Το να ονομαστεί κάποιος ως "πρωτομάστορας", σίγουρα είναι μεγάλη υπόθεση. Σημαίνει πολλά πράγματα. Μα σίγουρα, σημαίνει ότι αυτός έχει βάλει τα θεμέλια. Και οι Κιώροι αυτό έκαναν, έβαλαν τα θεμέλια, άνοιξαν το μονοπάτι. Σε δύσκολες εποχές, μακρινές, που φαντάζουν πρωτόγονες, οι Κιώροι έδρασαν, άκμασαν, δίδαξαν και γαλούχησαν ολόκληρες γενιές. Τι κι αν σήμερα γίνονται αφιερώματα για άλλους....πρωτομάστορες της εποχής του μεσοπολέμου και της μεταπολεμικής περιόδου; Λές και τότε γεννήθηκε η κρητική μουσική.Μάλλον όμως,μαθητούδια είναι μπρος στο μεγαλείο των Κιώρων.
Το πραγματικό τους επίθετο είναι Τριανταφυλλάκηδες, όμως λόγω του προβλήματος όρασης - προφανώς γεννετικού - ονομάστηκαν Κιώροι (λόγω του έντονου αλληθωρισμού/στραβισμου που είχαν όλοι).
Τόπος καταγωγής τους, ο Γαλουβάς των Λουσακιών Κισάμου. Οι Λουσακιές, με την μεγάλη προσφορά στην κρητική μουσική: Τον συρτό!
Οι πρωτομάστορες βιολιστές λοιπόν ήσαν:
1) Στέφανος Τριανταφυλλάκης από τον Γαλουβά, εξαίσιος βιολιστής που άκμασε από το 1740 έως το 1790. Πρωτόπαιξε τον Κρητικό συρτό στα Πατεριανά Κισάμου το 1750 και συνέθεσε τον 'Α Λουσακιανό συρτό(άγνωστη μελωδία στις μέρες μας), τον 'Β Λουσακιανό συρτό, τον Μελισσιανό συρτό, τον Τυλιφιανό συρτό και τον Περβολιανό συρτό. Επίσης, συνέθεσε ή, διαμόρφωσε, τις 12 μελωδίες που απαρτίζουν το ΓΝΗΣΙΟ πεντοζάλι το 1770 στην Ανώπολη Σφακίων.
2) Αντώνης Τριανταφυλλάκη από τον Γαλουβά, γιός του Στέφανου, άκμασε από το 1780 έως το 1830 περίπου κι εκτός από το ταλέντο που κληρονόμησε από τον πατέρα του, κληρονόμησε και το οξύ πρόβλημα όρασης. Συνθετικά του αποδίδονται οι μελωδίες Παλαιοκαστρινός συρτός, ο Γ' Λουσακιανός συρτός, ο Λυριδιανός συρτός, ο Σασαλιανός συρτός και ο Εσπερινός συρτός..
3) Στέφανος Τριανταφυλλάκης από τον Γαλουβά, γιος του Αντώνη, άκμασε από το 1840 έως το 1890 και από μαρτυρίες του Κουνελοκωστή στον γιό του Μιχάλη Κουνέλη, αλλά και από μαρτυρίες του Ν.Χάρχαλη, ήταν ο καλύτερος δεξιοτέχνης της γενιάς του και ίσως ο καλύτερος της οικογένειας των Κιώρων. Στην κατοχή του ...
... είχε ένα παμπάλαιο βιολί Στραντιβάριους που μετέπειτα ήρθε στα χέρια του Κουνελοκωστή. Το πρόβλημα όρασης ήταν εντονότατο και σε αυτόν, αλλά και στον γιό του τον Αντωνάκη που ερασιτεχνικά συνέχισε την οικογενειακή παράδοση. Συνθετικά του αποδίδονται οι σκοποί Μεραδιανός συρτός, ο Γαλουβιανός συρτός, ο Συρτός της Νύχτας, ο Συρτός του Κιώρου και ο Λοξός συρτός.
Αυτοί λοιπόν είναι οι περίφημοι Κιώροι, οι πραγματικοί πρωτομάστορες της κρητικής μουσικής παράδοσης που με το βιολί τους έγραψαν λαμπρές μουσικές σελίδες στην ιστορία του πολιτισμού μας.
Η παρακάτω μαντινάδα είναι αφιερωμένη στην σημασία και στην προσφορά αυτών:
"Ποτέ δεν πρέπει τα κλαδιά τση ρίζας να ξεχνούνε
γιατί η ρίζα αν χαθεί, κι αυτά θα ξεραθούνε."
Το πραγματικό τους επίθετο είναι Τριανταφυλλάκηδες, όμως λόγω του προβλήματος όρασης - προφανώς γεννετικού - ονομάστηκαν Κιώροι (λόγω του έντονου αλληθωρισμού/στραβισμου που είχαν όλοι).Τόπος καταγωγής τους, ο Γαλουβάς των Λουσακιών Κισάμου. Οι Λουσακιές, με την μεγάλη προσφορά στην κρητική μουσική: Τον συρτό!
Οι πρωτομάστορες βιολιστές λοιπόν ήσαν:
1) Στέφανος Τριανταφυλλάκης από τον Γαλουβά, εξαίσιος βιολιστής που άκμασε από το 1740 έως το 1790. Πρωτόπαιξε τον Κρητικό συρτό στα Πατεριανά Κισάμου το 1750 και συνέθεσε τον 'Α Λουσακιανό συρτό(άγνωστη μελωδία στις μέρες μας), τον 'Β Λουσακιανό συρτό, τον Μελισσιανό συρτό, τον Τυλιφιανό συρτό και τον Περβολιανό συρτό. Επίσης, συνέθεσε ή, διαμόρφωσε, τις 12 μελωδίες που απαρτίζουν το ΓΝΗΣΙΟ πεντοζάλι το 1770 στην Ανώπολη Σφακίων.
2) Αντώνης Τριανταφυλλάκη από τον Γαλουβά, γιός του Στέφανου, άκμασε από το 1780 έως το 1830 περίπου κι εκτός από το ταλέντο που κληρονόμησε από τον πατέρα του, κληρονόμησε και το οξύ πρόβλημα όρασης. Συνθετικά του αποδίδονται οι μελωδίες Παλαιοκαστρινός συρτός, ο Γ' Λουσακιανός συρτός, ο Λυριδιανός συρτός, ο Σασαλιανός συρτός και ο Εσπερινός συρτός..3) Στέφανος Τριανταφυλλάκης από τον Γαλουβά, γιος του Αντώνη, άκμασε από το 1840 έως το 1890 και από μαρτυρίες του Κουνελοκωστή στον γιό του Μιχάλη Κουνέλη, αλλά και από μαρτυρίες του Ν.Χάρχαλη, ήταν ο καλύτερος δεξιοτέχνης της γενιάς του και ίσως ο καλύτερος της οικογένειας των Κιώρων. Στην κατοχή του ...
... είχε ένα παμπάλαιο βιολί Στραντιβάριους που μετέπειτα ήρθε στα χέρια του Κουνελοκωστή. Το πρόβλημα όρασης ήταν εντονότατο και σε αυτόν, αλλά και στον γιό του τον Αντωνάκη που ερασιτεχνικά συνέχισε την οικογενειακή παράδοση. Συνθετικά του αποδίδονται οι σκοποί Μεραδιανός συρτός, ο Γαλουβιανός συρτός, ο Συρτός της Νύχτας, ο Συρτός του Κιώρου και ο Λοξός συρτός.
Αυτοί λοιπόν είναι οι περίφημοι Κιώροι, οι πραγματικοί πρωτομάστορες της κρητικής μουσικής παράδοσης που με το βιολί τους έγραψαν λαμπρές μουσικές σελίδες στην ιστορία του πολιτισμού μας.
Η παρακάτω μαντινάδα είναι αφιερωμένη στην σημασία και στην προσφορά αυτών:
"Ποτέ δεν πρέπει τα κλαδιά τση ρίζας να ξεχνούνε
γιατί η ρίζα αν χαθεί, κι αυτά θα ξεραθούνε."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου