Χιλιάδες οι προσκυνητές που κατέκλυσαν την έρημο του Γκιώνα και μετείχαν της εορτής του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, στο μεγάλο προσκύνημα, γνωστό ως Άγιος Ιωάννης του Γκιώνα, στο άκρο του ακρωτηρίου Σπάθα, στην Κίσαμο Χανίων. Εκατοντάδες οι «τασιμάριδες» που, πεζοπορώντας, διάνυσαν απόσταση πολλών χιλιομέτρων έως ότου φτάσουν στο προσκύνημα. Πλήθος από νέα παιδιά, μεσήλικες και πρεσβύτεροι στην ηλικία περπάτησαν χιλιόμετρα δύσκολου και δύσβατου δρόμου, ορεινού και κακοτράχαλου, αρκετοί από τους οποίους ανυπόδητοι, εκπληρώνοντας το τάμα τους προς τον Άγιο. Ευλαβές έθιμο, κατάθεση ψυχής, οι ρίζες του οποίου χάνονται στα βάθη των αιώνων, τηρείται και συνεχίζεται ευλαβικά από τις νεώτερες γενεές, με την συμμετοχή εκατοντάδων προσκυνητών. Του Εσπερινού χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, ο οποίος σημείωσε: «Υποκλινόμαστε, με σεβασμό και αγάπη πολύ, στην ευλάβεια των εκατοντάδων συμπροσκυνητών μας, όλων εσάς, που επί ώρες πολλές μη φειδόμενοι κόπου και μόχθου, προσέρχεστε πεζοί εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη και ευχαριστία σας προς τον Τίμιο Πρόδρομο και Βαπτιστή Ιωάννη, εκπληρώνοντας το τάμα σας, καταθέτοντας ενώπιον της Ιεράς Εικόνος Του αγωνίες, προσευχές, ικεσίες και δεήσεις.
Βαθύτατα μας συγκινεί η εικόνα τόσου μεγάλου πλήθους, ποτάμι ολόκληρο, νέων ανθρώπων μέσα στην ζέστη, την σκόνη και τον κάματο της ημέρας να περπατούν επί τόσες πολλές ώρες, αρκετοί μάλιστα και ανυπόδητοι, δηλώνοντας την πίστη και την ελπίδα. Αυτό ακριβώς είναι και η Εκκλησία μας. Ελπίδα ζωής και αλήθειας που όταν μεταμορφώνεται σε πίστη τότε ανασταίνει την ψυχή και την καρδιά. Ανάχωμα στην ισοπεδωτική εποχή της εικονικής πραγματικότητας, των αισθήσεων και παραισθήσεων ως και των πάσης φύσεως εξαρτήσεων που τείνει να επιβληθούν ως τρόπος και στάσης ζωής. Όσο δυναμώνει η πίστη, τόσο θα διαλύεται το σκοτάδι και θα επικρατεί το φως, η αλήθεια, η ζωή, η χαρά. Όσο θα ανασταίνεται η ψυχή και η καρδιά μας, τόσο θα ζούμε την Βασιλεία του Θεού ως πραγματικότητα του εδώ και τώρα και όχι ως ένα μελλοντικό γεγονός, μακρινό και αβέβαιο», κατέληξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, καλωσορίζοντας τους χιλιάδες προσκυνητές
Βαθύτατα μας συγκινεί η εικόνα τόσου μεγάλου πλήθους, ποτάμι ολόκληρο, νέων ανθρώπων μέσα στην ζέστη, την σκόνη και τον κάματο της ημέρας να περπατούν επί τόσες πολλές ώρες, αρκετοί μάλιστα και ανυπόδητοι, δηλώνοντας την πίστη και την ελπίδα. Αυτό ακριβώς είναι και η Εκκλησία μας. Ελπίδα ζωής και αλήθειας που όταν μεταμορφώνεται σε πίστη τότε ανασταίνει την ψυχή και την καρδιά. Ανάχωμα στην ισοπεδωτική εποχή της εικονικής πραγματικότητας, των αισθήσεων και παραισθήσεων ως και των πάσης φύσεως εξαρτήσεων που τείνει να επιβληθούν ως τρόπος και στάσης ζωής. Όσο δυναμώνει η πίστη, τόσο θα διαλύεται το σκοτάδι και θα επικρατεί το φως, η αλήθεια, η ζωή, η χαρά. Όσο θα ανασταίνεται η ψυχή και η καρδιά μας, τόσο θα ζούμε την Βασιλεία του Θεού ως πραγματικότητα του εδώ και τώρα και όχι ως ένα μελλοντικό γεγονός, μακρινό και αβέβαιο», κατέληξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, καλωσορίζοντας τους χιλιάδες προσκυνητές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου