Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ

In a proposed introduction to The Arcades Project, Benjamin compares Blanqui’s multiverse to Baudelaire’s poem ‘Les sept vieillards’ (‘The Seven Old Men’, 1857), which takes a succession of identical old men and imagines them as a single man multiplied in some ‘infamous plot’. This, says Benjamin, is an image of modernity itself. An eventual consequence of such dehumanisation was the rise of fascism. In one of his last essays on the philosophy of history, Benjamin says that to understand fascism we need to appreciate how in an oppressive regime every day is presented as a new emergency.
Είναι ή δεν είναι αυτό που συμβαίνει και ζούμε σήμερα φασισμός?
Dionyssios A. Trivizas, Ph.D
Λάβαμε το ανωτέρω μήνυμα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.
Μας εντυπωσιάζει η τελευταία φράση : Ο Benjamin λέει ότι, για να καταλάβουμε το φασισμό, πρέπει να εκτιμήσουμε πώς σε ένα καταπιεστικό καθεστώς, κάθε ημέρα παρουσιάζεται, ως, νέα έκτακτη ανάγκη.
Αν αναλογιστούμε την ...
...καθημερινή καταιγίδα αποφάσεων για έκτακτες ανάγκες της Ελληνικής Κυβέρνησης, σύμφωνα με τον Βενιαμίν, αυτό, η καθημερινή καταιγίδα εκτάκτων αναγκών αποτελεί το ολόκληρο του φασισμού.

Η κυβέρνησή μας είναι εκλεγμένη με τις δημοκρατικές διαδικασίες της νέας πολυκομματικής ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗΣ και αναγγέλλει : Θα μας κρίνεται στο τέλος της τετραετίας. 
Η αντιπολίτευση αναφέρει ότι έχει περιορισμένο συνταγματικό ρόλο, περιληπτικά δηλαδή, θα περιμένει το τέλος της τετραετίας, για να κριθεί !! για τα λάθη της η κυβέρνηση που θα φύγει και να έρθει αυτή στην κυβέρνηση για να τα αποκαταστήσει !!!. 
Η Κυβέρνηση, της πολυκομματικής ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗΣ, μπορεί να περιστείλει την θητεία της για λόγους που προβλέπονται από το Σύνταγμα, η άλλους …. 
Η φτωχοποίηση στα αστικά κέντρα που παρήγαγε την κάθε μορφής βία κορυφώνεται, και, οι αυτοκτονίες συνεχίζονται σε όλη τη χώρα, τα φρικιαστικά εγκλήματα με απίστευτες ληστείες και σε βάρος ηλικιωμένων που τους βάζουν φωτιά μετά, πράγματα που μυρίζουν κόλαση, είναι η καθημερινή πραγματικότητα μας, που σχολιάζεται πως είναι αποτέλεσμα της απομάκρυνσης των πολιτικών διαχειριστών από την κοινωνία, μια και καθημερινά μιλούν μόνο για την τρόικα και αποφασίζουν καθημερινά νέα μέτρα, με υποστήριξη μια θάλασσας τρομοκρατίας από τους δημοσιογράφους.
Το χρέος στα 321 δις μεγαλύτερο από τα 298 δις του 2009, από το 125 % το 2009, σήμερα στο 180 % του ΑΕΠ. Μπάχαλο του κου Στουρνάρα σε όλες τις εφορίες της χώρας και κούτες κλειστές.
Η χώρα σε καθεστώς επιτροπείας και προς πάσα κατεύθυνση ότι «δεν μπορούμε μόνοι μας», βρίσκοντας ως άλλοθι το Μνημόνιο.
Το ελληνικό κράτος, προκειμένου να εξασφαλίσει ένα νέο δάνειο, με καλύτερους όρους, από την τρόικα, θα μπορούσε να δώσει ως εγγύηση ακίνητα του. Τα νεφρά μας τους κερατοειδείς μας δεν τα ζήτησαν επίσημα ακόμα.
Η αίσθηση ότι η απειλή προέρχεται από έναν μεγαλύτερο που δεν μπορούμε να αντισταθούμε δημιούργησε ήδη αλυσιδωτά, συρρίκνωση στην συμπεριφορά πολιτών και υπηρεσιών, με ήδη γεωμετρικά αυξανόμενο αποτέλεσμα δυσλειτουργίας ολόκληρης της κοινωνίας, πολιτών και υπηρεσιών. Γεωμετρική πρόοδο της ύφεσης, δηλαδή με όλο και περισσότερο αδύνατη επαναφορά.  Μας τρελαίνετε. 
Ο πληθυσμός ζητά έξοδο και καθόλου άλλα δάνεια. Μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς δανεικά όσοι Έλληνες έχουμε μισθούς και συντάξεις. Να σταματήσει η ωφέλεια από τις προμήθειες και τις συμβάσεις δανείων.