Παρασκευή 7 Ιουνίου 2024
ΠΛΗΡΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ
Πέμπτη 6 Ιουνίου 2024
ΕΜΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΙΣΑΜΟΥ...
Το Κέντρο Υγείας Κισάμου χρειάζεται την στήριξη όλων μας και φυσικά πρέπει να καταλάβουν και οι πολιτικοί ότι δεν πρέπει να παίζουν με την υγεία μας.. Έβαλα τους πολιτικούς στην συνιστώσα γιατί όπως ξέρετε τις τελευταίες μέρες και λόγω των εκλογών οι οδηγοί όσο και προσωπικό του ΚΥ Κισάμου έκαναν αιτήσεις προς την 7η ΥΠΕ Κρήτης για αποσπάσεις. Βρήκαν τον καιρό όπως συμβαίνει στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, παραμονή εκλογών, να ζητήσουν να γίνει το χατίρι τους... Έτσι το Κέντρο Υγείας έχει μείνει δίχως οδηγούς ..στο ασθενοφόρο.
Αν λοιπόν εισακουστούν και γίνουν οι αποσπάσεις τότε σίγουρα η περιοχή μας όσο και το ΚΥ. θα βρεθούν σε δύσκολη θέση.
Ξεκινάει η τουριστική περίοδος και όχι μόνο πρέπει να παραμείνουν στις θέσεις τους οι οδηγοί, αλλά και να στελεχωθεί περισσότερο το Κ.Υ. Δυστυχώς το σύστημα μπάζει από παντού και λύσεις δεν φαίνονται στον ορίζοντα ειδικά τώρα που οι πολιτικοί έχουν και τις ανάγκες των ψήφων.
Δεν ξέρω, αλλά θεωρώ οτι και η δημοτική μας αρχή μπορεί να σιγοντάρει και αυτή, ώστε, να ακουστεί η γνώμη του Κέντρου Υγείας Κισάμου, απαιτώντας από την 7η ΥΠΕ την στελέχωση του Κ.Υ μάλιστα όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Μάλιστα δεν ειναι κρυφό οτι ο δήμος μας ειναι ενημερωμένος για την κατάσταση αυτή
Αν λοιπόν εισακουστούν και γίνουν οι αποσπάσεις τότε σίγουρα η περιοχή μας όσο και το ΚΥ. θα βρεθούν σε δύσκολη θέση.
Ξεκινάει η τουριστική περίοδος και όχι μόνο πρέπει να παραμείνουν στις θέσεις τους οι οδηγοί, αλλά και να στελεχωθεί περισσότερο το Κ.Υ. Δυστυχώς το σύστημα μπάζει από παντού και λύσεις δεν φαίνονται στον ορίζοντα ειδικά τώρα που οι πολιτικοί έχουν και τις ανάγκες των ψήφων.
Δεν ξέρω, αλλά θεωρώ οτι και η δημοτική μας αρχή μπορεί να σιγοντάρει και αυτή, ώστε, να ακουστεί η γνώμη του Κέντρου Υγείας Κισάμου, απαιτώντας από την 7η ΥΠΕ την στελέχωση του Κ.Υ μάλιστα όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Μάλιστα δεν ειναι κρυφό οτι ο δήμος μας ειναι ενημερωμένος για την κατάσταση αυτή
ΜΙΑ ΕΓΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΕΡΓΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Κλειστό γυμναστήριο Κισάμου .. θα παραμείνει όπως φαίνεται στα μπετά για κάμποσο καιρό ακόμα...μιας και στο περιφερειακό συμβούλιο που συζητήθηκε το θέμα την Παρασκευή 31 Μαΐου 2024, πήρε παράταση για τέλος του 2025.
Το έργο που ειναι προϋπολογισμού 1..805.000ε είχε αρχική ημερομηνία περαίωσης την 9η Ιουνίου του 2024 δηλαδή σε 3 μέρες θα ήταν έτοιμο, τώρα με την παράταση θα ειναι έτοιμο τον Δεκέμβρη του 2025.
Μάλλον κάτι δεν έγινε σωστά... ή η χρηματοδότηση είναι όπως και οι υποσχέσεις..... Μόνο λόγια.
Γήπεδο Πλατάνου ...εγκρίθηκε απο το περιφερειακό συμβούλιο στην ίδια συνεδρίαση της Παρασκευής 31 Μαίου ποσό 365.000,00 € για τη δημοπράτηση του έργου: ΒΕΛΤΙΩΣΗ-ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΚΤΙΡΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ-ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΩΝ ΧΩΡΩΝ.
Η ντροπή της περιοχής, ας ελπίσουμε οτι αυτά τα χρήματα υπάρχουν και σύντομα θα ξεκινήσουν τα πρώτα έργα και η αποκομιδή των σκουπιδιών που ειναι πεταμένα εκεί. σχετικό ρεπορτάζ είχε γινει πριν απο κάμποσες μέρες.
Η ντροπή της περιοχής, ας ελπίσουμε οτι αυτά τα χρήματα υπάρχουν και σύντομα θα ξεκινήσουν τα πρώτα έργα και η αποκομιδή των σκουπιδιών που ειναι πεταμένα εκεί. σχετικό ρεπορτάζ είχε γινει πριν απο κάμποσες μέρες.
Με απλά λόγια εδώ οι υποσχέσεις δεν κρατούνται αυτό το ξέρουμε χρόνια τωρα, φυσικά δεν υπάρχει και πίεση απο την δημοτική ας αρχή που παρακολουθεί τα θέματα δίχως να μπορεί να απαιτήσει ούτε νέα αλλά το σπουδαιότερο να τελειώσουν όλα αυτά που μας έχουν υποσχεθεί εδώ και 20 χρόνια.
ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ
Για να κατανοήσουμε πολλές φορές γιατί αρκετά πράγματα δεν συμβαίνουν σε έναν τόπο, εν προκειμένω στην Κίσαμο, ή γίνονται με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, χρειάζεται να δούμε τον τρόπο που λειτουργεί, οργανώνει, σχεδιάζει και προγραμματίζει τα πράγματα μία Δημοτική Αρχή.
Στην εποχή που ζούμε, εποχή των σημαντικών κλιματικών μεταβολών -άλλοι κάνουν λόγο για κλιματική αλλαγή και άλλοι για κλιματική κρίση- έχουμε ήδη απτά παραδείγματα της δύναμης της φύσης. Τον Φεβρουάριο του 2019 οι δύο θεομηνίες που σημειώθηκαν στην Περιφερειακή Ενότητα Χανίων προκάλεσαν τεράστιες καταστροφές και στην Κίσαμο. Όλοι τις θυμόμαστε. Όπως θυμόμαστε τι συνέβη στη Θεσσαλία.
Πριν από λίγο καιρό, 92 Δήμοι της χώρας ίδρυσαν το πρώτο Δίκτυο Πόλεων για την Πολιτική Προστασία, την Ανθεκτικότητα και την Αειφορία, μετά από πρωτοβουλία του προέδρου του Συνδέσμου Προστασίας και Ανάπτυξης Υμηττού και δημάρχου Ελληνικού-Αργυρούπολης Γιάννη Κωνσταντάτου.
Όπως έγινε γνωστό, η πρωτοβουλία δημιουργίας του Δικτύου εντάσσεται στο πλαίσιο των διεθνών και εθνικών στρατηγικών για τη μείωση των καταστροφών και αποσκοπεί στη δημιουργία κοινοτήτων ικανών να αντιμετωπίζουν τις σύγχρονες προκλήσεις, όπως είναι η κλιματική κρίση, αλλά και να προωθούν τη σημασία της μείωσης του κινδύνου των καταστροφών ως συστατικό στοιχείο της αειφόρου ανάπτυξης. Στόχος είναι η στήριξη και η ενδυνάμωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο έργο της για κοινωνίες ασφαλείς και ανθεκτικές.
Αναζήτησα με ενδιαφέρον τους 92 Δήμους - ιδρυτικά μέλη του Δικτύου ιδρυτικά μέλη του Δικτύου . Διαπίστωσα ότι σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται ο Δήμος Χανίων και ο Δήμος Πλατανιά, όχι όμως και ο Δήμος Κισάμου.
Με αφορμή αυτό το γεγονός, που δεν είναι το μοναδικό, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι ο Δήμος μας δείχνει, δυστυχώς, εδώ και χρόνια, μια εσωστρέφεια και μία αδυναμία συμμετοχής με αξιώσεις σε αυτοδιοικητικές συνέργειες, οι οποίες έχουν στόχο την ουσιαστική προώθηση κρίσιμων θεσμικών ζητημάτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Είναι μία συμπεριφορά που αδικεί την αναπτυξιακή προοπτική του τόπου μας, άρα και τους δημότες, όλες και όλους εμάς.
Αυτό οφείλουμε να το αλλάξουμε. Κάθε πρωτοβουλία προς αυτή την κατεύθυνση θα έχει τη στήριξή μου.
Στην εποχή που ζούμε, εποχή των σημαντικών κλιματικών μεταβολών -άλλοι κάνουν λόγο για κλιματική αλλαγή και άλλοι για κλιματική κρίση- έχουμε ήδη απτά παραδείγματα της δύναμης της φύσης. Τον Φεβρουάριο του 2019 οι δύο θεομηνίες που σημειώθηκαν στην Περιφερειακή Ενότητα Χανίων προκάλεσαν τεράστιες καταστροφές και στην Κίσαμο. Όλοι τις θυμόμαστε. Όπως θυμόμαστε τι συνέβη στη Θεσσαλία.
Πριν από λίγο καιρό, 92 Δήμοι της χώρας ίδρυσαν το πρώτο Δίκτυο Πόλεων για την Πολιτική Προστασία, την Ανθεκτικότητα και την Αειφορία, μετά από πρωτοβουλία του προέδρου του Συνδέσμου Προστασίας και Ανάπτυξης Υμηττού και δημάρχου Ελληνικού-Αργυρούπολης Γιάννη Κωνσταντάτου.
Όπως έγινε γνωστό, η πρωτοβουλία δημιουργίας του Δικτύου εντάσσεται στο πλαίσιο των διεθνών και εθνικών στρατηγικών για τη μείωση των καταστροφών και αποσκοπεί στη δημιουργία κοινοτήτων ικανών να αντιμετωπίζουν τις σύγχρονες προκλήσεις, όπως είναι η κλιματική κρίση, αλλά και να προωθούν τη σημασία της μείωσης του κινδύνου των καταστροφών ως συστατικό στοιχείο της αειφόρου ανάπτυξης. Στόχος είναι η στήριξη και η ενδυνάμωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο έργο της για κοινωνίες ασφαλείς και ανθεκτικές.
Αναζήτησα με ενδιαφέρον τους 92 Δήμους - ιδρυτικά μέλη του Δικτύου ιδρυτικά μέλη του Δικτύου . Διαπίστωσα ότι σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται ο Δήμος Χανίων και ο Δήμος Πλατανιά, όχι όμως και ο Δήμος Κισάμου.
Με αφορμή αυτό το γεγονός, που δεν είναι το μοναδικό, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι ο Δήμος μας δείχνει, δυστυχώς, εδώ και χρόνια, μια εσωστρέφεια και μία αδυναμία συμμετοχής με αξιώσεις σε αυτοδιοικητικές συνέργειες, οι οποίες έχουν στόχο την ουσιαστική προώθηση κρίσιμων θεσμικών ζητημάτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Είναι μία συμπεριφορά που αδικεί την αναπτυξιακή προοπτική του τόπου μας, άρα και τους δημότες, όλες και όλους εμάς.
Αυτό οφείλουμε να το αλλάξουμε. Κάθε πρωτοβουλία προς αυτή την κατεύθυνση θα έχει τη στήριξή μου.
Τσατσαρωνάκη Ελένη
Δημοτικός σύμβουλος δήμου Κισάμου
ΣΤΙΣ 123.000Ε ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΜΙΣΘΩΣΗΣ ΤΩΝ ΚΙΣΣΑΜΙΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΛΙΩΝ
120 οργανωμένες παραλίες απ’ άκρη σ’ άκρη του νησιού, έχουν δημοπρατηθεί, ενώ σήμερα Τετάρτη 5 Ιουνίου έως και την Παρασκευή 7 του μήνα αναμένεται να βγουν σε δημοπράτηση άλλες 16 παραλίες σε Λασίθι και Ρέθυμνο.
Ενδεικτικά αναφέρω οτι η Φαλάσαρνα ειναι στην δεύτερη θέση των ποιο ακριβών παραλιών με μισθώματα απο 20.000ε έως 25.000ε με πρώτη παραλία αυτή της πόλης της Ρεθύμνου με μίσθωμα κοντά στα 35.000ε
Στον Πλατανιά που λένε ναι στις οργανωμένες παραλίες το μίσθωμα ειναι 20.000Ε και στην Αγιά Μαρίνα με πολλές οργανωμένες παραλίες κοντά στα 12.000ε
Με απλά λόγια το ίδιο το κράτος αναγνωρίζει και θέλει να υπάρχει οργανωμένη παραλία στην Φαλάσαρνα με αντίθεση τον δήμο μας που κανει τα πάντα ώστε να την δώσει στο κίνημα της πετσέτας.
Ενδεικτικά αναφέρω οτι η κτηματική υπηρεσία θα εισπράξει μόνο απο τις παραλίες της Φαλάσαρνας και εκτός απο 2 που δεν βγήκαν φέτος σε δημοπρασία αλλά θα βγουν του χρόνου 122.770ε
Αν λογαριάσουμε και τις παραλίες του Λαφονησιού και του Μπάλου που εκει το μίσθωμα θα ήταν υπερδιπλάσιο της Φαλάσαρνας καταλαβαίνουμε τι λεφτά πρώτα απ όλα έχανε ο δήμος μας που τόσα χρόνια ήθελε να το παίζει καντινιέρης και φρουτοσαλατοπωλητής και δεν τις νοίκιαζε.
Γύρω στο 500.000 με 700.000ε κάθε χρόνο καθαρά θα είχε και οχι όπως ισχυριζόταν οι εκάστοτε δημοτικές αρχές ίσα ίσα που έβγαιναν....
Το τι θα μπορούσε να κανει ο δήμος μας με τόσα λεφτά καθαρά κάθε χρόνο μόνο ο Θεός ξέρει και κάποιοι δήμαρχοι όμορων δήμων
Ενδεικτικά αναφέρω οτι η Φαλάσαρνα ειναι στην δεύτερη θέση των ποιο ακριβών παραλιών με μισθώματα απο 20.000ε έως 25.000ε με πρώτη παραλία αυτή της πόλης της Ρεθύμνου με μίσθωμα κοντά στα 35.000ε
Στον Πλατανιά που λένε ναι στις οργανωμένες παραλίες το μίσθωμα ειναι 20.000Ε και στην Αγιά Μαρίνα με πολλές οργανωμένες παραλίες κοντά στα 12.000ε
Με απλά λόγια το ίδιο το κράτος αναγνωρίζει και θέλει να υπάρχει οργανωμένη παραλία στην Φαλάσαρνα με αντίθεση τον δήμο μας που κανει τα πάντα ώστε να την δώσει στο κίνημα της πετσέτας.
Ενδεικτικά αναφέρω οτι η κτηματική υπηρεσία θα εισπράξει μόνο απο τις παραλίες της Φαλάσαρνας και εκτός απο 2 που δεν βγήκαν φέτος σε δημοπρασία αλλά θα βγουν του χρόνου 122.770ε
Αν λογαριάσουμε και τις παραλίες του Λαφονησιού και του Μπάλου που εκει το μίσθωμα θα ήταν υπερδιπλάσιο της Φαλάσαρνας καταλαβαίνουμε τι λεφτά πρώτα απ όλα έχανε ο δήμος μας που τόσα χρόνια ήθελε να το παίζει καντινιέρης και φρουτοσαλατοπωλητής και δεν τις νοίκιαζε.
Γύρω στο 500.000 με 700.000ε κάθε χρόνο καθαρά θα είχε και οχι όπως ισχυριζόταν οι εκάστοτε δημοτικές αρχές ίσα ίσα που έβγαιναν....
Το τι θα μπορούσε να κανει ο δήμος μας με τόσα λεφτά καθαρά κάθε χρόνο μόνο ο Θεός ξέρει και κάποιοι δήμαρχοι όμορων δήμων
Τετάρτη 5 Ιουνίου 2024
ΤΗΣ ΝΑΤΟΥΡΑΣ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ
Υποθετικά μιλάμε για να περνά και η ώρα.....
Παρόλο που μπήκε η μπάρα στην ιδιωτική έκταση την Παχιά Άμμο, στη Φαλάσαρνα, (βρέθηκα σήμερα το πρωί εκεί) η περιοχή έγινε ξανά χώρος στάθμευσης. Οι τουρίστες ντόπιοι και μη έχουν μάθει που πρέπει να "αράζουν" για να χαρούν την καλύτερη παραλία της Κρήτης.
Η αποκεντρωμένη ήδη έχει δεχτεί μια καταγγελία απο γνωστή φυλλάδα, ίσως και απο πολίτες του κινήματος της πετσέτας, που δεν ξέρουμε και ποιος ο σκοπός τους, οπότε λέμε τωρα υποθετικά οτι η επόμενη ενέργεια της αφού δεν μπορεί να κανει κάτι στον ιδιοκτήτη, ειναι να ζητήσει αστυνόμευση στην περιοχή.
Τι σημαίνει αυτό ;
Ότι απλά και ωραία μια πρωία, ένα μεσημεράκι με ντάλα τον ήλιο ψηλά, ένα δειλινό με αποσβολωμένα τα ζευγαράκια στην παραλία που θα θαυμάζουν το ηλιοβασίλεμα, στέλνει τον αστυνόμο της περιοχής και αρχίζει να γράφει όλα τα αυτοκίνητα που βρίσκονται εντός της μπάρας, και απαγορεύεται βάσει της ΚΥΑ να παρκάρουν κοντά, δίπλα, παραδίπλα ή πάνω στα απειλούμενα κρινάκια. Θα γράψουν τα αυτοκίνητα που εισήλθαν στον προστατευόμενο χώρο που μπορεί να ειναι και Natura.
- Στην ερώτηση αν μπορεί να το κάνει η απάντηση ειναι;
- Ναι φυσικά, και τότε ερχεται η δεύτερη ερώτηση
- Πόσο ειναι το πρόστιμο;
- Το πρόστιμο σε αυτές τις περιπτώσεις καταπάτηση οδηγιών προστατευόμενης περιοχής κλπ μέσω ΚΥΑ, θα τσούζει λίγο... φυσικά κανείς απο όλους αυτούς του επισκέπτες δεν θα ρισκάρει να καταπατήσει την οδηγία και να πληρώσει αν ειναι δικό του το τουτού, αλλά θα πληρώσουν (αν θέλουν και εδώ) κάποιοι που ήρθαν μια ημερήσια βόλτα και πήραν ενοικιαζόμενο.
- Ποιος την πληρώνει λοιπον σε αυτές τις περιπτώσεις;
Τα ενοικιαζόμενα γραφεία που ενδεχομένως να χάσουν και τις πινακίδες τους (βλέπω να βγαίνει οδηγία μην πλησιάζεται Φαλασαρνα) και φυσικά η περιοχή που θα δυσφημιστεί όσο δεν πάει άλλο.
Φυσικά υποθετικά μιλάω ..αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει με αυτούς τους ειδικούς που μπλέξαμε.
Σε λιγο καιρό προβλέπω μόνο πρόβατα οτι θα κυκλοφορούν στις νατουρες μας που δεν πειράζουν και το απειλούμενο κρινάκι.
Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ
«ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ», ο τίτλος του βιβλίου που έγραψες αδελφάκι μου.
Γιάννη μου, πόσο ωραία γραφή έχεις, θαύμασα τον Συνειρμό της σκέψης σου, τη συγγραφή σου...
Αν και δεν το έχω τελειώσει ακόμη, γιατί δεν είμαι σε θέση να διαχειριστώ στο μυαλό μου, την απώλειά σου, πονάει η καρδιά μου.
Δεν το πιστεύω ότι εσύ ο δυνατός άνδρας, ο τολμηρός, ο δίκαιος, ο ευαίσθητος με «ψυχή μικρού παιδιού», ο νέος, ο ωραίος, ο Άρχοντας, ο δυναμικός, ο μπεσαλής ο «πριβέ», που στο πέρασμά σου μύριζε το άρωμα σου, σκορπούσε αρχοντιά και αρώματα άνοιξης, έφυγες, δεν είσαι πια κοντά μας.
Το βήμα σου βαρύγδουπο και πολύ χαρακτηριστικό, αντρικό, σταθερό ενέπνεε εμπιστοσύνη και δύναμη. Άνδρας παλιάς κοπής.
Αυτός ήταν ο αδελφός μου, ο Γιάννης μου. Και ήμουν υπερήφανη για τον αδελφό μου που βοηθούσε τους ανθρώπους του λυπόταν πολύ, που αγαπούσε πολύ...
Είχαμε δύο υπέροχους γονείς που μας έμαθαν να πορευόμαστε τίμια και με αξιοπρέπεια και να είμαστε στήριγμα ο ένας για τον άλλο, μαζί στα εύκολα και στα δύσκολα.
Μικρά παίξαμε, τρέξαμε στις αλάνες του Καστελλιού. Μεγαλώνοντας αποκτήσαμε ο κάθε ένας τα παιδιά μας, αργότερα τα εγγόνια. Έχεις τέσσερα υπέροχα εγγονάκια που δεν θα τα δεις να μεγαλώνουν και να ανθίζουν και ρωτάω με παράπονο «ΓΙΑΤΙ;»
Τα τελευταία πέντε έξι χρόνια ήσουν ευτυχισμένος με τη σύντροφό σου, μια ευγενική ψυχή που σε λάτρεψε και εσύ το ίδιο κι ένιωσες μαζί της την Αγάπη, τη θαλπωρή, τη ζεστασιά, τη γαλήνη, την εμπιστοσύνη, την ηρεμία, τη στοργή, την αγκαλιά και κάνατε όνειρα και ήταν όλα τόσο ωραία πλάι της.
Όμως η μοίρα τα θέλησε αλλιώς, όλα ανατράπηκαν γιατί ήρθε μια αρρώστια που δεν είχε θεραπεία. «ALS» λέγεται η «κυρία» αυτή που ήρθε στη ζωή μας ακάλεστη και τα διέλυσε όλα. Ταλαιπωρήθηκες πολύ καρδιά μου, δύσκολη αρρώστια, όμως ήσουν τόσο γενναίος και πολέμησες σαν λιοντάρι κι ελπίζαμε ότι ίσως γίνει κάποιο θαύμα... Λύγισες όμως, αδελφάκι μου... Κεράκια αναμμένα η σύντροφός σου και ο Μανώλης σου, το αντράκι σου, το παιδί σου κι η κόρη σου η Μαντούλα (όσο μπορούσε). Στο πλάι σου στο Νοσοκομείο και στο σπίτι περάσαμε δύσκολα, όμως δεν άντεξες...
Γιάννη μου, πόσο ωραία γραφή έχεις, θαύμασα τον Συνειρμό της σκέψης σου, τη συγγραφή σου...
Αν και δεν το έχω τελειώσει ακόμη, γιατί δεν είμαι σε θέση να διαχειριστώ στο μυαλό μου, την απώλειά σου, πονάει η καρδιά μου.
Δεν το πιστεύω ότι εσύ ο δυνατός άνδρας, ο τολμηρός, ο δίκαιος, ο ευαίσθητος με «ψυχή μικρού παιδιού», ο νέος, ο ωραίος, ο Άρχοντας, ο δυναμικός, ο μπεσαλής ο «πριβέ», που στο πέρασμά σου μύριζε το άρωμα σου, σκορπούσε αρχοντιά και αρώματα άνοιξης, έφυγες, δεν είσαι πια κοντά μας.
Το βήμα σου βαρύγδουπο και πολύ χαρακτηριστικό, αντρικό, σταθερό ενέπνεε εμπιστοσύνη και δύναμη. Άνδρας παλιάς κοπής.
Αυτός ήταν ο αδελφός μου, ο Γιάννης μου. Και ήμουν υπερήφανη για τον αδελφό μου που βοηθούσε τους ανθρώπους του λυπόταν πολύ, που αγαπούσε πολύ...
Είχαμε δύο υπέροχους γονείς που μας έμαθαν να πορευόμαστε τίμια και με αξιοπρέπεια και να είμαστε στήριγμα ο ένας για τον άλλο, μαζί στα εύκολα και στα δύσκολα.
Μικρά παίξαμε, τρέξαμε στις αλάνες του Καστελλιού. Μεγαλώνοντας αποκτήσαμε ο κάθε ένας τα παιδιά μας, αργότερα τα εγγόνια. Έχεις τέσσερα υπέροχα εγγονάκια που δεν θα τα δεις να μεγαλώνουν και να ανθίζουν και ρωτάω με παράπονο «ΓΙΑΤΙ;»
Τα τελευταία πέντε έξι χρόνια ήσουν ευτυχισμένος με τη σύντροφό σου, μια ευγενική ψυχή που σε λάτρεψε και εσύ το ίδιο κι ένιωσες μαζί της την Αγάπη, τη θαλπωρή, τη ζεστασιά, τη γαλήνη, την εμπιστοσύνη, την ηρεμία, τη στοργή, την αγκαλιά και κάνατε όνειρα και ήταν όλα τόσο ωραία πλάι της.
Όμως η μοίρα τα θέλησε αλλιώς, όλα ανατράπηκαν γιατί ήρθε μια αρρώστια που δεν είχε θεραπεία. «ALS» λέγεται η «κυρία» αυτή που ήρθε στη ζωή μας ακάλεστη και τα διέλυσε όλα. Ταλαιπωρήθηκες πολύ καρδιά μου, δύσκολη αρρώστια, όμως ήσουν τόσο γενναίος και πολέμησες σαν λιοντάρι κι ελπίζαμε ότι ίσως γίνει κάποιο θαύμα... Λύγισες όμως, αδελφάκι μου... Κεράκια αναμμένα η σύντροφός σου και ο Μανώλης σου, το αντράκι σου, το παιδί σου κι η κόρη σου η Μαντούλα (όσο μπορούσε). Στο πλάι σου στο Νοσοκομείο και στο σπίτι περάσαμε δύσκολα, όμως δεν άντεξες...
Κι ήρθα στην εκκλησία και σε είδα αδελφάκι μου εκείνη την πικρή μέρα του αποχωρισμού κι ήσουν τόσο όμορφος. Νόμιζα ότι κοιμόσουν κι όλα αυτά που ζούσα ήταν ένα κακό όνειρο, αλλά δεν ήταν... Κι έσκυψα και σ' αγκάλιασα και σε φίλησα κι ήσουν τόσο παγωμένος που ήθελα να απλώσω την καρδιά μου επάνω σου να σε ζεστάνω να μην κρυώνεις, αλλά τι καρδιά να απλώσω αδελφάκι μου που έσταζε πικρό και παγωμένο αίμα για την απώλειά σου...
Δύσκολες ώρες, δύσκολες στιγμές, ο χρόνος έχει σταματήσει... μου λείπεις πολύ. Νομίζω ότι θα περάσει το όνειρό το κακό και θα είναι όλα καλά, αλλά τίποτα.
Δανείζομαι ένα στίχο από το βιβλίο σου που μου άρεσε:
Από την άκρη των ακριών ώστε να πας στην άλλη
στέκουνε τάβλες αργυρές, στρώμια μαλαματένια
ποτήρια με τις ερωτιές κι απού τα δει πλανάται
και πέρασεν ο βασιλιάς κι είδετα κι επλανέθη,
Χριστέ μην ήμουν βασιλιάς, Χριστέ μην ήμουν ρήγας,
να πέζευα, να χόρευα, καλιά στα όρη ελεύθερος παρά στον κάμπο δούλος
θωρώ τον κόσμο από ψηλά κι είναι δικός μου ούλος
Εκεί ψηλά είσαι τώρα αδελφάκι μου και είναι ο κόσμο σου ούλος.
Τώρα είσαι στην αγκαλιά της Μάνας μας και του πατέρα μας.
Σίγουρα θα τα λέτε και με το φιλιοτσάκι μου, τον άλλο Γιάννη που έφυγε κι αυτό νωρίς και ξαφνικά κι έλιωσε την καρδιά της οικογένειάς του και της Μανούλας του που είναι απαρηγόρητη. Να του πεις ότι και η νονά του δεν τον ξέχασε ποτέ.
Θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους σου που ήταν μαζί σου κάθε βράδυ και λέγατε τα αστεία σας. Ο φίλος σου ο Χρήστος έρχεται κάθε μέρα και αφήνει ένα λουλούδι στην πόρτα
Πολύ συγκινητικό.
Να ευχαριστήσω ξεχωριστά τον παπά Μανώλη για την Αγάπη που έχει προς την οικογένειά μου και μνημονεύει με ωραίο λόγια τους αγαπητούς γονείς μου και τώρα για τον αδελφό μου...
Να ευχαριστήσω τους γιατρούς στη Β' Παθολογική του νοσοκομείο Χανιών που με τόση αγάπη φρόντισαν τον αδελφό μου, είχαν μια ζεστή αγκαλιά για μας κι έλεγαν ότι ήταν άρχοντας και ξεχωριστός κι ότι ήταν δυνατός ο αδελφός με τα αστεία του που δεν λύγισε και δεν φοβόταν. Γενναίος ως το τέλος. Αυτός ήταν ο αδελφός μου...
Δύσκολες ώρες, δύσκολες στιγμές, ο χρόνος έχει σταματήσει... μου λείπεις πολύ. Νομίζω ότι θα περάσει το όνειρό το κακό και θα είναι όλα καλά, αλλά τίποτα.
Δανείζομαι ένα στίχο από το βιβλίο σου που μου άρεσε:
Από την άκρη των ακριών ώστε να πας στην άλλη
στέκουνε τάβλες αργυρές, στρώμια μαλαματένια
ποτήρια με τις ερωτιές κι απού τα δει πλανάται
και πέρασεν ο βασιλιάς κι είδετα κι επλανέθη,
Χριστέ μην ήμουν βασιλιάς, Χριστέ μην ήμουν ρήγας,
να πέζευα, να χόρευα, καλιά στα όρη ελεύθερος παρά στον κάμπο δούλος
θωρώ τον κόσμο από ψηλά κι είναι δικός μου ούλος
Εκεί ψηλά είσαι τώρα αδελφάκι μου και είναι ο κόσμο σου ούλος.
Τώρα είσαι στην αγκαλιά της Μάνας μας και του πατέρα μας.
Σίγουρα θα τα λέτε και με το φιλιοτσάκι μου, τον άλλο Γιάννη που έφυγε κι αυτό νωρίς και ξαφνικά κι έλιωσε την καρδιά της οικογένειάς του και της Μανούλας του που είναι απαρηγόρητη. Να του πεις ότι και η νονά του δεν τον ξέχασε ποτέ.
Θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους σου που ήταν μαζί σου κάθε βράδυ και λέγατε τα αστεία σας. Ο φίλος σου ο Χρήστος έρχεται κάθε μέρα και αφήνει ένα λουλούδι στην πόρτα
Πολύ συγκινητικό.
Να ευχαριστήσω ξεχωριστά τον παπά Μανώλη για την Αγάπη που έχει προς την οικογένειά μου και μνημονεύει με ωραίο λόγια τους αγαπητούς γονείς μου και τώρα για τον αδελφό μου...
Να ευχαριστήσω τους γιατρούς στη Β' Παθολογική του νοσοκομείο Χανιών που με τόση αγάπη φρόντισαν τον αδελφό μου, είχαν μια ζεστή αγκαλιά για μας κι έλεγαν ότι ήταν άρχοντας και ξεχωριστός κι ότι ήταν δυνατός ο αδελφός με τα αστεία του που δεν λύγισε και δεν φοβόταν. Γενναίος ως το τέλος. Αυτός ήταν ο αδελφός μου...
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΥ
«Σ’ αγαπώ αδελφάκι μου» και θα σ' αγαπώ για πάντα
Στέλλα Ροδουσάκη- Αρβανιτοπούλου
«Σ’ αγαπώ αδελφάκι μου» και θα σ' αγαπώ για πάντα
Στέλλα Ροδουσάκη- Αρβανιτοπούλου
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ
Γράφει ο Γ. Πευκιανάκης
Το ευρωπαϊκό όραμα :Οι μεγάλοι ηγέτες που οραματίστηκαν την Ευρωπαϊκή Ένωση είχαν επίγνωση των δυσκολιών που έπρεπε να αντιμετωπίσουν. Βασική βέβαια ήταν η υπέρβαση της εθνικής ταυτότητας και η διαμόρφωση της συνείδησης του Ευρωπαίου πολίτη που έπρεπε να κατακτηθεί σταδιακά. Τρία στοιχεία συνθέτουν το όραμα αυτό. Ήταν ένας ενιαίος γεωγραφικός ιστορικός χώρος με μια ιδιαίτερη διαδρομή στον χρόνο.
Ο σημερινός Ευρωπαίος μετά από δυο γενεές ίσως αγνοεί περισσότερα από όσα θα έπρεπε να γνωρίζει και οι σημερινοί ηγέτες φαίνονται τόσο μικροί όχι μόνο για την χώρα τους αλλά και στο ό,τι εκπροσωπούν στον κομματικό τους χώρο
Ήταν το -1957- μια οικονομική ένωση -εξ- κρατών που θα στόχευε να γεφυρωθούν οι ανισότητες, ώστε να εξαλειφθούν οι βασικές αιτίες που οδήγησαν σε πολέμους και εκατόμβες θυμάτων..
Η Ελληνική θέση υπό μερική αμφισβήτηση, γύρω στα -1980 κ. ε.- έγινε κατάφαση και στη συνέχεια με ενθουσιασμό είδαμε να φθάνουν οικονομικά πακέτα για έργα που δεν γινόντουσαν όπως έπρεπε, αλλά και επιδοτήσεις πάσης φύσεως που μαζί με την αλόγιστη οικονομική πολιτική αύξησαν την σπατάλη, αύξησαν τις εισαγωγές μείωσαν την εργατικότητα και την αγροτική παραγωγή, και τέλος αποβιομηχανοποίησαν την όλη οικονομία.
Ο Κ. Καραμανλής πρώτος προέβλεψε ότι, αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε σταθερότητα απέναντι σε εθνικούς κινδύνους, έπρεπε να ενταχθούμε στην τότε Ε.Ο.Κ. Και ο Ανδρέας Παπανδρέου επειδή, όταν ήρθε στην εξουσία, έπεισε τους Ευρωπαίους ότι είναι αναγκαία η σύγκλιση των οικονομιών και εξασφάλισε τα ολοκληρωμένα μεσογειακά προγράμματα. Αλλά και ο Κώστας Σημίτης με το σαφή ευρωπαϊκό του προσανατολισμό και τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα που προώθησε. Όλα αυτά επισήμως αλλά….
Είναι ταμπού ακόμη και σήμερα να μιλήσομε για ανεξέλεγκτη σπατάλη, επειδή υπήρξε ένας λαϊκός ενθουσιασμός των μεν την δεκαετία του -80 αλλά και των δε αρχές του -90. Ακολούθησε η προοπτική του ενιαίου νομίσματος προς το 2000 και η κατάχρηση των Ολυμπιακών και όσα μετέπειτα επέσπευσαν την χρεωκοπία.
Αλλά και για το χρηματιστήριο τι μάθαμε ; Εκεί με πλήρη άγνοια για τους πολλούς παίχθηκε και χάθηκε – από την Ελλάδα- η συσσωρευμένη οικονομία δυο γενεών.
Τι να γνωρίζουν σήμερα για την Ευρώπη οι νεότεροι ψηφοφόροι; Πόσα από την εγκληματική ρουσφετολογική οικονομική πολιτική των μεγάλων κομμάτων; Ακόμη και μετά το 2010, ο εξυπνωτακισμός, ο εθνοπατριωτισμός και ο άκρατος λαϊκισμός του πολιτικού συστήματος, παρ’ ολίγον να μας οδηγήσει στην καταστροφή.
Και μετά πώς ήλθε η σωτηρία; Με την εκχώρηση του εθνικού μας πλούτου και την επικυριαρχία των μνημονίων;
Ποιος πιστεύει σήμερα ότι έχει η Ευρώπη οικονομική ανεξαρτησία και κοινωνική αλληλεγγύη; κι όμως ζούμε μια αδήριτη αναγκαιότητα, στη σκοτεινή παγκοσμιοποίηση της οικονομίας
Από τη μια την αντιφατική αντίληψη σε μια γενικότερη κρίση, όταν αίφνης συμπολεμούμε κατά της Ρωσίας σ’ ένα αδιανόητο γεωστρατηγικό παιγνίδι των Αμερικανών, εγκλωβισμένοι σε αδιέξοδο οικονομία και εγκλημάτων κατά του ανθρωπισμού. Από την άλλη την σιωπήτων περισσοτέρων για τα εγκλήματα στην «Παλαιστίνη»
Αναγνωρίζεται, ότι ζούμε σε μια κρίσιμη στιγμή και η ευθύνη, όπως πάντα, είναι φυσικά των ηγετών αλλά και των πολιτών. Η Ευρώπη δεν πείθει. Η οικονομική ακμή της Ανατολής δεν είναι άσχετη με τη υπαρξιακή αγωνία της ηγεμονίας της Δύσης. Αν υπήρχαν ηγέτες ακόμη και ένας! θα είχαμε όραμα, η υπάρχουσα θολή ατμόσφαιρα κανένα καλό δεν προμηνύει.
Ας είμαστε προσεκτικοί με την δημοκρατία μας, πρέπει να ξέρουμε από την ιστορία, ότι όσοι επαγγέλλονταν την αλλαγή του κόσμου – οι των άκρων- ή οδήγησαν στην τραγωδία τους λαούς τους ή σε ολοκληρωτικά καταστροφικά καθεστώτα.
Από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις των ανθρώπινων κοινωνιών είναι το δικαίωμα του πολίτη να μπει σε ένα παραβάν, να επιλέξει. Αυτή η διαδικασία, αυτό το όπλο μπορεί να κρίνει το μέλλον μας.
Οι Ευρωεκλογές φαίνονται περιττή διαδικασία; Αν κρίνομε , ποιοι προβάλλονται ως υποψήφιοι;
Δυστυχώς στον προεκλογικό λόγο αντί να συζητιούνται τα μεγάλα ευρωπαϊκά και παγκόσμια προβλήματα, τα κόμματα με μικροπολιτικές θεωρήσεις αναλώνονται σε καθαρά εσωτερικά θέματα που μπορεί να είναι σοβαρά, δεν κρίνονται όμως τώρα. Η Ευρώπη που θέλουμε πρέπει να είναι κατάκτηση όλων μας. Στον παγκόσμιο ανταγωνισμό η Ευρωπαϊκή Ένωση με την ολοκλήρωσή της -οπότε συμβεί- μπορεί να πρωτοστατήσει και κάθε μορφής ευρωσκεπτικισμός πρέπει να έχει εποικοδομητική θέση.
Τι θα ψηφίσομε; Η ιστορία διδάσκει ότι το απρόοπτο πολλές φορές διαμορφώνει τις εξελίξεις.
Στην πατρίδα μας μετά το 2015 όλοι πια έχομε διδαχθεί: η κεντρική πολιτική της οικονομίας μας είναι μονόδρομος αλλά δεν μας λείπει η αμετροέπεια. Από τον κοινοτάρχη μέχρι τον πρωθυπουργό λιγότερο ή περισσότερο η αλαζονεία και η προς ίδιον όφελος νομή της εξουσίας χαρακτηρίζουν πολλούς από τους πολιτικούς μας- όσο περισσότερο ισχυρός αισθάνεται τόσο χειρότερα -.
Παράδειγμα η σημερινή διακυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, μια ιδιαιτερότητα με πολύ θετική προοπτική και ένα χρόνο τώρα τί έχει κάνει σημαντικό για την κοινωνία;.
Το έγκλημα κατά της οικογένειας «του γάμου» των ομοφυλοφύλων.
Την αντισυνταγματική νομιμοποίηση ιδιωτικών κολλεγίων σε πανεπιστήμια , όταν δεν έγινε απολύτως τίποτα επιπλέον για την κατ’όνομα δημόσια παιδεία.
Την συνεχιζόμενη κραυγαλέα απαξίωση της δημόσιας υγείας- κρίμα.!!!
Έχοντας πολλά αυτονόητα και περιττά να λέμε, ας μείνομε στο κατά συνείδηση. Η Ευρώπη είναι πολύ περισσότερα από τις Βρυξέλλες και την Ευρωβουλή.
Κάποτε να ελπίζομε στη μεγάλη υπέρβαση. Στην πραγματοποίηση του οράματος των ιδρυτών. Οι καιροί εγκυμονούν ! (Η κάλπη είναι γκαστρωμένη) που έλεγε ο αείμνηστος Φλωράκης- Και ας μην ξεχνούμε ότι οι ρίζες του ευρωπαϊκού πολιτισμού είναι δικές μας.
Το ευρωπαϊκό όραμα :Οι μεγάλοι ηγέτες που οραματίστηκαν την Ευρωπαϊκή Ένωση είχαν επίγνωση των δυσκολιών που έπρεπε να αντιμετωπίσουν. Βασική βέβαια ήταν η υπέρβαση της εθνικής ταυτότητας και η διαμόρφωση της συνείδησης του Ευρωπαίου πολίτη που έπρεπε να κατακτηθεί σταδιακά. Τρία στοιχεία συνθέτουν το όραμα αυτό. Ήταν ένας ενιαίος γεωγραφικός ιστορικός χώρος με μια ιδιαίτερη διαδρομή στον χρόνο.
Ο σημερινός Ευρωπαίος μετά από δυο γενεές ίσως αγνοεί περισσότερα από όσα θα έπρεπε να γνωρίζει και οι σημερινοί ηγέτες φαίνονται τόσο μικροί όχι μόνο για την χώρα τους αλλά και στο ό,τι εκπροσωπούν στον κομματικό τους χώρο
Ήταν το -1957- μια οικονομική ένωση -εξ- κρατών που θα στόχευε να γεφυρωθούν οι ανισότητες, ώστε να εξαλειφθούν οι βασικές αιτίες που οδήγησαν σε πολέμους και εκατόμβες θυμάτων..
Η Ελληνική θέση υπό μερική αμφισβήτηση, γύρω στα -1980 κ. ε.- έγινε κατάφαση και στη συνέχεια με ενθουσιασμό είδαμε να φθάνουν οικονομικά πακέτα για έργα που δεν γινόντουσαν όπως έπρεπε, αλλά και επιδοτήσεις πάσης φύσεως που μαζί με την αλόγιστη οικονομική πολιτική αύξησαν την σπατάλη, αύξησαν τις εισαγωγές μείωσαν την εργατικότητα και την αγροτική παραγωγή, και τέλος αποβιομηχανοποίησαν την όλη οικονομία.
Ο Κ. Καραμανλής πρώτος προέβλεψε ότι, αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε σταθερότητα απέναντι σε εθνικούς κινδύνους, έπρεπε να ενταχθούμε στην τότε Ε.Ο.Κ. Και ο Ανδρέας Παπανδρέου επειδή, όταν ήρθε στην εξουσία, έπεισε τους Ευρωπαίους ότι είναι αναγκαία η σύγκλιση των οικονομιών και εξασφάλισε τα ολοκληρωμένα μεσογειακά προγράμματα. Αλλά και ο Κώστας Σημίτης με το σαφή ευρωπαϊκό του προσανατολισμό και τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα που προώθησε. Όλα αυτά επισήμως αλλά….
Είναι ταμπού ακόμη και σήμερα να μιλήσομε για ανεξέλεγκτη σπατάλη, επειδή υπήρξε ένας λαϊκός ενθουσιασμός των μεν την δεκαετία του -80 αλλά και των δε αρχές του -90. Ακολούθησε η προοπτική του ενιαίου νομίσματος προς το 2000 και η κατάχρηση των Ολυμπιακών και όσα μετέπειτα επέσπευσαν την χρεωκοπία.
Αλλά και για το χρηματιστήριο τι μάθαμε ; Εκεί με πλήρη άγνοια για τους πολλούς παίχθηκε και χάθηκε – από την Ελλάδα- η συσσωρευμένη οικονομία δυο γενεών.
Τι να γνωρίζουν σήμερα για την Ευρώπη οι νεότεροι ψηφοφόροι; Πόσα από την εγκληματική ρουσφετολογική οικονομική πολιτική των μεγάλων κομμάτων; Ακόμη και μετά το 2010, ο εξυπνωτακισμός, ο εθνοπατριωτισμός και ο άκρατος λαϊκισμός του πολιτικού συστήματος, παρ’ ολίγον να μας οδηγήσει στην καταστροφή.
Και μετά πώς ήλθε η σωτηρία; Με την εκχώρηση του εθνικού μας πλούτου και την επικυριαρχία των μνημονίων;
Ποιος πιστεύει σήμερα ότι έχει η Ευρώπη οικονομική ανεξαρτησία και κοινωνική αλληλεγγύη; κι όμως ζούμε μια αδήριτη αναγκαιότητα, στη σκοτεινή παγκοσμιοποίηση της οικονομίας
Από τη μια την αντιφατική αντίληψη σε μια γενικότερη κρίση, όταν αίφνης συμπολεμούμε κατά της Ρωσίας σ’ ένα αδιανόητο γεωστρατηγικό παιγνίδι των Αμερικανών, εγκλωβισμένοι σε αδιέξοδο οικονομία και εγκλημάτων κατά του ανθρωπισμού. Από την άλλη την σιωπήτων περισσοτέρων για τα εγκλήματα στην «Παλαιστίνη»
Αναγνωρίζεται, ότι ζούμε σε μια κρίσιμη στιγμή και η ευθύνη, όπως πάντα, είναι φυσικά των ηγετών αλλά και των πολιτών. Η Ευρώπη δεν πείθει. Η οικονομική ακμή της Ανατολής δεν είναι άσχετη με τη υπαρξιακή αγωνία της ηγεμονίας της Δύσης. Αν υπήρχαν ηγέτες ακόμη και ένας! θα είχαμε όραμα, η υπάρχουσα θολή ατμόσφαιρα κανένα καλό δεν προμηνύει.
Ας είμαστε προσεκτικοί με την δημοκρατία μας, πρέπει να ξέρουμε από την ιστορία, ότι όσοι επαγγέλλονταν την αλλαγή του κόσμου – οι των άκρων- ή οδήγησαν στην τραγωδία τους λαούς τους ή σε ολοκληρωτικά καταστροφικά καθεστώτα.
Από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις των ανθρώπινων κοινωνιών είναι το δικαίωμα του πολίτη να μπει σε ένα παραβάν, να επιλέξει. Αυτή η διαδικασία, αυτό το όπλο μπορεί να κρίνει το μέλλον μας.
Οι Ευρωεκλογές φαίνονται περιττή διαδικασία; Αν κρίνομε , ποιοι προβάλλονται ως υποψήφιοι;
Δυστυχώς στον προεκλογικό λόγο αντί να συζητιούνται τα μεγάλα ευρωπαϊκά και παγκόσμια προβλήματα, τα κόμματα με μικροπολιτικές θεωρήσεις αναλώνονται σε καθαρά εσωτερικά θέματα που μπορεί να είναι σοβαρά, δεν κρίνονται όμως τώρα. Η Ευρώπη που θέλουμε πρέπει να είναι κατάκτηση όλων μας. Στον παγκόσμιο ανταγωνισμό η Ευρωπαϊκή Ένωση με την ολοκλήρωσή της -οπότε συμβεί- μπορεί να πρωτοστατήσει και κάθε μορφής ευρωσκεπτικισμός πρέπει να έχει εποικοδομητική θέση.
Τι θα ψηφίσομε; Η ιστορία διδάσκει ότι το απρόοπτο πολλές φορές διαμορφώνει τις εξελίξεις.
Στην πατρίδα μας μετά το 2015 όλοι πια έχομε διδαχθεί: η κεντρική πολιτική της οικονομίας μας είναι μονόδρομος αλλά δεν μας λείπει η αμετροέπεια. Από τον κοινοτάρχη μέχρι τον πρωθυπουργό λιγότερο ή περισσότερο η αλαζονεία και η προς ίδιον όφελος νομή της εξουσίας χαρακτηρίζουν πολλούς από τους πολιτικούς μας- όσο περισσότερο ισχυρός αισθάνεται τόσο χειρότερα -.
Παράδειγμα η σημερινή διακυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, μια ιδιαιτερότητα με πολύ θετική προοπτική και ένα χρόνο τώρα τί έχει κάνει σημαντικό για την κοινωνία;.
Το έγκλημα κατά της οικογένειας «του γάμου» των ομοφυλοφύλων.
Την αντισυνταγματική νομιμοποίηση ιδιωτικών κολλεγίων σε πανεπιστήμια , όταν δεν έγινε απολύτως τίποτα επιπλέον για την κατ’όνομα δημόσια παιδεία.
Την συνεχιζόμενη κραυγαλέα απαξίωση της δημόσιας υγείας- κρίμα.!!!
Έχοντας πολλά αυτονόητα και περιττά να λέμε, ας μείνομε στο κατά συνείδηση. Η Ευρώπη είναι πολύ περισσότερα από τις Βρυξέλλες και την Ευρωβουλή.
Κάποτε να ελπίζομε στη μεγάλη υπέρβαση. Στην πραγματοποίηση του οράματος των ιδρυτών. Οι καιροί εγκυμονούν ! (Η κάλπη είναι γκαστρωμένη) που έλεγε ο αείμνηστος Φλωράκης- Και ας μην ξεχνούμε ότι οι ρίζες του ευρωπαϊκού πολιτισμού είναι δικές μας.
ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ "ΓΙΑΤΡΙΣΣΑ" ΣΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ
Με την συμμετοχή εκατοντάδων προσκυνητών, απ΄ όλο τον Νομό Χανίων και ευρύτερα, τελέστηκε Ιερά Παράκλησις, ενώπιον της Θαυματουργού Εικόνος Παναγίας της «Γιάτρισσας», η Οποία, θαυμαστώ τω τρόπω, επέλεξε όπως δωριθεί στην Ιερά Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου και τεθησαυρίζεται στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κισάμου. Την Ιερά Παράκληση τέλεσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, μνημονεύοντας, καθ΄ όλη την διάρκεια της Ιεράς Παρακλήσεως, ενώπιον της Θαυματουργού Εικόνος, τα εκατοντάδες ονόματα (υπέρ υγείας) που κόμισαν οι ευλαβείς προσκυνητές, οι οποίοι είχαν κατακλύσει και τους αύλειους χώρους του Μητροπολιτικού Ναού. Συγκινητική η συμμετοχή όλων των συμπροσευχομένων συμψάλλοντες την Ιερά Παράκληση, ποίημα του Πανοσιολογιωτάτου Ιερομονάχου π. Αθανασίου Σιμωνοπετρίτη, την οποία εξέδωσε η Ι. Μητρόπολις Κισάμου και Σελίνου, και προσφέρει σε όλους τους προσκυνητές που προσέρχονται, τόσο δια προσκύνημα, όσο και στις Ιερές Παρακλήσεις.
Εκ της Ι. Μητροπόλεως
Τρίτη 4 Ιουνίου 2024
ΨΗΦΙΣΜΑ ΟΑ ΚΡΗΤΗΣ
Με βαθιά οδύνη πληροφορηθήκαμε την εις Κύριον εκδημία του αειμνήστου Μέγα Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, π. Γεώργιου Τσέτση, κορυφαίου Καθηγητού και Ακαδημαϊκού. Ο π. Γεώργιος Τσέτσης, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Ορθοδόξους Θεολόγους του αιώνα μας, με οικουμενική εκκλησιαστική ακτινοβολία και αναμφίβολη ακαδημαϊκή αναγνώριση, εργαζόμενος με σοφία και σωφροσύνη σε διάφορες υπεύθυνες θέσεις του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών, ως στελέχους και αργότερα, για μεγάλο χρονικό διάστημα, ως Μονίμου Αντιπροσώπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ενώ, μεταξύ άλλων, υπήρξε και βαθύς γνώστης του λειτουργικού Τυπικού, της εκκλησιαστικής μουσικής, και ειδικότερα του «Πατριαρχικού ύφους» και της Φαναριώτικης ψαλτικής παραδόσεως. Επί μακρά σειρά ετών, είχε στηρίξει ποικιλότροπα το έργο της κοινωνικής διακονίας της Εκκλησίας της Κρήτης, ενώ, είχε συμβάλει αποτελεσματικά στην μαρτυρία και προβολή του σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου και της όλης Ορθοδοξίας ανά την Οικουμένη.
Με την από 6-6-1988, απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης (ΟΑΚ), υπήρξε Εταίρος του Ιδρύματος και στήριξε παντοιοτρόπως την Ακαδημία, τόσο με τη συμμετοχή του σε Συνέδρια του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όσο και σε Θεολογικά Συνέδρια με σπουδαίες παρεμβάσεις σε διαχριστιανικό και διαθρησκευτικό επίπεδο. Για την σπουδαία αυτή εκκλησιαστική και θεολογική προσωπικότητα το Διοικητικό Συμβούλιο της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης εξέδωσε το παρακάτω Ψήφισμα.
Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης, μετά την αναγγελία της εκδημίας του αειμνήστου Μέγα Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, π. Γεώργιου Τσέτση, Εταίρου της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης (1988), αποφασίζει ομόφωνα:
1.Να διοργανωθεί στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης τιμητική επιστημονική εκδήλωση στη μνήμη του, για την προσφορά του στον εκκλησιαστικό, οικουμενικό και ακαδημαϊκό χώρο.
2.Να τελεστεί Τρισάγιο στη μνήμη του κατά την επόμενη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος.
3.Κατά την ημέρα της Εξοδίου Ακολουθίας του να κυματίζουν οι σημαίες του Ιδρύματος μεσίστιες.
4.Να σταλεί συλλυπητήριο έγγραφο στην οικογένειά του.
Είθε ο Πανάγαθος Τριαδικός Θεός, στον οποίο αφιέρωσε το συνολικό έργο του, να τον αναπαύσει εν σκηναίς δικαίων και εν χώρα ζώντων. Αιωνία του η μνήμη!
Με την από 6-6-1988, απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης (ΟΑΚ), υπήρξε Εταίρος του Ιδρύματος και στήριξε παντοιοτρόπως την Ακαδημία, τόσο με τη συμμετοχή του σε Συνέδρια του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όσο και σε Θεολογικά Συνέδρια με σπουδαίες παρεμβάσεις σε διαχριστιανικό και διαθρησκευτικό επίπεδο. Για την σπουδαία αυτή εκκλησιαστική και θεολογική προσωπικότητα το Διοικητικό Συμβούλιο της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης εξέδωσε το παρακάτω Ψήφισμα.
Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης, μετά την αναγγελία της εκδημίας του αειμνήστου Μέγα Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, π. Γεώργιου Τσέτση, Εταίρου της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης (1988), αποφασίζει ομόφωνα:
1.Να διοργανωθεί στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης τιμητική επιστημονική εκδήλωση στη μνήμη του, για την προσφορά του στον εκκλησιαστικό, οικουμενικό και ακαδημαϊκό χώρο.
2.Να τελεστεί Τρισάγιο στη μνήμη του κατά την επόμενη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος.
3.Κατά την ημέρα της Εξοδίου Ακολουθίας του να κυματίζουν οι σημαίες του Ιδρύματος μεσίστιες.
4.Να σταλεί συλλυπητήριο έγγραφο στην οικογένειά του.
Είθε ο Πανάγαθος Τριαδικός Θεός, στον οποίο αφιέρωσε το συνολικό έργο του, να τον αναπαύσει εν σκηναίς δικαίων και εν χώρα ζώντων. Αιωνία του η μνήμη!
ΜΕ 40 ΑΘΛΗΤΕΣ Η ΘΥΕΛΛΑ ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΚΛΑΣΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
Σε μία γιορτή για τον Κλασικό Αθλητισμό διεξήχθη την Κυριακή 2 Ιουνίου στο Εθνικό Στάδιο Χανίων Ημερίδα Στίβου για αναπτυξιακές ηλικίες για παιδιά από Α΄ έως Ε΄ Δημοτικού. Η ομάδα της Θύελλας συμμετείχε με 40 μικρούς αθλητές κατακτώντας 2 Χρυσά, 5 Ασημένια και 6 Χάλκινα μετάλλια.
Νόρα Κουλέπης : μήκος Β΄- Γ΄ Δημοτικού 1η θέση (3.90 μ.)
Δανάη Παπακωνσταντίνου: 50μ. Α΄ Δημοτικού 1η θέση ( 9.05)
Στέλιος Σταθάκης : μπαλάκι Δ΄ - Ε΄ Δημοτικού 2η θέση (29.40 μ.)
Βούλα Μπαριωτάκη : μήκος Δ΄- Ε΄ Δημοτικού 2η θέση (3..50μ.)
Βαλερά Αρετή: : 50μ. Α΄ Δημοτικού 2η θέση (9.39)
Μάξιμος Φαντάκης: : μήκος Β΄- Γ΄ Δημοτικού 2η θέση ( 3.41μ.)
Δάφνη Ζαφειρούδη : μήκος Β΄- Γ΄ Δημοτικού 2η θέση (3.18μ.)
Γιάννης Κουνελάκης : μπαλάκι Δ΄ - Ε΄ Δημοτικού 3η θέση ( 28.90μ.)
Μαρία Φελεσάκη : 50μ. Β΄- Γ΄ Δημοτικού 3η θέση ( 8.85)
Γιάννης Βεστάκης: μήκος Β΄- Γ΄ Δημοτικού 3η θέση ( 3.40μ.)
Δήμητρα Παπακωνσταντίνου: μήκος Β΄- Γ΄ Δημοτικού 3η θέση (2.40 μ.)
Γιάννα Σκουνάκη : 50μ. Α΄ Δημοτικού 3η θέση ( 9.90)
Παναγιώτης Σγουρομάλλης: 50μ. Α΄ Δημοτικού 3η θέση (9.77)
Για την ομάδα της Θύελλας αγωνίστηκαν επίσης: Παναγιώτης Σημαντηράκης, Μανώλης Παρτσακουλάκης, Χρήστος Γιαννακάκης, Στέλιος Ζαφειρούδης, Κωστής Βαρουχάκης, Λευτέρης Χαιρετάκης, Κωνσταντίνος Κουκουράκης, Γιάννης Κοντοπυράκης, Μανώλης Μπιχάκης, Ιωάννης Φραγκιουδάκης, Αλεξάνδρα Καραμούτσα, Μαρία Βεστάκη, Σαββινά Αθανασάκη, Ορέλσα Κάτσα, Αντουένα Μέτα, Εβελίνα Βερυκάκη, Ευαγγελία Παπαδογιάννη, Μαριά Πολυχρονάκη, Κυριακή Σχετάκη, Γεωργία Κουνελάκη, Λυδιά Κορναράκη, Μαρία Σημαντηράκη, Σοφία Αλυγιζάκη, Κατερίνα Παπαχρήστου, Ανδριάνα Καραμούτσα.
Νόρα Κουλέπης : μήκος Β΄- Γ΄ Δημοτικού 1η θέση (3.90 μ.)
Δανάη Παπακωνσταντίνου: 50μ. Α΄ Δημοτικού 1η θέση ( 9.05)
Στέλιος Σταθάκης : μπαλάκι Δ΄ - Ε΄ Δημοτικού 2η θέση (29.40 μ.)
Βούλα Μπαριωτάκη : μήκος Δ΄- Ε΄ Δημοτικού 2η θέση (3..50μ.)
Βαλερά Αρετή: : 50μ. Α΄ Δημοτικού 2η θέση (9.39)
Μάξιμος Φαντάκης: : μήκος Β΄- Γ΄ Δημοτικού 2η θέση ( 3.41μ.)
Δάφνη Ζαφειρούδη : μήκος Β΄- Γ΄ Δημοτικού 2η θέση (3.18μ.)
Γιάννης Κουνελάκης : μπαλάκι Δ΄ - Ε΄ Δημοτικού 3η θέση ( 28.90μ.)
Μαρία Φελεσάκη : 50μ. Β΄- Γ΄ Δημοτικού 3η θέση ( 8.85)
Γιάννης Βεστάκης: μήκος Β΄- Γ΄ Δημοτικού 3η θέση ( 3.40μ.)
Δήμητρα Παπακωνσταντίνου: μήκος Β΄- Γ΄ Δημοτικού 3η θέση (2.40 μ.)
Γιάννα Σκουνάκη : 50μ. Α΄ Δημοτικού 3η θέση ( 9.90)
Παναγιώτης Σγουρομάλλης: 50μ. Α΄ Δημοτικού 3η θέση (9.77)
Για την ομάδα της Θύελλας αγωνίστηκαν επίσης: Παναγιώτης Σημαντηράκης, Μανώλης Παρτσακουλάκης, Χρήστος Γιαννακάκης, Στέλιος Ζαφειρούδης, Κωστής Βαρουχάκης, Λευτέρης Χαιρετάκης, Κωνσταντίνος Κουκουράκης, Γιάννης Κοντοπυράκης, Μανώλης Μπιχάκης, Ιωάννης Φραγκιουδάκης, Αλεξάνδρα Καραμούτσα, Μαρία Βεστάκη, Σαββινά Αθανασάκη, Ορέλσα Κάτσα, Αντουένα Μέτα, Εβελίνα Βερυκάκη, Ευαγγελία Παπαδογιάννη, Μαριά Πολυχρονάκη, Κυριακή Σχετάκη, Γεωργία Κουνελάκη, Λυδιά Κορναράκη, Μαρία Σημαντηράκη, Σοφία Αλυγιζάκη, Κατερίνα Παπαχρήστου, Ανδριάνα Καραμούτσα.
ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑ Η ΩΡΑ
Η δημοτική μας αρχή δεν έχει κατανοήσει την ζημιά που έχει γίνει στον οργανωμένο τουρισμό στην περιοχή, παρόλο που οι δημότες την εμπιστεύτηκαν για μια ακόμα 5ετία τις τύχες των.
Όλα βαδίζουν προς την καταστροφή, και όπως φαίνεται είναι αδύνατον να αποτρέψει τα γεγονότα που από την πρώτη θέση στον οργανωμένο τουρισμό ξαφνικά βρέθηκε η Κίσαμος στον πάτο.
Ναι έπρεπε να διαφυλάξει τις περιοχές που εκτός από Natura είναι και μοναδικές σε ολάκερη την Κρήτη, όμως πρώτα ας αναλογιστούμε ποιος τις έφερε σε αυτήν την κατάσταση και κατά δεύτερο δεν μπορείς να περιορίζεις τον οργανωμένο τουρισμό σαν μαχαίρι και από τους τρεις προορισμούς της Κισάμου.
Λαφονήσι και Μπάλος έπρεπε και καλώς μπήκαν στο ειδικό καθεστώς προστασίας, όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά μόνο και μόνο επειδή όλες οι ως και σήμερα δημοτικές αρχές τις τρυγούσαν ασύστολα δίχως ούτε ένα ανταποδοτικό. Η Φαλάσαρνα όπως έχω γράψει και παλαιότερα όμως, μπήκε στην ίδια μοίρα με τις άλλες περιοχές, παρ όλο που είναι αστική παραλία, και μια από τις πιο γνωστές για τις ανέσεις της, μόνο και μόνο για να τιμωρηθεί ο Κισαμίτης επενδυτής όταν αποφάσισε να επένδυση στην περιουσία του.
Τα χάλια θα τα δείτε τα επόμενα χρόνια, και το ερώτημα που πλανάται σε όλους μας .... είδατε μετά από ένα χρόνο κλεισίματος του Λαφονησιού έστω μια ανταποδοτική πράξη στην περιοχή;
Έχει δρόμους, έγινε προσπάθεια ώστε να μπορεί ο καθένας να την χαρεί ; Φτιάχτηκαν διάδρομοι και σχεδιάστικαν διαδρομές για τους ανήμπορους να περπατήσουν τα 2 χιλιόμετρα; Αλήθεια έχετε καταλάβει ότι οι υπηρεσίες εκεί είναι τρεις φορές καλύτερες στον όμορο δήμο απ' ότι στον δικό μας ;
Αποσβολωμένη λοιπόν παρακολουθεί η δημοτική μας αρχή τα τεκταινόμενα και μάλιστα παίζοντας το παιχνίδι της καταστροφής του οργανωμένου τουρισμού που τόσα χρόνια η ίδια υποστήριζε .....
Το 1€ ανταποδοτικό μας μάρανε ..
Όλα βαδίζουν προς την καταστροφή, και όπως φαίνεται είναι αδύνατον να αποτρέψει τα γεγονότα που από την πρώτη θέση στον οργανωμένο τουρισμό ξαφνικά βρέθηκε η Κίσαμος στον πάτο.
Ναι έπρεπε να διαφυλάξει τις περιοχές που εκτός από Natura είναι και μοναδικές σε ολάκερη την Κρήτη, όμως πρώτα ας αναλογιστούμε ποιος τις έφερε σε αυτήν την κατάσταση και κατά δεύτερο δεν μπορείς να περιορίζεις τον οργανωμένο τουρισμό σαν μαχαίρι και από τους τρεις προορισμούς της Κισάμου.
Λαφονήσι και Μπάλος έπρεπε και καλώς μπήκαν στο ειδικό καθεστώς προστασίας, όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά μόνο και μόνο επειδή όλες οι ως και σήμερα δημοτικές αρχές τις τρυγούσαν ασύστολα δίχως ούτε ένα ανταποδοτικό. Η Φαλάσαρνα όπως έχω γράψει και παλαιότερα όμως, μπήκε στην ίδια μοίρα με τις άλλες περιοχές, παρ όλο που είναι αστική παραλία, και μια από τις πιο γνωστές για τις ανέσεις της, μόνο και μόνο για να τιμωρηθεί ο Κισαμίτης επενδυτής όταν αποφάσισε να επένδυση στην περιουσία του.
Τα χάλια θα τα δείτε τα επόμενα χρόνια, και το ερώτημα που πλανάται σε όλους μας .... είδατε μετά από ένα χρόνο κλεισίματος του Λαφονησιού έστω μια ανταποδοτική πράξη στην περιοχή;
Έχει δρόμους, έγινε προσπάθεια ώστε να μπορεί ο καθένας να την χαρεί ; Φτιάχτηκαν διάδρομοι και σχεδιάστικαν διαδρομές για τους ανήμπορους να περπατήσουν τα 2 χιλιόμετρα; Αλήθεια έχετε καταλάβει ότι οι υπηρεσίες εκεί είναι τρεις φορές καλύτερες στον όμορο δήμο απ' ότι στον δικό μας ;
Αποσβολωμένη λοιπόν παρακολουθεί η δημοτική μας αρχή τα τεκταινόμενα και μάλιστα παίζοντας το παιχνίδι της καταστροφής του οργανωμένου τουρισμού που τόσα χρόνια η ίδια υποστήριζε .....
Το 1€ ανταποδοτικό μας μάρανε ..
ΣΤΟ FINAL FOUR ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ ΜΠΑΣΚΕΤ Η ΚΙΣΑΜΟΣ
H ομάδα της πόλης "ΚΙΣΑΜΟΣ" για το εργασιακό πρωτάθλημα Β' κατηγορίας μπάσκετ στον νομό Χανίων προκρίθηκε στο final 4FINAL FOUR, αφού στον χθεσινό αγώνας της, νίκησε την ομάδα του Senso 65-63.
Με την ομάδα μας αγωνίστηκαν
Γιαννουδάκης, Βερυκάκης, Χουδαλάκης, Φαντάκης, Χορευτάκης, Φιλίππου, Χριστοφοράκης, Χαχλάκης, Στημαδωράκης, Μαρούγκας, Κουκάς
Ο ημιτελικός κατά πάσα πιθανότητα θα γίνει το Σάββατο 8 Ιουνίου στο κλειστό του Κλαδισού με ζωντανή αναμετάδοση στο YouTube.
Δευτέρα 3 Ιουνίου 2024
ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ
Έσκυψε με κόπο. Το σώμα της δεν υπάκουε στις εντολές του εγκεφάλου της. Με μεγάλη δυσκολία μάζευε από το πάτωμα τα κομματιασμένα υπολείμματα απ' το πορσελάνινο σερβίτσιο του καφέ. Αυτό το σερβίτσιο τους το είχαν κάνει δώρο για τον γάμο τους. Μάταια προσπάθησε να θυμηθεί ποιος τους το είχε δωρήσει, όχι ότι είχε σημασία πλέον. Παραλλήλισε τα θρύψαλα που μάζευε απ' το πάτωμα με την άχαρη ζωή της και ήταν σίγουρη πλέον πως μάζευε τα κομμάτια της δικής της ζωής.
Μέσα απ' την οθόνη του μυαλού της περνούσε σαν μια βουβή μαυρόασπρη ταινία όλη της η ζωή. Χαμογέλασε ασυναίσθητα όταν «είδε» τη χαρούμενη παιδική της ηλικία, τις βόλτες που έκανε με τον πατέρα και τη μητέρα της στο πάρκο της πόλης, στο λούνα παρκ που ερχόταν κάθε καλοκαίρι στην αλάνα της γειτονιάς τους.! Οι γονείς της ζούσαν κυριολεκτικά μόνο για αυτήν. Πολύ αργότερα κατάλαβε τις στερήσεις και τις θυσίες που έκαναν, για να ικανοποιήσουν τα «θέλω» και τα «πρέπει» της κόρης τους. Το χαμόγελο της, χωρίς να το αντιλαμβάνεται, έγινε ακόμη πιο πλατύ, όταν θυμήθηκε τα γυμνασιακά της χρόνια και τα πρώτα ερωτικά, εφηβικά σκιρτήματα. Σχεδόν γέλασε, όταν θυμήθηκε την αδέξια συμπεριφορά της στο πρώτο της φλερτ. Γέλασε πικρά, όταν της ήρθε στο μυαλό η πρώτη ερωτική απογοήτευση και η συμπαράσταση που είχε απ' τους γονείς της. Η γλυκύτητα και η πραότητα με την οποία την αντιμετώπισαν τη βοήθησαν να ξεπεράσει άμεσα τον εφηβικό σκόπελο και συγχρόνως ν' αποκτήσει (ή στην κυριολεξία ν' ανακαλύψει) δυο φίλους στους οποίους θα μπορούσε να στηριχτεί, τους γονείς της! Η ζωή της κύλησε ήρεμα χωρίς ιδιαίτερα οδυνηρά σκαμπανεβάσματα. Τίποτα δεν τάραζε την ήρεμη ρουτίνα της ζωής της, μέχρι που λίγο μετά τον θάνατο του πατέρα της ήρθε ανεπάντεχα ο έρωτας. Ένας έρωτας απρόσμενος, όσο και δυνατός την είχε κυριεύσει και την είχε αποπροσανατολίσει απ' την πραγματικότητα.
Ζούσε κυριολεκτικά στα σύννεφα! Δεν είχε μάτια παρά μόνο για τον Κώστα, τον έρωτα της. Ήταν η πρώτη φορά που ήρθε σε αντιπαράθεση με την καλύτερη της φίλη μέχρι εκείνη τη στιγμή, τη μάνα της. Δεν μπορούσε να καταλάβει τις επιφυλάξεις και αργότερα τις αντιρρήσεις της μητέρας της για τον Κώστα. Τις απέδιδε στην ανασφάλεια που πιθανώς ένιωθε η μάνα της με την προοπτική ενός επικείμενου γάμου. Ενός γάμου που τελικά έγινε καλύπτοντας όλα της τα «θέλω», αλλά και τα «πρέπει» μιας κοινωνίας που δίνει μεγαλύτερη σημασία στο «θεαθήναι», παρά στην πραγματική ένωση δύο ανθρώπων. Μετά από πιέσεις η μητέρα αποδέχτηκε σιωπηλά αυτόν τον γάμο και την επιμονή της στην άρρωστη εξάρτηση που είχε με τον Κώστα. Αποτραβήχτηκε οικειοθελώς απ' τη ζωή του ζευγαριού, αλλά δεν έπαψε ποτέ να τους επικουρεί ηθικά και κυρίως υλικά. Παρ´όλο που δούλευαν και οι δύο, τα χρήματα που κέρδιζαν ποτέ δεν ήταν αρκετά για να καλύψουν τις ανάγκες τους, που όλο και πολλαπλασιάζονταν. Η βοήθεια της μητέρας στη συμβίωση του ζευγαριού έγινε πιο ουσιαστική και απαραίτητη με την έλευση τριών διαδοχικών νέων μελών στην οικογένεια. Η κα Βασιλική ( η μητέρα της και παλιά της φίλη) αφιέρωνε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου της στη φύλαξη και την ανατροφή των εγγονιών της. Έτσι σταδιακά έπαψε να βλέπει και να συζητάει τα «σύννεφα» που συσσωρεύονταν στον γάμο της κόρης της.
Ο Κώστας στα πρώτα χρόνια του γάμου τους ήταν ο τρυφερός άνδρας που είχε αρχικά γνωρίσει κι ερωτευτεί. Όσο κυλούσε ο χρόνος, κάποιες μικροαλλαγές στη συμπεριφορά του τις απέδιδε στην πίεση της δουλειάς και στη ρουτίνα μιας οικογενειακής ζωής για την οποία δεν ήταν έτοιμος. Αργότερα διέκρινε στη στάση του μια σταδιακά αυξανόμενη διαφοροποίηση από αυτά που ήξερε, που με την πάροδο του χρόνου γινόταν όλο και πιο διακριτή. Ο τρυφερός άνδρας που παντρεύτηκε είχε μετουσιωθεί σ' ένα απαιτητικό άτομο που γκρίνιαζε με το παραμικρό είτε αυτό ήταν για το φαγητό είτε για τα ρούχα του ( που σημειωτέον τα ήθελε πάντα άψογα και στην ώρα που αυτός επιθυμούσε ). Άρχισε ν' αργεί τα βράδια και σύντομα κατάλαβε πως το οικογενειακό ταμείο, που απ' την αρχή είχαν κανονίσει την ύπαρξη του και τη λειτουργία του, έπαψε να είναι οικογενειακό και σ' αυτό συγκεντρώνονταν μόνο τα δικά της έσοδα. Όσες φορές τόλμησε να συζητήσει μαζί του το θέμα, εισέπραξε φωνές και χλευασμό. Στη μητέρα της δεν τολμούσε να πει οτιδήποτε πάνω σ' αυτό το θέμα, γιατί φοβόταν ότι θα της θύμιζε τις αντιρρήσεις της και τις ανησυχίες της γι αυτόν τον γάμο. Έτσι έκανε υπομονή και μέσα της ήλπιζε πως αυτή η στάση του συζύγου της θα ήταν προσωρινή και πως γρήγορα όλα θα επανέρχονταν στην αρχική τους κατάσταση.
Αδίκως ήλπιζε! Ο Κώστας απομακρυνόταν όλο και πιο πολύ από τη συζυγική τους εστία! Γύριζε αργά, σχεδόν τα ξημερώματα και τις περισσότερες φορές φανερά πιωμένος. Σε παρατηρήσεις που του έκανε αντέδρασε βίαια χτυπώντας την ανελέητα. Αυτή του η πράξη ήταν τελείως απρόβλεπτη γι αυτήν και δεν πρόλαβε ν' αντιδράσει, έτσι δέχτηκε το γεγονός παθητικά.
Το πρωί, όταν πλέον είχε φύγει η επήρεια του αλκοόλ, ο Κώστας της ζήτησε συγνώμη, την αγκάλιασε και προσπαθούσε να δικαιολογηθεί λέγοντας ότι για την πράξη του έφταιγε το αλκοόλ και πως δεν θα επαναληφθεί. Το αγκάλιασμα του ήταν τόσο τρυφερό που την αποπροσανατόλισε. Την έκανε να ξεχάσει την οδυνηρή πραγματικότητα και να ταξιδέψει στα κοινά όνειρα που έκαναν στην αρχή του γάμου τους. Αλλά, δυστυχώς για αυτήν, η αλλαγή του διήρκεσε για πολύ λίγο. Όλα γύρισαν στην οδυνηρή για αυτήν ρουτίνα, με τον άνδρα της να ξενυχτάει, να πίνει, να γίνεται όλο και πιο βίαιος και να ξεσπά πάνω της μετά από κάθε μικρή ή μεγάλη διαφωνία.
Τα πράγματα χειροτέρεψαν όταν ο Κώστας άρχισε να λείπει κάποιες νύχτες απ' το σπίτι χωρίς να της δίνει εξηγήσεις ή χρησιμοποιούσε αστείες δικαιολογίες. Μια μέρα, χωρίς να της εξηγήσει τον λόγο, ζήτησε και πήρε τα χρυσαφικά που είχαν κάνει δώρο στον γάμο τους οι δικοί του συγγενείς. Όταν τον ρώτησε γιατί, απάντησε πως ήταν δικά του και είχε ανάγκη να καλύψει αυξημένες ανάγκες. Φυσικά η επωδός στις διαμαρτυρίες της ήταν ένας απίστευτα άγριος ξυλοδαρμός που την οδήγησε στα επείγοντα του κοντινού νοσοκομείου!
Εκεί ανακάλυψε με φρίκη, ότι ο άνδρας της είχε εγκαταλείψει τη δουλειά του και η κύρια απασχόληση του ήταν ο τζόγος! Ήξερε πολύ καλά τις συνέπειες αυτής της συνήθειας και προσπάθησε να τον συνεφέρει. Στις επίμονες συζητήσεις που είχαν κι όταν αυτός ήταν νηφάλιος, ανακάλυψε ότι ο εθισμός του στον τζόγο ήταν τόσο μεγάλος που τον είχε μεταλλάξει σ' ένα εγωπαθές κι αδιάφορο πλάσμα, που δεν είχε καμία σχέση με τον «έρωτα» της. Όλες οι προσπάθειες της για τον συνεφέρει κατέληγαν σε ξυλοδαρμούς και απειλές κατά της ζωής της. Στο τέλος απαίτησε και πήρε και τα κοσμήματα που οι δικοί της τα είχαν δωρήσει στον γάμο τους. Στις αντιρρήσεις που του προέβαλλε, την έδειρε και πάλι και της είπε πως είχε χρέη «τιμής» στην χαρτοπαιξία.
Ο καυγάς συνεχίστηκε και ο Κώστας πέταξε με δύναμη στο πάτωμα το σερβίτσιο του καφέ κι έφυγε χτυπώντας με δύναμη πίσω του την εξώπορτα. Έτσι όπως ήταν σκυμμένη και μάζευε τα «συντρίμμια» της ζωής της, είδε το θλιβερό είδωλο της στον καθρέπτη που ήταν απέναντι της. Τρόμαξε με αυτό που είδε! Πέταξε τα πορσελάνινα κομμάτια του σερβίτσιου στα σκουπίδια, ντύθηκε πρόχειρα και πήγε στον οικογενειακό τους δικηγόρο. Ακολουθώντας τις συμβουλές του πήγε σε ιατροδικαστή για να πιστοποιήσει την κακοποίηση και σύντομα κατέληξαν στις αίθουσες δικαστηρίων.
Ο Κώστας μετανιωμένος και κλαίγοντας προσπαθούσε να τη μεταπείσει, αλλά αυτή είχε πάρει την απόφαση της.
Η κα Βασιλική της στάθηκε με τον καλύτερο τρόπο! Μετακόμισε μαζί με τα παιδιά στο ίδιο σπίτι και τη βοηθούσε καθημερινά να «σταθεί στα πόδια της».
Το δικαστήριο είχε επιβάλει ασφαλιστικά μέτρα, που ο πρώην σύζυγος της δεν μπορούσε να δεχτεί ούτε καν να καταλάβει. Συνέχισε να την εκλιπαρεί και στο τέλος να την απειλεί. Με συμβουλή του δικηγόρου της απευθύνθηκε στο κοντινό αστυνομικό τμήμα. Την παρέπεμψαν στην υπηρεσία ενδοοικογενειακής βίας. Εκεί της συνέστησαν να βάλει στο κινητό της, την εφαρμογή panic button. Οι μέρες της κυλούσαν ανάμεσα στον φόβο και την αβεβαιότητα. Ο Κώστας της τηλεφωνούσε πολλές φορές, καθημερινά με το ίδιο μοτίβο. Κλάμα, παρακάλια, απειλές!
Αυτή όμως είχε πάρει την απόφαση της, Είχε τη μάνα και φίλη της, τα παιδιά της ( που για αυτά είχε υπομείνει μια άχαρη κι επικίνδυνη ζωή) και προσπαθούσε να μαζέψει τα κομμάτια της.
Ήταν Κυριακή μετά την εκκλησία. Περπατούσε χαρούμενη με τη μάνα της και τα παιδιά της προς το κοντινό άλσος, όταν είδε τον Κώστα με έρχεται προς το μέρος της με μεγάλες δρασκελιές κρατώντας ένα μαχαίρι. Χωρίς καν να το σκεφτεί, ενεργοποίησε το panic button και άρχισε να τρέχει!
Ανδρέας Μαρολαχάκης
31-05-2024
Μέσα απ' την οθόνη του μυαλού της περνούσε σαν μια βουβή μαυρόασπρη ταινία όλη της η ζωή. Χαμογέλασε ασυναίσθητα όταν «είδε» τη χαρούμενη παιδική της ηλικία, τις βόλτες που έκανε με τον πατέρα και τη μητέρα της στο πάρκο της πόλης, στο λούνα παρκ που ερχόταν κάθε καλοκαίρι στην αλάνα της γειτονιάς τους.! Οι γονείς της ζούσαν κυριολεκτικά μόνο για αυτήν. Πολύ αργότερα κατάλαβε τις στερήσεις και τις θυσίες που έκαναν, για να ικανοποιήσουν τα «θέλω» και τα «πρέπει» της κόρης τους. Το χαμόγελο της, χωρίς να το αντιλαμβάνεται, έγινε ακόμη πιο πλατύ, όταν θυμήθηκε τα γυμνασιακά της χρόνια και τα πρώτα ερωτικά, εφηβικά σκιρτήματα. Σχεδόν γέλασε, όταν θυμήθηκε την αδέξια συμπεριφορά της στο πρώτο της φλερτ. Γέλασε πικρά, όταν της ήρθε στο μυαλό η πρώτη ερωτική απογοήτευση και η συμπαράσταση που είχε απ' τους γονείς της. Η γλυκύτητα και η πραότητα με την οποία την αντιμετώπισαν τη βοήθησαν να ξεπεράσει άμεσα τον εφηβικό σκόπελο και συγχρόνως ν' αποκτήσει (ή στην κυριολεξία ν' ανακαλύψει) δυο φίλους στους οποίους θα μπορούσε να στηριχτεί, τους γονείς της! Η ζωή της κύλησε ήρεμα χωρίς ιδιαίτερα οδυνηρά σκαμπανεβάσματα. Τίποτα δεν τάραζε την ήρεμη ρουτίνα της ζωής της, μέχρι που λίγο μετά τον θάνατο του πατέρα της ήρθε ανεπάντεχα ο έρωτας. Ένας έρωτας απρόσμενος, όσο και δυνατός την είχε κυριεύσει και την είχε αποπροσανατολίσει απ' την πραγματικότητα.
Ζούσε κυριολεκτικά στα σύννεφα! Δεν είχε μάτια παρά μόνο για τον Κώστα, τον έρωτα της. Ήταν η πρώτη φορά που ήρθε σε αντιπαράθεση με την καλύτερη της φίλη μέχρι εκείνη τη στιγμή, τη μάνα της. Δεν μπορούσε να καταλάβει τις επιφυλάξεις και αργότερα τις αντιρρήσεις της μητέρας της για τον Κώστα. Τις απέδιδε στην ανασφάλεια που πιθανώς ένιωθε η μάνα της με την προοπτική ενός επικείμενου γάμου. Ενός γάμου που τελικά έγινε καλύπτοντας όλα της τα «θέλω», αλλά και τα «πρέπει» μιας κοινωνίας που δίνει μεγαλύτερη σημασία στο «θεαθήναι», παρά στην πραγματική ένωση δύο ανθρώπων. Μετά από πιέσεις η μητέρα αποδέχτηκε σιωπηλά αυτόν τον γάμο και την επιμονή της στην άρρωστη εξάρτηση που είχε με τον Κώστα. Αποτραβήχτηκε οικειοθελώς απ' τη ζωή του ζευγαριού, αλλά δεν έπαψε ποτέ να τους επικουρεί ηθικά και κυρίως υλικά. Παρ´όλο που δούλευαν και οι δύο, τα χρήματα που κέρδιζαν ποτέ δεν ήταν αρκετά για να καλύψουν τις ανάγκες τους, που όλο και πολλαπλασιάζονταν. Η βοήθεια της μητέρας στη συμβίωση του ζευγαριού έγινε πιο ουσιαστική και απαραίτητη με την έλευση τριών διαδοχικών νέων μελών στην οικογένεια. Η κα Βασιλική ( η μητέρα της και παλιά της φίλη) αφιέρωνε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου της στη φύλαξη και την ανατροφή των εγγονιών της. Έτσι σταδιακά έπαψε να βλέπει και να συζητάει τα «σύννεφα» που συσσωρεύονταν στον γάμο της κόρης της.
Ο Κώστας στα πρώτα χρόνια του γάμου τους ήταν ο τρυφερός άνδρας που είχε αρχικά γνωρίσει κι ερωτευτεί. Όσο κυλούσε ο χρόνος, κάποιες μικροαλλαγές στη συμπεριφορά του τις απέδιδε στην πίεση της δουλειάς και στη ρουτίνα μιας οικογενειακής ζωής για την οποία δεν ήταν έτοιμος. Αργότερα διέκρινε στη στάση του μια σταδιακά αυξανόμενη διαφοροποίηση από αυτά που ήξερε, που με την πάροδο του χρόνου γινόταν όλο και πιο διακριτή. Ο τρυφερός άνδρας που παντρεύτηκε είχε μετουσιωθεί σ' ένα απαιτητικό άτομο που γκρίνιαζε με το παραμικρό είτε αυτό ήταν για το φαγητό είτε για τα ρούχα του ( που σημειωτέον τα ήθελε πάντα άψογα και στην ώρα που αυτός επιθυμούσε ). Άρχισε ν' αργεί τα βράδια και σύντομα κατάλαβε πως το οικογενειακό ταμείο, που απ' την αρχή είχαν κανονίσει την ύπαρξη του και τη λειτουργία του, έπαψε να είναι οικογενειακό και σ' αυτό συγκεντρώνονταν μόνο τα δικά της έσοδα. Όσες φορές τόλμησε να συζητήσει μαζί του το θέμα, εισέπραξε φωνές και χλευασμό. Στη μητέρα της δεν τολμούσε να πει οτιδήποτε πάνω σ' αυτό το θέμα, γιατί φοβόταν ότι θα της θύμιζε τις αντιρρήσεις της και τις ανησυχίες της γι αυτόν τον γάμο. Έτσι έκανε υπομονή και μέσα της ήλπιζε πως αυτή η στάση του συζύγου της θα ήταν προσωρινή και πως γρήγορα όλα θα επανέρχονταν στην αρχική τους κατάσταση.
Αδίκως ήλπιζε! Ο Κώστας απομακρυνόταν όλο και πιο πολύ από τη συζυγική τους εστία! Γύριζε αργά, σχεδόν τα ξημερώματα και τις περισσότερες φορές φανερά πιωμένος. Σε παρατηρήσεις που του έκανε αντέδρασε βίαια χτυπώντας την ανελέητα. Αυτή του η πράξη ήταν τελείως απρόβλεπτη γι αυτήν και δεν πρόλαβε ν' αντιδράσει, έτσι δέχτηκε το γεγονός παθητικά.
Το πρωί, όταν πλέον είχε φύγει η επήρεια του αλκοόλ, ο Κώστας της ζήτησε συγνώμη, την αγκάλιασε και προσπαθούσε να δικαιολογηθεί λέγοντας ότι για την πράξη του έφταιγε το αλκοόλ και πως δεν θα επαναληφθεί. Το αγκάλιασμα του ήταν τόσο τρυφερό που την αποπροσανατόλισε. Την έκανε να ξεχάσει την οδυνηρή πραγματικότητα και να ταξιδέψει στα κοινά όνειρα που έκαναν στην αρχή του γάμου τους. Αλλά, δυστυχώς για αυτήν, η αλλαγή του διήρκεσε για πολύ λίγο. Όλα γύρισαν στην οδυνηρή για αυτήν ρουτίνα, με τον άνδρα της να ξενυχτάει, να πίνει, να γίνεται όλο και πιο βίαιος και να ξεσπά πάνω της μετά από κάθε μικρή ή μεγάλη διαφωνία.
Τα πράγματα χειροτέρεψαν όταν ο Κώστας άρχισε να λείπει κάποιες νύχτες απ' το σπίτι χωρίς να της δίνει εξηγήσεις ή χρησιμοποιούσε αστείες δικαιολογίες. Μια μέρα, χωρίς να της εξηγήσει τον λόγο, ζήτησε και πήρε τα χρυσαφικά που είχαν κάνει δώρο στον γάμο τους οι δικοί του συγγενείς. Όταν τον ρώτησε γιατί, απάντησε πως ήταν δικά του και είχε ανάγκη να καλύψει αυξημένες ανάγκες. Φυσικά η επωδός στις διαμαρτυρίες της ήταν ένας απίστευτα άγριος ξυλοδαρμός που την οδήγησε στα επείγοντα του κοντινού νοσοκομείου!
Εκεί ανακάλυψε με φρίκη, ότι ο άνδρας της είχε εγκαταλείψει τη δουλειά του και η κύρια απασχόληση του ήταν ο τζόγος! Ήξερε πολύ καλά τις συνέπειες αυτής της συνήθειας και προσπάθησε να τον συνεφέρει. Στις επίμονες συζητήσεις που είχαν κι όταν αυτός ήταν νηφάλιος, ανακάλυψε ότι ο εθισμός του στον τζόγο ήταν τόσο μεγάλος που τον είχε μεταλλάξει σ' ένα εγωπαθές κι αδιάφορο πλάσμα, που δεν είχε καμία σχέση με τον «έρωτα» της. Όλες οι προσπάθειες της για τον συνεφέρει κατέληγαν σε ξυλοδαρμούς και απειλές κατά της ζωής της. Στο τέλος απαίτησε και πήρε και τα κοσμήματα που οι δικοί της τα είχαν δωρήσει στον γάμο τους. Στις αντιρρήσεις που του προέβαλλε, την έδειρε και πάλι και της είπε πως είχε χρέη «τιμής» στην χαρτοπαιξία.
Ο καυγάς συνεχίστηκε και ο Κώστας πέταξε με δύναμη στο πάτωμα το σερβίτσιο του καφέ κι έφυγε χτυπώντας με δύναμη πίσω του την εξώπορτα. Έτσι όπως ήταν σκυμμένη και μάζευε τα «συντρίμμια» της ζωής της, είδε το θλιβερό είδωλο της στον καθρέπτη που ήταν απέναντι της. Τρόμαξε με αυτό που είδε! Πέταξε τα πορσελάνινα κομμάτια του σερβίτσιου στα σκουπίδια, ντύθηκε πρόχειρα και πήγε στον οικογενειακό τους δικηγόρο. Ακολουθώντας τις συμβουλές του πήγε σε ιατροδικαστή για να πιστοποιήσει την κακοποίηση και σύντομα κατέληξαν στις αίθουσες δικαστηρίων.
Ο Κώστας μετανιωμένος και κλαίγοντας προσπαθούσε να τη μεταπείσει, αλλά αυτή είχε πάρει την απόφαση της.
Η κα Βασιλική της στάθηκε με τον καλύτερο τρόπο! Μετακόμισε μαζί με τα παιδιά στο ίδιο σπίτι και τη βοηθούσε καθημερινά να «σταθεί στα πόδια της».
Το δικαστήριο είχε επιβάλει ασφαλιστικά μέτρα, που ο πρώην σύζυγος της δεν μπορούσε να δεχτεί ούτε καν να καταλάβει. Συνέχισε να την εκλιπαρεί και στο τέλος να την απειλεί. Με συμβουλή του δικηγόρου της απευθύνθηκε στο κοντινό αστυνομικό τμήμα. Την παρέπεμψαν στην υπηρεσία ενδοοικογενειακής βίας. Εκεί της συνέστησαν να βάλει στο κινητό της, την εφαρμογή panic button. Οι μέρες της κυλούσαν ανάμεσα στον φόβο και την αβεβαιότητα. Ο Κώστας της τηλεφωνούσε πολλές φορές, καθημερινά με το ίδιο μοτίβο. Κλάμα, παρακάλια, απειλές!
Αυτή όμως είχε πάρει την απόφαση της, Είχε τη μάνα και φίλη της, τα παιδιά της ( που για αυτά είχε υπομείνει μια άχαρη κι επικίνδυνη ζωή) και προσπαθούσε να μαζέψει τα κομμάτια της.
Ήταν Κυριακή μετά την εκκλησία. Περπατούσε χαρούμενη με τη μάνα της και τα παιδιά της προς το κοντινό άλσος, όταν είδε τον Κώστα με έρχεται προς το μέρος της με μεγάλες δρασκελιές κρατώντας ένα μαχαίρι. Χωρίς καν να το σκεφτεί, ενεργοποίησε το panic button και άρχισε να τρέχει!
Ανδρέας Μαρολαχάκης
31-05-2024
ΒΡΕΘΗΚΕ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ Ο ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΑΣ
Καλά στην υγεία του βρέθηκε ο 43χρονος ψαροτουφεκάς που τον έψαχναν απο χθες το βράδυ λιμενικό και ιδιωτικά σκάφη μετά απο την ανησυχία φίλου του οτι χάθηκε ανοιχτά της νησίδας Πεταλίδα στην περιοχή της Φαλάσαρνας.
Σήμερα το πρωί τον εντόπισαν πολίτες που τον έψαχναν ολο το βράδυ να κοιτάτε στην παραλία Σχοινιάς, λίγο πριν απο τον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Φαλάσαρνας, ανήξερος για το συμβάν.
Σήμερα το πρωί τον εντόπισαν πολίτες που τον έψαχναν ολο το βράδυ να κοιτάτε στην παραλία Σχοινιάς, λίγο πριν απο τον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Φαλάσαρνας, ανήξερος για το συμβάν.
Ο 43χρονος οδηγήθηκε στον λιμενικό σταθμό Κισάμου.
ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΜΑΣ...
Ο σεβασμός και η εξυπηρέτηση θα πρέπει να ειναι το Α και το Ω όλων αυτών που βρίσκονται σε διάφορα πόστα και εξυπηρετούν τον τουρισμό της περιοχής μας.
- Κάποια πράγματα θα πρέπει να μάθουν λοιπόν και οι πορτιέρηδες στο Λαφονήσι και πρώτα απ' όλα πως συμπεριφέρονται στο κόσμο που επιλέγει να επισκεφτεί την περιοχή.Κυρία κατήγγειλε στην σελίδα ότι σήμερα επισκέφτηκε με την φίλη της, που ήταν έγκυος, το Λαφονήσι μαζί με τα δύο μικρά της παιδιά και ζήτησε από τον υπεύθυνο της μπάρας αν μπορεί να περάσει με το αυτοκίνητο. Ο "μπάρας" για να μην τον πω και διαφορετικά, έκανε μούτρα και της απάντησε ότι οι έγκυος δεν πάνε βόλτες ...αν και μετά άνοιξε την πόρτα. Την ίδια κουβέντα την επανέλαβε δύο φορές.... μάλιστα για να δείξει οτι της κανει και χάρη..
- Δεν πιστεύω να έχει τέτοιες οδηγίες και να μην αφήνει τις έγκυος αντιθέτως μάλιστα πληρώνεται για να εξυπηρετεί..... ας ελπίσουμε ότι ο υπεύθυνος της Μονομετοχικής θα συστήσει τους πορτιέρηδες ότι και οι έγκυος είναι άνθρωποι και πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα και λίγο περισσότερα από τους νορμάλ...
Ντροπή μας.
ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ "ΝΤΑΜΙΑΛΗΣ"
Συνεχίζονται, με εντατικούς ρυθμούς, οι εργασίες πλήρους ανακαίνισης, εξωραϊσμού και καλωπισμού του Ιερού Προσκυνήματος, Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, γνωστού ως «Ντάμιαλης», της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου, σύμφωνα με τις, υπό της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας Χανίων, εγκεκριμένες μελέτες, καθώς κατά την παράδοση ο σπηλαιώδης Ιερός Ναός του Τιμίου Προδρόμου μαρτυρείται ως κτίσμα του Οσίου Κυρ-Ιωάννου του Ξένου, (10ος αιω). Προσκύνημα, το οποίο ευρίσκεται λίγο πριν το λιμάνι της Κισάμου, επί της κεντρικής οδού, όπου τους θερινούς ιδιαίτερα μήνες, διέρχονται χιλιάδες επισκέπτες, κατευθυνόμενοι προς Φαλάσαρνα, Μπάλο ως και προς άλλους τόπους ιδιαιτέρου κάλλους και παγκοσμίου επισκεψιμότητας. Ήδη ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του πρώτου διαζώματος και συνεχίζονται οι εργασίες στους υπόλοιπους χώρους, καμπαναριά, κλπ.
.jpg)
Όπως δήλωσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος «Μας αξιώνει ο Τίμιος Πρόδρομος, 77 χρόνια μετά τα εγκαίνια του σπηλαιώδους και ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους αυτού Ιερού Ναού του, ο οποίος αποτελεί σημείο αναφοράς όχι μόνο των κατοίκων της Κισάμου, αλλά και πλήθους εκ των επισκεπτών που διέρχονται, ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες, μας αξιώνει να προβαίνουμε σε ριζική ανακαίνιση, καλωπισμό και εξωραϊσμό, τόσο του σπηλαιώδους Ιερού Ναού, όσο και του περιβάλλοντος χώρου, σύμφωνα με εγκεκριμένη μελέτη της Υπηρεσίας Αρχαιοτήτων Χανίων, την οποία ευχαριστιακά μνημονεύουμε. Δοξάζουμε τον Θεό που μας χαρίζει και αυτή την μεγάλη πνευματική χαρά και ευλογία, καθώς πολιτισμός ενός τόπου δεν είναι μόνον οι παραλίες και οι φυσικές ομορφιές του αλλά, κυρίως, τα σημεία, οι τόποι αναφοράς του που σφραγίζουν τον τόπο, προβάλλουν και αναδεικνύουν την τατυτότητα και ιδιοπροσωπεία του και φωτίζουν το μέλλον του. Θεού θέλοντος προγραμματίσαμε τα θυρανοίξια του Ιερού αυτού Προσκυνήματος το εσπέρας της Δευτέρας του Αγίου Πνεύματος, Δευτέρα 24 Ιουνίου, όπου και θα έχουμε την μεγάλη ευλογία και χαρά να υποδεχθούμε Σταυρό ευλογίας του Οσίου πατρός ημών Ευμενίου του νέου, του Κρητός, ο οποίος σύμφωνα με μαρτυρίες ευωδιάζει και επιτελεί θαυμαστά γεγονότα. Ο Τίμιος Σταυρός θα παραμείνει κοντά μας κατά το διήμερο των Θυρανοιξίων. Το αναλυτικό Πρόγραμμα του διημέρου των Ιερών Θυρανοιξίων θα ανακοινωθεί σύντομα», κατέληξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος.
Εκ της Ι. Μητροπόλεως
Εκ της Ι. Μητροπόλεως
Κυριακή 2 Ιουνίου 2024
ΑΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗ 43ΧΡΟΝΟΥ ΨΑΡΟΤΟΥΦΕΚΑ
Εκτεταμένες έρευνες για τον εντοπισμό ενός αγνοούμενου ψαροντουφεκά βρίσκονται αυτή την ώρα σε εξέλιξη στη Φαλάσαρνα Χανίων.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Flashnews.gr πρόκειται για ένα 43χρονο άνδρα με ελληνική καταγωγή του οποίου τα ίχνη έχουν χαθεί απο χθες το απόγευμα
Άμεσα ξεκίνησε μεγάλη επιχείρηση για τον εντοπισμό του 43χρονου υπό τον συντονισμό του Ε.Κ.Σ.Ε.Δ με τις πρώτες πληροφορίες να αναφέρουν ότι στις έρευνες συμμετέχουν 1 ιδιωτικό σκάφος στο οποίο επιβαίνουν στελέχη του λιμενικού, 1 περιπολικό σκάφος του λιμενικού, 1 αυτοκίνητο του λιμενικού καθώς και ένα παραπλέων σκάφος.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Flashnews.gr πρόκειται για ένα 43χρονο άνδρα με ελληνική καταγωγή του οποίου τα ίχνη έχουν χαθεί απο χθες το απόγευμα
Άμεσα ξεκίνησε μεγάλη επιχείρηση για τον εντοπισμό του 43χρονου υπό τον συντονισμό του Ε.Κ.Σ.Ε.Δ με τις πρώτες πληροφορίες να αναφέρουν ότι στις έρευνες συμμετέχουν 1 ιδιωτικό σκάφος στο οποίο επιβαίνουν στελέχη του λιμενικού, 1 περιπολικό σκάφος του λιμενικού, 1 αυτοκίνητο του λιμενικού καθώς και ένα παραπλέων σκάφος.
ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ, Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥΣ
Με υπότιτλο «ο πιό καλός ο μαθητής πάει με Σταυρό» εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού, σε ρεπορτάζ για τις Πανελλήνιες εξετάσεις, βρίσκεται έξω από Γενικό Λύκειο της Θεσσαλονίκης (Πυλαία). Εκεί ο δημοσιογράφος «10΄ πριν τις εξετάσεις», όπως αναφέρει, συναντά ένα υποψήφιο, τον Παναγιώτη. Αυτό που προκάλεσε το ενδιαφέρον του δημοσιογράφου και τον διάλογο που ακολούθησε με τον Παναγιώτη, είναι ένας μεγάλος (ξύλινος) Σταυρός που ο Παναγιώτης φορούσε, είχε κρεμάσει στον λαιμό του. Ακολουθεί ο εξής διάλογος: Δημοσιογράφος: «…. Πως το σκέφτηκες αυτό και πήρες ένα μεγάλο Σταυρό;». Παναγιώτης: «… Ένας μεγάλος Σταυρός δείχνει μεγάλη πίστη, μεγάλη ετοιμότητα για τις πανελλαδικές και γενικά, βοηθάει, πιστεύω περισσότερο.». Ακολουθεί σύντομος διάλογος με τους παρουσιαστές της εκπομπής και ένας από αυτούς λέει στον δημοσιογράφο που παίρνει την συνέντευξη, με ύφος που θα μπορούσε να ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως: «.. Για ρώτα τον μήπως θέλει να γίνει Μητροπολίτης;» Ακολουθεί σύντομος σχολιασμός ανάμεσα στους παρουσιαστές της εκπομπής, τον δημοσιογράφο και τον Παναγιώτη και ο Παναγιώτης, λέει: «… Για να γράψουμε καλά θέλουμε και την βοήθεια του Θεού.». Πριν ο Παναγιώτης ολοκληρώσει την πρόταση-σκέψη του, αναφορικά με τον Θεό και την πίστη, τον διακόπτει δημοσιογράφος από το στούντιο και λέει στον συνάδελφο της που παίρνει την συνέντευξη: «Για ρώτα τον τι πιστεύει ότι θα πέσει, ποιά είναι τα sos;». Ακολουθεί σύντομη συζήτηση ανάμεσα στον Παναγιώτη, τον δημοσιογράφο και τους μετέχοντες της εκπομπής από το στούντιο. Στις ερωτο-απαντήσεις, λέει ο δημοσιογράφος που παίρνει την συνέντευξη στον Παναγιώτη: «Λόγω της πίστης σου έχεις κάποια Θεία έμπνευση; ρωτάνε από το κοντρόλ». Απαντά ο Παναγιώτης: «Αυτό είναι αυτονόητο». Επανέρχεται ο δημοσιογράφος: «Δηλαδή σου χει έρθει κάποιο μήνυμα τί θα πέσει;». Απαντά ο Παναγιώτης: «Δεν θα μαρτυρήσω».
Είναι προφανές ότι ο τελευταίος αυτός διάλογος του δημοσιογράφου με τον Παναγιώτη δεν παρερμηνεύεται απλώς, αποτελεί σαφέστατα ειρωνεία σε ό,τι αφορά την πίστη του παιδιού αυτού και το θάρρος του να βεβαιώνει, δημόσια και με παρρησία, την σχέση του με τον Θεό και την πίστη. Τον λόγο παίρνουν οι δημοσιογράφοι από το σούντιο που κάποιος από αυτούς ψελλίζει: «αυτά είναι αστεία», χωρίς όμως να διευκρινίζει τι εννοεί ως «αστεία»; Την ομολογία και μαρτυρία πίστης του Παναγιώτη ή την ειρωνεία και το ύφος του δημοσιογράφου; Ακολουθεί συζήτηση στο πάνελ του στούντιο, όπου οι συμμετέχοντες, συζητώντας μεταξύ τους λένε, ανάμεσα σε άλλα: «Αν δεν έχεις διαβάσει δεν υπάρχει επιφοίτηση Αγίου Πνεύματος», συμπληρώνοντας έτερος, (με χαμόγελα): «Ακόμα και τον μεγάλο Σταυρό να πάρεις που κουβάλαγε ο Χριστός στον Γολγοθά, δεν έχεις τύχη. Χρειάζεται να έχεις διαβάσει».
Προσεγγίζοντας τους διαλόγους αυτούς, με την επιεικέστερη και πιο καλοπροαίρετη διάθεση, ένας παρατηρητής αντιλαμβάνεται ότι όλος αυτός ο διάλογος, συνειδητά ή όχι, στοχεύει στην αποδόμηση της πίστης και την αποκαθήλωση του ιερότερου συμβόλου του Χριστιανού, τον Σταυρό. Τι εννοώ; Τα απλά και αυτονόητα, εκτός αν και αυτά τίθενται υπό κρίση και αίρεση στους καιρούς μας.
Απαντώ ρωτώντας: 1. Όταν έχεις μπροστά σου ένα νέο παιδί και μάλιστα 10΄ πριν μπει στο εξεταστικό κέντρο για να εξεταστεί σε κρίσιμο μάθημα για το μέλλον του και την ζωή του, και αυτό το παιδί σου δηλώνει την πίστη του στον Θεό, τι είναι λογικό να τους πεις; Να τον επιβραβεύσεις για αυτή του την πίστη και εσωτερική δύναμη; ή να τον ειρωνευτείς λέγοντας του «αν έχει κάποια θεία έμπνευση» και «κάποιο μήνυμα» για το «τι θα πέσει»; 2. Εάν αντί για τον μεγάλο Σταυρό που είχε κρεμάσει στον λαιμό του ο Παναγιώτης, φορούσε ή είχε κρεμάσει κάτι άλλο; Για παράδειγμα το αντίθετο από τον Σταυρό, ή… διάφορα άλλα που κάποιοι τα θεωρούν «in» στους καιρούς μας και πολλοί, συστηματικά και εμμονικά, θέλουν να τα επιβάλουν ως τρόπο ζωής και «επιλογές», ο δημοσιογράφος θα τολμούσε να έκανε ερωτήσεις που θα αφήναν την παραμικρή υποψία ειρωνείας ή εμπαιγμού; 3. Εάν, υποθετικά, γιατί δεν υπήρχε καμία περίπτωση ο δημοσιογράφος να τολμούσε να ειρωνευτεί, (την επόμενη μέρα θα ήταν σε αναζήτηση εργασίας), εάν λοιπόν αυτά τά «άλλα», τα όποια «διαφορετικά» που πιθανόν κρεμόταν στον λαιμό ενός μαθητή/μαθήτριας, τολμούσε ο δημοσιογράφος να έκανε μια τέτοιου είδους συζήτηση που να αφήνει ακόμα και ψήγματα ειρωνείας και εμπαιγμού, πως θα αντιδρούσε το πάνελ; Με ένα… «αυτά είναι αστεία»; που, επαναλαμβάνω, δεν διευκρινίστηκε το «αστεία» σε τι αναφερόταν: στην ειρωνεία του δημοσιογράφου ή στον τρόπο έκφρασης της πίστης του Παναγιώτη; 4. Και, αν επίσης, συνέβαινε αυτό θα συνέχιζε το πάνελ να αποδομεί και να γελά με το όποιο «πιστεύω» του μαθητή ή της μαθήτριας, που θα είχε σχέση με αυτό που θα φορούσε στον λαιμό; 5. Πως τόσο απόλυτα, εύκολα και αβασάνιστα δηλώνουν πως «Ακόμα και τον μεγάλο Σταυρό να πάρεις που κουβάλαγε ο Χριστός στον Γολγοθά, δεν έχεις τύχη. Χρειάζεται να έχεις διαβάσει»; ακυρώνοντας την πίστη, δηλαδή την ψυχή εκείνου που πιστεύει; 6. Τέτοιου είδους ακύρωση και αποδόμηση, σε άλλου είδους θέματα γιατί την ονομάζουν, «ρατσισμό»; «ομοφοβία»; «σκοταδισμό»; «ταλιμπανισμό» ως και άλλα τινά, στοχοποιώντας όποιον εκφράζει διαφορετική γνώμη και άποψη, ενώ όταν εμπαίζεται, ειρωνεύεται και χλευάζεται η πίστη στον Θεό ενός νέου παιδιού, και η ομολογία του ότι «παίρνει δύναμη από τον Σταυρό» αρκούνται στα γέλια και τους ειρωνικούς σχολιασμούς σαν να είναι φυσικό; 7. Έχει γίνει συνείδηση ποιες οι συνέπειες αποδόμησης και αποκαθήλωσης των Συμβόλων και των Ιερών της πίστεως;
Στα 6 πρώτα ας απαντήσει η συνείδηση του καθενός. Στο 7ο όμως απαντά η σκληρή πραγματικότητα. Ποιά; Δειγματοληπτικά από πρόσφατες ειδήσεις σταχυολογώ: «Σε έναν μήνα 1.353 συλλήψεις ανηλίκων», «Η ανήλικη παραβατικότητα αυξήθηκε κατά 70% τα τελευταία τρία χρόνια» (Στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ.), «Το 26% των παιδιών ξεκινά την παραβατική συμπεριφορά στην ηλικία των 8 με 14 ετών», «… ξυλοδαρμοί, συμμορίες, κλοπές και φαινόμενα ακραίου bullying βρίσκονται σε έξαρση ενώ κάθε μέρα 1 ανήλικος πέφτει θύμα ξυλοδαρμού από άλλους μαθητές. Σκεφτείτε ότι σε μόλις 1 χρόνο η παραβατικότητα ανήλικων παιδιών κάτω των 14 ετών αυξήθηκε κατά ποσοστό 52%, ενώ παράλληλα το 16% των περιστατικών αυτών διαδραματίζεται στο σχολικό προαύλιο.». Ο κατάλογος.. ατελείωτος… Παιδιά την πιο τρυφερή ηλικία της ζωής τους, 8-14 ετών συμπεριφέρονται όχι απλά σαν ενήλικες, αλλά με ακραίες παραβατικές συμπεριφορές. Τι φταίει άραγε; Αναζητούν οι ειδικοί. Αναλύσεις επί αναλύσεων… (οικογένεια, απομόνωση, αποστασιοποίηση των παιδιών και η πολύωρη ενασχόληση με την τεχνολογία) και άλλα πολλά θεωρούνται αίτια του κακού. Προφανώς συμβάλλουν και αυτά.
Όμως… πόσο ακόμα θα υποκρινόμαστε και, ως άλλοι Πιλάτοι, θα νίπτουμε τας χείρας μας; Όταν αδειάζουμε τις ψυχές των παιδιών μας, τις απογυμνώνουμε, τις αποψιλώνουμε, από την ομορφιά, την χαρά της ζωής, την χάρι, τον Θεό και την πίστη; Όταν γκρεμίζουμε μέσα τους κάθετι που ελευθερώνει την ψυχή, αντικαθιστώντας το με ψευτοείδωλα που την υποδουλώνει σε κτήσεις και κατακτήσεις; Όταν πολιτισμό και πρόοδο θεωρούμε το γκρέμισμα των Συμβόλων και των Ιερών, την αποκαθήλωση των πιστεύω και των ιδανικών; Αλήθεια: Ποιος φταίει; Ποιός δημιουργεί τους θύτες και τα θύματα των 8 και 14 ετών; Ποιος, τελικά, πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του; να συνειδητοποιήσει το χρέος, όπως θα πει και ο Καζαντζάκης: «… να παραδόσεις στο γιό τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει»; Μήπως εσύ και εγώ; Μήπως όλοι μας, τελικά;
Μητροπολίτης
Είναι προφανές ότι ο τελευταίος αυτός διάλογος του δημοσιογράφου με τον Παναγιώτη δεν παρερμηνεύεται απλώς, αποτελεί σαφέστατα ειρωνεία σε ό,τι αφορά την πίστη του παιδιού αυτού και το θάρρος του να βεβαιώνει, δημόσια και με παρρησία, την σχέση του με τον Θεό και την πίστη. Τον λόγο παίρνουν οι δημοσιογράφοι από το σούντιο που κάποιος από αυτούς ψελλίζει: «αυτά είναι αστεία», χωρίς όμως να διευκρινίζει τι εννοεί ως «αστεία»; Την ομολογία και μαρτυρία πίστης του Παναγιώτη ή την ειρωνεία και το ύφος του δημοσιογράφου; Ακολουθεί συζήτηση στο πάνελ του στούντιο, όπου οι συμμετέχοντες, συζητώντας μεταξύ τους λένε, ανάμεσα σε άλλα: «Αν δεν έχεις διαβάσει δεν υπάρχει επιφοίτηση Αγίου Πνεύματος», συμπληρώνοντας έτερος, (με χαμόγελα): «Ακόμα και τον μεγάλο Σταυρό να πάρεις που κουβάλαγε ο Χριστός στον Γολγοθά, δεν έχεις τύχη. Χρειάζεται να έχεις διαβάσει».
Προσεγγίζοντας τους διαλόγους αυτούς, με την επιεικέστερη και πιο καλοπροαίρετη διάθεση, ένας παρατηρητής αντιλαμβάνεται ότι όλος αυτός ο διάλογος, συνειδητά ή όχι, στοχεύει στην αποδόμηση της πίστης και την αποκαθήλωση του ιερότερου συμβόλου του Χριστιανού, τον Σταυρό. Τι εννοώ; Τα απλά και αυτονόητα, εκτός αν και αυτά τίθενται υπό κρίση και αίρεση στους καιρούς μας.
Απαντώ ρωτώντας: 1. Όταν έχεις μπροστά σου ένα νέο παιδί και μάλιστα 10΄ πριν μπει στο εξεταστικό κέντρο για να εξεταστεί σε κρίσιμο μάθημα για το μέλλον του και την ζωή του, και αυτό το παιδί σου δηλώνει την πίστη του στον Θεό, τι είναι λογικό να τους πεις; Να τον επιβραβεύσεις για αυτή του την πίστη και εσωτερική δύναμη; ή να τον ειρωνευτείς λέγοντας του «αν έχει κάποια θεία έμπνευση» και «κάποιο μήνυμα» για το «τι θα πέσει»; 2. Εάν αντί για τον μεγάλο Σταυρό που είχε κρεμάσει στον λαιμό του ο Παναγιώτης, φορούσε ή είχε κρεμάσει κάτι άλλο; Για παράδειγμα το αντίθετο από τον Σταυρό, ή… διάφορα άλλα που κάποιοι τα θεωρούν «in» στους καιρούς μας και πολλοί, συστηματικά και εμμονικά, θέλουν να τα επιβάλουν ως τρόπο ζωής και «επιλογές», ο δημοσιογράφος θα τολμούσε να έκανε ερωτήσεις που θα αφήναν την παραμικρή υποψία ειρωνείας ή εμπαιγμού; 3. Εάν, υποθετικά, γιατί δεν υπήρχε καμία περίπτωση ο δημοσιογράφος να τολμούσε να ειρωνευτεί, (την επόμενη μέρα θα ήταν σε αναζήτηση εργασίας), εάν λοιπόν αυτά τά «άλλα», τα όποια «διαφορετικά» που πιθανόν κρεμόταν στον λαιμό ενός μαθητή/μαθήτριας, τολμούσε ο δημοσιογράφος να έκανε μια τέτοιου είδους συζήτηση που να αφήνει ακόμα και ψήγματα ειρωνείας και εμπαιγμού, πως θα αντιδρούσε το πάνελ; Με ένα… «αυτά είναι αστεία»; που, επαναλαμβάνω, δεν διευκρινίστηκε το «αστεία» σε τι αναφερόταν: στην ειρωνεία του δημοσιογράφου ή στον τρόπο έκφρασης της πίστης του Παναγιώτη; 4. Και, αν επίσης, συνέβαινε αυτό θα συνέχιζε το πάνελ να αποδομεί και να γελά με το όποιο «πιστεύω» του μαθητή ή της μαθήτριας, που θα είχε σχέση με αυτό που θα φορούσε στον λαιμό; 5. Πως τόσο απόλυτα, εύκολα και αβασάνιστα δηλώνουν πως «Ακόμα και τον μεγάλο Σταυρό να πάρεις που κουβάλαγε ο Χριστός στον Γολγοθά, δεν έχεις τύχη. Χρειάζεται να έχεις διαβάσει»; ακυρώνοντας την πίστη, δηλαδή την ψυχή εκείνου που πιστεύει; 6. Τέτοιου είδους ακύρωση και αποδόμηση, σε άλλου είδους θέματα γιατί την ονομάζουν, «ρατσισμό»; «ομοφοβία»; «σκοταδισμό»; «ταλιμπανισμό» ως και άλλα τινά, στοχοποιώντας όποιον εκφράζει διαφορετική γνώμη και άποψη, ενώ όταν εμπαίζεται, ειρωνεύεται και χλευάζεται η πίστη στον Θεό ενός νέου παιδιού, και η ομολογία του ότι «παίρνει δύναμη από τον Σταυρό» αρκούνται στα γέλια και τους ειρωνικούς σχολιασμούς σαν να είναι φυσικό; 7. Έχει γίνει συνείδηση ποιες οι συνέπειες αποδόμησης και αποκαθήλωσης των Συμβόλων και των Ιερών της πίστεως;
Στα 6 πρώτα ας απαντήσει η συνείδηση του καθενός. Στο 7ο όμως απαντά η σκληρή πραγματικότητα. Ποιά; Δειγματοληπτικά από πρόσφατες ειδήσεις σταχυολογώ: «Σε έναν μήνα 1.353 συλλήψεις ανηλίκων», «Η ανήλικη παραβατικότητα αυξήθηκε κατά 70% τα τελευταία τρία χρόνια» (Στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ.), «Το 26% των παιδιών ξεκινά την παραβατική συμπεριφορά στην ηλικία των 8 με 14 ετών», «… ξυλοδαρμοί, συμμορίες, κλοπές και φαινόμενα ακραίου bullying βρίσκονται σε έξαρση ενώ κάθε μέρα 1 ανήλικος πέφτει θύμα ξυλοδαρμού από άλλους μαθητές. Σκεφτείτε ότι σε μόλις 1 χρόνο η παραβατικότητα ανήλικων παιδιών κάτω των 14 ετών αυξήθηκε κατά ποσοστό 52%, ενώ παράλληλα το 16% των περιστατικών αυτών διαδραματίζεται στο σχολικό προαύλιο.». Ο κατάλογος.. ατελείωτος… Παιδιά την πιο τρυφερή ηλικία της ζωής τους, 8-14 ετών συμπεριφέρονται όχι απλά σαν ενήλικες, αλλά με ακραίες παραβατικές συμπεριφορές. Τι φταίει άραγε; Αναζητούν οι ειδικοί. Αναλύσεις επί αναλύσεων… (οικογένεια, απομόνωση, αποστασιοποίηση των παιδιών και η πολύωρη ενασχόληση με την τεχνολογία) και άλλα πολλά θεωρούνται αίτια του κακού. Προφανώς συμβάλλουν και αυτά.
Όμως… πόσο ακόμα θα υποκρινόμαστε και, ως άλλοι Πιλάτοι, θα νίπτουμε τας χείρας μας; Όταν αδειάζουμε τις ψυχές των παιδιών μας, τις απογυμνώνουμε, τις αποψιλώνουμε, από την ομορφιά, την χαρά της ζωής, την χάρι, τον Θεό και την πίστη; Όταν γκρεμίζουμε μέσα τους κάθετι που ελευθερώνει την ψυχή, αντικαθιστώντας το με ψευτοείδωλα που την υποδουλώνει σε κτήσεις και κατακτήσεις; Όταν πολιτισμό και πρόοδο θεωρούμε το γκρέμισμα των Συμβόλων και των Ιερών, την αποκαθήλωση των πιστεύω και των ιδανικών; Αλήθεια: Ποιος φταίει; Ποιός δημιουργεί τους θύτες και τα θύματα των 8 και 14 ετών; Ποιος, τελικά, πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του; να συνειδητοποιήσει το χρέος, όπως θα πει και ο Καζαντζάκης: «… να παραδόσεις στο γιό τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει»; Μήπως εσύ και εγώ; Μήπως όλοι μας, τελικά;
Μητροπολίτης
Κισάμου & Σελίνου
Αμφιλόχιος
Σάββατο 1 Ιουνίου 2024
ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ
Να και κάτι που ο δήμος μας κανει σωστά.... και αυτό χάρη στην διάθεση του Γιώργου Χαχλάκη. Ας γκρούψουμε την ασχήμια της πόλης με πολύ και καλή μουσική.
Από αυτό Σάββατο σε πλατεία Τελωνείου και πλατεία Τζανακάκη....εναλλάξ.
Από αυτό Σάββατο σε πλατεία Τελωνείου και πλατεία Τζανακάκη....εναλλάξ.
ΣΕ ΡΥΘΜΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Η ΙΜΚΣ
Καλό ειναι βέβαια να αναρωτηθούν και κάποιοι που ασχολούνται με τα κοινά πως μπορεί και καταφέρνει να δημιουργεί ενώ αυτοί μόνο καταστρέφουν; Μπορούν ευκολα να τον ρωτήσουν!!
"ΑΚΡΟΒΑΤΟΥΜΕ ΣΕ ΣΧΟΙΝΙ ΔΙΧΩΣ ΔΙΧΤΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ"
Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι ο οργανωμένος τουρισμός στην περιοχή μας καταστράφηκε...
Δεν είναι μόνο αυτό που βλέπετε στις φωτογραφίες που από μόνες του δειχνουν την επικινδυνότητα που υπάρχει αυτή την ώρα στο Μπάλο, είναι ότι υπάρχει ειδοποιήσει να συμμορφωθούν και τα μικρά σκάφη που πλέον ούτε αυτά θα έχουν την δυνατότητα να ακουμπούν ... στην ξηρά.
Δεν είναι μόνο αυτό που βλέπετε στις φωτογραφίες που από μόνες του δειχνουν την επικινδυνότητα που υπάρχει αυτή την ώρα στο Μπάλο, είναι ότι υπάρχει ειδοποιήσει να συμμορφωθούν και τα μικρά σκάφη που πλέον ούτε αυτά θα έχουν την δυνατότητα να ακουμπούν ... στην ξηρά.
Ένα πλήγμα για τον οργανωμένο τουρισμό και όσοι νομίζουν οτι έτσι θα πάμε μπροστά κάνουν λάθος. Όλα έγιναν βιαστικά και στο πόδι....
- Οι ναυτιλιακές εταιρίες, προσπαθούν με κάθε δυνατό τρόπο, να πραγματοποιούν τη διαδικασία της αποβίβασης και επιβίβασης των επισκεπτών, με τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια – στο μέτρο που κάτι τέτοιο είναι εφικτό – επιστρατεύοντας κάθε δυνατό μέσο. Τις τελευταίες ημέρες, προκειμένου η διαδικασία αυτή, να γίνει με ασφαλέστερο τρόπο, επιστρατεύθηκαν σχοινιά, τα οποία ρίχνονται στην ακτή [στα βράχια για την ακρίβεια της περιγραφής] και ακολούθως, κρατώντας τα, οι επιβάτες προσεγγίζουν την ακτή ή επιστρέφουν – με τον ίδιο τρόπο – για να επιβιβαστούν στο πλοίο.
- Που φτάσαμε...λοιπόν μέσα σε ένα χρόνο; Στην διάλυση του οργανωμένου τουρισμού στην Κίσαμο, για χάρη της φρουτοσαλάτας. Τρίβουν τα χέρια τους οι ανατολικοί...
Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Κάθε μέρα βρίσκεται και κάποιος στην όμορφη πόλη μας που μας βγάζει ασπροπρόσωπους ...
Φυσικά είμαστε για τα πανηγύρια .. και οτι συμβαίνει εδώ σίγουρα πηγάζει από την ατιμωρησία....
Φυσικά είμαστε για τα πανηγύρια .. και οτι συμβαίνει εδώ σίγουρα πηγάζει από την ατιμωρησία....
Δεν υπάρχει αστυνόμευση δεν υπάρχει σεβασμός, δεν υπάρχει πόλη ....ενας αχταρμάς ειμαστε δίχως αρχή και τέλος.
Παρασκευή 31 Μαΐου 2024
ΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΦΗΒΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΕΦΗΒΩΝ Ο ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗΣ
Σταθερά στις επιλογές της Εθνικής εφήβων εν όψει της συμμετοχής της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που θα διεξαχθεί στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής εξακολουθούν να βρίσκονται οι Παναγιώτης Μαραγκουδάκης και Γιώργος Μητράκης.
Οι δύο αθλητές του Ναυτικού Ομίλου Χανίων καλούνται να παρουσιαστούν και πάλι σε καμπ της Εθνικής το οποίο έχει προγραμματιστεί το διάστημα από 29 Μαΐου μέχρι 28 Ιουνίου στο κολυμβητήριο της Γλυφάδας.
Ουσιαστικά, Μαραγκουδάκης και Μητράκης καλούνται να λάβουν μέρος στις τελικές πρόβες του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, καθώς το παγκόσμιο πρωτάθλημα έχει προγραμματιστεί να διεξαχθεί μεταξύ 2-8 Ιουλίου.
Οι δύο αθλητές του Ναυτικού Ομίλου Χανίων καλούνται να παρουσιαστούν και πάλι σε καμπ της Εθνικής το οποίο έχει προγραμματιστεί το διάστημα από 29 Μαΐου μέχρι 28 Ιουνίου στο κολυμβητήριο της Γλυφάδας.
Ουσιαστικά, Μαραγκουδάκης και Μητράκης καλούνται να λάβουν μέρος στις τελικές πρόβες του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, καθώς το παγκόσμιο πρωτάθλημα έχει προγραμματιστεί να διεξαχθεί μεταξύ 2-8 Ιουλίου.
Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ξέρω οτι η σελίδα τους δημιουργεί πρόβλημα .. αλλά κάποτε θα πρέπει να καταλάβουν οτι δεν μπορούν να συνεχίσουν να αδιαφορούν για τον τόπο τους. Είναι ντροπή απο τον μεγαλύτερο ως και τον μικρότερο εκλεγμένο οι ευθύνες τους ειναι πολλές και δεν μπορούν να τσατίζονται επειδη τους τα υποδεικνύομαι.
Η ανάπτυξη λοιπόν έρχεται στην Κισαμο ..
Ελπίζω ότι ο αγαπητός πρόεδρος της κοινότητας να μεριμνήσει ώστε να μην στέλνουν φωτογραφίες οι περαστικοί κατηγορώντας μας για αδιαφορία.
Λαφονήσι παγκόσμιος προορισμός, πάρα πολύ καλή είσπραξη, αλλά τα ανταποδοτικά πάνε αλλού και σε άλλους και δεν φτάνουν μάλλον για να διορθώσουν την ασχήμια.
Ελπίζω ότι ο αγαπητός πρόεδρος της κοινότητας να μεριμνήσει ώστε να μην στέλνουν φωτογραφίες οι περαστικοί κατηγορώντας μας για αδιαφορία.
Λαφονήσι παγκόσμιος προορισμός, πάρα πολύ καλή είσπραξη, αλλά τα ανταποδοτικά πάνε αλλού και σε άλλους και δεν φτάνουν μάλλον για να διορθώσουν την ασχήμια.
Επ' ευκαιρίας όταν και αμα την αποκαταστήσουν να την γράψουν και σωστά.. για να μάθουν και αυτοί που μας διοικούν και θέλουν το καλό μας πως ονομάζονται οι περιοχές που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν.
Μπεεεεεεεεεεεε
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)