ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

Τον Ιούλιο του 1957, η Γιολάντα Τερέντσιο πήρε συνέντευξη, ίσως και την τελευταία του, από τον Νίκο Καζαντζάκη, λίγο μετά την επιστροφή του από το δεύτερο ταξίδι του στην Κίνα και τρεις μήνες πριν από το θάνατο του διάσημου Έλληνα πεζογράφου.
Μια από τις ερωτήσεις που του έθεσε ήταν:
- «Ο πνευματικός άνθρωπος μπορεί να ανήκει σε ένα κόμμα ή πρέπει να μένει πάντοτε ανεξάρτητος, για να είναι ελεύθερος να κρίνει;»
Η απάντηση του Νίκου Καζαντζάκη ήταν:
- «Είναι δύσκολο για τον πνευματικό άνθρωπο να μείνει μόνος του. Μόνος του είναι αδύνατος, αν ενωθεί όμως, με τους άλλους γελάει. Το πρόβλημα είναι: πως είναι δυνατόν να ενωθούν οι τίμιοι άνθρωποι;
Ο πνευματικός άνθρωπος πρέπει να καταδικάζει την αδικία όπου την βρίσκει και κάνοντας αυτό που κάνω απαντώ στο ερώτημα σας: γράφω για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια που ποδοπατιέται παντού τόσο εύκολα.
Αν ενωθώ με τους άλλους θα χάσω την ελευθερία μου. Η ψυχολογία της μάζας είναι αλλιώτικη, μιλάω για τους διανοούμενους σαν μάζα, όχι για τις λαϊκές μάζες που τις σέβομαι και που έχουν  τη δική τους δουλειά. ένας πνευματικός άνθρωπος μόνος του ημπορεί να δουλέψει καλύτερα: ελεύθερος άνθρωπος παλεύει για την ελευθερία.
Δέκα ελεύθεροι άνθρωποι ενωμένοι χάνουν την ελευθερία τους.
Εκείνο που χρειάζεται είναι ν΄ακολουθήσεις το δρόμο σου ως την άκρη.
Η αξία του δρόμου είναι να μην σταματήσεις ποτέ!»