Τους δύο λόγους για τους οποίους ο ίδιος θα ψήφιζε «όχι» στο ελληνικό δημοψήφισμα εξηγεί ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, σε νέο του άρθρο.
Συγκεκριμένα, αναφέρει: «ΟΚ, είναι πραγματικότητα: Οι ελληνικές τράπεζες έκλεισαν, τα capital controls επιβλήθηκαν. To Grexit δεν είναι πάρα πολύ μακριά από εδώ – η "μητέρα" όλων των bank runs που πολλοί φοβούνταν έχει ήδη συμβεί, πράγμα που σημαίνει ότι η ανάλυση κόστους-οφέλους που ξεκινά από εδώ και πέρα είναι πολύ πιο ευνοϊκή για την έξοδο από το ευρώ από ό,τι ήταν ποτέ άλλοτε στο παρελθόν.
Σαφώς, όμως, ορισμένες αποφάσεις πρέπει να περιμένουν το δημοψήφισμα. Εγώ θα ψήφιζα «όχι», για δύο λόγους. Πρώτον, όσο και εάν η προοπτική εξόδου από το ευρώ τρομάζει τους πάντες -συμπεριλαμβανομένου και εμένα– η τρόικα ουσιαστικά απαιτεί τώρα να συνεχιστεί επ' αόριστον το καθεστώς της πολιτικών των τελευταίων πέντε ετών. Πού είναι η ελπίδα σε αυτό; Ίσως, απλώς ίσως, η προθυμία για έξοδο θα εμπνεύσει την επανεξέταση του θέματος, αν και μάλλον όχι. Ακόμη και έτσι όμως, η υποτίμηση δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει πολύ μεγαλύτερο χάος απ' αυτό που ήδη υπάρχει, και θα άνοιγε τον δρόμο για την επακόλουθη ανάκαμψη, όπως ακριβώς έγινε πολλές φορές σε πολλά μέρη. Η Ελλάδα δεν είναι διαφορετική.
Δεύτερον, οι πολιτικές επιπτώσεις της ψήφου υπέρ του «ναι» θα ήταν βαθιά ανησυχητικές. Η τρόικα έκανε σαφώς έναν "αντίστροφο Κορλεόνε" - έκανε μία προσφορά στον Τσίπρα που δεν μπορεί να δεχθεί και πιθανώς το έκανε αυτό ενσυνείδητα. Έτσι, το τελεσίγραφο ήταν ουσιαστικά μια κίνηση για αντικατάσταση της ελληνικής κυβέρνησης. Ακόμη και εάν δεν σου αρέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό πρέπει να είναι ενοχλητικό για οποιονδήποτε πιστεύει στα ευρωπαϊκά ιδεώδη.»
ΠΗΓΗ
Συγκεκριμένα, αναφέρει: «ΟΚ, είναι πραγματικότητα: Οι ελληνικές τράπεζες έκλεισαν, τα capital controls επιβλήθηκαν. To Grexit δεν είναι πάρα πολύ μακριά από εδώ – η "μητέρα" όλων των bank runs που πολλοί φοβούνταν έχει ήδη συμβεί, πράγμα που σημαίνει ότι η ανάλυση κόστους-οφέλους που ξεκινά από εδώ και πέρα είναι πολύ πιο ευνοϊκή για την έξοδο από το ευρώ από ό,τι ήταν ποτέ άλλοτε στο παρελθόν.
Σαφώς, όμως, ορισμένες αποφάσεις πρέπει να περιμένουν το δημοψήφισμα. Εγώ θα ψήφιζα «όχι», για δύο λόγους. Πρώτον, όσο και εάν η προοπτική εξόδου από το ευρώ τρομάζει τους πάντες -συμπεριλαμβανομένου και εμένα– η τρόικα ουσιαστικά απαιτεί τώρα να συνεχιστεί επ' αόριστον το καθεστώς της πολιτικών των τελευταίων πέντε ετών. Πού είναι η ελπίδα σε αυτό; Ίσως, απλώς ίσως, η προθυμία για έξοδο θα εμπνεύσει την επανεξέταση του θέματος, αν και μάλλον όχι. Ακόμη και έτσι όμως, η υποτίμηση δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει πολύ μεγαλύτερο χάος απ' αυτό που ήδη υπάρχει, και θα άνοιγε τον δρόμο για την επακόλουθη ανάκαμψη, όπως ακριβώς έγινε πολλές φορές σε πολλά μέρη. Η Ελλάδα δεν είναι διαφορετική.
Δεύτερον, οι πολιτικές επιπτώσεις της ψήφου υπέρ του «ναι» θα ήταν βαθιά ανησυχητικές. Η τρόικα έκανε σαφώς έναν "αντίστροφο Κορλεόνε" - έκανε μία προσφορά στον Τσίπρα που δεν μπορεί να δεχθεί και πιθανώς το έκανε αυτό ενσυνείδητα. Έτσι, το τελεσίγραφο ήταν ουσιαστικά μια κίνηση για αντικατάσταση της ελληνικής κυβέρνησης. Ακόμη και εάν δεν σου αρέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό πρέπει να είναι ενοχλητικό για οποιονδήποτε πιστεύει στα ευρωπαϊκά ιδεώδη.»
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου