ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΣΟ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ ΣΤΗΝ ΝΟΣΟ ΤΩΝ «ΦΤΗΝΩΝ»

«Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα,
περιμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα»
Κώστας Βάρναλης, "Οι Μοιραίοι"
Στις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας κατά καιρούς, οι περισσότεροι πολίτες αυτοποθετούνται πολιτικά, κάπου στο κέντρο. Τι σημαίνει, αυτό και τι είναι το κέντρο; Κατά τη γνώμη μου τίποτα απολύτως ! Απλά, αποδεικνύει περίτρανα πως για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών τόσο στην καρδιά όσο και στο πολιτικό τους υποσυνείδητό, η διάκριση «αριστερά - δεξιά» έχει πια ξεπεραστεί, έχει πια πεθάνει. Φυσικά έχουν «πεθάνει» πολιτικά και όλοι αυτοί που συντηρήσουν αυτές τις ιδέες, θα έλεγα μάλιστα ότι είναι ξεπερασμένοι. Φυσικά ξεπερασμένοι και όσοι υιοθετούν τέτοιες ιδέες.
Άνευ λόγου λοιπόν μερικοί καλλιεργούν μια πώρωση με μοναδικό σκοπό την είσπραξη ενός εύγε από τον «μεγάλο». Όμως όλοι αυτοί ηθελημένα αγνοούν, πώς τόσο η πολιτική όσο και η δημοκρατία ιστορικά προϋπήρξαν της διάκρισης αριστερά - δεξιά.
Στην γειτονιά μας τώρα τα τελευταία χρόνια δεν είχαμε κανένα πειστικό διαφορετικό τοπικό σχήμα, παρά μια επαναλαμβανόμενη εναλλαγή του πρασινιομπλε ή του γαλαζοπράσινου αν προτιμάτε. Μια εναλλαγή που δεν μας έδωσε το δικαίωμα να πειραματιστούμε με νέα σχήματα, με νέες ιδέες, με νέους ανθρώπους. Να πειραματιστούμε με νέα σχήματα πολιτών, μακριά από την αυστηρή κομματική γραμμή μακριά από τον ρεβανσισμό, κοντά όμως στην δημιουργία και στην αγάπη προς τον τόπο και την θέση που θέλουν να υπηρετήσουν.
Όσα χρόνια θυμάμαι τα τοπικά μας και δεν είναι λίγα, κρατούσαμε πάντα την σημαία των άκρων, πιστεύοντας πάντα ότι ο δικός μας δήμαρχος θα μας έκανε καλύτερη την ζωή, την διαβίωση, την καθημερινότητα. Το αν πέτυχαν ή μας κορόιδεψαν, αν μας απογοήτευσαν ή αν μας «έθαψαν» αυτό το έχει κρίνει εκτός από την Ιστορία και το (αν)υπαρκτό αποτέλεσμα .
Αυτό όμως που μας διαφεύγει τόσα χρόνια είναι ότι, φτιάξαμε χωρίς να το καταλάβουμε ένα κλουβί και το γεμίσαμε – δυστυχώς - από τοπικούς φτηνούς ειδήμονες που συν τις άλλοις είναι και ανασταλτικοί παράγοντες τοπικών συνεργασιών, άνθρωποι που περιορίζονται στα στενά πλαίσια της κομματικής συναλλαγής και της εύκολης προσφερόμενης νίκης.
 Έτσι από τη νόσο των χοίρων μπορεί και να τη γλιτώσουμε, από τη νόσο των φτηνών όμως ποιος θα μας σώσει;  Διότι η αληθινή απειλή σήμερα, είναι ….. τα φτηνά. Τα φτηνά αισθήματα, τα φτηνά κόλπα, τα φτηνά διλήμματα, οι φτηνές υποσχέσεις, τα φτηνά συντροφικά μαχαιρώματα, η φτηνή όπως κατάντησε …… ζωή μας.
Σε λίγες μέρες ξεκινάει διαβουλεύσεις ο νέος Καποδίστριας που σίγουρα θα περιλαμβάνει πρωτόγνωρες καταστάσεις για όλους μας. Πάμε να φτιάξουμε ένα νέο δήμο που θα έχει έκταση, θα έχει πληθυσμό, θα έχει μαζί τα 2 ακρωτήρια που τόσο μερικοί κροκοδείλια τα αναζητούσαν, θα έχει όμως και ένα συν, όλους τους Κισαμίτες μαζί.
Ευχή όλων μας λοιπόν, να μην ξαναπέσουμε στα φτηνά κομματικά τρικ των καρεκλοκένταυρων και επιτέλους ας αποφασίσουμε εμείς για το ποιος ή ποιοι θα μας κάνουν πλέον κουμάντο.
Εμείς και κανείς άλλος……….!!!
Πάντως, το κείμενο για τον «Καποδίστρια 2», όπως άλλωστε έχει αποδεχθεί και το Δ.Σ. της ΚΕΔΚΕ, δεν θα περιλαμβάνει τους χάρτες με τη νέα χωροταξική κατανομή περιφερειών και δήμων, προκειμένου, όπως λένε κυβερνητικές πηγές, «να μην επικεντρωθεί εκεί το ενδιαφέρον». (Εγώ λέω ότι φοβούνται να πουν τα όρια των νέων δήμων, φοβούνται !)
Τι θα περιλαμβάνει λοιπόν η πρόταση της κυβέρνησης που θα σταλεί πριν τις 18/1 οπότε ξεκινάει το συνέδριο της ΚΕΔΚΕ στις Τοπικές Ενώσεις Δήμων και Κοινοτήτων; Μα μόνο τις νέες αρμοδιότητες περιφερειών και δήμων, τον νέο τρόπο λειτουργίας τους και τον τρόπο της μεταφοράς πόρων ….. ποιων πόρων όμως; Σε περίοδο οικονομικής κρίσης το επιχείρημα θέλει 4δις Ε, άραγε τα έχουμε;

Υ.Σ Το επάγγελμα του δημάρχου, σε ολάκερη την επικράτεια, ήταν και είναι ένα «κλειστό επάγγελμα». Οι κοινοτικοί πάλι από την άλλη, έμαθα ότι μας πιέζουν καθημερινά να ελευθερώσουμε τα κλειστά επαγγέλματα, ευκαιρία λοιπόν να πιέσουμε και εμείς τους πολιτικάντηδες, για την απελευθέρωση του επαγγέλματος ……του δημάρχου!!!
Ο ΣΑΔΕΝΤΡΕΠΕΣΑΙ