ΑΠΑΝΤΗΣΗ.....

..... στον Δήμο Χανίων
 Του Σταύρου Καρεφυλλάκη
"Πριν μερικές ημέρες μέσω της ιστοσελίδας της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ Κρήτης ανέδειξα το θέμα με τις τούρκικες ονομασίες δρόμων στα Χανιά. Το θέμα και το κείμενο μου με τις φωτογραφίες, αναδημοσιεύτηκε από τα περισσότερα μεγάλα ειδησεογραφικά σαιτ της χώρας μας (χωρίς να αναφέρουν... πηγή) αναγκάζοντας τον δήμο Χανίων να δημοσιεύσει μια προκλητική και αστεία ανακοίνωση/απάντηση, στην οποία λίγο πολύ μας χαρακτηρίζει όλους... ανιστόρητους, υπερασπιζόμενος την κίνηση που έκανε. Θα μπορούσα να γράψω χιλιάδες λέξεις ακόμα σχετικά με τα "γιατί" και "πως" του θέματος τα οποία είναι αυτονόητα, αλλά κάποιοι για τους δικούς τους λόγους δεν θέλουν τα τα δουν. Θα σταθώ λοιπόν σε μια συγκεκριμένη προέκταση του θέματος και θα ρωτήσω την δημοτική αρχή: Για τις παρακάτω Ηρωίδες έχουν ονοματιστεί δρόμοι των Χανίων; Η μήπως είχε προτεραιότητα ο Τούρκος Πασάς ο οποίος είναι... φιλέλληνας γιατί έφτιαξε τον δημοτικό κήπο; Δεν έχω την δυνατότητα φυσικά να γνωρίζω τις εκατοντάδες ονομασίες όλων των δρόμων της πόλεως, έτσι το παράδειγμα μου με τις δυο αυτές Ηρωίδες είναι τυχαία επιλογή, θέλοντας να δείξω ότι υπάρχουν εκατοντάδες Έλληνες Ήρωες ξεχασμένοι από την πολιτεία, οι οποίοι σαφώς και θα έπρεπε να τιμηθούν αντί να τιμούμε... Πασάδες"

Για την Αντωνούσα Καστανάκη: "...Αλλά ηρωϊκή γυναικεία μορφή είναι και η Αντωνούσα Καστανάκη απο την Ρόκκα Κισσάμου Η ίδια γράφει σε μια αίτησή της: «Ηγωνίσθην κατά την επανάστασιν του 1866 καθ’ όλη την διάρκειαν ταύτης γενναίως και έλαβα τον βαθμό εκατοντάρχου. Επίσης δε, ηγωνίσθην και κατά την του 1877 εφ ώ ετιμήθην και πάλι δια του πεντακοσιάρχου τιμητικού βαθμού». ΄Ενας καπετάνιος λέει γι’ αυτήν: «Εν γένει δε αύτη ηγωνίσθη ως εκ του των καλλιτέρων αγωνιστών εφ’ ο και εγένετο βαθμοφόρος».
Η Αντωνούσα διεκρίθηκε κατά τη μάχη του Μάκρωνα κι’ ακολούθησε έκτοτε το Σκαλίδη και τον Καρτσώνη. Στο πρόσωπο της Αντωνούσας, αστράφτει όλη η ασκλάβωτη και αγωνιστική γυναικεία Κρητική ράτσα..."
Για την Αννα Κοντογιάννη: "...Αλλά σημαντική αγωνίστρια είναι και η Άννα Κοντογιάννη ή Σπανονικόλα, που είχε καταγωγή Ηρακλειώτικη – από την ξακουσμένη οικογένεια των Καλλεργών – κι η δράση της είναι αρκετά μεγάλη και οι υπηρεσίες της προς την πατρίδα πολύτιμες. Αλλά ας δούμε τι λέγει ή ίδια σε μια αίτηση της προς το Συμβούλιο του Ηγεμόνα: «Καίτοι γυνή παρηκολούθησα τον αγώνα κατά το 1896 και κατά το 1897 και έλαβα μέρος εις απάσας τας μάχας του Σελίνου μεταξύ των εις την πρώτη γραμμή τεταγμένων παλληκαριών υπό την σημαίαν του αρχηγού Κριάρη καθώς εξάγεται και εκ των συνημμένων ώδε πιστοποιητικών».
Αλλού λέει: «Μη καταθέσασα τα όπλα εγώ, υστέρησα ποσώς ως προς την ανδρεία άλλων πολεμιστών, έλαβον μέρος αγωνισθείσα εις αμφοτέρας τας επαναστάσεις ταύτας οπλισθείσα και παρευρεθείσα εις πολλάς μάχας και μαχομένη παρά το πλευρό του συζύγου μου». Έλαβε ακόμη μέρος στη μάχη του Γαλατά το 1897 και σε μια άλλη μάχη στη Ρογδιά του Ηρακλείου, κατά την οποία και τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι. Στους αγώνες του 1896-97 έφερε τον βαθμό του Πεντακοσιάρχου. Έλαβε ενεργό μέρος το 1912 στη μάχη του Μπιζανιού και παρασημοφορήθηκε από τον Βασιλιά Κωνσταντίνο. Από μαρτυρίες μαθαίνουμε ότι το 1914 πρωτοστάτησε με τον ηγούμενο της Αγίας Τριάδας Ιερόθεο Κονταράκη στην επαναφορά του Τουρκικού Τζαμιού της Σπλάντζιας στη λατρεία του Χριστού. Για διπλωματικούς καθαρά λόγους η Καπετά – Γιάννενα τότε, εφυλακίσθηκε στο Φιρκά περίπου ένα μήνα. Πέθανε στο Καστέλι των Χανιών στις 9 του Νοέμβρη του 1938 από το βάρος 95 χρόνων και της αποδόθηκαν τιμές οπλαρχηγού..." το παραπάνω κείμενο αποτελεί δημοσιευμένη εργασία της κ. Σημανδηράκη Ζαχαρένια!!

Και για να σας προλάβω.....Είπαμε όταν το κείμενο είναι ενυπόγραφο θα το ανεβάζουμε ....