ΤΙ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΜΥΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΙΣΑΜΙΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΟΥ

Απάντηση στην μήνυση που κατατέθηκε από κάτοικο της Κισάμου εναντίον του Νοσοκομείου Χανίων, θεωρώντας ότι υπάρχουν ευθύνες για τον θάνατο της μητέρας του, δίνουν το ιατρικό, νοσηλευτικό και οι λοιποί εργαζόμενοι του ιδρύματος, με σχετική ανακοίνωσή τους.
Αναλυτικά, στην ανακοίνωσή τους η Ένωση Γιατρών ΕΣΥ Νομού Χανίων και ο Σύλλογος Εργαζομένων του Νοσοκομείου Χανίων αναφέρουν τα εξής:
«Το έχουμε πει και θα το ξαναπούμε για μια ακόμα φορά.
Για όλους εμάς τους εργαζόμενους στο Νοσοκομείο Χανίων, γιατρούς και νοσηλευτές, όσο κι αν φαίνεται παράξενο, ο θάνατος κάθε ασθενούς είναι μια προσωπική ήττα.
Με αφορμή όμως τον πρόσφατο θάνατο νοσηλευόμενης θύματος τροχαίου δυστυχήματος στο Νοσοκομείο και την επακόλουθη «μήνυση κατά παντός υπευθύνου», η οποία δημοσιεύθηκε και αναπαράχθηκε αυτούσια (!) από τοπικά ΜΜΕ, οφείλουμε στη χανιώτικη κοινωνία κάποιες απαντήσεις.
Καταρχήν οφείλουμε την υποβολή ειλικρινών συλλυπητηρίων στην οικογένεια της ασθενούς που απεβίωσε.
Μέχρι εκεί όμως.
Τα γεγονότα που εξελίχθηκαν στην Ορθοπεδική Κλινική το απόγευμα του θανάτου συγκεκριμένης ασθενούς δεν τιμούν μια κοινωνία που θέλει να λέγεται πολιτισμένη. Αντιπαρερχόμαστε την καινοφανή άποψη ότι εκείνη την ημέρα το Νοσοκομείο δε λειτουργούσε με αφορμή τα εγκαίνια της Μονάδας Πυρηνικής Ιατρικής, διότι αφενός μεν δεν έχει σχέση με τη λογική, προσβάλλει δε και συκοφαντεί προσωπικά τον καθένα από εμάς που τη μέρα εκείνη εργαζόταν στο πόστο του όπως κάθε συνηθισμένη για το Νοσοκομείο ημέρα.
Η κοινωνία απαιτεί, και δικαίως πολλές φορές, από τον εργαζόμενο του Νοσοκομείου να είναι καθόλα άψογος, τέλεια επιστημονικά ενημερωμένος -ασχέτως εάν οι αποδοχές του τού επιτρέπουν απλά να επιβιώνει-, ξεκούραστος κι ας έχει υπερβεί κατά αρκετά 24ωρα το νόμιμο (για να είναι ασφαλής για τους ασθενείς) χρόνο εργασίας του, σε ένα περιβάλλον που η υποχρηματοδότηση και η έλλειψη προσωπικού παραπέμπει καθημερινά σε προκεχωρημένο νοσοκομείο εμπόλεμης ζώνης.
Μπορεί αρκετά συχνά η όποια ατυχής εξέλιξη να μην οφείλεται σε σφάλμα, αλλά σε ρίσκο της ίδιας της παρέμβασης ή και στον τυχόν ταλαιπωρημένο από πληθώρα υποκείμενων νοσημάτων οργανισμό του ασθενούς.
Το προφανές γεγονός ότι κανένας μας δεν θέλει να πεθάνει νοσηλευόμενος αλλά αυτό πολλές φορές δεν είναι εφικτό, συστηματικά παραλείπεται. Δεν έχουμε την απαίτηση βέβαια να κατανοεί κανείς πλήρως τη «μαγική» πολυπλοκότητα αυτού που λέγεται ανθρώπινος οργανισμός και την «επικίνδυνη» ποικιλότητα της ιατρικής πράξης. Συμβαίνει ωστόσο αρκετά συχνά -και ορισμένες φορές μάλιστα με πρόθεση- να καθίστανται δυσδιάκριτα και σκοτεινά τα όρια μεταξύ « σφάλματος», «επιπλοκής» και «αμέλειας».
Οι φθορές πάντως και οι καταστροφές σε υλικά του νοσοκομείου, οι χυδαίες ύβρεις και οι ενδεχόμενοι προπηλακισμοί εργαζομένων τη στιγμή που προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους, καθώς και η απόπειρα χειροδικίας κατά συναδέλφων, σίγουρα δεν συνάδουν με συμπεριφορά ανθρώπων που «ανησυχούν» ή «θλίβονται» για την έκβαση της υγείας των οικείων τους.
Και γι’ αυτό το λόγο τέτοιου είδους συμπεριφορές δεν θα μένουν αναπάντητες.
Δεν μπορούμε να σιωπήσουμε. Θα είμαστε πάντα στο πλάι κάθε έντιμου μαχόμενου εργαζόμενου στο ΕΣΥ και απέναντι σε οποιονδήποτε τολμά να αμφισβητήσει τον καθημερινό πόλεμο που διεξάγουμε για την προάσπιση της δημόσιας υγείας και τον πόνο μας για κάθε νοσηλευόμενο που χάνεται.
Θα είμαστε αποφασιστικά απέναντι στον οποιονδήποτε προσέρχεται στο Νοσοκομείο και θεωρεί αυτονόητο δικαίωμά του να υβρίζει, να επιτίθεται σε γυναίκες εργαζόμενες και να καταστρέφει δημόσια περιουσία.
Θα είμαστε απέναντι σε εκπροσώπους του νομικού κόσμου -που ξαφνικά «τους άνοιξε την όρεξη» η πρόσφατη ξεδιάντροπη εφαρμοστική εγκύκλιος Χουλιαράκη της υποτιθέμενα προοδευτικής κυβέρνησης-, η οποία δίνει έδαφος, στήνοντας βιομηχανία διώξεων εναντίον έντιμων γιατρών με κίνητρο το κέρδος. Οι εν λόγω αρέσκονται να προσεγγίζουν συστηματικά συγγενείς εκλιπόντων ασθενών και να εκμεταλλεύονται, πολλές φορές με τρόπο αισχρό που θυμίζει βαμπίρ, τον ανθρώπινο πόνο προκειμένου να απομυζούν κέρδη.
Φτάσαμε πανελληνίως στον παραλογισμό οι διώξεις σε βάρος γιατρών που χρηματίστηκαν ή δεν προσήλθαν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους ως όφειλαν (αυτές δηλαδή που έχουν βάση και που πρώτοι από όλους οι έντιμοι μαχόμενοι νοσοκομειακοί γιατροί επικροτούν γιατί απαιτούν την πάταξη τέτοιων συμπεριφορών) να είναι πολύ λιγότερες από τις διώξεις για ενδεχόμενες ιατρικές επιπλοκές, ένα ποσοστό των οποίων με βάση τα σημερινά ιατρικά δεδομένα είναι ούτως ή άλλως αδύνατο να αποφευχθεί. Οι διώξεις αυτές σπάνια δικαιώνονται. Αυτό βέβαια ουδόλως φαίνεται να απασχολεί ορισμένα δικηγορικά γραφεία, κυρίως των Αθηνών, τα οποία μυρίστηκαν δυνητικά κέρδη μη διστάζοντας να παρασιτήσουν σε βάρος των πενθούντων συγγενών.
Για το δε συγκεκριμένο περιστατικό θέλουμε να ρωτήσουμε το Δικηγορικό Σύλλογο Χανίων πόσο επιτρεπτό είναι να διοχετεύονται και να δημοσιεύονται σε ΜΜΕ αυτούσιες οι όποιες μηνύσεις (με ονόματα μαρτύρων).
Προχωρούμε σε στάση εργασίας την ερχόμενη Τρίτη 11.00 – 13.00 σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη συνεχή υποβάθμιση του ιατρικού και νοσηλευτικού μας λειτουργήματος σε τριτοκοσμικό πλέον επίπεδο, καθώς και τη διαπόμπευση του έργου μας».