Το Ελαφονήσι είναι ο κορυφαίος προορισμός στον Νομό μας με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο αφού καθημερινά και για παραπάνω από 3 μήνες ο μέσος όρος επισκεπτών ξεπερνά τις 5.000 άτομα.
Φυσικά δεν έχουν γίνει και πολλά (αν αφαιρέσουμε την παράκαμψη Έλους) στο οδικό δίκτυο που σε πολλά σημεία είναι του 1960 (Από Έλος ως και Βάθη) αρκετά επικίνδυνο και με πολλές καταστροφές από την τελευταία θεομηνία του Φεβρουαρίου να μην έχουν αποκατασταθεί. Παρ΄όλα αυτά ο προορισμός εξακολουθεί να είναι από τους πρώτους.
Πέρα όμως από την διαδρομή υπάρχει και το τέρμα όπου η Νατούρα του Λαφονησιού δέχεται όλα αυτά τα αυτοκίνητα για 5-6 ώρες κάθε μέρα, δημιουργώντας ένας άνευ δικαιολογίας κομφούζιο, αφού ο καθένας παρκάρει όπου βρει. Οι παρκαδόροι υπάρχουν για να μην υπάρχουν και αντί να δείχνουν στον κόσμο πως και που μπορούν να παρκάρουν τους αφήνουν να παρκάρουν ανεξέλεγκτα όπου βρουν...
Το αποτέλεσμα γνωστό ένα μποτιλιάρισμα στην είσοδο του Ελαφονησιού ... που δημιουργεί τον καθημερινό εκνευρισμό ενώ τα πάρκινγκ κάτω άδεια. Ο τουρίστας μόλις δει δρόμο με χώμα, αυτοκίνητα να σβουρίζουν πάνω -κάτω, στενά δρομάκια, λεωφορεία που κινούνται βιαστικά, τον πιάνει κρύος ιδρώτας, σταματά αμέσως και αφήνει το αυτοκίνητο του όπου βρει και συνεχίζει με τα πόδια.... Ο παρκαδόρος απών είναι κάτω και περιμένει εμένα τον Έλληνα που ξέρω που και πως θα πάω να μου πει που θα παρκάρω.
Άρα εν μέρη το πρόβλημα το δημιουργούμε εμείς που δεν κάνουμε σωστά την δουλειά μας.
Κυριακή 12 το μεσημέρι και τα πάρκινγκ κάτω κοντά στην παραλία άδεια... πάνω ο χαμός.
Αυτά βέβαια διορθώνονται και τώρα το θέμα βέβαια είναι που θα στέλνουν οι παρκαδόροι τους "πελάτες" δεξιά ή αριστερά; Γιατί αν υπήρχε μια αγαστή συνεργασία εκεί κάτω και δεν μας έβλεπαν σαν ξερολούκουμα θα είχαν κάνει όλα αυτά που σήμερα κουβεντιάζουμε.
Το αποτέλεσμα γρίνια-απογοήτευση- εκνευρισμός- παράπονα... δυσφήμηση.
Φυσικά και δεν μας χωρά πλέον και ο τόπος.. αλλά εμείς τι κάνουμε για να διορθώσουμε την κατάσταση;
Φυσικά δεν έχουν γίνει και πολλά (αν αφαιρέσουμε την παράκαμψη Έλους) στο οδικό δίκτυο που σε πολλά σημεία είναι του 1960 (Από Έλος ως και Βάθη) αρκετά επικίνδυνο και με πολλές καταστροφές από την τελευταία θεομηνία του Φεβρουαρίου να μην έχουν αποκατασταθεί. Παρ΄όλα αυτά ο προορισμός εξακολουθεί να είναι από τους πρώτους.
Πέρα όμως από την διαδρομή υπάρχει και το τέρμα όπου η Νατούρα του Λαφονησιού δέχεται όλα αυτά τα αυτοκίνητα για 5-6 ώρες κάθε μέρα, δημιουργώντας ένας άνευ δικαιολογίας κομφούζιο, αφού ο καθένας παρκάρει όπου βρει. Οι παρκαδόροι υπάρχουν για να μην υπάρχουν και αντί να δείχνουν στον κόσμο πως και που μπορούν να παρκάρουν τους αφήνουν να παρκάρουν ανεξέλεγκτα όπου βρουν...
Το αποτέλεσμα γνωστό ένα μποτιλιάρισμα στην είσοδο του Ελαφονησιού ... που δημιουργεί τον καθημερινό εκνευρισμό ενώ τα πάρκινγκ κάτω άδεια. Ο τουρίστας μόλις δει δρόμο με χώμα, αυτοκίνητα να σβουρίζουν πάνω -κάτω, στενά δρομάκια, λεωφορεία που κινούνται βιαστικά, τον πιάνει κρύος ιδρώτας, σταματά αμέσως και αφήνει το αυτοκίνητο του όπου βρει και συνεχίζει με τα πόδια.... Ο παρκαδόρος απών είναι κάτω και περιμένει εμένα τον Έλληνα που ξέρω που και πως θα πάω να μου πει που θα παρκάρω.
Άρα εν μέρη το πρόβλημα το δημιουργούμε εμείς που δεν κάνουμε σωστά την δουλειά μας.
Κυριακή 12 το μεσημέρι και τα πάρκινγκ κάτω κοντά στην παραλία άδεια... πάνω ο χαμός.
Αυτά βέβαια διορθώνονται και τώρα το θέμα βέβαια είναι που θα στέλνουν οι παρκαδόροι τους "πελάτες" δεξιά ή αριστερά; Γιατί αν υπήρχε μια αγαστή συνεργασία εκεί κάτω και δεν μας έβλεπαν σαν ξερολούκουμα θα είχαν κάνει όλα αυτά που σήμερα κουβεντιάζουμε.
Το αποτέλεσμα γρίνια-απογοήτευση- εκνευρισμός- παράπονα... δυσφήμηση.
Φυσικά και δεν μας χωρά πλέον και ο τόπος.. αλλά εμείς τι κάνουμε για να διορθώσουμε την κατάσταση;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου