Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.






Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΑΚΩΝΙΑΝΟΣ ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ ΚΙΣΑΜΟΥ (1821-1830)

Γράφει ο Μανόλης Σπανουδάκης
                                                                    
Μ’ ούλα τσι Κρήτης τα χωριά, άξια και τιμημένα
κι’  ένα χωριό στην Κίσαμο Δρακόνα τ’  όνομα του
που γέννησε κι’  ανάθρεψε έναν καλά αντρειωμένο
το Γιώργη το Δρακωνιανό εις το είκοσι ένα
που τον ετρόμαζε η Τουρκιά. (Ριζίτικο τραγούδι)

Η Επαρχία Κισάμου κατά την επανάσταση του 1821 πήρε τα όπλα μαζί με τις άλλες επαρχίες του νησιού εξεγέρθηκε, αγωνίστηκε κατά των Τούρκων και υπέστη πολλές θυσίες σε ανθρώπους και καταστροφές. 
Ανέδειξε δε στρατιωτικούς που έδρασαν και αγωνίσθηκαν σε όλη την Κρήτη μεταξύ των οποίων και το Γεώργιο Δρακωνιανό που διετέλεσε Γενικός Αρχηγός της επαρχίας Κισάμου κατά την Κρητική επανάσταση κατά των Τούρκων του 1821-1830.
Ο Γεώργιος Δρακωνιανός γεννήθηκε στη Δρακόνα Κισάμου περίπου το έτος 1770. Το πραγματικό του ονοματεπώνυμο ήταν Γεώργιος Ελληνάκης, επικράτησε δε να αποκαλείται με το προσωνύμιο Δρακωνιανός λόγω του χωριού της καταγωγής του που ήταν η Δρακόνα.
Αφορμή για την αρχή της πολεμικής του δράσης κατά των Τούρκων αποτέλεσε το παρακάτω γεγονός. Δύο γενίτσαροι περνώντας από το πατρικό του σπίτι στη Δρακόνα, κτύπησαν τη μητέρα του και κατόπιν την λήστεψαν φορτώνοντας σε δύο μουλάρια όσο λάδι βρήκαν και στη συνέχεια έφυγαν. Ο Δρακωνιανός - που εκείνη την εποχή ήταν πολύ νέος- την ημέρα εκείνη ζευγάριζε στην περιοχή της Δρακόνας «Τραχάλες».
Μόλις έμαθε το περιστατικό πήρε το τουφέκι του και άρχισε να καταδιώκει τους δύο κλέφτες τους οποίους έφθασε στη θέση «Σφακόρυακο» κοντά στο Μάλεμε, τους σκότωσε αμέσως, πήρε τα δύο μουλάρια με το λάδι και επέστρεψε σπίτι του. 
Από την ημέρα εκείνη αρχίζει η επαναστατική δράση του Γεωργίου Δρακωνιανού.
Υπήρξε ο μεγαλύτερος οπλαρχηγός της περιοχής εκείνο το χρονικό διάστημα και είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος των γενιτσάρων όχι μόνο στην Κίσαμο, αλλά συμμετείχε και σε άλλες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εναντίων τους.
Είχε στενή συνεργασία  με όλους τους οπλαρχηγούς της εποχής εκείνης όπως τους Ελευθέριο Πατσιμίδη, Ι. Χούδαλη, Μαλικούτση, Μαρτιμιανό, Γεωργιλά, Δ. Αναστασάκη, Ι. Κανίτσο, Σγουρομάλλη, Λούπη, Παναγιωτάκη, Δασκαλάκη, και άλλους.
Συμμετείχε σε πολλές μάχες κατά των Τούρκων κατά τις οποίες επέδειξε απαράμιλλο θάρρος και ανδρεία.
Πολεμική δράση του Γεωργίου Δρακωνιανού
---------------------------------
--------------------------
-Τον Ιούνιο 1821 μαζί με άλλους οπλαρχηγούς  και Κισαμίτες πολεμιστές λαμβάνει μέρος στις μάχες Αλιακών-Θερίσου .
-Τον Δεκέμβριο 1821  συμμετέχει μαζί με άλλους οπλαρχηγούς στην πολιορκία των Τούρκων του Σελίνου.
-Τον Ιανουάριο 1822 επιτίθεται μαζί με άλλους οπλαρχηγούς κατά του πύργου των Γριμπιλιανών τον οποίο ανατινάζουν.
 -Τον Απρίλιο 1822 λαμβάνει μέρος στις μάχες στο Δαράτσο στον Μακρύ Τοίχο και τον Κλαδισσό επικεφαλής  τριακοσίων ανδρών και στη συνέχεια συμμετέχει στην πολιορκία της πόλεως των Χανίων.
-Τον Νοέμβριο 1822 συμμετέχει μαζί με άλλους οπλαρχηγούς στην πολιορκία των Τούρκων της επαρχίας Κισάμου.
-Τον Νοέμβριο 1822 αναγνωρίζεται επίσημα από το Συμβούλιο της Διοικήσεως Κρήτης ως Γενικός Αρχηγός της επαρχίας Κισάμου.
-Τον Ιούνιο 1823 ενώ είναι στρατοπεδευμένος  με άλλους οπλαρχηγούς και τους άνδρες του στο Βαρύπετρο δέχεται επίθεση από του Τούρκους με αποτέλεσμα μεγάλο αριθμό νεκρών και τραυματιών και αποσύρεται προς γειτονικά χωριά.
-Την 12 Ιουλίου 1823 μαζί με άλλους οπλαρχηγούς επιτίθεται αιφνιδιαστικά κατά των Τούρκων και καταλαμβάνουν το χωριό Δαράτσο.
-Τον Φεβρουάριο 1824 μαζί με άλλους οπλαρχηγούς εμπλέκεται σε άνιση μάχη με τον πολυπληθέστερο στρατό του Χουσεΐν Πασά στην περιοχή του Φυσαέρα το Σελί (περιοχή των Νοχιών) και οπισθοχωρεί τελικά. Κατά τη μάχη αυτή σκοτώθηκε και ο υπαρχηγός του Πατσιμίδης Ελευθέριος από τη Σπηλιά.
-Τον Ιούλιο 1825 μαζί με άλλους οπλαρχηγούς εκπόνησαν, συνέταξαν και υπέβαλλαν το σχέδιο για την κατάληψη της νησίδας Γραμπούσας και του κάστρου της.
-Τον Οκτώβριο 1825  μαζί με άλλους οπλαρχηγούς δέχεται επίθεση από τους Τούρκους στο Τηγάνι με αποτέλεσμα μεγάλο αριθμό επαναστατών  νεκρών και τραυματιών.
-Αργότερα και αφού η Επανάσταση καταρρέει  το  έτος 1826, μαζί με άλλους επαναστάτες καταφεύγει στην ηπειρωτική Ελλάδα, και εκεί εντάσσεται στο σώμα του Γεωργίου Καραϊσκάκη όπου συμμετέχει σε πολλές μάχες, όπως και στη μάχη του Φαλήρου  (22/23-4-1827) όπου σκοτώθηκε ο Καραϊσκάκης. 
-Κατά το έτος 1827 οι ομάδες των Καλησπέρηδων-Γραμπουσιανών (ομάδες επαναστατών που προσποιούμενοι τους ήσυχους επισκέπτες σκότωναν τους άγριους και αιμοδιψείς Τούρκους) ενεργούν υπό τη διεύθυνση του Γενικού Αρχηγού Γεωργίου Δρακωνιανού.
-Τον Νοέμβριο 1827  υπό την αρχηγία του μαζί με άλλους οπλαρχηγούς, δώδεκα Γραμπουσιανά πλοία και 1500 άνδρες  συμμετέχει στην εκστρατεία κατά των Τούρκων στη Νεάπολη Λασιθίου.
-Τον Ιανουάριο του έτους 1828 ευρίσκετε μαζί με άλλους επαναστάτες στο φρούριο της Γραμπούσας, όπου και εκδιώκονται  από τους Αγγλογάλλους. Ο νέος κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας μετά την οριστική εκδίωξη επαναστατών και αμάχων συγκρότησε δικαστήριο στο Ναύπλιο όπου  καταδικάζει το Γεώργιο Δρακωνιανό  και άλλους δεκαπέντε επαναστάτες ερήμην σε θάνατο και εξορία για πειρατεία. Ο Καποδίστριας ύστερα από πιέσεις μετέτρεψε τη θανατική ποινή  σε χρηματική. 
-Την 16-12-1830 και μετά την αποτυχία της Επανάστασης και την εγκατάσταση του Μεχμέτ Αλή στην Κρήτη αναχωρεί από το Λουτρό Σφακίων μαζί με άλλους οπλαρχηγούς για την ηπειρωτική Ελλάδα.
 Εγκαταστάθηκε στους Μολάους της Λακωνίας απόστρατος χιλίαρχος πλέον  όπου έτυχε  μεγάλων τιμών, εκτάκτου υπολήψεως και απονομής στρατιωτικών βαθμών και γης.  .
Απεβίωσε περίπου το έτος 1840 και τάφηκε στους Μολάους  Λακωνίας.
Στο χωριό καταγωγής του Δρακώνα Κισάμου   από τον Πολιτιστικό Σύλλογο «Γεώργιος Δρακωνιανός»,  και  με πρωτοβουλία του κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ Ανάργυρου   κατασκευάσθηκε και τοποθετήθηκε στην κεντρική πλατεία του χωριού  ορειχάλκινη προτομή του Γεωργίου Δρακωνιανού ως  οφειλόμενος φόρος  τιμής και μνήμης  προς αυτόν.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
------------------------
1.-Μιχαήλ Αναστασάκης «Ιστορία  της Κισάμου επί Τουρκοκρατίας»  Έκδοση του
    Συλλόγου Κισαμιτών Αττικής Αθήνα 1984.
2.-Ιωάννη Ανδρουλάκη  «Η Επαρχία Κισάμου μέσα από την Ιστορία της (1125 π.χ.-
    1922 μ.χ ) »Χανιά 1997
3.-Βασίλειος  Ψιλάκης « Ιστορία της Κρήτης.»  Χανιά 1909   
4.-Αρχείο τέως Κοινότητας Δρακόνας Κισάμου 
5.-Αφηγήσεις  Κατσιφαράκη Αριστείδη
6.-Προσωπικό μου αρχείο. 
                                                                 
                                                                  

Δεν υπάρχουν σχόλια: