ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΣΧΕΤΑΚΗ ΤΟΝ ΞΑΔΕΡΦΟ ΑΝΤΩΝΗ

Αγαπημένε μας από τα παιδικά χρόνια Αντώνη,
  Τώρα πού φεύγεις για το τελευταίο σου ταξίδι, αναπόφευκτα, μια γενιά ομηλίκων σου Καστελλιανών, πού συμβάδισαν μαζί σου στον ίδιο χώρο και σέ ίδιους χρόνους κατακλύζεται από κοινά νεανικά βιώματα και αναμνήσεις. Από τα μαθητικά και τα φοιτητικά χρόνια είχε φανεί πώς η μητέρα Φύση και ο Θεός σε είχαν προικίσει με την σφραγίδα τής δωρεάς. Από τα θρανία μέχρι τίς νεανικές παρέες, τις φοιτητικές εξορμήσεις και εκδηλώσεις γιορτινών Χριστουγεννιάτικων και Πασχαλινών ημερών στο Καστέλλι, η ενέργεια και ο δυναμισμός τής προσωπικότητάς σου κυριαρχούσαν και πρωταγωνιστούσαν ανάμεσα, στην νεανική ομήγυρη.. Από τότε φαινόταν δε πώς τον, πειθαρχημένο κρυστάλλινο μαθηματικό σου στοχασμό, θέρμαινε και μια παράλληλη καλλιτεχνική και φιλολογική φλόγα, όπως έδειχναν τόσο τα πρώιμα, όσο και τα κατοπινά  γραφτά σου, θεατρικά και λογοτεχνικά. Το ίδιο έδειχνε και η ενασχόλησή σου και η προσφορά σου ως ιδρυτικό μέλος και ως Πρόεδρος στο ΔΗΠΕΘΕΚ ,ή ακόμα  η στενή φιλική διασύνδεσή σου με τον μεγάλο συμπατριώτη μας καλλιτέχνη Μάνο Κατράκη, που κάλεσες και υποδέχτηκες επανειλημμένα στο Καστέλλι ως Δήμαρχος.

Όταν εξάλλου αποφασίζεις να διακονήσεις την εκπαίδευση-, δημόσια και ιδιωτική-, αφοσιώνεσαι απόλυτα στο ρόλο του δασκάλου, με μια και μόνο έγνοια: Να παραδόσεις άρτια εφοδιασμένους μαθητές στην μαθηματική επιστήμη, γεγονός που σου αναγνωρίζουν οι ίδιοι οι μαθητές σου και οι συνάδελφοί σου εκπαιδευτικοί.

  Όταν το 1975 εκλέγεσαι Δήμαρχος, αποφασισμένος, με όλη τη νεανική σου ορμή, να δόσεις σάρκα και οστά στο όραμά σου για το μέλλον του αγαπημένου σου Καστελλιού, ένας πρωτόγνωρος αναγεννητικός άνεμος δημιουργίας πνέει στον Δήμο. Καθιερώνεις μια μαχητική και διεκδικητική Δημαρχία, με πρόταση, συγκεκριμένη άποψη, επεξεργασμένο σχέδιο και πολύ πάθος. Όλα συνδυασμένα, μαζί με τα αυτοπρόσωπα ακούραστα διαβήματά σου στα Υπουργεία και στις Υπηρεσίες, φέρνουν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα και μάλιστα σε εποχές δύσκολες με ελάχιστες δημοτικές υποδομές και υπηρεσίες. Έτσι, διαδοχικά παίρνουν σχήμα και μορφή το πολυσυζητημένο Νέο Σχέδιο Πόλεως, η ανάπλαση του παραλιακού μετώπου στο Τελωνείο, η διαμόρφωση της πλατείας Ελευθερίου Βενιζέλου, η αντικατάσταση του υδρευτικού δικτύου, οι ανακαινισμένοι δρόμοι και τόσα άλλα. Χρόνιες καθυστερήσεις και ελλείψεις του τόπου καλύπτονται σε μεγάλο βαθμό, η εικόνα αλλάζει και ο Δήμος Κισάμου ακούγεται μέσω τού αεικίνητου Δημάρχου του. Οι συνδημότες σου σε επανεκλέγουν άλλες τρείς φορές και οι αυτοδιοικητικοί της Κρήτης, αναγνωρίζοντας την ευρύτερη προσφορά σου και γνώση σου, σε εκλέγουν σε σημαντικά περιφερειακά όργανα όπως στην Προεδρία τού ΔΗΠΕΘΕΚ, του Κέντρου Παιδικής Μέριμνας και ΠΙΚΠΑ στην Αντιπροεδρία του ΤΕΔΚ, στη Διοικούσα Επιτροπή του Πολυτεχνείου Κρήτης και σε άλλα.  Αξέχαστη είναι και η συνεισφορά σου ως Δημάρχου και στον γενικότερο αγώνα για την επιστροφή τού άλλου Μεγάλου Κοινωνικού Αναμορφωτή, του μακαριστού Γέροντα Μητροπολίτη Ειρηναίου, το φωτεινό παράδειγμα του Οποίου ασφαλώς εμπνέει και το δικό σου έργο όπως και τόσων άλλων.

 Οι παλαιότεροι Καστελλιανοί τέλος, δεν θα μπορούσαμε παρά να εκφράσουμε την συγκίνησή μας και για την λογοτεχνική βιογραφία του αγαπημένου σου παππού Αντώνιου Σχετάκη, μιας εξαίρετης μορφής, αγαπητού δε και σεβαστού παράγοντα του παλιού Καστελλιού, με τις νεανικές περιπέτειές του και την αποδημία του στην ακμάζουσα Ρωσική τότε Οδησσό του τέλους του προπερασμένου αιώνα, που επιχείρησες στο τελευταίο σου αριστοτεχνικό πράγματι πεζογράφημα *Στους δρόμους τού Αυγερινού.* Στο βιβλίο σου αυτό, έδωσες έξοχα, εκτός από τη βιογραφική πλευρά του παππού σου και μια πιστή αναπαράσταση εποχής του τουρκοκρατούμενου ακόμη Καστελλιού, την ατμόσφαιρα επίσης μιας ακμάζουσας εμπορικά Οδησσού, καθώς και των τότε αντίξοων συνθηκών πού οδηγούσαν πολλούς νέους του τόπου, στην ξενιτειά, προς την κατεύθυνση είτε της Αμερικής, είτε τής Ρωσίας ή της Αιγύπτου. Είναι και το πνευματικό σου αυτό δημιούργημα, άλλο ένα τεκμήριο της χαρισματικής, δημιουργικής και ακαταπόνητης προσωπικότητάς σου, η οποία αφήνει βαθειά χαραγμένη την σφραγίδα της στα χρονικά του τόπου και του Δήμου Κισάμου, που τόσα οφείλει στη προσφορά σου. 
Στον αγώνα σου αυτόν και στην πολυκύμαντη πορεία σου αυτή, στενή και ακριβή συμπαραστάτης στάθηκε η αγαπημένη σύντροφος της ζωής σου Κατερίνα και τα αγαπημένα σου παιδιά Γιούλη και Λευτέρης, των οποίων το πένθος και την θλίψη για την αδόκητη απώλειά σου συμμετέχουμε οικογενειακά ολόθερμα.

Καλό σου ταξίδι αιώνιε και αθεράπευτε Καστελλιανέ, αγαπημένε από τα παιδικά χρόνια εξάδελφε Αντώνη.
Κυριάκος Ροδουσάκης