Γράφει η Ευτυχία Δεσποτάκη
Τον μήνα Οκτώβριο που μας πέρασε πραγματοποιήθηκε συνέδριο για την Κίσαμο από την Μητρόπολη και τους Δήμους Κισάμου και Πλατανιά και από ό,τι διαβάσαμε στον τύπο και στις αναρτήσεις στο διαδίκτυο έγιναν ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις πάνω σε θέματα πολιτισμού και παράδοσης (αρχαιολογία, ιστορία, εκκλησία, λαογραφία, μουσική, αρχιτεκτονική, οικονομία), της Δυτικής Κισάμου, αλλά και της πρώην επαρχίας Κισάμου όπως κατ’ επανάληψη αναφερόταν από τους φορείς το κομμάτι της ανατολικής Κισάμου προς δόξα του Καλλικράτη.
Οι εισηγήσεις είτε με γνωστά στοιχεία, είτε πρωτότυπα μας υπογράμμισαν και υπενθύμισαν με πόσο περιεχόμενο και αξίες είναι επενδυμένος αυτός ο όμορφος τόπος …!
Δεν ξέρω τι σκοπό και τι στόχο πρέπει να βάζει η πολιτεία και οι άλλοι φορείς που συμμετέχουν και οργανώνουν τέτοια συνέδρια. Προφανώς όχι μόνο την καταγραφή πρακτικών και αντίστοιχα την έκδοση των.
Με βάση όμως τα δεδομένα των σημερινών εξελίξεων τέτοια συνέδρια θα πρέπει να αποτελούν κινητήρια δύναμη για ανάπλαση και ανάδειξη των τόπων που φέρουν αυτή την ιστορία. Ανάπλαση και ανάδειξη με έργα υποδομής που θα αναδείξουν και τα μνημεία και θα νοηματοδοτήσουν και τους τουριστικούς προορισμούς με τις όμορφες θάλασσες και την πράσινη ενδοχώρα, με τα μύρια χρώματα και αρώματα. Ο τουρίστας, γιατί τελικά αυτός ενδιαφέρει σήμερα, ψάχνει και κάτι διαφορετικό. Αλλά και στα παιδιά μας πρέπει να παραδώσομε ένα καλαίσθητο τόπο.
Η μεν ανατολική Κίσαμος, τυχερότερη, αναπλάθεται, η δυτική το Καστέλι, το ιστορικό κέντρο πέφτει στη μιζέρια, όχι την οικονομική, αλλά στην πολιτιστική.
Σε μια πρόσφατη επίσκεψη στη Γεωργιούπολη, είδαμε μια καταπληκτική πλατεία χωρίς αυτοκίνητα με συντριβάνι στη μέση και γύρω συμπαθητικά καφέ, αλλά και μια παραλία σε πλήρη ανάπλαση και καταπράσινη με παιδικές χαρές και αθλητικούς χώρους.
Το χωριό Μαργαρίτες στο Ρέθυμνο σε πλήρη ανάπλαση, γνήσιο μεσαιωνικό χωριό με αναπαλαιωμένες θαυμάσιες εκκλησίες αναγεννησιακές, σοκάκια, πεζόδρομους, οικίες με οικόσημα….κ. α, κ.α…
Δεν παραβλέπομε την ανάπλαση της δικής μας Ρόκκας και την ανάδειξη της με την μεγαλειώδη μουσική εκδήλωση του Αυγούστου και αξίζουν συγχαρητήρια και στους νέους της που και εμπνεύστηκαν και υποστηρίζουν τέτοιες εξωστρεφείς εκδηλώσεις, ούτε την ανάπλαση της Πολυρρήνιας και άλλων χωριών.
Όμως η πρωτεύουσα το Καστέλι, όπου και να ταξιδέψεις σε πληγώνει που λέει και ο ποιητής.
Πως βρίσκουν άλλοι χρήματα, πού βρίσκουν προγράμματα, φτιάχνουν δρόμους, φτιάχνουν πεζοδρόμια, φτιάχνουν πολιτιστικούς χώρους, φτιάχνουν πλατείες, φυτεύουν δέντρα, καθαρίζουν, αναδεικνύουν
Είναι απορίας άξιο…….
Και όλα αυτά τα γράφομε χωρίς να κατηγορούμε, απλά αναρωτιόμαστε, τι φταίει, «τάχα η θέληση μας λίγη, τάχα μόνο ο εαυτός μας; Τάχα που δεν ομονοούμε για το κοινό καλό;
Τον μήνα Οκτώβριο που μας πέρασε πραγματοποιήθηκε συνέδριο για την Κίσαμο από την Μητρόπολη και τους Δήμους Κισάμου και Πλατανιά και από ό,τι διαβάσαμε στον τύπο και στις αναρτήσεις στο διαδίκτυο έγιναν ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις πάνω σε θέματα πολιτισμού και παράδοσης (αρχαιολογία, ιστορία, εκκλησία, λαογραφία, μουσική, αρχιτεκτονική, οικονομία), της Δυτικής Κισάμου, αλλά και της πρώην επαρχίας Κισάμου όπως κατ’ επανάληψη αναφερόταν από τους φορείς το κομμάτι της ανατολικής Κισάμου προς δόξα του Καλλικράτη.
Οι εισηγήσεις είτε με γνωστά στοιχεία, είτε πρωτότυπα μας υπογράμμισαν και υπενθύμισαν με πόσο περιεχόμενο και αξίες είναι επενδυμένος αυτός ο όμορφος τόπος …!
Δεν ξέρω τι σκοπό και τι στόχο πρέπει να βάζει η πολιτεία και οι άλλοι φορείς που συμμετέχουν και οργανώνουν τέτοια συνέδρια. Προφανώς όχι μόνο την καταγραφή πρακτικών και αντίστοιχα την έκδοση των.
Με βάση όμως τα δεδομένα των σημερινών εξελίξεων τέτοια συνέδρια θα πρέπει να αποτελούν κινητήρια δύναμη για ανάπλαση και ανάδειξη των τόπων που φέρουν αυτή την ιστορία. Ανάπλαση και ανάδειξη με έργα υποδομής που θα αναδείξουν και τα μνημεία και θα νοηματοδοτήσουν και τους τουριστικούς προορισμούς με τις όμορφες θάλασσες και την πράσινη ενδοχώρα, με τα μύρια χρώματα και αρώματα. Ο τουρίστας, γιατί τελικά αυτός ενδιαφέρει σήμερα, ψάχνει και κάτι διαφορετικό. Αλλά και στα παιδιά μας πρέπει να παραδώσομε ένα καλαίσθητο τόπο.
Η μεν ανατολική Κίσαμος, τυχερότερη, αναπλάθεται, η δυτική το Καστέλι, το ιστορικό κέντρο πέφτει στη μιζέρια, όχι την οικονομική, αλλά στην πολιτιστική.
Σε μια πρόσφατη επίσκεψη στη Γεωργιούπολη, είδαμε μια καταπληκτική πλατεία χωρίς αυτοκίνητα με συντριβάνι στη μέση και γύρω συμπαθητικά καφέ, αλλά και μια παραλία σε πλήρη ανάπλαση και καταπράσινη με παιδικές χαρές και αθλητικούς χώρους.
Το χωριό Μαργαρίτες στο Ρέθυμνο σε πλήρη ανάπλαση, γνήσιο μεσαιωνικό χωριό με αναπαλαιωμένες θαυμάσιες εκκλησίες αναγεννησιακές, σοκάκια, πεζόδρομους, οικίες με οικόσημα….κ. α, κ.α…
Δεν παραβλέπομε την ανάπλαση της δικής μας Ρόκκας και την ανάδειξη της με την μεγαλειώδη μουσική εκδήλωση του Αυγούστου και αξίζουν συγχαρητήρια και στους νέους της που και εμπνεύστηκαν και υποστηρίζουν τέτοιες εξωστρεφείς εκδηλώσεις, ούτε την ανάπλαση της Πολυρρήνιας και άλλων χωριών.
Όμως η πρωτεύουσα το Καστέλι, όπου και να ταξιδέψεις σε πληγώνει που λέει και ο ποιητής.
Πως βρίσκουν άλλοι χρήματα, πού βρίσκουν προγράμματα, φτιάχνουν δρόμους, φτιάχνουν πεζοδρόμια, φτιάχνουν πολιτιστικούς χώρους, φτιάχνουν πλατείες, φυτεύουν δέντρα, καθαρίζουν, αναδεικνύουν
Είναι απορίας άξιο…….
Και όλα αυτά τα γράφομε χωρίς να κατηγορούμε, απλά αναρωτιόμαστε, τι φταίει, «τάχα η θέληση μας λίγη, τάχα μόνο ο εαυτός μας; Τάχα που δεν ομονοούμε για το κοινό καλό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου