Έλαβε μέρος στην πολιορκία του φρουρίου του Καστελιού Κισάμου το 1866 υπό τις διαταγές του Χρήστου Βυζάντιου.
Να τι αναφέρει για την Μάχη της Κισάμου ο Δημήτρης Δαμασκηνός:
Οι άνδρες του Βυζάντιου τελικά αποβιβάστηκαν στις 07/11/1866 νοτιοδυτικά της Κρήτης κοντά στο ακρωτήρι Κριού Μέτωπο, αρκετά μακριά από τα αρχικά σχέδια των επαναστατών, ενώ την επόμενη άρχισε η πολιορκία της μονής Αρκαδίου από το στρατό του Μουσταφά πασά.
Οι εθελοντές του Βυζάντιου μετά την άφιξή τους στο νησί κατευθύνθηκαν στο χωριό Πελεκάνος Σελίνου με τα τρόφιμα, τα πολεμοφόδια και το πυροβολικό τους, όπου ο συνταγματάρχης αγνοώντας τις οδηγίες της Αθήνας και τις εκκλήσεις των Ζυμβρακάκη και Κορωναίου να ενωθεί μαζί τους, αποφάσισε να επιτεθεί στο φρούριο του Καστελιού Κισάμου. Η επιχείρηση ξεκίνησε στις 20/11/1866 αλλά η ισχυρή αντίσταση των Τούρκων μέσα στο πολιορκημένο φρούριο και η παρουσία δύο τουρκικών πολεμικών πλοίων που κανονιοβολούσαν συνεχώς τις θέσεις των επαναστατών οδήγησε σε μια άσκοπη αιματοχυσία με τον αριθμό των νεκρών πολεμιστών κατά τον Π. Πρεβελάκη να ξεπερνά τους δέκα, ενώ κατ’ άλλους να στοιχίζει τη ζωή σε 50 Κρητικούς επαναστάτες. Τότε μόνο ο φιλόδοξος Βυζάντιος πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει το σχέδιό του και να ενωθεί με τα σώματα των Ζυμβρακάκη και Κορωναίου.
Η μάχη του Καστελιού Κισάμου αποτέλεσε το βάπτισμα του πυρός για τον Γκουστάβ Φλουράνς. Ο ίδιος έναν μήνα αργότερα θα περιγράψει ως εξής την εμπειρία του αυτή: "Πήρα, στις 2 Δεκεμβρίου [ν.η.] στο Καστέλι Κισάμου, τα πρώτα μου πολεμικά μαθήματα, μέσα σε βροχή από οβίδες και βόμβες που μας έριχνε μια τουρκική φρεγάδα. Δίπλα μου, ένας άνθρωπος σκοτώθηκε, ένας άλλος τραυματίστηκε θανάσιμα. Έφερα πίσω μαζί μου από τη μάχη τα τέσσερα μέλη μου και το μυαλό μου, σώα και αβλαβή".
Ο Γκουστάβ Φλουράνς σκοτώθηκε το 1871 μόλις 33 χρονών στο Παρίσι. Στα Χανιά υπάρχει δρόμος με το όνομα του και μετά θάνατον επονομάστηκε ο Μπάιρον της Κρήτης
Πληροφορίες Δημήτρης Δαμασκηνός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου