ΤΟ ΖΩΣΙΜΟ ΜΕ ΚΕΡΙ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ...

.. στο Σηρικάρι
Γράφει ο Χριστόφορος Χειλαδάκης.

 Στην είσοδο του ορεινού χωριού Σηρικάρι Κισάμου συναντάμε το βυζαντινό ναό του Τιμίου Σταυρού που υπήρξε παλιότερα μοναστήρι. Την ημέρα της εορτής του Τιμίου Σταυρού ο μελισσοκόμος Κώστας Μιχαλάκης, η οικογένεια του οποίου κατάγεται από το χωριό Καμαριώτης Ηρακλείου και ζει στο Σηρικάρι αναβίωσε το έθιμο με το δέσιμο ή ζώσιμο του ναού με κερί. Ο νεαρός μελισσοκόμος έταξε στη χάρη του ναού να τον ζώσει γύρω- γύρω δύο φορές με το κερί των μελισσών του ενώ το κερί που περίσσεψε από το ζώσιμο του ναού χρησιμοποιήθηκε για το παγκάρι του ναού. Το δέσιμο με κερί είναι συμβολικό και έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα. Το δέσιμο συμβολίζει την αγκαλιά με τα χέρια που ανοίγουν και σε προστατεύουν σαν ασπίδα από κάθε κακό γεγονός. Το κερί της μέλισσας είναι ότι πιο αγνό και καθαρό παράγει η μητέρα φύση και το δέσιμο με κερί είναι ότι πιο όμορφο υπάρχει και έχει τη δύναμη να διώχνει μακριά κάθε κακό.

Ο μελισσοκόμος έκανε φέτος το δέσιμο για να τον προστατεύει η χάρη του θεού αυτόν με την οικογένειά του αλλά και το μελίσσι του από κάθε κακό αλλά και για να του χαρίσει μια πλούσια σοδειά σε μέλι. Το ζώσιμο ή η περικύκλωση με κάποιο υλικό παλιότερα μπορούσε να γίνει σε ναό, σε άνθρωπο ή σε ζώο αλλά δε σταματούσε εκεί. Έζωναν και σπίτια ή στην περίπτωση των Παρανύμφων στα Αστερούσια του Ηρακλείου ολόκληρο το χωριό για να το προστατέψουν από το κακό. Μετά το τέλος της λειτουργίας η οικογένειά του που εδώ και δεκαετίες είναι υπεύθυνη για το πανηγύρι πρόσφερε κέρασμα σε όλους τους επισκέπτες. Λόγω της νηστείας που ακολουθείται την ημέρα του Σταυρού το κέρασμα αποτελούνταν από κουκιά νερόβραστα, ελιές και πολύ κρασί με γλυκό ραβανί. Ας ελπίσουμε τέτοιου είδους έθιμα που μας πάνε πίσω σε μια άλλη Κρήτη πιο αληθινή και πιο ανθρώπινη να συνεχιστούν για χρόνια! 
Χρόνια πολλά σε όλους!