Την Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2001, ο Αγαπητός Βαρκάδος 75 ετών, προσήλθε στο Κ.Υ. Πάτμου, όπου ο εφημερεύων γιατρός διέγνωσε Ο.Ε.Μ. και επικοινώνησε με το ΕΚΑΒ. Στις 17:45 το απόγευμα της 14ης Ιανουαρίου 2001, ο ασθενής Αγαπητός Βαρκάδος επιβιβάστηκε στο ελικόπτερο του ΕΚΑΒ τύπου Agysta Α109 της HELITALIA και μαζί με τον πιλότο Αντώνιο Μπαγκάρι, τον συγκυβερνήτη Παναγιώτη Κοντοβέλλη, την γιατρό Σοφία Μπεφόν και τον νοσηλευτή (διασώστη) Γεώργιο Λεβαντζώνη, ξεκίνησαν κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες και με το πιθανότατο ενδεχόμενο σφοδρής καταιγίδας (δηλ. απαγορευτικές συνθήκες για πτήση) για τη μοιραία πτήση.
Παράτολμη, θα μπορούσε να πει κάποιος, η απόφαση πραγματοποίησης της πτήσης, εν μέσω τόσο δυσμενών καιρικών συνθηκών, αλλά όταν από αυτή εξαρτάτε η διάσωση ή ο θάνατος ενός ασθενούς, τότε αυτοί που θα κληθούν να αποφασίσουν μπορεί να υπερβούν την ανθρώπινη φύση, να αιχμαλωτίσουν τόπους και χρόνους και να κατορθώσου να δημιουργήσουν ότι ακόμα και αυτοί οι ίδια η φαντασία αρνιέται να παραδεχτεί, αποδεικνύοντας με τις πράξεις τους την ηθικά μεγαλειώδη πλευρά της ανθρώπινης φύσης, μη διστάζοντες να θέσουν και τις δικές τους ζωές σε κίνδυνο, προκειμένου να σώσουν τις ζωές των ασθενών και μάλιστα σε μια εποχή αποθέωσης του ατομισμού, όπου ο αλτρουισμός θεωρείτε αναχρονιστική ιδιότητα της ανθρώπινης φύσης.
Το μοιραίο ελικόπτερο κατέπεσε και συνετρίβη, εν μέσο σφοδρής καταιγίδας κοντά στη θαλάσσια περιοχή του Σουνίου. Στις 19 Ιανουαρίου 2001 στις 10:30 το πρωί, κοντά στην νησίδα Άγιος Γεώργιος, στη θαλάσσια περιοχή περίπου 6 ν.μ. νότια του Σουνίου και σε βάθος 240 μ. εντοπίστηκαν τελικά τα συντρίμμια του ελικοπτέρου του ΕΚΑΒ.
Δυστυχώς καμιά από τις οικογένειες των αδικοχαμένων, εκτός από αυτήν της Σοφίας Μπεφόν, δεν μπόρεσε να πει το τελευταίο αντίο στους δικούς της ανθρώπους, αφού ποτέ δεν βρέθηκαν. Μόνο η σορός της άτυχης γιατρού, αναγνωρίστηκε με την μέθοδο του DNA, σχεδόν 3 μήνες μετά το τραγικό συμβάν, στις 18 Μαρτίου 2001, όταν το πτώμα της βρέθηκε στο ακρωτήριο Γραμβούσα των Χανίων, ο δήμος Κισσάμου τοποθέτησε προτομή της Σοφίας, τα αποκαλυπτήρια της οποίας έγιναν στις 25 Οκτωβρίου του 2004.
Έτσι, η Σοφία Μπεφόν, η ιπτάμενη γιατρός θα μένει πάντα εκεί για να αγναντεύει το Κρητικό πέλαγος, ως σύμβολο ανυπέρβλητου θάρρους και αυταπάρνησης, που αναδύθηκε από τα κύματα του τραγικού τέλους της.
Όλοι σε αυτή τη χώρα δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσουμε τους νεκρούς ήρωες γιατρούς(και όχι μόνο).
Αποτίνουμε, σεμνά, ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη τους, με την ευκαιρία της παρούσας αναφοράς μας. Τους το οφείλουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου