Το πολιτικό σύστημα αποκτά ξανά χαρακτηριστικά παιγνίου μηδενικού αθροίσματος. Η νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη αποτελεί (με τις αντιστοιχίες της) για την κεντροδεξιά ότι η νίκη του Σημίτη για την κεντροαριστερά στο ιστορικό συνέδριο του 1996. Την ανέλπιστη επικράτηση, με τους όποιους συμβιβασμούς, των προοδευτικών δυνάμεων.Αν και ιδεολογικά και συναισθηματικά είμαι απέναντι στον νέο αρχηγό και το κόμμα του, αναγνωρίζω κάθε νίκη κατά του λαϊκισμού είναι ένα ακόμα βήμα πολιτικής ωρίμανσης και κοινωνικής αυτοσυνειδησίας.
Για τον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας η πολιτική έρημος θα συνεχιστεί όσο η παρωχημένη μετριοκρατία της ηγεσίας (Μωραΐτης, Πρωτόπαπας κ.α.) του ΠΑΣΟΚ επιμένει στο δόγμα "μικρό και ελέγξιμο κόμμα", όσο απουσιάζει η διακριτή πολιτική αφήγηση του σοσιαλδημοκρατικού χώρου σε σχέση με τον χώρο της σύγχρονης κεντροδεξιάς και όσο παραμένουν στην βολική αφάνεια άξια στελέχη που πολιτεύονται δημοσιογραφώντας "Περιμένοντας τον Γκοντό".
Το καμπανάκι του τελευταίου γύρου χτύπησε. Αλλά, ως γνωστό, στον χώρο της ευρύτερης κεντροαριστεράς ενδημεί διαχρονικά η κώφωση.
Παναγιώτης Σημανδηράκης
2 σχόλια:
Σε βλέπω σύντομα δίπλα στον Κυριάκο
τι το περασαμε εδω; περα δοθε;
Δημοσίευση σχολίου