Ισχυρίζονται πολλοί ότι βρισκόμαστε στην εποχή του «ΚΑΝΕΙΣ», καθώς, ως σημειώνουν, η κρίση των καιρών μας έχει ως υπόβαθρο και αιτία την βαθιά πολιτισμική, αξιακή και θεσμική κρίση που επί πολλές δεκαετίες κατέτρωγε «την κληρονομιά και περιουσία» αυτής της κοινωνίας και Πατρίδας.
Πολλοί, επίσης, είναι εκείνοι που μιλούν για «κρίση πολιτισμού». Για απραξία, παρακμή και αδυναμία. «Κάποτε οι Έλληνες δημιουργούσαν πολιτισμό. Σήμερα βλέπουν τηλεόραση», θα πει ο Γ.Τσαρούχης. Είναι και άλλοι που ισχυρίζονται πως ο αυθεντικός πολιτισμός αντικαταστάθηκε στους καιρούς μας από ένα άλλο είδος «πολιτισμού». Άψυχο, ψυχρό, χωρίς ηθική, περιεχόμενο, ουσία και καλλιέργεια. Ένα πολιτισμό που κλείνει την καρδιά και πουλά την ψυχή του. Ένα πολιτισμό που αποθεώνει το κέρδος, καθιστώντας το συντελεστή της ευδαιμονίας των ανθρώπων. Ένα πολιτισμού που, άκριτα και αβασάνιστα, υιοθετεί και επιτρέπει τα πραγματικά ήθη της ψυχής ενός λαού να διαδεχθούν οι πλαστοί τρόποι και πρακτικές της, του «φαίνεσθε» και του «γκλάμουρ».
Υπάρχουν ακόμα αντιστάσεις και αναχώματα, θα πούμε εμείς. Μια καλή θεατρική παράσταση, μια συναυλία, μια ποιοτική πολιτιστική και παραδοσιακή εκδήλωση και δράση, πρωτοβουλίες πολιτών και φορέων, όχι μόνο καλλιεργούν και προάγουν τον πολιτισμό, αλλά και δημιουργούν πολιτισμό. Στον τόπο μας, την Κρήτη ολάκερη και όχι μόνον το ΔΗΠΕΘΕΚ, για παράδειγμα, λειτουργεί ως εστία πολιτισμού. Με στόχο την ποιότητα φρόντιζε μέσα από τις πολλές και ποικίλες παρουσίες του να πλουτίζει και ομορφαίνει τον πολιτισμό του τόπου, τόσο των πόλεων, όσο και της ενδοχώρας, αλλά και εκτός Κρήτης. Άνοιξε τα φτερά του σε ταξίδια πολιτισμού εντός και εκτός της Μεγαλονήσου. Παραστάσεις ποιοτικές, ιδιαίτερα προσεγμένες και πάντα επιτυχημένες. Ψυχή του ΔΗΠΕΘΕΚ, για πολλά χρόνια, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του κ. Μιχάλης Αεράκης. Άνθρωπος του μέτρου, της προσφοράς, της ποιότητας. Όμως τα πράγματα άλλαξαν. Ποικίλες οι απόψεις και οι γνώμες περί του τι και πως. Σαφώς και δεν είναι πρόθεση μας να κρίνουμε, να σχολιάσουμε ή να εμπλακούμε σε θέματα που ξεπερνούν την ευθύνη μας. Είναι όμως, πιστεύουμε, χρέος και ευθύνη όλων μας, εάν δεν θέλουμε να είμαστε «ΚΑΝΕΙΣ», να εκφράζουμε λόγο και άποψη σε ό,τι αφορά τον τόπο μας, τον πολιτισμό του και το μέλλον του. Το οφείλουμε στον εαυτό μας και τις επερχόμενες γενεές. Εάν θέλουμε και πάλι να ακουστεί από τα χείλη των νέων μας ο Λακεδαιμόνιος όρκος «άμμες δε γ΄ εσόμεθα πολλώ κάρρονες», οφείλουμε να τους παραδώσουμε, ιερή παρακαταθήκη και κληρονομιά, τον πολιτισμό αυτού του τόπου. Το ΔΗΠΕΘΕΚ λοιπόν χρειάζεται, θεωρούμε, να ξαναβρεί τον βηματισμό του και να συνεχίσει να είναι εστία πολιτισμού. Το πώς, αφορά όσους φέρουν την ευθύνη. Το πότε όμως, αφορά όλους μας…..
Ο Μητροπολίτης
Κισάμου και Σελίνου
Αμφιλόχιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου