ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ;

Δε νομίζω να έχει υπάρξει χειρότερη εποχή για να είναι κάποιος δημοσιογράφος κατ επάγγελμα. Οι αμοιβές είναι άθλιες, τα ωράρια κακά, τα δικαιώματα ελάχιστα, η πίεση τρομερή εξαιτίας του ακραίου ανταγωνισμού, ο χρόνος επαλήθευσης της πληροφορίας ελάχιστος και ενώ όλα αυτά αναντίρρητα έχουν επίπτωση στο επίπεδο της ενημέρωσης ως καθημερινότητα από πολιτικούς μέχρι απλούς πολίτες όλοι αποκαλούν τους

δημοσιογράφους "παπαγαλάκια", "κοράκια", "αλήτες", "ρουφιάνους". Όλα αυτά ενώ οι πολίτες μέσω των social media έχουν ασπαστεί στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τις χειρότερες και πιο κατακριτέες πρακτικές και λογικές κακών δημοσιογράφων: αναπαράγουν ατεκμηρίωτα πληροφορίες, προωθούν ειδήσεις μόνο και μόνο επειδή ακούγονται εντυπωσιακές, αδιαφορούν για τα γεγονότα, παρουσιάζουν μονοδιάστατα την πραγματικότητα, επιζητούν τη δημοσιότητα με κάθε τρόπο, προτιμούν το εύπεπτο, τις τσιτάτες εκφράσεις σοφών, μιλούν με κραυγές ή με σλόγκαν, κουνούν το δάκτυλο και καταγγέλλουν εύκολα, like-ίζουν, αποκαλούν τους δημοσιογράφους "παπαγαλάκια", "κοράκια", "αλήτες", ρουφιάνους", γιατί είναι εύκολο πια, όλοι το λένε, έτσι είναι. 
Όχι φίλοι μου, στον σημερινό κόσμο, τα πράγματα δεν είναι όσο μονόπλευρα ήταν παλιά. Και στην εποχή που τα like και τα views και για τα μέσα ενημέρωσης αποτελούν συνθήκη επιβίωσης, η στάση των πολιτών παίζει τεράστια σημασία. Καταναλώνουμε την είδηση που είμαστε: "Παπαγαλάκια", "κοράκια", "αλήτες" και "ρουφιάνους".
Γιάννης Αγγ.