Η ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΗΣ ΛΑΙΚΟΠΟΠ ΣΚΗΝΗΣ

…πάνω σ’αυτή τη στρέβλωση, μιά άλλη νέα γενιά μουσικών και τραγουδιστών, έχουν δημιουργήσει την Κρητική εκδοχή της λαϊκοπόπ σκηνής”.

Λαϊκοπόπ σκηνή. Όμορφος όρος! Πιο γλυκός από το τον όρο σκυλοΚρητικά ή ψευτοΚρητικά. Τουλάχιστον τα σκυλάδικα είναι αυθεντικά. Είναι original! Θα βγει π.χ. ο Ζαφείρης Μελάς και θα πει “Ένα απόγευμα θλιμμένο“, θα βγει ο Χάρης Κωστόπουλος και θα πει “Εδώ σε θέλω καρδιά μου” και θα είναι αληθινοί. Τραγούδια για γράφτηκαν από την αρχή για αυτούς που γουστάρουν να τ’ακούν και να διασκεδάζουν μαζί τους (ένας από αυτούς και εγώ). Τί να μας πει, όμως ο κάθε Κυριακάκης που πατάει επάνω σε έναν μονότονο σιγανό (γιατί ούτε αυτόν δε μπορεί να παίξει σωστά) ή σε μουσική που έχουν γράψει άλλοι, μεγάλοι μουσικοί της Κρήτης και απλά τους αλλάζει τις μαντινάδες με ότι του κατεβάσει η κεφαλή του; Αυτό το πράμα δεν λέγεται μουσικός ή τραγουδιστής (γιατί καλλιτέχνης δε μπορείς να το πεις), ιδιαίτερα της Κρητικής μουσικής.
“…μια από τις ποιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι του αυτοδίδακτου Νίκου Κυριακάκη με τραγούδια που του αρέσει να τα αποκαλεί απαγορευμένα”.
Μακάρι να ήταν απαγορευμένα. Αν ήταν απαγορευμένα, δε θα έφταναν ποτέ στ’αυτιά μας. Ας είναι καλά η cretaphon, που κάνει ότι μπορεί να “σπάσει το κατεστημένο της απαγόρευσης” και να δημιουργήσει αντίσταση κι ανατροπή!!! 
“Αυτά τα κατακρίνουν πολλοί, αλλά εμείς είμαστε περήφανοι, γιατί από αυτά τα τραγούδια εμείς ζούμε”.
Για όποιον το κατάλαβε, είναι η απλοϊκή έκφραση του “πλέρωνε γρόθε”. Κάθε παράσιτο του ανθρώπινου σώματος ζει από αυτό και… φαντάζομαι πως είναι περήφανο που ζει παρασιτώντας, γιατί αλλιώς πιθανόν και να είχε αυτοκτονήσει από τη ντροπή του. Αλλά τί να περιμένεις από απλούς μονοκύταρρους οργανισμούς όπως τα πρωτόζωα;; 
“ποιος είναι αυτός που θα κατατάξει την Κρήτη στους πιο παράνομους;;”.
Μήπως όποιος ακούσει:
"καλάσνικοφ και μπράουνιγκ για σένανε επήρα
κι όπου κι αν πάω την κρατώ διπλή τη γεμιστήρα"
Λέω… μήπως;;; 
“είμαι κατά των όπλων όταν γίνεται χρήση, όμως είμαι υπερ της παράδοσης όταν μένει στην παράδοση”.
Χίλοι διαόλοι μέσα μου, αν κατάλαβα!! Κιανείς πλια έξυπνος να εξηγήσει και σε ‘μενανε τον μπουνταλά;;;

“Σε περιμένω για να’ρθείς, μα κι αν έρθεις να μου
θα βρω καινούρια γκόμενα να βάλω στην καρδιά μου”.

Το να πω, ότι με χάλασε η συγκεκριμένη μαντινάδα, θα πω ψέμματα. Μου άρεσε. Είναι αληθινή, γιατί εκφράζει ένα απλοϊκά ωμό συναίσθημά μας. Πόσοι άνδρες ή γυναίκες δεν έχουν πει και δεν έχουν νιώσει ένα τέτοιο συναίσθημα;;; Όλοι μας… και όποιος πει τ’αντίθετο, να πάει να κοιταχτεί σ’ένα γιατρό. Ομως όταν λες μία μαντινάδα σαν αυτή, θα πρέπει “που και που” να λες και μερικές της προκοπής, για να την υποστηρίξεις. Γιατί η ζωή μας δεν είναι μόνο “να μου” και “μπαλωταρίσματα”. Είναι και..
Δεν είσαι αυτή που έψαχνα έμοιαζες με τα ‘κείνη
τώρα που το κατάλαβα το λάθος έχει γίνει
Το να επιμένεις, όμως, σε τέτοιες μαντινάδες και να βασίζεις την "καριέρα" σου σ’αυτές, μπορεί να “τα παίρνεις” από πέτσακες και γρόθους, αλλά μην περιμένεις αποδοχή. Το μόνο που μπορείς να περιμένεις είναι ο χλευασμός και η κατάκριση.
Αντε… και βαρέθηκα να τα λέω, αλλά να συνεχίζουν “να ρέουν τα Chivas άφθονα”.  Πλέρωνε γρόθε!
ΠΗΓΗ
ΣΧΟΛΙΟ: Είναι η αλήθεια όσο πικρή και αν ακούγεται!! Ξεφύγαμε κάμποσοι!