Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.






Πέμπτη 2 Αυγούστου 2018

ΔΥΤΙΚΑ ΧΑΝΙΑ

Έτσι τιτλοφορείται ένα ωραίο οδοιπορικό στα Δυτικά Χανιά που περιλαμβάνει τις ομορφιές απο τις δυο δυτικότερες επαρχίες του νομού, την Κίσαμο και το Σέλινο. Συγγραφέα δεν αναφέρει αλλά κοινοποιήθηκε στο zarpa.gr και είναι πολύ καλό....
Το σύμπαν του Μπάλου
Απ’ το Καστέλι Κισσάμου ξεκινάς, την κωμόπολη, το λιμάνι που συνδέει την Κρήτη με την Πελοπόννησο. Τα ρωμαϊκά της ευρήματα δεν τα βρίσκεις εύκολα μες στην πόλη μα, είναι αλήθεια, εδώ ήταν η αρχαία Κίσαμος, το επίνειο της πολεμοχαρούς Πολυρρήνιας.
Φιδοσέρνεσαι στη Γραμβούσα, με το στόμα κλειστό για να μην μπαίνει η σκόνη του συγκλονιστικού χωματόδρομου που θα σε φέρει πάνω από τον Μπάλο κι ακόμη αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν να πληρώνεις εισιτήριο –εισιτήριο για την παραλία, είσαι σίγουρος; Ιδρώνεις κάτω από τον καυτό ήλιο. Παγώνεις μόλις τον αντικρίσεις από ψηλά. Εκεί, στα μισά περίπου του ημίωρου μονοπατιού. Ευτυχώς, έχεις δει μερικές φωτογραφίες κι είσαι προετοιμασμένος…
Αλήθεια, πώς να ένιωσαν οι πρώτοι που αντίκρισαν το ακρωτήρι Τηγάνι να εισχωρεί στη θάλασσα;
Άνθρωποι περπατούν στα αβαθή νερά… Σαν έντομα μοιάζουν από δω πάνω. Τι δουλειά έχουν εδώ οι ξαπλώστρες; Σαν πολλές δεν μαζεύτηκαν; Σαν πολλά καραβάκια δεν πηγαινοέρχονται, σαν πολλά σκάφη δεν είναι αραγμένα απέναντι; Στην Ήμερη Γραμβούσα, «τον ερημίτη της Μεσογείου»;
Ποιος ερημίτης; Εκεί πάνω πάντα πολυκοσμία είχε… Και στην αρχαιότητα κατοικήθηκε και οι Ενετοί το οχύρωσαν με το κάστρο. Ήσαν ανέκαθεν στρατηγικής σημασίας. Αργότερα το κατέλαβαν οι Τούρκοι και το 1825 οι Κρητικοί το απελευθέρωσαν… Το πρώτο ελεύθερο κομμάτι κρητικής γης, στο χρώμα του δενδρόφλομου.
Τα καραβάκια φεύγουν το απόγευμα. Πόσοι θα δουν το ηλιοβασίλεμα; Πόσα φωτάκια θα τρεμοπαίξουν τη νύχτα ανάμεσα στις κουμαριές; Δύο; Τρία; Μπαίνεις στη λιμνοθάλασσα, τα νερά παραείναι ρηχά… Αυτά δεν διέσχισε ένα άλογο στα 1825 προδίδοντας το κρησφύγετο 40 γυναικόπαιδων; Θέλεις τίποτα να μην προδώσει τη θέση σου; Πιο νότια θα πας!
Πόσα χρόνια έχεις να ‘ρθεις στη Φαλάσαρνα; Τα θερμοκήπια στην «πλάτη» της ήταν ήδη; Πότε ήταν που έβαζες τις φωνές σε όσους έκλεβαν σακούλες από ροζ κοχύλια; Πολύς κόσμος μαζεύτηκε. Πολλά δωμάτια και καφετέριες κτίστηκαν. Ευτυχώς, 3 χλμ. παραλία είναι. Όλοι χωρούν. Κι όλοι συμφωνούν· είναι μία από τις ωραιότερες της Μεσογείου. Με τόσο κόσμο κάμποσοι φτάνουν στη βόρεια άκρη της πια, στον αρχαιολογικό χώρο. Τα ευρήματα βέβαια ενός από τα σημαντικότερα λιμάνια της αρχαίας Κρήτης, πάλι από την αλμύρα και τον ήλιο δέρνονται, μα κάποιος τα κοιτά…
Πλάτανος, Σφηνάρι, Αμυγδαλοκεφάλι, Κεφάλι: τι καταπράσινη που είναι η διαδρομή. Κάτι άκουσες πως καίγεται… Όχι, δεν μπορεί τέτοια ομορφιά. Εδώ δεν συνάντησες κάποτε τον ψωμά από το Έλος, να μεταφέρει με το φορτηγάκι του τα καρβέλια χωριό χωριό; ΄Η πιο ψηλά; Κάπου εδώ δεν ήταν ο μανάβης που σου έκοψε μια φέτα καρπούζι κι ένιωσες πως πήρες πολύτιμο δώρο; Και το κάστανο; Αυτό κι αν ήταν μέλι! Νάτα τα καστανοδάση, εκεί, στα ψηλά.
10 χιλιόμετρα ως τη Χρυσοσκαλίτισσα. Αστράφτει πάνω στον βράχο της. Ένα, δύο, τρία… για ποια ενενήντα τόσα σκαλιά μιλούν; Και ποιο ήταν το χρυσό; Εκείνο που ξελάσπωσε για το τουρκικό χαράτσι; Πού είναι ο παπα-Νεκτάριος να σου πει; Κάπου θα τριγυρίζει, ίσως στη μικρή λαογραφική συλλογή, ίσως στο ναό, μαζί με τη θαυματουργή εικόνα.
Άμμος, κρυστάλλινα νερά και μια λωρίδα από ροζ κοχύλια φτιάχνουν τη Φαλάσαρνα
Εχει πολύ ακόμη; Με το ζόρι 5 χιλιόμετρα. Κι αμέσως οι κέδροι κάνουν τεμενάδες στην άμμο, περιφραγμένα από τον προστατευτικό τους χαρακτηρισμό. Ορίστε, έφτασες στο Ελαφονήσι. Και τώρα πού θα απλώσεις την πετσέτα σου με τόσες ξαπλώστρες; Γιατί δεν διαμαρτύρονται τα πουλιά και τα ζώα; Έχουν κρυφτεί στο Πρασονήσι… Θα ξαναβγούν τον Σεπτέμβρη, όταν οι ορδές των τουριστών εξαφανιστούν. Και θα είναι όπως τότε, που βλέπατε εκείνο το βιβλικό ηλιοβασίλεμα μαζί. Ασάλευτοι. Άλαλοι.
Άλλαξε το τοπίο πάλι. Το νησί δεν ενώνεται με τη στεριά. Πρέπει να μπεις στο νερό. Πόσοι το κάνουν γύρω σου; Εκατοντάδες; Πόσοι από αυτούς ξέρουν για τα 850 γυναικόπαιδα και τους 40 επαναστάτες που εγκλωβίστηκαν εδώ από τον Ιμπραήμ Πασά;

Δεν υπάρχουν σχόλια: