ΔΙΚΤΥΝΝΑ ΑΡΤΕΜΙΣ & ΔΙΚΤΥΝΝΑΙΟ ΙΕΡΟ

Η Δίκτυννα ήταν προελληνική κρητική θεότητα του κυνηγιού, της άγρια φύσης και των βουνών. Το όνομα της κατά μια άποψη συνδέεται με το όρος Δίκτυ και κατ΄άλλους με το δίκτυ των ψαράδων. Στα ιστορικά χρόνια ταυτίστηκε με την Θέα του κυνηγού την Αρτέμιδα.
Η λατρεία της από την Κρήτη διαδόθηκε στην Αθήνα, στην Σπάρτη και στη Μασσαλία . Ωστόσο στην Δυτική Κρήτη παρέμεινε ιδιαίτερα δημοφιλής και ναοί της πρέπει να υπήρχαν σε ονομαστές πόλεις όπως η Λισσός, η Πολυρρήνια και η Φαλάσαρνα αφού εικονίζεται σε νομίσματα τους. Ο πλέον φημισμένος όμως τόπος λατρείας της ήταν το Δικτυνναίο ιερό που βρίσκεται στον σημερινό όρμο Μένιες, στην  ανατολική πλευρά του ακρωτηρίου Σπάθα ή καλύτερα Ειρήνης και Φιλίας.

Ιδρύθηκε κατά τον Ηρόδοτο από Σαμίους της Κυδωνίας γύρω στο 530 π.Χ και άκμασε από τους ελληνιστικούς χρόνους και τους ρωμαϊκούς, όπως προκύπτει κυρίως από επιγραφές. Στην πραγματικότητα οι απαρχές του ιερού είναι πολύ παλαιότερες, ίσως στα κρητομυκηναϊκά χρόνια. 
Τα πολύ αποσπασματικά λείψανα που σώζονται σήμερα ανήκουν σε ναό των χρόνων του Αδριανού, ο οποίος κτίστηκε πάνω σε ημιτελή δωρικό ναό των χρόνων του Αυγούστου.
Ο χώρος δεν κατοικήθηκε ποτέ από μόνιμους κατοίκους με την έννοια της πόλης, αλλά υπήρξε ένα οργανωμένο παγκρήτιο ιερό που συνέρρεαν προσκυνητές και έβρισκαν καταλύματα προσωρινής παραμονής και εξυπηρέτησης. Ο πλούτος που συγκεντρωνόταν στο ιερό πρέπει να ήταν αμύθητος αφού κατ΄εντολή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων από τα έσοδα κατασκευάστηκαν διάφορα δαπανηρά δημόσια έργα.
Ο έλεγχος της περιοχής περνούσε από την Κυδωνία στην Πολυρρήνια και τανάπαλιν.
Δυστυχώς ο ναός ανασκάφτηκε από αρχαιολόγους του γερμανικού στρατού κατοχής (Η ιστορία θυμίζει λίγο Ιντιάνα Τζόουνς) και άγνωστο τι και πόσα ευρήματα έκαναν φτερά για το Βερολίνο.
Τα ευρήματα που έχουν βρεθεί είναι μια κεφαλή Αδριανού, ένα άγαλμα της Αρτέμιδος και ένας ανδριάντας που εκτίθεται στο αρχαιολογικό μουσείο Χανίων.  

Στο βόρειο μυχό του κόλπου διακρίνονται λιμενικές εγκαταστάσεις αρκετά ψηλότερα από το επίπεδο της θάλασσας λόγω του γνωστού γεωλογικού φαινομένου, της ανύψωσης της ξηράς στην δυτική Κρήτη.
Τεράστιο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο αρχαίος δρόμος, πλακόστρωτος. Σήμερα σώζονται λίγα μίλια ως και λίγο έξω από το χωρίο Ροδωπού. Η απόσταση του δρόμου ήταν 11 ρωμαϊκά μίλια = 16.291 μέτρα.