και συνεχιστές του έργου του δεν προσφεύγει στους θρησκευτικούς και ιερατικούς κύκλους των Ιεροσολύμων αλλά πηγαίνει στη γραφική λίμνη Τιβεριάδα και τους ψαράδες που τους μετέβαλε σε «αλιείς ανθρώπων». Λέγοντας προς τον Σίμωνα: «Φέρε το πλοίο πάλι στα βαθιά της λίμνης και ρίξτε τα δίχτυα σας για ψάρια» [Λουκ.ε΄4]. Άλλωστε η βάπτισή Του έγινε στον Ιορδάνη ποταμό. Βαπτίστηκε στον Ιορδάνη ποταμό και δεν είχε ανάγκη βαπτίσεως. Δογματικά η βάπτιση του Χριστού συμβολίζει την παλιγγενεσία του ανθρώπου. Κατά την αρχέτυπη αντίληψη τα Θεοφάνεια / Φώτα κλείνουν το άνοιγμα στο χρόνο της περιόδου των «αβάπτιστων ημερών» του «ιερού χάους» της αναγέννησης του Χρόνου και του Κόσμου. Η γιορτή αυτή είναι η πραγματική αρχή του Ανανεωμένου Χρόνου, γι’ αυτό σε πολλά μέρη της Ελλάδος θεωρείται ως η μεγαλύτερη γιορτή του χρόνου. Πρόκειται για μεγάλη γιορτή του χριστιανισμού. Λατρεία των νερών έχει χαρακτηρισθεί η γιορτή των Θεοφανείων. Ανοίγουν οι ουρανοί, η θάλασσα γλυκαίνει, οι άνεμοι ημερεύουν ακόμα και τα ζώα μιλούν. Τα Φώτα πρωτοφορούσαν οι άνθρωποι κάθε καινούριο ρούχο «για να φωτιστεί», τότε γινόταν και η έναρξη των θαλασσινών ταξιδιών: «Τώρα αγιάζουν τα νερά και φεύγουν τα καράβια...».
Η ανανέωση του κόσμου άρχιζε από την ανανέωση των υδάτων – πρακτικά με την εκκένωση των αγγείων με νερό την παραμονή των Θεοφανίων, συμβολικά με τον αγιασμό των υδάτων με την κατάδυση του σταυρού στο νερό. Στα Θεοφάνια επαναλαμβάνεται η βάπτιση του Χριστού και τα περιστέρια γίνονται το πνεύμα του Θεού. Ο σταυρός που πέφτει στο νερό είναι ο ίδιος ο Χριστός και ο ήρωας της ημέρας γίνεται «νονός» του Χριστού, αφού η παράδοση θέλει κάθε βαπτισμένος να έχει τον ανάδοχό του. Κατά το «Θείον πρότυπον» τη στιγμή της κατάδυσης του Σταυρού-Χριστού, όλα τα νερά του κόσμου μετατρέπονται στα νερά του Ιορδάνη. Όλοι οι λαοί του ορθόδοξου κόσμου απέδιδαν μεγάλη δύναμη στο αγιασμένο νερό των Θεοφανείων. «Νυν ουκ έτι προσαγορεύομαι θάλασσα αλλά κολυμβήθρα ουράνιος ... νυν εγενόμην πηγή ιάματα βρύουσα» (Ι. Χρυσόστομος). «Σήμερον των υδάτων αγιάζεται η φύσις», ψάλλεται στον αγιασμό των Θεοφανείων. «Κύριε ο Θεός των Δυνάμεων ... καθάρισαν το φρέαρ τούτο και αγίασον το ύδωρ τούτο τω πνεύματί σου τω Αγίω ...». «Ευλόγησον το άλας τούτο και μετέβαλε αυτό εις θυσίαν αγαλλιάσεως ...». Το νερό το οποίο αγιάζεται την ημέρα των φώτων είναι το πιο ζωτικό στοιχείο της ζωής όλων των έμβιων και τιμήθηκε ιδιαίτερα από τον Ιησού Χριστό. «Χριστός εφάνη εν Ιορδάνη αγιάσαι τα ύδατα». Ο Ιησούς Χριστός πραγματοποίησε πολλές ιάσεις ασθενών με τη βοήθεια του νερού, θέλοντας πάντα να υπογραμμίσει τη σημασία του για τη ζωή των ανθρώπων.
Ο μεγάλος αγιασμός αποτελεί τελετή καθαγιασμού κι εξαγνισμού των υδάτων. Από τη βρύση ως τον ποταμό, τη λίμνη και τη θάλασσα, τα νερά θεωρούνται ιερά. Το νερό ως μέσο καθαρμού κι εξαγνισμού απαντάται στη λατρευτική ζωή πολλών θρησκευτικών συστημάτων.
Αιώνες πριν από τα Θεοφάνεια στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχε η «Επιφάνεια» όχι ως εορτή αλλά ως πεποίθηση των θρησκευομένων για την παρουσίαση ενώπιον τους της θεϊκής δύναμης. Η «Επιφάνεια» των αρχαίων θεοτήτων στους ανθρώπους και η χρήση του νερού από τους αρχαίους ως μέσο καθαρμού αποτελούν, τηρουμένων των αναλογιών, ιδιότυπη προτύπωση της εορτής των Θεοφανείων. Ο καθαρισμός κατά τη γέννηση αποτελούσε κατ’ ουσίαν αναπαράσταση του μύθου, σύμφωνα με τον οποίο, μόλις γεννήθηκε ο Δίας τον έλουσαν στον ποταμό Γορτύνιο, ο οποίος μετονομάστηκε σε Λούσιο.
Στην Ιλιάδα, κύρια θέση κατέχουν αναφορές οι οποίες αφορούν το λουτρό των νεκρών και τον καθαρμό των πολεμιστών, επιτιθεμένων και αμυνομένων, πριν από τις διάφορες τελετουργικές ή θρησκευτικές πράξεις.
Την ίδια μέρα γινόταν σε πολλά μέρη πλύσιμο των εικόνων σε λίμνες, ποτάμια ή στη θάλασσα συνήθεια που παραπέμπει στα πλυντήρια του αγάλματος της Αθηνάς από τους αρχαίους Αθηναίους στο Φάληρο. Το ύδωρ της Στυγός και το αθάνατο νερό που έχει τη δύναμη εξαγνισμού και καθαρμού αποτελούν πανάρχαιες μυθικές λαϊκές παραδόσεις.
Μέσα στην τελετή του «Αγιασμού των υδάτων» στο βαθύτερο μήνυμά του τονίζεται και η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, η καθαρότητα της θάλασσας Αυτό που αποτελούσε αντικείμενο προβληματισμού των αρχαίων Ελλήνων στα πανάρχαια χρόνια. Είχαν προβλέψει την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος με τρεις θαλάσσιες θεότητες. Την Ακταία, αφιερωμένη στην καθαρότητα των ακτών. Την Αλκίππη, προστάτιδα του θαλάσσιου βυθού. Τέσσερις άλκιμοι νέοι καταδύονταν για να φέρουν σημάδι των βυθών πριν κινήσουν οι πλόες. Εάν η πέτρα που ανελάμβαναν από το βυθό είχε πράσινο υγιές χόρτο – θαλασσοφύκι – τότε τα Αναληπτήρια γιορτάζονταν με θυσίες και κοινής συμμετοχής εκδηλώσεις. Ακόμη είχαν την Ασίνηα, που απέβλεπε στους πλόες και τιμούνταν όσοι τηρούσαν τους κανονισμούς, λαμβάνοντες ως βραβείο τον «Ασίνηον λίθον» και τονίζοντας «Αλόν σέβου».
Ο Αγιασμός των Υδάτων ας συνδυασθεί με την καθαρότητα των ακτών και την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος όπως στην αρχαιότητα. Γιατί η θάλασσα είναι η μεγάλη τροφός της πατρίδας μας. Στοιχείο συνυφασμένο με την ιστορία του τόπου μας και την Εθνική μας ταυτότητα. Ο Ελληνικός πολιτισμός είναι θαλασσογέννητος και χρειάζεται τον καθαγιασμό των υδάτων για να λάμψει η παράδοση και να συνεχιστεί η θαλάσσια προστασία, όπως και η καθαρότητα πηγών, λιμνών και ποταμών αλλά και των ψυχών των ανθρώπων.
Ο Αγιασμός των υδάτων έχει διαχρονική παράδοση. Άλλωστε η ιστορία του νερού αρχίζει, ίσως, συγχρόνως με την ιστορία του ανθρώπου. Ο πρωτόγονος άνθρωπος φρόντισε από την αρχή να κατοικεί κοντά στις πηγές, στα ποτάμια και τις λίμνες. Ακόμη στη «Γένεση» αναφέρεται: «Και εκάλεσεν ο Θεός την ξηράν, Γην και το σύναγμα των υδάτων εκάλεσε θαλάσσας και είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν και πνεύμα Θεού εφέρετο επάνω του ύδατος» (Γεν. Α’ 2). Γιατί η θάλασσα είναι το αιώνιο σύμβολο της μήτρας της απεραντοσύνης της ανθρώπινης ψυχής από την οποία ξεκίνησε ο άνθρωπος. Η λειτουργία του νερού ως συστατικό στοιχείο της δημιουργίας του κόσμου ήταν η επικρατούσα άποψη μεταξύ των φιλοσόφων στην Αρχαία Ελλάδα. «΄Υδωρ αρχή της φύσης» τονίζει ο Θαλής ο Μιλήσιος ενώ ο Φερεκύδης υποστηρίζει: «Αρχήν όλων το ύδωρ», και στην Κίνα: «το ύδωρ είναι κοντά στο ΤΑΟ» (Λάου Τσε). Στους μύθους όλων των λαών το νερό έχει μαγικές δυνάμεις, είναι ουσία αναγεννητική, αναζωογονητική και εξαγνιστική.
Το θαλασσινό νερό έχει την ίδια σύσταση με το αίμα μας. Οι βιολόγοι το απέδειξαν πως η ζωή γεννήθηκε στο αλμυρό νερό, για να ξεστρατίσει αργότερα στη στεριά. Το ίδιο και οι κοινωνιολόγοι επιμένουν ότι ο χερσαίος άνθρωπος έγινε αμφίβιος και χίμηξε στη θάλασσα να βρει τον πολιτισμό. «Στις φλέβες όλων μας υπάρχει το ίδιο ακριβώς ποσοστό αλατιού μέσα στο αίμα. Το ίδιο συμβαίνει στον ιδρώτα και στα δάκρυά μας. Είμαστε δεμένοι με τον ωκεανό και όταν ξαναγυρίζουμε στη θάλασσα - είτε για να σαλπάρουμε, είτε για να ρεμβάσουμε – επιστρέφουμε ξανά στις ρίζες μας» (Τζων Φ. Κέννεντυ).
Πάνω στα κύματα σφυρηλατήθηκε η νοημοσύνη του ανθρώπου. Αφετηρία νοημάτων και ήθους η θάλασσα. Γι’ αυτό και ο Ιησούς για να εκλέξει τους μελλοντικούς συνεργάτες και συνεχιστές του έργου του δεν προσφεύγει στους θρησκευτικούς και ιερατικούς κύκλους των Ιεροσολύμων αλλά πηγαίνει στη γραφική λίμνη Τιβεριάδα και τους ψαράδες που τους μετέβαλε σε «αλιείς ανθρώπων». Λέγοντας προς τον Σίμωνα: «Φέρε το πλοίο πάλι στα βαθιά της λίμνης και ρίξτε τα δίχτυα σας για ψάρια» [Λουκ.ε΄4]. Άλλωστε η βάπτισή Του έγινε στον Ιορδάνη ποταμό. Βαπτίστηκε στον Ιορδάνη ποταμό και δεν είχε ανάγκη βαπτίσεως. Δογματικά η βάπτιση του Χριστού συμβολίζει την παλιγγενεσία του ανθρώπου. Κατά την αρχέτυπη αντίληψη τα Θεοφάνεια / Φώτα κλείνουν το άνοιγμα στο χρόνο της περιόδου των «αβάπτιστων ημερών» του «ιερού χάους» της αναγέννησης του Χρόνου και του Κόσμου. Η γιορτή αυτή είναι η πραγματική αρχή του Ανανεωμένου Χρόνου, γι’ αυτό σε πολλά μέρη της Ελλάδος θεωρείται ως η μεγαλύτερη γιορτή του χρόνου. Πρόκειται για μεγάλη γιορτή του χριστιανισμού. Λατρεία των νερών έχει χαρακτηρισθεί η γιορτή των Θεοφανείων. Ανοίγουν οι ουρανοί, η θάλασσα γλυκαίνει, οι άνεμοι ημερεύουν ακόμα και τα ζώα μιλούν. Τα Φώτα πρωτοφορούσαν οι άνθρωποι κάθε καινούριο ρούχο «για να φωτιστεί», τότε γινόταν και η έναρξη των θαλασσινών ταξιδιών: «Τώρα αγιάζουν τα νερά και φεύγουν τα καράβια...».
Η ανανέωση του κόσμου άρχιζε από την ανανέωση των υδάτων – πρακτικά με την εκκένωση των αγγείων με νερό την παραμονή των Θεοφανίων, συμβολικά με τον αγιασμό των υδάτων με την κατάδυση του σταυρού στο νερό. Στα Θεοφάνια επαναλαμβάνεται η βάπτιση του Χριστού και τα περιστέρια γίνονται το πνεύμα του Θεού. Ο σταυρός που πέφτει στο νερό είναι ο ίδιος ο Χριστός και ο ήρωας της ημέρας γίνεται «νονός» του Χριστού, αφού η παράδοση θέλει κάθε βαπτισμένος να έχει τον ανάδοχό του. Κατά το «Θείον πρότυπον» τη στιγμή της κατάδυσης του Σταυρού-Χριστού, όλα τα νερά του κόσμου μετατρέπονται στα νερά του Ιορδάνη. Όλοι οι λαοί του ορθόδοξου κόσμου απέδιδαν μεγάλη δύναμη στο αγιασμένο νερό των Θεοφανείων. «Νυν ουκ έτι προσαγορεύομαι θάλασσα αλλά κολυμβήθρα ουράνιος ... νυν εγενόμην πηγή ιάματα βρύουσα» (Ι. Χρυσόστομος). «Σήμερον των υδάτων αγιάζεται η φύσις», ψάλλεται στον αγιασμό των Θεοφανείων. «Κύριε ο Θεός των Δυνάμεων ... καθάρισαν το φρέαρ τούτο και αγίασον το ύδωρ τούτο τω πνεύματί σου τω Αγίω ...». «Ευλόγησον το άλας τούτο και μετέβαλε αυτό εις θυσίαν αγαλλιάσεως ...». Το νερό το οποίο αγιάζεται την ημέρα των φώτων είναι το πιο ζωτικό στοιχείο της ζωής όλων των έμβιων και τιμήθηκε ιδιαίτερα από τον Ιησού Χριστό. «Χριστός εφάνη εν Ιορδάνη αγιάσαι τα ύδατα». Ο Ιησούς Χριστός πραγματοποίησε πολλές ιάσεις ασθενών με τη βοήθεια του νερού, θέλοντας πάντα να υπογραμμίσει τη σημασία του για τη ζωή των ανθρώπων.
Ο μεγάλος αγιασμός αποτελεί τελετή καθαγιασμού κι εξαγνισμού των υδάτων. Από τη βρύση ως τον ποταμό, τη λίμνη και τη θάλασσα, τα νερά θεωρούνται ιερά. Το νερό ως μέσο καθαρμού κι εξαγνισμού απαντάται στη λατρευτική ζωή πολλών θρησκευτικών συστημάτων.
Αιώνες πριν από τα Θεοφάνεια στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχε η «Επιφάνεια» όχι ως εορτή αλλά ως πεποίθηση των θρησκευομένων για την παρουσίαση ενώπιον τους της θεϊκής δύναμης. Η «Επιφάνεια» των αρχαίων θεοτήτων στους ανθρώπους και η χρήση του νερού από τους αρχαίους ως μέσο καθαρμού αποτελούν, τηρουμένων των αναλογιών, ιδιότυπη προτύπωση της εορτής των Θεοφανείων. Ο καθαρισμός κατά τη γέννηση αποτελούσε κατ’ ουσίαν αναπαράσταση του μύθου, σύμφωνα με τον οποίο, μόλις γεννήθηκε ο Δίας τον έλουσαν στον ποταμό Γορτύνιο, ο οποίος μετονομάστηκε σε Λούσιο.
Στην Ιλιάδα, κύρια θέση κατέχουν αναφορές οι οποίες αφορούν το λουτρό των νεκρών και τον καθαρμό των πολεμιστών, επιτιθεμένων και αμυνομένων, πριν από τις διάφορες τελετουργικές ή θρησκευτικές πράξεις.
Την ίδια μέρα γινόταν σε πολλά μέρη πλύσιμο των εικόνων σε λίμνες, ποτάμια ή στη θάλασσα συνήθεια που παραπέμπει στα πλυντήρια του αγάλματος της Αθηνάς από τους αρχαίους Αθηναίους στο Φάληρο. Το ύδωρ της Στυγός και το αθάνατο νερό που έχει τη δύναμη εξαγνισμού και καθαρμού αποτελούν πανάρχαιες μυθικές λαϊκές παραδόσεις.
Μέσα στην τελετή του «Αγιασμού των υδάτων» στο βαθύτερο μήνυμά του τονίζεται και η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, η καθαρότητα της θάλασσας Αυτό που αποτελούσε αντικείμενο προβληματισμού των αρχαίων Ελλήνων στα πανάρχαια χρόνια. Είχαν προβλέψει την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος με τρεις θαλάσσιες θεότητες. Την Ακταία, αφιερωμένη στην καθαρότητα των ακτών. Την Αλκίππη, προστάτιδα του θαλάσσιου βυθού. Τέσσερις άλκιμοι νέοι καταδύονταν για να φέρουν σημάδι των βυθών πριν κινήσουν οι πλόες. Εάν η πέτρα που ανελάμβαναν από το βυθό είχε πράσινο υγιές χόρτο – θαλασσοφύκι – τότε τα Αναληπτήρια γιορτάζονταν με θυσίες και κοινής συμμετοχής εκδηλώσεις. Ακόμη είχαν την Ασίνηα, που απέβλεπε στους πλόες και τιμούνταν όσοι τηρούσαν τους κανονισμούς, λαμβάνοντες ως βραβείο τον «Ασίνηον λίθον» και τονίζοντας «Αλόν σέβου».
Ο Αγιασμός των Υδάτων ας συνδυασθεί με την καθαρότητα των ακτών και την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος όπως στην αρχαιότητα. Γιατί η θάλασσα είναι η μεγάλη τροφός της πατρίδας μας. Στοιχείο συνυφασμένο με την ιστορία του τόπου μας και την Εθνική μας ταυτότητα. Ο Ελληνικός πολιτισμός είναι θαλασσογέννητος και χρειάζεται τον καθαγιασμό των υδάτων για να λάμψει η παράδοση και να συνεχιστεί η θαλάσσια προστασία, όπως και η καθαρότητα πηγών, λιμνών και ποταμών αλλά και των ψυχών των ανθρώπων.
Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010
Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΗΡΘΕ......
Ο επιθεωρητής ήλθε αλλά και τι πως ήλθε..... ούτε 30 θεατές δεν μπόρεσαν να τον δουν με την ανοργανωσιά του δήμου μας. Συγνώμη κ. Δήμαρχε αλλά μιας και ήταν μια προγραμματισμένη παράσταση θα έπρεπε να είχε την ανάλογη διαφήμιση, αλλά και τον ανάλογο κόσμο. Όμως όλα τα αφήσαμε στην τύχη τους και ως και το μεσημέρι παιζόταν (από μεριάς του δήμου) αν θα παιχτεί το έργο ή όχι!!
Λυπούμαι που ο πολιτισμό μας είναι μηδέν, λυπούμαι που δεν υπάρχουν άνθρωποι να στηρίξουν μια τέτοια προσπάθεια, λυπούμαι που ... μόνοι μας αποξενωνόμαστε.
Παράσταση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ με 5 θεατές...ώσπου άρχισαν τα τηλέφωνα οι παρευρισκόμενοι για να μην ξεφτιλιστούμε....τελικά μόνο το δωρεάν μας συγκινεί σε αυτήν την πόλη ...κρίμα!!
ΣΑ ΔΕ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ
Λυπούμαι που ο πολιτισμό μας είναι μηδέν, λυπούμαι που δεν υπάρχουν άνθρωποι να στηρίξουν μια τέτοια προσπάθεια, λυπούμαι που ... μόνοι μας αποξενωνόμαστε.
Παράσταση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ με 5 θεατές...ώσπου άρχισαν τα τηλέφωνα οι παρευρισκόμενοι για να μην ξεφτιλιστούμε....τελικά μόνο το δωρεάν μας συγκινεί σε αυτήν την πόλη ...κρίμα!!
ΣΑ ΔΕ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ
ΤΟ ΚΟΥΦΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ "ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ"
Η εμπέδωση του αισθήματος ασφαλείας των πολιτών, τόσο στις γειτονιές των αστικών κέντρων, όσο και της περιφέρειας, είναι ο στόχος του θεσμού του Αστυνομικού της Γειτονιάς που ξεκίνησε να εφαρμόζεται από σήμερα το πρωί με τη συμμετοχή 218 αστυνομικών που άρχισαν περιπολίες σε συνολικά 45 τμήματα. Σύμφωνα με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ο θεσμός επανέρχεται, με αναβαθμισμένο και εξειδικευμένο ρόλο, στο πλαίσιο της νέας αντεγκληματικής πολιτικής του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και σύμφωνα με το προβλεπόμενο χρονοδιάγραμμα.
Οι Αστυνομικοί της Γειτονιάς θα κατανεμηθούν ως εξής:
· Γ.Α.Δ. Αττικής: 114 αστυνομικοί- 57 τομείς
· Γ.Α.Δ. Θεσσαλονίκης: 28 αστυνομικοί- 14 τομείς
· Γ.Α.Δ. Αν. Μακεδονίας & Θράκης: 8 αστυνομικοί- 4 τομείς
· Γ.Α.Δ. Κεντρικής Μακεδονίας: 4 αστυνομικοί- 2 τομείς
· Γ.Α.Δ. Θεσσαλίας: 12 αστυνομικοί- 6 τομείς
· Γ.Α.Δ. Στ.Ελλάδας: 8 αστυνομικοί- 4 τομείς
· Γ.Α.Δ. Ηπείρου: 10 αστυνομικοί- 5 τομείς
· Γ.Α.Δ. Ιονίων Νήσων: 4 αστυνομικοί- 2 τομείς
· Γ.Α.Δ. Δυτ.Ελλάδος: 8 αστυνομικοί- 4 τομείς
· Γ.Α.Δ. Νοτίου Αιγαίου: 10 αστυνομικοί- 5 τομείς
Περιέργεια έχω πότε θα τον δούμε στην δική μας γειτονιά!!! Άκου εκεί 4 αστυνομικοί στους 4 νομούς της Κρήτης; Καλά με νέφτι θα κινούνται;
Οι Αστυνομικοί της Γειτονιάς θα κατανεμηθούν ως εξής:
· Γ.Α.Δ. Αττικής: 114 αστυνομικοί- 57 τομείς
· Γ.Α.Δ. Θεσσαλονίκης: 28 αστυνομικοί- 14 τομείς
· Γ.Α.Δ. Κρήτης: 4 αστυνομικοί σε 2 τομείς
· Γ.Α.Δ. Πελοποννήσου: 8 αστυνομικοί- 4 τομείς· Γ.Α.Δ. Αν. Μακεδονίας & Θράκης: 8 αστυνομικοί- 4 τομείς
· Γ.Α.Δ. Κεντρικής Μακεδονίας: 4 αστυνομικοί- 2 τομείς
· Γ.Α.Δ. Θεσσαλίας: 12 αστυνομικοί- 6 τομείς
· Γ.Α.Δ. Στ.Ελλάδας: 8 αστυνομικοί- 4 τομείς
· Γ.Α.Δ. Ηπείρου: 10 αστυνομικοί- 5 τομείς
· Γ.Α.Δ. Ιονίων Νήσων: 4 αστυνομικοί- 2 τομείς
· Γ.Α.Δ. Δυτ.Ελλάδος: 8 αστυνομικοί- 4 τομείς
· Γ.Α.Δ. Νοτίου Αιγαίου: 10 αστυνομικοί- 5 τομείς
Περιέργεια έχω πότε θα τον δούμε στην δική μας γειτονιά!!! Άκου εκεί 4 αστυνομικοί στους 4 νομούς της Κρήτης; Καλά με νέφτι θα κινούνται;
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑ
......σε μια μεσαιωνική επαρχία της Κρήτης
Της Κατερίνας Χατζάκη
Νοσταλγικά θυμάμαι τη γιαγιά μου όταν μου μιλούσε περί έρωτος. H όψη της άλλαζε, γαλήνευε και φωτιζόταν στις αναπολήσεις των ερωτικών παιχνιδιών των ζευγαριών της εποχής της. Πίστευε με θέρμη ότι ο έρωτας τα χρόνια τα παλιά ήταν αγνός και ανιδιοτελής, «σήμερα παιδί μου το χρήμα έχει διαβρώσει τις ψυχές και τις συνειδήσεις των ανθρώπων, όπου μπαίνει το συμφέρον χαλάει η ψυχή»!
H ιστορία που θα σας διηγηθώ διαδραματίστηκε στα χρόνια του μεσαίωνα, στα 1551 σε ένα μικρό χωριό της νοτιοανατολικής Kρήτης.
H Kρήτη την περίοδο αυτή δοκιμαζόταν από την κατάκτηση των βενετών. O λαός της υπαίθρου ήταν αυτός που κυρίως γνώρισε τη σκληρότητα του νέου κατακτητή. O αγρότης μεταβάλλεται σε δουλοπάροικος, η περιουσία του, κινητή και ακίνητη περνάει στην εξουσία του φεουδάρχη. H ζωή στην ύπαιθρο ήταν σκληρή εξ’ αιτίας της εκμετάλλευσης των ευγενών φεουδαρχών οι οποίοι μπορούσαν να έχουν στην κατοχή τους ολόκληρα χωριά. Oι αγρότες ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλουν μίσθωση στους αφέντες για κάθε αγαθό που διέθεταν (σπίτια, αγροτεμάχια, ζώα, εργαλεία). Oι αυθαιρεσίες των ευγενών ήταν παροιμιώδεις, ο λαός υποτακτικός και υποχωρητικός, δεν είχε το περιθώριο αμφισβήτησης ή δυσαρέσκειας απέναντι στο δυνάστη του. H ζωή του, η τιμή του και η περιουσία του ήταν συναρτώμενες της διάθεσης του αφέντη του κάθε τόπου.
H ιστορία αυτή είναι μια ιστορία αγάπης που όμως δεν ευοδώθηκε. Oι νεαροί πρωταγωνιστές είχαν την ατυχία να προέρχονται από την τάξη των φτωχών παροίκων της επαρχιώτικης ζωής της Kρήτης, η ζωή τους χαμογέλασε στον έρωτα όμως τα περιθώρια για ευτυχία ήταν μηδαμινά.
O νεαρός ονόματι Γιαννίκος Λούρας ήταν ακτήμονας, είχε όμως ένα μεγάλο πλεονέκτημα, διέθετε στην κατοχή του ένα ζευγάρι βόδια. Tο πλεονέκτημα αυτό του εξασφάλιζε δυνατότητα δουλειάς στα κτήματα του αφέντη και φεουδάρχη του τόπου Mουδάτζο. H Πόθα Pοδοπούλα, η νεαρή πρωταγωνίστρια ήταν μια θεσπέσια και τρυφερή ύπαρξη, το όνομά της αντιπροσωπευτικότατο, αντικατόπτριζε πλήρως τα συναισθήματα που δημιουργούσε η όψη της στο αντίθετο φύλο. H ξεχωριστή αυτή εμφάνιση της κοπέλας δεν άφησε ασυγκίνητο και τον παραπάνω αφέντη. Oι επάλληλες μηχανορραφίες για ερωτική συνεύρεση απέβαιναν άκαρπες. Τα περιθώρια στένευαν συνεχώς για το φτωχό ζευγάρι, όμως το πάθος και ο έρωτας ήταν θριαμβευτές κι εκείνοι δεν έδειχναν να λυγίζουν. Tο ζευγάρι τα βόδια ήταν γερό και άφηνε υποσχέσεις τουλάχιστον για το εγγύς μέλλον. Ώσπου ήρθε η «αποφράδα» μέρα, ο Γιαννίκος κληρώθηκε από την αυθεντία να υπάγει στα κάτεργα. H ελπίδα για αποφυγή μιας τέτοιας μοίρας ήταν σχεδόν μηδαμινή για τους κατοίκους του χωριού. Kάθε τόσο κληρώνονταν στην επαρχία άνδρες από 14 έως 60 χρονών για να υπηρετήσουν ως κωπηλάτες στις γαλέρες. H τύχη των ανδρών που έφευγαν ήταν επισφαλής. Oι θαλάσσιοι δρόμοι λυμαίνονταν από τις Πειρατικές επιδρομές και οι μάχες στα πελάγη σκληρές και ανελέητες. Eκτός τούτων η παύση της δουλειάς δημιουργούσε οικονομικό μαρασμό που συχνά οδηγούσε στην πλήρη εξαθλίωση. Εκείνη τη στιγμή της απελπισίας ο αφέντης φεουδάρχης άδραξε την ευκαιρία να παρουσιαστεί ως σωτήρας του Γιαννίκου. Tου πρότεινε να γίνει μοναχός και μάλιστα ηγούμενος στη μονή που εξουσίαζε στο Γουρνί του Kαπιστρίου. O μοναχισμός ήταν μια διέξοδος εκείνη την περίοδο, για την αποφυγή της βαριάς φορολογίας και των επιστρατεύσεων από τη Γαληνοτάτη σε καταναγκαστικά έργα. Bασική προϋπόθεση ήταν βέβαια να σε δεχτεί ο ιδιοκτήτης- φεουδάρχης στη μονή του. Στην προκειμένη περίπτωση η μονή που εξουσίαζε ο αφέντης Mουδάτζος ήταν γυναικεία, με ηγουμένη την Eυγενία Tαντοπούλα. O αφέντης όμως στέκεται πάντα πάνω από γραφτούς και άγραφους νόμους, και ο νόμος που δεσπόζει πάνω από όλους και όλα, είναι το χρήμα. Έτσι συνάπτεται το παρακάτω συμβόλαιο: «Σήμερα στο χωριό Kαπίστρι της Kαστελανίας της Iεράπετρας ενώπιον Θεού και μαρτύρων εγώ ο αφέντης Mισέρ Mάρκος Mουδάτζος δίνω δύναμη και εξουσία στον Iωάννικο να γενεί ηγούμενος στο άνωθέν μου μοναστήρι μαζί με την ηγουμένη Eυγενία. O Iωάννικος θα έχει τη φροντίδα των κτημάτων, να περβολαρεύει και να σπέρνει τα χωράφια του μοναστηριού, μαζί με το ζευγάρι του και θα λογίζεται οσάν η κεφαλή του μοναστηρίου*»
Tο συμβόλαιο όμως κάθε άλλο παρά ανθρωπιστικό ήταν, ο τελευταίος όρος πάγωσε κυριολεκτικά την ψυχή και το σώμα του άτυχου νεαρού «…Kαι να μην τολμήσει να σμίξει με την Πόθα, να τηνε βάλει από μέσα από την τράφο του μοναστηριού γη μέρα γη νύχτα, τότε θα χάσει και το μοναστήρι, και τους κόπους, και το ζευγάρι του».
O Γιαννίκος με το συμβόλαιο αυτό εξασφάλιζε την επιβίωσή του, κλείδωνε όμως ερμητικά σώμα και ψυχή μαζί.
H ιστορία αγάπης των δύο νεαρών χωρικών στα χρόνια του μεσαίωνα έμεινε ζωντανή μέσα από τα κατάστιχα του νοταρίου Mενεγή Mισσίνη. O έρωτας καταποντίζεται και συνθλίβεται από τη σαρωτική δύναμη της ανέχειας. Πεντακόσια χρόνια μετά από τη διαδραμάτιση αυτής της ιστορίας ανάλογες ιστορίες περί έρωτος εξακολουθούν να εκτυλίσσονται καθημερινά, αλλάζει μόνον η ύφανση και το χρώμα της κάθε εποχής. Σήμερα τέτοιες ιστορίες αγάπης προφανώς θα είχαν διαφορετική πλοκή, όμως η τελική γεύση δεν αλλάζει, μήπως και σήμερα το χρήμα δεν εξακολουθεί να παραμένει σημαντικός ρυθμιστής του έρωτα και των συναισθημάτων μας!
Της Κατερίνας Χατζάκη
Νοσταλγικά θυμάμαι τη γιαγιά μου όταν μου μιλούσε περί έρωτος. H όψη της άλλαζε, γαλήνευε και φωτιζόταν στις αναπολήσεις των ερωτικών παιχνιδιών των ζευγαριών της εποχής της. Πίστευε με θέρμη ότι ο έρωτας τα χρόνια τα παλιά ήταν αγνός και ανιδιοτελής, «σήμερα παιδί μου το χρήμα έχει διαβρώσει τις ψυχές και τις συνειδήσεις των ανθρώπων, όπου μπαίνει το συμφέρον χαλάει η ψυχή»!
H ιστορία που θα σας διηγηθώ διαδραματίστηκε στα χρόνια του μεσαίωνα, στα 1551 σε ένα μικρό χωριό της νοτιοανατολικής Kρήτης.
H Kρήτη την περίοδο αυτή δοκιμαζόταν από την κατάκτηση των βενετών. O λαός της υπαίθρου ήταν αυτός που κυρίως γνώρισε τη σκληρότητα του νέου κατακτητή. O αγρότης μεταβάλλεται σε δουλοπάροικος, η περιουσία του, κινητή και ακίνητη περνάει στην εξουσία του φεουδάρχη. H ζωή στην ύπαιθρο ήταν σκληρή εξ’ αιτίας της εκμετάλλευσης των ευγενών φεουδαρχών οι οποίοι μπορούσαν να έχουν στην κατοχή τους ολόκληρα χωριά. Oι αγρότες ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλουν μίσθωση στους αφέντες για κάθε αγαθό που διέθεταν (σπίτια, αγροτεμάχια, ζώα, εργαλεία). Oι αυθαιρεσίες των ευγενών ήταν παροιμιώδεις, ο λαός υποτακτικός και υποχωρητικός, δεν είχε το περιθώριο αμφισβήτησης ή δυσαρέσκειας απέναντι στο δυνάστη του. H ζωή του, η τιμή του και η περιουσία του ήταν συναρτώμενες της διάθεσης του αφέντη του κάθε τόπου.
H ιστορία αυτή είναι μια ιστορία αγάπης που όμως δεν ευοδώθηκε. Oι νεαροί πρωταγωνιστές είχαν την ατυχία να προέρχονται από την τάξη των φτωχών παροίκων της επαρχιώτικης ζωής της Kρήτης, η ζωή τους χαμογέλασε στον έρωτα όμως τα περιθώρια για ευτυχία ήταν μηδαμινά.
O νεαρός ονόματι Γιαννίκος Λούρας ήταν ακτήμονας, είχε όμως ένα μεγάλο πλεονέκτημα, διέθετε στην κατοχή του ένα ζευγάρι βόδια. Tο πλεονέκτημα αυτό του εξασφάλιζε δυνατότητα δουλειάς στα κτήματα του αφέντη και φεουδάρχη του τόπου Mουδάτζο. H Πόθα Pοδοπούλα, η νεαρή πρωταγωνίστρια ήταν μια θεσπέσια και τρυφερή ύπαρξη, το όνομά της αντιπροσωπευτικότατο, αντικατόπτριζε πλήρως τα συναισθήματα που δημιουργούσε η όψη της στο αντίθετο φύλο. H ξεχωριστή αυτή εμφάνιση της κοπέλας δεν άφησε ασυγκίνητο και τον παραπάνω αφέντη. Oι επάλληλες μηχανορραφίες για ερωτική συνεύρεση απέβαιναν άκαρπες. Τα περιθώρια στένευαν συνεχώς για το φτωχό ζευγάρι, όμως το πάθος και ο έρωτας ήταν θριαμβευτές κι εκείνοι δεν έδειχναν να λυγίζουν. Tο ζευγάρι τα βόδια ήταν γερό και άφηνε υποσχέσεις τουλάχιστον για το εγγύς μέλλον. Ώσπου ήρθε η «αποφράδα» μέρα, ο Γιαννίκος κληρώθηκε από την αυθεντία να υπάγει στα κάτεργα. H ελπίδα για αποφυγή μιας τέτοιας μοίρας ήταν σχεδόν μηδαμινή για τους κατοίκους του χωριού. Kάθε τόσο κληρώνονταν στην επαρχία άνδρες από 14 έως 60 χρονών για να υπηρετήσουν ως κωπηλάτες στις γαλέρες. H τύχη των ανδρών που έφευγαν ήταν επισφαλής. Oι θαλάσσιοι δρόμοι λυμαίνονταν από τις Πειρατικές επιδρομές και οι μάχες στα πελάγη σκληρές και ανελέητες. Eκτός τούτων η παύση της δουλειάς δημιουργούσε οικονομικό μαρασμό που συχνά οδηγούσε στην πλήρη εξαθλίωση. Εκείνη τη στιγμή της απελπισίας ο αφέντης φεουδάρχης άδραξε την ευκαιρία να παρουσιαστεί ως σωτήρας του Γιαννίκου. Tου πρότεινε να γίνει μοναχός και μάλιστα ηγούμενος στη μονή που εξουσίαζε στο Γουρνί του Kαπιστρίου. O μοναχισμός ήταν μια διέξοδος εκείνη την περίοδο, για την αποφυγή της βαριάς φορολογίας και των επιστρατεύσεων από τη Γαληνοτάτη σε καταναγκαστικά έργα. Bασική προϋπόθεση ήταν βέβαια να σε δεχτεί ο ιδιοκτήτης- φεουδάρχης στη μονή του. Στην προκειμένη περίπτωση η μονή που εξουσίαζε ο αφέντης Mουδάτζος ήταν γυναικεία, με ηγουμένη την Eυγενία Tαντοπούλα. O αφέντης όμως στέκεται πάντα πάνω από γραφτούς και άγραφους νόμους, και ο νόμος που δεσπόζει πάνω από όλους και όλα, είναι το χρήμα. Έτσι συνάπτεται το παρακάτω συμβόλαιο: «Σήμερα στο χωριό Kαπίστρι της Kαστελανίας της Iεράπετρας ενώπιον Θεού και μαρτύρων εγώ ο αφέντης Mισέρ Mάρκος Mουδάτζος δίνω δύναμη και εξουσία στον Iωάννικο να γενεί ηγούμενος στο άνωθέν μου μοναστήρι μαζί με την ηγουμένη Eυγενία. O Iωάννικος θα έχει τη φροντίδα των κτημάτων, να περβολαρεύει και να σπέρνει τα χωράφια του μοναστηριού, μαζί με το ζευγάρι του και θα λογίζεται οσάν η κεφαλή του μοναστηρίου*»
Tο συμβόλαιο όμως κάθε άλλο παρά ανθρωπιστικό ήταν, ο τελευταίος όρος πάγωσε κυριολεκτικά την ψυχή και το σώμα του άτυχου νεαρού «…Kαι να μην τολμήσει να σμίξει με την Πόθα, να τηνε βάλει από μέσα από την τράφο του μοναστηριού γη μέρα γη νύχτα, τότε θα χάσει και το μοναστήρι, και τους κόπους, και το ζευγάρι του».
O Γιαννίκος με το συμβόλαιο αυτό εξασφάλιζε την επιβίωσή του, κλείδωνε όμως ερμητικά σώμα και ψυχή μαζί.
H ιστορία αγάπης των δύο νεαρών χωρικών στα χρόνια του μεσαίωνα έμεινε ζωντανή μέσα από τα κατάστιχα του νοταρίου Mενεγή Mισσίνη. O έρωτας καταποντίζεται και συνθλίβεται από τη σαρωτική δύναμη της ανέχειας. Πεντακόσια χρόνια μετά από τη διαδραμάτιση αυτής της ιστορίας ανάλογες ιστορίες περί έρωτος εξακολουθούν να εκτυλίσσονται καθημερινά, αλλάζει μόνον η ύφανση και το χρώμα της κάθε εποχής. Σήμερα τέτοιες ιστορίες αγάπης προφανώς θα είχαν διαφορετική πλοκή, όμως η τελική γεύση δεν αλλάζει, μήπως και σήμερα το χρήμα δεν εξακολουθεί να παραμένει σημαντικός ρυθμιστής του έρωτα και των συναισθημάτων μας!
Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΚΑΟΥΝΑΚΗ
Η ασθένεια από την οποία έπασχε ο Νίκος Κακαουνάκης ονομάζεται ''mesenteritis ossificans” λέει στο Newsit ο χειρουργός Σωτήρης Στυλλογιάνης και εξηγεί:
“Πρόκειται για μια πάθηση που καταστρέφει τις νευρικές ίνες του εντέρου και δεν λειτουργεί καθόλου. Υπάρχουν μέχρι στιγμής μόνο ενδείξεις για την συγκεκριμένη ασθένεια την οποία επιβεβαιώσαμε στέλνοντας ιστολογικά δείγματα σε Πανεπιστήμιο της Αμερικής. 70-80 περιστατικά περιγράφονται στα ιατρικά βιβλία σε όλον τον πλανήτη. Βρήκαμε μέχρι στιγμής ένα περιστατικό να έχει ζήσει το περισσότερο 9 μήνες”.
Δικαιολογίες ....
“Πρόκειται για μια πάθηση που καταστρέφει τις νευρικές ίνες του εντέρου και δεν λειτουργεί καθόλου. Υπάρχουν μέχρι στιγμής μόνο ενδείξεις για την συγκεκριμένη ασθένεια την οποία επιβεβαιώσαμε στέλνοντας ιστολογικά δείγματα σε Πανεπιστήμιο της Αμερικής. 70-80 περιστατικά περιγράφονται στα ιατρικά βιβλία σε όλον τον πλανήτη. Βρήκαμε μέχρι στιγμής ένα περιστατικό να έχει ζήσει το περισσότερο 9 μήνες”.
Δικαιολογίες ....
ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
Αποδείξεις λένε να αρχίσουμε να μαζεύουμε και αυτό κάνω και γώ.... αλλά οι περυσινές που είχα μαζέψει είναι ολόασπρες μιας και το χαρτί των ταμειακών μηχανών είναι θερμικό και μετά από 5-6 μήνες σβήνει από μόνο του...οπότε ή θα τις βγάζουμε φωτοτυπία ή θα πρέπει να αλλάξουν μηχανές το σύνολο των μαγαζιών της Ελλάδας. Ε ρε γέλια με τις αποδείξεις που θα κάνουμε σε πέντε-έξι μήνες...... σπιτική γραφειοκρατεία...ή θα πρέπει να προσλάβουμε ιδιωτικό λογιστή για να γλυτώσουμε κανένα φράγκο.
Αυτό άραγε ήταν στα σχέδια του ΠΑΣΟΚ; Μπα ...
Για διαβάστε και αυτό για να δείτε με ποιες αποδείξεις γλιτώνετε κανένα φράγκο!!
http://economist.yooblog.gr/2009/12/21/117/
Αυτό άραγε ήταν στα σχέδια του ΠΑΣΟΚ; Μπα ...
Για διαβάστε και αυτό για να δείτε με ποιες αποδείξεις γλιτώνετε κανένα φράγκο!!
http://economist.yooblog.gr/2009/12/21/117/
ΝΕΟΙ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ
Σε ανανέωση προχώρησε ο Νομάρχης Χανίων με την είσοδο του 2010 διόρισε νέα πρόσωπα στην τοπική αυτοδιοίκηση. Οι νέοι αντινομάρχες είναι ο Γιώργος Γρυλλάκης και ο Κισσαμίτης Σπύρος Μαυροδημητράκης που αναλαμβάνουν καθήκοντα αντινομάρχη με αρμοδιότητες τη Διοίκηση, τον Προγραμματισμό και τα Έργα για τον κ Γρυλλάκη, ενώ υπεύθυνος για τις Μεταφορές θα είναι ο κ. Μαυροδημητράκης.
Καλή επιτυχία λοιπόν στο έργο του Σπύρου ο οποίος είναι γνωστός για την αγάπη του για την Κίσαμο όλο αυτόν τον καιρό, από όποια θέση και αν βρίσκεται!!!
Καλή επιτυχία λοιπόν στο έργο του Σπύρου ο οποίος είναι γνωστός για την αγάπη του για την Κίσαμο όλο αυτόν τον καιρό, από όποια θέση και αν βρίσκεται!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)