Τα 12 Αρχοντόπουλα σε μια σπέσιαλ εκδοχή, "Κισαμίτικη", γραμμένα απο τον πρώην Δήμαρχο Καστελίου Κισάμου κ. Σχετάκη Αντώνη.
Η δυναστεία των Κομνηνών έβγαλε σπουδαίους στρατηγούς και αυτοκράτορες του Βυζαντίου που διαμόρφωσαν όπως γούσταραν την Ιστορία επί πέντε αιώνες. Είχε όμως και μερικά κακαντράκια που λες και ξεφύτρωσαν από άλλο ανέκδοτο.
Ένας από αυτούς ήταν και ο γιος του αυτοκράτορα Αλέξιου, Ισαάκιος Κομνηνός, ο Σάκης με το όνομα, ένα βερεμιάρικο, ένας άσωτος άλλο να σου λένε κι άλλο να ξέρεις. Άλλο να σου λένε, γιατί βέβαια οι μεγαλειότατοι είχαν προσωπικούς γραμματείς που έγραφαν και κανόνιζαν την ιστορία κατά που τους βόλευε και άλλο να ξέρεις, όπως κάποιοι δραστήριοι ρεπόρτερ σκανδαλοθηρικών εντύπων αποκάλυπταν.
(σ.σ. Θα μου πείτε, εσύ κ. κοντυλοφόρε δεν κανονίζεις την Ιστορία κατά που σε βολεύει ; Ε και λοιπόν; κοντυλοφόρο κρατώ, ότι θέλω γράφω)
Κάθε βράδυ που λέτε λοιπόν, ο Σάκης με την παρέα του, άλλα καλόπαιδα αυτοί, γύριζαν από κότερο σε κότερο και από μπαγλαματζίδικο σε μπαγλαματζίδικο.
Όποιο νυμφίδιο φωτογραφιζόταν στα μηνιαία.....
.. περιοδικά για άντρες, την άλλη μέρα να σου το, παρέα με τους μοσχαναθρεμμένους του παλατιού.
Δεν άφηναν στα Πριγκιποννήσια, τρύπα για τρύπα, με «καλλιτέχνιδες» του άσματος που να μην επισκέπτονται και να τα κάνουν λαμπόγιαλο κάθε βράδυ, πίνοντας σαν καταβόθρες ότι «μπόμπα» τους προσέφεραν.
Να γαρδένιες, να τριαντάφυλλα και γαρύφαλλα, να πιάτα και αμφορείς στην πίστα και την επόμενη, ναααα ένας λογαριασμός στο ταμείο του θρόνου για εξόφληση, να τραβάς τα μαλλιά σου.
- Βρε δεν ντρέπεσαι, να ξενυχτάς και να διάγεις βίο έκλυτο; Τι θα λένε οι υπήκοοι;
Η Ιστορία θα σε καταγράψει σαν το ρεντίκολο της δυναστείας. ..έλεγε ο πατέρας του στον Σάκη και απευθυνόμενος στον αυτοκρατορικό γραμματέα, που κατέγραφε για την… Ιστορία κάθε αυτοκρατορική πράξη ή κουβέντα, τον διέταξε να μην καταγράψει αυτή την συνομιλία ούτε σε non paper.
- Ποια Ιστορία ρε γέρο; Σε τα μας τώρα ή δεν ξέρω πως «γράφετε» εσύ κι αυτός την Ιστορία; του απάντησε ο άσωτος γιος συμπληρώνοντας προς τον γραφιά, Και που ΄σαι, γραμματικέ, το «γράφετε» με έψιλον όχι με άλφα γιώτα.
- Γραμματέα, αν θέλεις να μην σε φάνε τα ψάρια στον Βόσπορο, θα γράφεις ότι σου είπα, είπε αυστηρά ο γέρος.
- Τώρα μας μπέρδεψες. Θα γράφει ή δεν θα γράφει το ανθρωπάκι; Μπήκε ειρωνικά ο σπόρος του μέγιστου.
- Δεν θα γράφει. Είπε αυστηρά ο Άναξ.
- Κοίταξε ρε πως κυβερνούν την αυτοκρατορία. Την μια λένε και αυτόματα ξελένε.
Δεν θα γράφεις, θα γράφεις, δεν θα γράφεις…Κι ύστερα μου λες ότι δεν την έχεις…γραμμένη την Ιστορία εκεί που δεν χρειάζεται μελάνη.
- Ας αφήσουμε τα διαδικαστικά, είπε ο Μέγιστος. Ξέρεις, ρε άσωτε, ότι τα χθεσινά έξοδα που κάνατε στα σκυλάδικα της παραλιακής, είναι περισσότερα από τα έξοδα μιας εκστρατείας;
- Τι έξοδα; Αφού είχα γενέθλια. Να μην γιορτάσω το μεγαλύτερο σου κατόρθωμα; είπε με σημασία ο νεαρός αυτοκρατορικός βλαστός κλείνοντας το μάτι στον γραφιά.
- Το μεγαλύτερό μου κατόρθωμα;… Ποιο ιστορικό γεγονός εορτάζουμε σήμερα γραμματέα; απόρησε ο μεγαλειότατος
- …..
- Δεν είναι κατόρθωμα ρε γέρο, το ότι με γέννησες;
- Και έπρεπε βρε άχρηστε να καταναλώσεις 130 μπουκάλια εισαγόμενο Κισσαμίτικο κρασί; Δεν σας κατέβαινε το ντόπιο αλλά θέλατε Κισσαμίτικο εφτά αστέρων ;
- Αφού ξέρεις τώρα. Ένας εγώ και δώδεκα οι άλλοι της Βουλής των εφήβων δεκατρείς. Να μη κεράσουμε τους φίλους μας, τα γυναικάκια του κέντρου, τους αμαξάδες μας, τους φουσκωτούς μας;Τι νομίζεις πως είναι δέκα μπουκάλια κρασί;
- Ναι αλλά εδώ μιλάμε για εκατόν τριάντα μποτίλιες, όχι για δέκα…
- Ε, πόσο κάνει δέκα επί δεκατρία; Εκατόν τριάντα. Κοίτα ρε που ούτε ένα απλό πολλαπλασιασμό δεν μπορείς να κάνεις. Αυτοκράτορας σου λέει το πόπολο!!!
- Άκου να δεις, αρκετά σε ανέχτηκα. Τέρμα η πίστωση. Το κουβεντιάσαμε με τους δώδεκα αυτοκρατορικούς συμβούλους για τους δικούς τους άσωτους, την παρέα σου δηλαδή. Αν θέλετε Κισσαμίτικο κρασί, «μαρουβά», «όστρια» και δεν συμμαζεύεται να κάνετε μια εκστρατεία στην Κρήτη και να ελέγξετε για χάρη της αυτοκρατορίας την Κίσαμο.
- Ωραία ιδέα έχεις γέρο. Θα ρωτήσω τους μπόηδες και τα λέμε ξανά.
Τα κουβέντιασε ο Σάκης με τους άλλους. Στην παρέα ήταν οι γόνοι των δώδεκα σπουδαίων οικογενειών της Βασιλεύουσας. Σκουλούδηδες, Μελισσηνοί, Καλλέργηδες, Χαιρέτηδες, Καλούδηδες, Σκορδίληδες, Βαρούχηδες κλπ.
- Μάγκες οι γέροι κάνουν νερά. Χθες μου τα έχωσε ο δικός μου άγρια. Κομμένη η πίστωση, οπότε βράσε όρυζα. Αν θέλουμε λέει να πίνουμε Κισαμίτικο «μαρουβά» και «όστρια» να κάνουμε μια εκστρατεία στην Κρήτη και να ελέγξουμε την Κίσαμο.
- Ωραία ιδέα αναφώνησαν μερικοί. Αλλά όχι εκστρατεία και αηδίες. Να το οργανώσουμε σαν κρουαζιέρα, είπαν οι πιο καλοπερασάκηδες.
- Δεν κόβει δράμι ρε το μυαλό σας, είπε ο Μελισσηνός που διάβαζε πολύ και ήταν κατατοπισμένος. Θα καταλάβετε την Κρήτη με κρουαζιέρα; Χα χα! Έτσι νόμιζε και ένας μεταγενέστερος, ο Χίτλερ, και έφαγε άγρια τα μούτρα του.
- Κι αμέ; Τι θα κάνουμε; Έπεσαν σε βαθιά περισυλλογή.
- Το βρήκα, αναφώνησε σε λίγο ο Καλούδης. Θα φορτώσουμε δέκα γαλέρες με όπλα και πυρομαχικά και θα τα προσφέρουμε στην μισή τιμή. Ξέρετε τι πυρομαχικό καταναλώνουν οι Κρητικοί στους γάμους και τα γλέντια τους;
- Κρατείτε σαν ιδέα, αλλά να ακούσομε και άλλες ιδέες, είπε ο Σκουλούδης που το΄πεζε και δημοκρατικός.
- Θα υποβάλλουμε πρόγραμμα στην Βυζαντινή Οικονομική Ένωση στην ΒΟΕ. Είπεμε την βαριά φωνή του ο μεγάλος Καλλέργης.
- Πρόγραμμα; απόρησε ο μικρός Καλλέργης
- Ναι επιδοτούμενο πρόγραμμα. «Αιγαίου και Μυρτώου Περίπλους» Θα φορτώσουμε και τα γυναικάκια που τραγουδάνε ωραία και θα διοργανώνουμε συναυλίες σε κάθε λιμάνι και σταθμό. Όταν θα φτάσουμε στην Κίσσαμο θα ανταλλάξουμε τα όπλα με Κισσαμίτικο κρασί.
- Καλή ιδέα, πολιτιστικές ανταλλαγές! συμφώνησαν όλοι. Υπέβαλλαν τα χαρτιά στην Επιτροπή Παρακολούθησης, είχαν και τα «μέσα» στο δοβλέτι και το πρόγραμμα εγκρίθηκε με τα τσαρούχια.
Να σου, λοιπόν, μετά ένα μήνα όλο το αρχοντολόι της Πόλης - τα δώδεκα σόγια - στο λιμάνι, με τους υποτακτικούς τους να φορτώνουν τις γαλέρες για το ταξίδι. Φόρτωσαν εκατόν και μια γαλέρες μέχρι τα παραπέτια. Πήραν προμήθειες, το υπηρετικό προσωπικό, τις γκόμενες, τους εξομολογητές, Βούλγαρους σκλάβους, ταχυδρομικά περιστέρια, παστέλια, λουκούμια από την Καβάλα, μεταξωτά από την Θράκη, παστουρμά από την Καισαρεία, αντηλιακά και άνοιξαν πανιά.
- Μεγαλειότατε μπας και τους δούμε πάλι πίσω σε λίγες ημέρες, ανησυχούσαν μερικοί σύμβουλοι.
- Έχω κανονίσει με τον αρχιναύαρχο, καθησύχασε ο Μεγαλειότατος.
Το ταξίδι ήταν καλό. Στην Κίσαμο, που είχε φτάσει η είδηση, οι τουριστικάδες
είχαν τρελαθεί. Έβγαλαν ταμπέλες «Welcome, η Κίσσαμος σας καλωσορίζει». Έστρωσαν ομπρέλες, ξαπλώστρες, τραπεζάκια στην άμμο, έκλεισαν ζυγιές με παραδοσιακά όργανα. Ο Δήμαρχος έραψε καινούργιο κουστούμι, του έγραφαν και του ξανάγραφαν τον λόγο που θα εκφωνούσε στην υποδοχή και παράγγειλε ξεροτήγανα και γλυκά παξιμαδάκια για να μοιράσει στους μουσαφίρηδες. Ο αντιδήμαρχος επέβλεπε προσωπικά το άσπρισμα των πεζοδρομίων, καθάρισε τις παραλίες, τους δρόμους, έραψε και αυτός κουστούμι και επιστάτησε στην κατασκευή της εξέδρας υποδοχής. Το δελτίο τύπου που έστειλαν στις γκαζέττες μιλούσε για την υποχρέωση όλων να παραβρεθούν στην υποδοχή. Θα γίνει και καύση πυροτεχνημάτων.
Έφτασαν οι γαλέρες, γέμισε η θάλασσα σκάφη από τον Ντάμιαλη μέχρι το Μαύρο Μόλος. Άρχισε η αποβίβαση. Στριμωξίδι, φασαρία, φωνές. Ο Αντιδήμαρχος έπεσε στην θάλασσα, στην προσπάθεια του να πάει μπροστά μπροστά. «Κορίτσια ο στόλος» ξεφώνιζαν οι παρδαλές της περιοχής. Τα μεγάφωνα μικροφώνιζαν, τα καλώδια των καναλιών δυσκόλευαν την διέλευση των επισήμων. «Δεν είναι οργάνωση αυτή» φώναζε η αντιπολίτευση, μπάχαλο. Λιποθυμίες, βρισιές, χαμός.
Οδήγησαν τους επισκέπτες στην παραλία ανάμεσα Πλάκα- Μαύρο Μόλος.
Ο Κουτσουρέλης με τον Χάρχαλη είχαν κουρντίσει τα όργανα και ο Κουνελομιχάλης με την μπάσα φωνή του άρχισε το ριζίτικο:
Εγώ θωρώ την τάβλα μας κι είναι καλά στρωμένη
Κι απ΄ όλους τους καλόφαγους είναι περμαζωμένοι
Ξεροβήχει ο Δήμαρχος, καθαρίζει τον λαιμό του
- Αρχόντοι κι αρχοντόπουλα, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Καλώς ορίσατε, καθίστε να φάμε. Αυτό ήταν. Μνημειώδης λόγος ! Λιτός και περιεκτικός!
Περνά την πετσέτα στο λαιμό του και καμακώνει μια μπριζόλα.
- Ρε Δήμαρχε πες πέντε κουβέντες τον τσιγκλάει ο Αντιδήμαρχος
- Είπα δέκα τρεις. Όταν τρώνε δεν μιλάνε. Μπουγιουρούμ!
- Έχετε τους χαιρετισμούς του μεγαλειοτάτου πατρός μου, λέει ο Σάκης και περνά και αυτός την πετσέτα στο λαιμό του. Έφαγαν καλά. Ξάφνου φλόγες φωτίζουν γύρω.
- Τα πυροτεχνήματα, τα πυροτεχνήματα, ανακοινώνει ο Αντιδήμαρχος.
Έλα σου όμως που δεν ήταν τα πυροτεχνήματα. Ο αρχιναύαρχος, συνεννοημένος με τον μεγαλειότατο, έβαλε φωτιά και έκαψε τις εκατό γαλέρες, για να μη μπορούν τα τέκνα να επιστρέψουν γρήγορα. Με την μια γαλέρα πήρε τους εκατό καπετάνιους και τους έμπιστους ναύτες και γύρισαν στην βασιλεύουσα για να διαβεβαιώσουν τα αφεντικά ότι οι σπόροι έφτασαν σώοι και έμειναν στην Κίσαμο.
Χαρά οι γέροι! Είχε κάνει το μάτι τους κρα να πάνε και αυτοί σε κανένα καταγώγιο στα Πριγκιποννήσια και στην παραλιακή, που μέχρι σήμερα δεν μπορούσαν να σιμώσουν, αφού οι βλαστοί τους τα είχαν όλα καπαρωμένα κάθε βράδυ.
Πίσω στην Κίσαμο τώρα. Οι Βούλγαροι σκλάβοι, φοβεροί στο χτίσιμο της πέτρας, το έσκασαν και εγκαταστάθηκαν στο Βουλγάρω, όπου έγιναν περιζήτητοι.
Ένας Σλάβος παπάς και δυο εξομολογητές τράβηξαν νοτιότερα, έκτισαν μια εκκλησία και ονόμασαν την περιοχή Τοπόλια που στα σλαβικά σημαίνει Πλάτανος. Το τοπωνύμιο μένει μέχρι σήμερα.
Ο μεγάλος Καλλέργης, ο Αλέξιος, πήρε την οικοσκευή και τους αλογατάρηδες του και τράβηξε κατά τα Καστρινά. Εκεί σου λέει είναι και τα γραφεία της Περιφέρειας, «Θα υποβάλλουμε ένα πρόγραμμα στην Βυζαντινή Οικονομική Ένωση, να τα πιάσουμε». Έτσι και έγινε. Υπέβαλλε ένα πρόγραμμα για την σουλτανίνα, το οποίο απέδωσε γρήγορα και ο Αλέξιος έγινε σε λίγο καιρό ο μέγας Άρχων με το όνομα.
Οι Σκορδίληδες χώρισαν και άλλοι πήγαν ανατολικά, κατά την μεριά των Σφακιών και άλλοι κατά τα Μεσόγεια, στο Καβούσι.
Ο μικρός Καλλέργης βρήκε ένα καμαρόσπιτο Νοτιοανατολικά από το Καστέλι το αναπαλαίωσε και εγκαταστάθηκε, δίνοντας στην περιοχή το όνομα Καλλεργιανά.
Το ίδιο έκαναν και οι υπόλοιποι. Οι Μελισσηνοί στην Μελισσιά, οι Καλούδηδες στα Καλουδιανά, οι Σκουλούδηδες στα Σκουλουδιανά, οι Χαιρέτηδες στα Χαιρεθιανά κλπ. Δεν έμεινε καμαρόσπιτο για καμαρόσπιτο να μην πουληθεί.
- Όχι στο ξεπούλημα της Κρητικής γης, φώναζε η επιτροπή κατά των ξένων βάσεων αλλά ποιος τους άκουγε. Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού λένε και δεν είναι ψέματα. Οι τύποι ρίζωσαν στην περιοχή και τα χωριά, ζουν ακόμη και σήμερα.
Ο Σάκης που έγινε κολλητός του Δημάρχου, διορίστηκε διευθυντής στην Γεωργική Ένωση σαν…ειδικός επί του οίνου. Έμπλεξε και με μια παστρικιά και όταν το χρεοκόπησε το μαγαζί (ήταν ειδικός στην κατανάλωση οίνου όχι στην πώληση) εξαφανίστηκε μαζί της χωρίς να ακούσει κανείς για αυτόν τίποτα πλέον.
Ήταν μια ακόμη χαμένη επενδυτική ευκαιρία για την περιοχή, η οποία δυστυχώς πάντα εμπιστευόταν καλλίτερα τους ξένους από τους ντόπιους.
Μάρτης 2001
Αντώνης Σχετάκης
Ένας από αυτούς ήταν και ο γιος του αυτοκράτορα Αλέξιου, Ισαάκιος Κομνηνός, ο Σάκης με το όνομα, ένα βερεμιάρικο, ένας άσωτος άλλο να σου λένε κι άλλο να ξέρεις. Άλλο να σου λένε, γιατί βέβαια οι μεγαλειότατοι είχαν προσωπικούς γραμματείς που έγραφαν και κανόνιζαν την ιστορία κατά που τους βόλευε και άλλο να ξέρεις, όπως κάποιοι δραστήριοι ρεπόρτερ σκανδαλοθηρικών εντύπων αποκάλυπταν.
(σ.σ. Θα μου πείτε, εσύ κ. κοντυλοφόρε δεν κανονίζεις την Ιστορία κατά που σε βολεύει ; Ε και λοιπόν; κοντυλοφόρο κρατώ, ότι θέλω γράφω)
Κάθε βράδυ που λέτε λοιπόν, ο Σάκης με την παρέα του, άλλα καλόπαιδα αυτοί, γύριζαν από κότερο σε κότερο και από μπαγλαματζίδικο σε μπαγλαματζίδικο.
Όποιο νυμφίδιο φωτογραφιζόταν στα μηνιαία.....
.. περιοδικά για άντρες, την άλλη μέρα να σου το, παρέα με τους μοσχαναθρεμμένους του παλατιού.
Δεν άφηναν στα Πριγκιποννήσια, τρύπα για τρύπα, με «καλλιτέχνιδες» του άσματος που να μην επισκέπτονται και να τα κάνουν λαμπόγιαλο κάθε βράδυ, πίνοντας σαν καταβόθρες ότι «μπόμπα» τους προσέφεραν.
Να γαρδένιες, να τριαντάφυλλα και γαρύφαλλα, να πιάτα και αμφορείς στην πίστα και την επόμενη, ναααα ένας λογαριασμός στο ταμείο του θρόνου για εξόφληση, να τραβάς τα μαλλιά σου.
- Βρε δεν ντρέπεσαι, να ξενυχτάς και να διάγεις βίο έκλυτο; Τι θα λένε οι υπήκοοι;
Η Ιστορία θα σε καταγράψει σαν το ρεντίκολο της δυναστείας. ..έλεγε ο πατέρας του στον Σάκη και απευθυνόμενος στον αυτοκρατορικό γραμματέα, που κατέγραφε για την… Ιστορία κάθε αυτοκρατορική πράξη ή κουβέντα, τον διέταξε να μην καταγράψει αυτή την συνομιλία ούτε σε non paper.
- Ποια Ιστορία ρε γέρο; Σε τα μας τώρα ή δεν ξέρω πως «γράφετε» εσύ κι αυτός την Ιστορία; του απάντησε ο άσωτος γιος συμπληρώνοντας προς τον γραφιά, Και που ΄σαι, γραμματικέ, το «γράφετε» με έψιλον όχι με άλφα γιώτα.
- Γραμματέα, αν θέλεις να μην σε φάνε τα ψάρια στον Βόσπορο, θα γράφεις ότι σου είπα, είπε αυστηρά ο γέρος.
- Τώρα μας μπέρδεψες. Θα γράφει ή δεν θα γράφει το ανθρωπάκι; Μπήκε ειρωνικά ο σπόρος του μέγιστου.
- Δεν θα γράφει. Είπε αυστηρά ο Άναξ.
- Κοίταξε ρε πως κυβερνούν την αυτοκρατορία. Την μια λένε και αυτόματα ξελένε.
Δεν θα γράφεις, θα γράφεις, δεν θα γράφεις…Κι ύστερα μου λες ότι δεν την έχεις…γραμμένη την Ιστορία εκεί που δεν χρειάζεται μελάνη.
- Ας αφήσουμε τα διαδικαστικά, είπε ο Μέγιστος. Ξέρεις, ρε άσωτε, ότι τα χθεσινά έξοδα που κάνατε στα σκυλάδικα της παραλιακής, είναι περισσότερα από τα έξοδα μιας εκστρατείας;
- Τι έξοδα; Αφού είχα γενέθλια. Να μην γιορτάσω το μεγαλύτερο σου κατόρθωμα; είπε με σημασία ο νεαρός αυτοκρατορικός βλαστός κλείνοντας το μάτι στον γραφιά.
- Το μεγαλύτερό μου κατόρθωμα;… Ποιο ιστορικό γεγονός εορτάζουμε σήμερα γραμματέα; απόρησε ο μεγαλειότατος
- …..
- Δεν είναι κατόρθωμα ρε γέρο, το ότι με γέννησες;
- Και έπρεπε βρε άχρηστε να καταναλώσεις 130 μπουκάλια εισαγόμενο Κισσαμίτικο κρασί; Δεν σας κατέβαινε το ντόπιο αλλά θέλατε Κισσαμίτικο εφτά αστέρων ;
- Αφού ξέρεις τώρα. Ένας εγώ και δώδεκα οι άλλοι της Βουλής των εφήβων δεκατρείς. Να μη κεράσουμε τους φίλους μας, τα γυναικάκια του κέντρου, τους αμαξάδες μας, τους φουσκωτούς μας;Τι νομίζεις πως είναι δέκα μπουκάλια κρασί;
- Ναι αλλά εδώ μιλάμε για εκατόν τριάντα μποτίλιες, όχι για δέκα…
- Ε, πόσο κάνει δέκα επί δεκατρία; Εκατόν τριάντα. Κοίτα ρε που ούτε ένα απλό πολλαπλασιασμό δεν μπορείς να κάνεις. Αυτοκράτορας σου λέει το πόπολο!!!
- Άκου να δεις, αρκετά σε ανέχτηκα. Τέρμα η πίστωση. Το κουβεντιάσαμε με τους δώδεκα αυτοκρατορικούς συμβούλους για τους δικούς τους άσωτους, την παρέα σου δηλαδή. Αν θέλετε Κισσαμίτικο κρασί, «μαρουβά», «όστρια» και δεν συμμαζεύεται να κάνετε μια εκστρατεία στην Κρήτη και να ελέγξετε για χάρη της αυτοκρατορίας την Κίσαμο.
- Ωραία ιδέα έχεις γέρο. Θα ρωτήσω τους μπόηδες και τα λέμε ξανά.
Τα κουβέντιασε ο Σάκης με τους άλλους. Στην παρέα ήταν οι γόνοι των δώδεκα σπουδαίων οικογενειών της Βασιλεύουσας. Σκουλούδηδες, Μελισσηνοί, Καλλέργηδες, Χαιρέτηδες, Καλούδηδες, Σκορδίληδες, Βαρούχηδες κλπ.
- Μάγκες οι γέροι κάνουν νερά. Χθες μου τα έχωσε ο δικός μου άγρια. Κομμένη η πίστωση, οπότε βράσε όρυζα. Αν θέλουμε λέει να πίνουμε Κισαμίτικο «μαρουβά» και «όστρια» να κάνουμε μια εκστρατεία στην Κρήτη και να ελέγξουμε την Κίσαμο.
- Ωραία ιδέα αναφώνησαν μερικοί. Αλλά όχι εκστρατεία και αηδίες. Να το οργανώσουμε σαν κρουαζιέρα, είπαν οι πιο καλοπερασάκηδες.
- Δεν κόβει δράμι ρε το μυαλό σας, είπε ο Μελισσηνός που διάβαζε πολύ και ήταν κατατοπισμένος. Θα καταλάβετε την Κρήτη με κρουαζιέρα; Χα χα! Έτσι νόμιζε και ένας μεταγενέστερος, ο Χίτλερ, και έφαγε άγρια τα μούτρα του.
- Κι αμέ; Τι θα κάνουμε; Έπεσαν σε βαθιά περισυλλογή.
- Το βρήκα, αναφώνησε σε λίγο ο Καλούδης. Θα φορτώσουμε δέκα γαλέρες με όπλα και πυρομαχικά και θα τα προσφέρουμε στην μισή τιμή. Ξέρετε τι πυρομαχικό καταναλώνουν οι Κρητικοί στους γάμους και τα γλέντια τους;
- Κρατείτε σαν ιδέα, αλλά να ακούσομε και άλλες ιδέες, είπε ο Σκουλούδης που το΄πεζε και δημοκρατικός.
- Θα υποβάλλουμε πρόγραμμα στην Βυζαντινή Οικονομική Ένωση στην ΒΟΕ. Είπεμε την βαριά φωνή του ο μεγάλος Καλλέργης.
- Πρόγραμμα; απόρησε ο μικρός Καλλέργης
- Ναι επιδοτούμενο πρόγραμμα. «Αιγαίου και Μυρτώου Περίπλους» Θα φορτώσουμε και τα γυναικάκια που τραγουδάνε ωραία και θα διοργανώνουμε συναυλίες σε κάθε λιμάνι και σταθμό. Όταν θα φτάσουμε στην Κίσσαμο θα ανταλλάξουμε τα όπλα με Κισσαμίτικο κρασί.
- Καλή ιδέα, πολιτιστικές ανταλλαγές! συμφώνησαν όλοι. Υπέβαλλαν τα χαρτιά στην Επιτροπή Παρακολούθησης, είχαν και τα «μέσα» στο δοβλέτι και το πρόγραμμα εγκρίθηκε με τα τσαρούχια.
Να σου, λοιπόν, μετά ένα μήνα όλο το αρχοντολόι της Πόλης - τα δώδεκα σόγια - στο λιμάνι, με τους υποτακτικούς τους να φορτώνουν τις γαλέρες για το ταξίδι. Φόρτωσαν εκατόν και μια γαλέρες μέχρι τα παραπέτια. Πήραν προμήθειες, το υπηρετικό προσωπικό, τις γκόμενες, τους εξομολογητές, Βούλγαρους σκλάβους, ταχυδρομικά περιστέρια, παστέλια, λουκούμια από την Καβάλα, μεταξωτά από την Θράκη, παστουρμά από την Καισαρεία, αντηλιακά και άνοιξαν πανιά.
- Μεγαλειότατε μπας και τους δούμε πάλι πίσω σε λίγες ημέρες, ανησυχούσαν μερικοί σύμβουλοι.
- Έχω κανονίσει με τον αρχιναύαρχο, καθησύχασε ο Μεγαλειότατος.
Το ταξίδι ήταν καλό. Στην Κίσαμο, που είχε φτάσει η είδηση, οι τουριστικάδες
είχαν τρελαθεί. Έβγαλαν ταμπέλες «Welcome, η Κίσσαμος σας καλωσορίζει». Έστρωσαν ομπρέλες, ξαπλώστρες, τραπεζάκια στην άμμο, έκλεισαν ζυγιές με παραδοσιακά όργανα. Ο Δήμαρχος έραψε καινούργιο κουστούμι, του έγραφαν και του ξανάγραφαν τον λόγο που θα εκφωνούσε στην υποδοχή και παράγγειλε ξεροτήγανα και γλυκά παξιμαδάκια για να μοιράσει στους μουσαφίρηδες. Ο αντιδήμαρχος επέβλεπε προσωπικά το άσπρισμα των πεζοδρομίων, καθάρισε τις παραλίες, τους δρόμους, έραψε και αυτός κουστούμι και επιστάτησε στην κατασκευή της εξέδρας υποδοχής. Το δελτίο τύπου που έστειλαν στις γκαζέττες μιλούσε για την υποχρέωση όλων να παραβρεθούν στην υποδοχή. Θα γίνει και καύση πυροτεχνημάτων.
Έφτασαν οι γαλέρες, γέμισε η θάλασσα σκάφη από τον Ντάμιαλη μέχρι το Μαύρο Μόλος. Άρχισε η αποβίβαση. Στριμωξίδι, φασαρία, φωνές. Ο Αντιδήμαρχος έπεσε στην θάλασσα, στην προσπάθεια του να πάει μπροστά μπροστά. «Κορίτσια ο στόλος» ξεφώνιζαν οι παρδαλές της περιοχής. Τα μεγάφωνα μικροφώνιζαν, τα καλώδια των καναλιών δυσκόλευαν την διέλευση των επισήμων. «Δεν είναι οργάνωση αυτή» φώναζε η αντιπολίτευση, μπάχαλο. Λιποθυμίες, βρισιές, χαμός.
Οδήγησαν τους επισκέπτες στην παραλία ανάμεσα Πλάκα- Μαύρο Μόλος.
Ο Κουτσουρέλης με τον Χάρχαλη είχαν κουρντίσει τα όργανα και ο Κουνελομιχάλης με την μπάσα φωνή του άρχισε το ριζίτικο:
Εγώ θωρώ την τάβλα μας κι είναι καλά στρωμένη
Κι απ΄ όλους τους καλόφαγους είναι περμαζωμένοι
Ξεροβήχει ο Δήμαρχος, καθαρίζει τον λαιμό του
- Αρχόντοι κι αρχοντόπουλα, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Καλώς ορίσατε, καθίστε να φάμε. Αυτό ήταν. Μνημειώδης λόγος ! Λιτός και περιεκτικός!
Περνά την πετσέτα στο λαιμό του και καμακώνει μια μπριζόλα.
- Ρε Δήμαρχε πες πέντε κουβέντες τον τσιγκλάει ο Αντιδήμαρχος
- Είπα δέκα τρεις. Όταν τρώνε δεν μιλάνε. Μπουγιουρούμ!
- Έχετε τους χαιρετισμούς του μεγαλειοτάτου πατρός μου, λέει ο Σάκης και περνά και αυτός την πετσέτα στο λαιμό του. Έφαγαν καλά. Ξάφνου φλόγες φωτίζουν γύρω.
- Τα πυροτεχνήματα, τα πυροτεχνήματα, ανακοινώνει ο Αντιδήμαρχος.
Έλα σου όμως που δεν ήταν τα πυροτεχνήματα. Ο αρχιναύαρχος, συνεννοημένος με τον μεγαλειότατο, έβαλε φωτιά και έκαψε τις εκατό γαλέρες, για να μη μπορούν τα τέκνα να επιστρέψουν γρήγορα. Με την μια γαλέρα πήρε τους εκατό καπετάνιους και τους έμπιστους ναύτες και γύρισαν στην βασιλεύουσα για να διαβεβαιώσουν τα αφεντικά ότι οι σπόροι έφτασαν σώοι και έμειναν στην Κίσαμο.
Χαρά οι γέροι! Είχε κάνει το μάτι τους κρα να πάνε και αυτοί σε κανένα καταγώγιο στα Πριγκιποννήσια και στην παραλιακή, που μέχρι σήμερα δεν μπορούσαν να σιμώσουν, αφού οι βλαστοί τους τα είχαν όλα καπαρωμένα κάθε βράδυ.
Πίσω στην Κίσαμο τώρα. Οι Βούλγαροι σκλάβοι, φοβεροί στο χτίσιμο της πέτρας, το έσκασαν και εγκαταστάθηκαν στο Βουλγάρω, όπου έγιναν περιζήτητοι.
Ένας Σλάβος παπάς και δυο εξομολογητές τράβηξαν νοτιότερα, έκτισαν μια εκκλησία και ονόμασαν την περιοχή Τοπόλια που στα σλαβικά σημαίνει Πλάτανος. Το τοπωνύμιο μένει μέχρι σήμερα.
Ο μεγάλος Καλλέργης, ο Αλέξιος, πήρε την οικοσκευή και τους αλογατάρηδες του και τράβηξε κατά τα Καστρινά. Εκεί σου λέει είναι και τα γραφεία της Περιφέρειας, «Θα υποβάλλουμε ένα πρόγραμμα στην Βυζαντινή Οικονομική Ένωση, να τα πιάσουμε». Έτσι και έγινε. Υπέβαλλε ένα πρόγραμμα για την σουλτανίνα, το οποίο απέδωσε γρήγορα και ο Αλέξιος έγινε σε λίγο καιρό ο μέγας Άρχων με το όνομα.
Οι Σκορδίληδες χώρισαν και άλλοι πήγαν ανατολικά, κατά την μεριά των Σφακιών και άλλοι κατά τα Μεσόγεια, στο Καβούσι.
Ο μικρός Καλλέργης βρήκε ένα καμαρόσπιτο Νοτιοανατολικά από το Καστέλι το αναπαλαίωσε και εγκαταστάθηκε, δίνοντας στην περιοχή το όνομα Καλλεργιανά.
Το ίδιο έκαναν και οι υπόλοιποι. Οι Μελισσηνοί στην Μελισσιά, οι Καλούδηδες στα Καλουδιανά, οι Σκουλούδηδες στα Σκουλουδιανά, οι Χαιρέτηδες στα Χαιρεθιανά κλπ. Δεν έμεινε καμαρόσπιτο για καμαρόσπιτο να μην πουληθεί.
- Όχι στο ξεπούλημα της Κρητικής γης, φώναζε η επιτροπή κατά των ξένων βάσεων αλλά ποιος τους άκουγε. Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού λένε και δεν είναι ψέματα. Οι τύποι ρίζωσαν στην περιοχή και τα χωριά, ζουν ακόμη και σήμερα.
Ο Σάκης που έγινε κολλητός του Δημάρχου, διορίστηκε διευθυντής στην Γεωργική Ένωση σαν…ειδικός επί του οίνου. Έμπλεξε και με μια παστρικιά και όταν το χρεοκόπησε το μαγαζί (ήταν ειδικός στην κατανάλωση οίνου όχι στην πώληση) εξαφανίστηκε μαζί της χωρίς να ακούσει κανείς για αυτόν τίποτα πλέον.
Ήταν μια ακόμη χαμένη επενδυτική ευκαιρία για την περιοχή, η οποία δυστυχώς πάντα εμπιστευόταν καλλίτερα τους ξένους από τους ντόπιους.
Μάρτης 2001
Αντώνης Σχετάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου