Ο Περί παζαριού..... λόγος, του Σεβασμιώτατου, δημιούργησε ποικίλα σχόλια όχι στην μικρή μας κοινωνία που ξέρει τι είχε συμβεί αλλά παραπέρα στην πρωτεύουσα, δημιουργώντας μια εικόνα πολύ επιθετική για την ίδια την εκκλησία. Κανένας δεν είναι δικηγόρος να εξηγεί και να μπαίνει σε λεπτομέρειες για τα καθέκαστα, απο την άλλη η άποψη του Σεβασμιώτατου άγγιξε κάποιες χορδές, όπως άγγιξε και η μάζωξη που έκανε ο πρόεδρος του Εμπορικού συλλόγου Κισάμου.
Ιστορικά δεν θα καταπιαστώ αν ήταν ένα τουρκοκρητικό έθιμο, αλλά και εγώ αλλά και οι παλαιότεροι θυμούνται πάντα την Μ. Παρασκευή στην Κίσαμο σαν τόπο συνάντησης όλων αυτών που ήθελαν να πουλήσουν να αγοράσουν, τα αναγκαία για το Πάσχα. Ήταν τόπος συνάντησης φίλων, γνωστών, ανθρώπων που λόγω συγκοινωνίας και δυσκολίας επικοινωνίας είχαν μήνες να συναντηθούν και η αλήθεια είναι οτι πάντα κατέληγαν στα μαγέρικα (ανάμεσα σε αυτά και του παππού μου) φτάνοντας στα όρια τους αρκετές φορές.
Δεν ξέρω τι μπορεί ν΄αλλάξει και ποια ρότα θα ήταν η καλύτερη για την πόλη μας, για την περιοχή μας, αλλά και εκείνα τα χρόνια που δεν κάναμε το παζάρι, στο παζάρι των Βουκολιών πηγαίναμε... Απλά πρέπει να καταλάβουμε οτι οι καιροί άλλαξαν τώρα, υπάρχει το μανιώδες κυνήγι του χρήματος, καθώς και η τρελή αναζήτηση του που αποτελεί δυστυχώς αυτοσκοπό των Ελλήνων.
Μακάρι να βρεθεί μια λύση για την πόλη που γενικώς ακόμα αμφιταλαντεύεται και δεν ξέρει που να καταλήξει ... σε βλαχοχώρι ή πρωτεύουσα... μιας και όπως όλοι διαπιστώνουμε θέληση υπάρχει για το καλύτερο αλλά πάντα κάτι δεν μας αρέσει στο αποτέλεσμα.
Ιστορικά δεν θα καταπιαστώ αν ήταν ένα τουρκοκρητικό έθιμο, αλλά και εγώ αλλά και οι παλαιότεροι θυμούνται πάντα την Μ. Παρασκευή στην Κίσαμο σαν τόπο συνάντησης όλων αυτών που ήθελαν να πουλήσουν να αγοράσουν, τα αναγκαία για το Πάσχα. Ήταν τόπος συνάντησης φίλων, γνωστών, ανθρώπων που λόγω συγκοινωνίας και δυσκολίας επικοινωνίας είχαν μήνες να συναντηθούν και η αλήθεια είναι οτι πάντα κατέληγαν στα μαγέρικα (ανάμεσα σε αυτά και του παππού μου) φτάνοντας στα όρια τους αρκετές φορές.
Δεν ξέρω τι μπορεί ν΄αλλάξει και ποια ρότα θα ήταν η καλύτερη για την πόλη μας, για την περιοχή μας, αλλά και εκείνα τα χρόνια που δεν κάναμε το παζάρι, στο παζάρι των Βουκολιών πηγαίναμε... Απλά πρέπει να καταλάβουμε οτι οι καιροί άλλαξαν τώρα, υπάρχει το μανιώδες κυνήγι του χρήματος, καθώς και η τρελή αναζήτηση του που αποτελεί δυστυχώς αυτοσκοπό των Ελλήνων.
Μακάρι να βρεθεί μια λύση για την πόλη που γενικώς ακόμα αμφιταλαντεύεται και δεν ξέρει που να καταλήξει ... σε βλαχοχώρι ή πρωτεύουσα... μιας και όπως όλοι διαπιστώνουμε θέληση υπάρχει για το καλύτερο αλλά πάντα κάτι δεν μας αρέσει στο αποτέλεσμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου