Η ΚΑΤΑΡΑ

Ο Παρθένιος Μπιτσάκης εγκαθίσταται Μητροπολίτης Κισάμου το έτος 1887. Δυσκολα χρόνια, βρίσκει την πρωτεύουσα της μητροπόλεως του χωρίς επισκοπικό οίκημα, χωρίς γραφεία, χωρίς πρωτοσύγκελο, δίχως γραμματέα. Η πρώτη του έγνοια είναι να νοικιάσει ένα σπίτι για να εγκαταστήσει όλα αυτά που χρειάζονται ώστε να ξαναδουλέψει η μητρόπολη του. Νοικιάζει την παλιά επισκοπή που εκείνη εποχή την είχαν οι κληρονόμοι του παλιού επισκόπου Καλυμνίου και επανδρώνει την επισκοπή με δυο ιεροδιάκονους και ένα πρωτοσύγκελος. Στην επισκοπή ακόμα προσλήφθηκε και μια μαγείρισσα για τις ανάγκες του προσωπικού, από τα Κάτω Μεσόγεια. Εδώ αρχίζει και η δική μας ιστορία. Μετά από κάμποσο καιρό η μαγείρισσα έμεινε έγκυος και ένα τεράστιο κουτσομπολιό σκέπασε την πόλη εις βάρος του δεσπότη που την είχε στην δούλεψη του, μιας και η κακομοίρα πολλά βράδια αναγκαζόταν λόγω καιρού να κοιμηθεί στην επισκοπή. Δεν άργησαν τα νέα να φτάσουν και στα αυτιά του δέσποτα. Έτσι μην αντέχοντας άλλο, ο δέσποτας, πήρε μια απόφαση που έμεινε στην ιστορία. Κάλεσε όλους τους ιερείς της επισκοπικής περιφέρειας του, 86 στον αριθμό, τους προέδρους όλων των κοινοτήτων τον δήμαρχο του Καστελλιού μαζί με το δημοτικό συμβούλιο σε τακτή ημερομηνία να βρίσκονται στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα όπου μετά την λειτουργία θα τους ανακοίνωνε κάποιο βαρυσήμαντο γεγονός. Πράγματι την καθορισμένη ημερομηνία η εκκλησία ήταν ασφυκτικά γεμάτη. Στο τέλος της λειτουργίας ο δεσπότης αφού βγήκε από το ιερό είπε με δυνατή φωνή. - Παρακαλώ όλες τις γυναίκες να φύγουν από την εκκλησία και να κλείσουν καλά οι πόρτες. Μια αναστάτωση επικράτησε στους πιστούς αλλά οι γυναίκες τελικά αποχώρησαν όλες εκτός από την καλόγρια που υπηρετούσε τον ναό την Ευπραξία, κατά κόσμο Ελένη Κατσικανδαράκη. Ο Παρθένιος Μπιτσάκης αφού είδε ότι είχαν μείνει μόνο άνδρες μέσα στην εκκλησία έβγαλε τα άμφια του και τα εναπόθεσε μπρος από την Ωραία Πύλη και άρχισε με τρεμάμενη φωνή να απολογείται για την πράξη που τον συκοφαντούσαν. -Κύριοι με συκοφαντείτε για μια πράξη που δεν έπραξα. Μπορεί σαν άνθρωπος να έχω αδυναμίες, να έχω ανθρώπινα πάθη, αλλά δεν έπρεπε να συκοφαντείτε δημόσια τον επίσκοπο σας μιας και σαν άνθρωπος δεν με θίγεται τόσο όσο θίγεται την ίδια σας την θρησκεία, μιας και βρισκόμαστε σε οθωμανική τουρκική κατοχή. Εγώ δεν έχω την σωματική αλλά ούτε την φυσική ικανότητα να πράξω αυτά που τόσο καιρό με κατασυκοφαντείται, μπορεί όπως προείπα να έχω την επιθυμία αλλά δεν έχω την μπόρεση και για αυτό τον λόγο σας κάλεσα εδώ, για να σας το αποδείξω. Και με μια απότομη κίνηση ανοίγει το ράσο και μένει όπως τον γέννησε ο θεός. Έκπληκτοι οι προύχοντες βλέπουν ένα θέαμα που όχι μόνο δεν είχαν ξαναδεί αλλά ήταν και αδιάψευστος μάρτυρας της αθωότητας του δεσπότη. Ο Παρθένιος δεν είχε καθόλου γεννητικά όργανα. -Μπορώ με αυτήν την αναπηρία να κάνω αυτά που με κατασυκοφαντείται; φώναξε ο δέσποτα και από τα μάτια του έτρεχαν δάκρυα ; Δεν μπορώ !!! Απότομα σήκωσε τα χέρια του προς τον ουρανό και με τρεμάμενη φωνή είπε: - Θεέ μου όπως με συκοφάντησαν άδικα, να έχει αυτός ο τόπος την κατάρα μου, και χαΐρι και προκοπή να μην δει ποτέ. Την επομένη υπέβαλε την παραίτηση του και αποχώρησε από το Καστέλι για να μονάση σαν απλός μοναχός στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδας στο Ακρωτήρι, άλλοι λένε οτι πήγε και πολέμησε στους βαλκανικούς πολέμους και ήταν ένας άξιος μακεδονομάχος. Ο τάφος βρίσκεται στον περίβολο του μοναστηριού αριστερά και η ταφόπλακα γράφει: Παρθένιος Μπιτσάκης Πρώην επίσκοπος Κισάμου και Σελίνου 1887-1891.