ΤΟ ΝΕΟ ΜΑΣ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΧΩΡOYΝΤΕΣ

Δεν θέλουν να γίνει το Λύκειο στην Κίσαμο, αυτό είναι το συμπέρασμα που βγαίνει, από αυτά που ακούω, από αυτά που βλέπω.
Το ποιοι είναι αυτοί και γιατί γίνεται αυτό δεν χρειάζεται ψάξιμο, έχει καταντήσει ολοφάνερο!
Μιας και δύσκολα θα δούμε φέτος Λύκειο, καλό είναι οι νυν υποψήφιοι δήμαρχοι, να το συμπεριλάβουν στις προγραμματικές τους δηλώσεις. Θα παίξει σίγουρα πολύ, μιας και μας αρέσουν τα δύσκολα, αυτά που βρίσκονται κοντά στην σφαίρα της φαντασίας, Περιφερειακός- Λιμάνι- ανάπλαση του κόλπου, κλειστά γυμναστήρια…. το Λύκειο ίσως είναι ο μόνος εφικτός στόχος της επόμενης δεκαετίας.
Κάθε δέκα χρόνια γίνεται και ένα μεγάλο έργο στην Κίσαμο… ψάξτε το!

Για να πούμε βέβαια και την αλήθεια όλο αυτόν τον καιρό, δυο άνθρωποι πάλεψαν και παλεύουν για να γίνει το σχολείο στην πόλη μας.
Ο αποχωρών Νομάρχης Χανίων κ. Αρχοντάκης, που από ότι φαίνεται το πήρε προσωπικά  και ο συνταξιούχος πλέον διευθυντής του Λυκείου, κ. Παπαδοπεράκης, που φώναζε για τις καθυστερήσεις και τις ατέλειες. Όλοι οι υπόλοιποι ήταν λόγια, εξαγγελίες και  πρασινομπλέ λουλουδάκια.
Δεν θα έγραφα τίποτα μιας και πλησιάζει προεκλογική περίοδο, αλλά έτυχαν δυο πράγματα. 1ον έπεσε ένα χαρτί στα χέρια μου από τον ΟΣΚ και το άλλο ήταν η συνταξιοδότηση του αγαπητού φίλου Νίκου Παπαδοπεράκη!
Έτσι το έγγραφο που έπεσε στα χέρια μου από τον ΟΣΚ, με έκανε να ανατριχιάσω, μιας και αναφέρει σαν προβλήματα, την αδυναμία απομάκρυνσης των όμβριων;;;;;; (Τον Σημαντηρά θέλετε μου φαίνεται.) αλλά και το ανήκουστο και απίστευτο, ότι δεν εξασφαλίζεται ο ελάχιστος φυσικός φωτισμός των αιθουσών διδασκαλίας.
Τελικά αν κάποιος διαβάσει αυτά, θα νομίσει ότι το οικόπεδο είναι κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και μάλλον βλέπει δυτικά, αλλιώς δεν μπορεί να καταλάβει ποιοι είναι αυτοί που βρίσκουν τέτοια "πατήματα" για να κωλυσιεργούν το έργο με τελικό στόχο να μην γίνει το Λύκειο!!!
Είναι δυνατόν ;
Τον τελευταίο χρόνο νοιώσαμε πίκρα που πολλά πράγματα χάθηκαν σχεδόν μέσα από τα χέρια μας, άλλα αγνοήθηκαν, πολλά παραμελήθηκαν, ίσως έφταιγαν βέβαια και οι συγκυρίες, πολιτική και οικονομική κρίση, αλλά να υπάρχουν τα χρήματα και να μην μπορούμε να βγάλουμε τα όμβρια ή ο ήλιος δεν φωτίζει καλά στην Κίσαμο, μάλλον πρέπει να αναθεωρήσουμε για το τι είμαστε τελικά ή τι νομίζουν ότι είμαστε εμείς εδώ!!!
Δεν ξέρω σε εσάς τι προκαλεί αυτή η παρατεταμένη νωχελικότητα, πάντως μην μάθετε τι προκαλεί σε μένα! Επιτέλους κάποιοι υπεύθυνοι ας ασχοληθούν με την νεολαία μας και τα παιδιά μας, ας σταματήσουν πλέον να κοκορεύονται μόνο για τα μικροπανυγηράκια τους!!

«Εν αρχήν ην ο δάσκαλος. Μη ο δάσκαλος η φύση θα ήταν, δε θα ήταν όμως οι κοινωνίες. Θα υπήρχε ο χρόνος, αλλά δε θα υπήρχε η ιστορία. Και στο βασίλειο των ζωντανών ήχων θα άκουγε κανείς την κραυγή, τα χουγιαχτά, τα συνθήματα. Δε θα άκουγε όμως ούτε θα’ βλεπε την φωνή, τα γράμματα της γραφής, τις συμφωνίες και τους χορούς.
Ο δάσκαλος είναι ο φυτουργός και ο σπορέας του λόγου. Χωρίς το δάσκαλο ο λόγος θα σάπιζε άχρηστος μέσα στο έλος το κρανίου μας. Όπως σαπίζει άχρηστο το τραίνο που ρεμίζαρε για πάντα στο σταθμό. Και όπως σκεβρώνει άφτουρη η νύφη που έμεινε αγεώργητη από τον άντρα»
Κλείνοντας θέλω να πω ότι κάθε καθηγητής που φεύγει λόγω σύνταξης, μπορεί να έκανε τον κύκλο του, κάνει όμως τον τόπο να φαίνεται μικρό και άδειο. Κάποιοι θα καταλάβουν τι εννοώ και μακάρι να ξαναβρεθούν καθηγητές-δάσκαλοι σαν τον κ. Μαλαθράκη, τον κ. Πευκιανάκη, την κ. Κακαβούλη, τον αείμνηστο Χαρίλαο τον Παπαδάκη, την Ευτυχία την Δεσποτάκη, τον φίλο Νίκο Παπαδοπεράκη και στους τόσους άλλους που ξεχνώ!