Γράφει ο Δρ Γιάννης Θ. Πολυράκης
Αλλά και στον τομέα της μουσικής, από την εποχή του Χρυσόθεμη του πρώτου (Σφακιανού) μουσικοσυνθέτη και τραγουδιστή της αρχαιότητας και νικητή στα Πύθια (Πανελλήνιου διαγωνισμού μουσικής), η Κρήτη διατηρεί ένα λεβέντικο όσο και αξιοζήλευτο προβάδισμα. Είναι γνωστά στο Πανελλήνιο τα περίφημα «ριζίτικα» τραγούδια που γεννήθηκαν στους πρόποδες (ρίζες) των Μαδάρων και διαδόθηκαν σε όλη την Ελλάδα. Την εποχή της σύνθεσής τους συγκάλυπταν τους πόθους του σκλάβου γένους αλλά εύρισκαν έκφραση σε αυτά και όλες οι εκδηλώσεις της ζωής (χαρά, λύπη, γάμος, βάπτιση, θάνατος) και αποτελούν στην εποχή μας τη ζωντανή ταυτότητα της Κρήτης. Σύμφωνα με τον Πάρι Κελαιδή και τις πηγές του (1983), τα ριζίτικα αποτελούν συνέχεια των δωρικών ασμάτων. (Είναι γνωστό ότι οι Δωριείς που έφτασαν στην Κρήτη πριν από το 1000 π.Χ. εγκαταστάθηκαν στις Μαδάρες, οι δε Σφακιανοί είναι οι γνήσιοι απόγονοί τους).
Στην εποχή μας, στον τομέα της ντόπιας μουσικής παράδοσης, η κρητική μουσική με την πατροπαράδοτη λύρα (αλλά και το βιολί), έχουν αναδείξει άξιους δασκάλους και έχουν δημιουργήσει μια ξεχωριστή «σχολή» στην ελληνική μουσική. Ο Ροδινός, ο Χάρχαλης, ο Σκορδαλός, ο Μουντάκης, ο Ναύτης, ο Κουτσουρέλης και άλλοι άξιοι «σχολάρχες» της κρητικής μουσικής παράδοσης, δημιουργούν μια συνεπή συνέχεια, αλλά και μια βαριά ευθύνη για τους μεταγενέστερους.
Στον τομέα της σύγχρονης ελληνικής γενικότερα μουσικής αλλά και της κλασσικής μουσικής, η Κρήτη διατηρεί την πρωτοκαθεδρία στον ελλαδικό χώρο: Ο μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης, ο Νίκος Μαμαγκάκης, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, είναι Κρητικοί που φέρνουν τον αέρα της Κρήτης και πέρα από τα ελλαδικά σύνορα και τιμούν την Κρήτη επάξια. Το έθνος των Παλαιστινίων, είναι γνωστό ότι στον πατριώτη μας Θεοδωράκη ανάθεσε τη σύνθεση του εθνικού του ύμνου.
Και σαν ο χορός αποτελεί αναπόσπαστη ενότητα της μουσικής, αξίζει να αναφέρουμε ότι όλοι οι κρητικοί χοροί ήταν στην αρχή μια τέλεια μίμηση, αναπαριστώντας ότι ανέφεραν τα λόγια του τραγουδιού που τους συνόδευε. `Ηταν τόση η αρμονία των κινήσεων που αποτελούσαν το καμάρι του Πανελλήνιου. Αποκορύφωμα της ομορφιάς που γοήτευε τους θεατές ήταν ο πυρρίχιος χορός (η πυρρίχη όρχησις) που αναπαριστούσε μια ολόκληρη σκληρή πολεμική μάχη. Τον ίδιο χορό χόρευαν οι Κρητικοί που πήραν μέρος στον Τρωικό Πόλεμο. Είναι ο ίδιος χορός που χιλιάδες χρόνια μετά είδαν ξένοι περιηγητές να χορεύουν οι ένοπλοι Σφακιανοί στα πανηγύρια τους τον 16ο και τον 17ο αιώνα.(Γάλλος Πιέρ Μπελλόν 1549, Αυστριακός Φ. Σιέμπερ 1817). Δεν ήταν όμως μόνο ο πυρρίχιος χορός που θαύμαζαν οι ξένοι. Στην αρχαιότητα, οι Κρητικοί γενικά ήταν φημισμένοι χορευτές. Για το λόγο αυτό, ο Αριστοφάνης (5ος π. Χ. αιώνας), παρακινούσε τους ήρωες θεατρικού του έργου να χορέψουν «όπως οι Κρητικοί», δηλαδή ζωηρά και γοητευτικά. Αλλά και στις μέρες μας, οι Κρητικοί χοροί και οι χορευτές τους αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα λεβεντιάς και πρότυπο αρμονικής όρχησις. Θα πρέπει να σημειώσουμε στο σημείο αυτό, ότι ο περίφημος Πεντοζάλης χορός, δημιουργήθηκε μέσα στην πολεμική ατμόσφαιρα της επανάστασης του Δασκαλογιάννη στα 1770, όταν ο ήρωας ζήτησε από τα παλικάρια του στην Ανώπολη να του σχεδιάσουν ένα χορό (λεβέντικο κι ανδροπρεπή) με πέντε βήματα (ζάλα).
Και στον χώρο του θεάτρου, η Κρήτη δεν υστερεί. Παρά το ότι ο γράφων δεν διαθέτει ανάλογα στοιχεία από την μακραίωνη Ιστορία του νησιού, εν τούτοις η σύγχρονη Κρήτη ανάδειξε δυο Ηρακλείς της ελληνικής θεατρικής (και κινηματογραφικής) σκηνής: Τον Αλέξη Μινωτή και το Μάνο Κατράκη.
Δεν απουσιάζει όμως η Κρήτη από τον επιστημονικό αλλά και τον επιχειρηματικό χώρο. Από την πρώτη ως την τελευταία γωνιά του ελλαδικού χώρου ως την εσχατιά της παγκοσμιότητας, θα συναντήσεις Κρήτες σε επίζηλες θέσεις στο Πάνθεον της Επιστήμης, της Πολιτικής και των επιχειρήσεων. Τούτη την εποχή, η Κρήτη έγινε ξανά θαλασσοκράτειρα στη Μεσόγειο. `Όχι από Κρατική ή Πολιτειακή παρέμβαση, αλλά καθαρά από ιδιωτική πρωτοβουλία. Δεκάδες κρητικά πλοία με την ελληνική σημαία οργώνουν ελληνικά και ξένα πελάγη και καταδεικνύουν την παρουσία τους έντονη και πέρα από τον ελλαδικό χώρο, σε μια υπεροχή δυσανταγώνιστη από άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας.
Ακόμη και στη διατροφή, η Κρήτη διδάσκει και εκπλήσσει την Οικουμένη. Είναι πια πασίγνωστη η μικρότερη θνησιμότητα των Κρητικών από καρδιαγγειακά νοσήματα. Ο Βρετανός Ancel Keys όρισε τον τύπο της κρητικής διατροφής βασισμένης στα δημητριακά, στα λαχανικά, στα φρούτα, στα χόρτα, στο λίγο κρέας, στα πολλά ψάρια, στο τυρί, στο κρασί αλλά κυρίως στο ελαιόλαδο. Ο τύπος αυτός διατροφής έγινε παγκόσμια, συνώνυμος της υγιεινής διατροφής. Ο δε επιδημιολόγος Henry Blackbern, έγραψε το 1986 ότι ήταν η εκ νέου ανακάλυψη του κρητικού θαύματος. Και είναι λυπηρές δύο διαπιστώσεις: 1) να λανσάρεται η «Κρητική Διατροφή» ως «Μεσογειακή Δίαιτα» κα ως τέτοια να προβάλλεται στην προμετωπίδα ακόμη και σε κάποια κρητικά εστιατόρια, μη εξαιρουμένου και του ενετικού λιμανιού των Χανίων! και 2) η εισβολή της «πλαστικής» γρήγορης και εύκολης ξενόφερτης διατροφής που αποτελεί πόλο έλξης κυρίως για τη νεολαία, και τείνει να αλλοιώσει μακροπρόθεσμα τα οφέλη, αν όχι την ίδια την απαράμιλλη Κρητική Δίαιτα, με τις όποιες επιπτώσεις στην κατάσταση της υγείας του πληθυσμού.
Αυτή σε αδρές γραμμές είναι η Κρήτη. Το νησί των θρύλων, του πολιτισμού, των παραδόσεων, των αινιγμάτων, του παραδειγματισμού και των υψηλών ιδανικών. Η γενέτειρα του Δία, το νησί του Μίνωα, η κοιτίδα του Μινωικού-μήτρα του ελληνικού πολιτισμού, η πατρίδα του Θεοτοκόπουλου, του Καζαντζάκη, του Βενιζέλου. Ο τόπος του ήλιου, του αγριμιού, της μαντζουράνας και του δίκταμου.
Στον ίδιο τόπο γεννηθήκαμε και μεις οι νέο-Κρήτες με βάρος την κληρονομιά αιώνων. Η Κρήτη που μας γέννησε, μας στήριξε, μας εγαλούχισε εις τις αθάνατες αρχές της και τώρα περιμένει την ανταπόδοση από μέρους μας το ίδιο στοργικά όπως οι πρόγονοί μας, για να ξακολουθήσει να υπάρχει και όταν όλοι εμείς θα?χουμε φύγει. Για να ξακολουθήσει να υπάρχει και να ζει, να μένει πάντα η ίδια κι απαράλλαχτη στο διάβα των αιώνων η ίδια λεβεντομάνα Κρήτη. Ευθύνη για μας να την κρατήσουμε και να τη δώσουμε εις τις ερχόμενες γενιές ως ήταν και ακόμη καλύτερη με υπευθυνότητα, με γνώση της υποχρέωσης απέναντι στη Ιστορία της, τις παραδόσεις της, τη λεβεντιά της. Νοιώθουμε ακέραιο, βαρύ το χρέος.
Πράγματι, είναι ευθύνη να 'σαι Κρητικός.
Η σκηνοθεσία των εκπομπών είναι της Ηρώς Σγουράκη και του Ανδρέα Αντωνιάδη, ενώ παραγωγός είναι ο Γιώργος Σγουράκης, στον οποίο ανήκει και η ιδέα του «Μονογράμματος». Όπως ο ίδιος λέει, η ιδέα ξεκίνησε από την ανάγκη ύπαρξης ενός αρχείου στην ελληνική κρατική τηλεόραση (σε εικόνα και ήχο), των πιο σημαντικών προσώπων του πνευματικού, καλλιτεχνικού, πολιτιστικού και κοινωνικού χώρου. Όλα ξεκίνησαν το 1981 και η πρώτη προβολή έγινε στις 8 Μαρτίου 1982, με το «Μονόγραμμα» του Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίου. Επί 26 ολόκληρα χρόνια βρίσκεται στην επικαιρότητα με πολλαπλές επαναλήψεις των μοναδικών πλέον ντοκουμέντων. Συνολικά έχουν αυτοβιογραφηθεί 220 πρόσωπα και με τις επαναλήψεις οι προβολές έχουν υπερβεί τις 590, ενώ 80 εκπομπές έχουν περιληφθεί στο «Οπτικοακουστικό Αρχείο» της ΕΡΤ.
Στέλιος Νικηφοράκης: «Κατά την άποψή μου, δεν υπάρχει δεύτερος γύρος. Όσον αφορά στη χτεσινή εικόνα (σ. σ. της κοινής εμφάνισης κ. Αβραμόπουλου και κ. Σαμαρά), να ξέρετε ότι αυτή η εικόνα λειτούργησε και αλλιώς. Διότι υπάρχουν ιστορικές διαδρομές του καθενός και της καθεμιάς. Είδαμε, λοιπόν, να συναντιούνται -εγγυούμενοι το παρόν και το μέλλον της παράταξης και κυρίως την ενότητά της-, δύο πολιτικοί οι οποίοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και με διαφορετική ένταση, προσπάθησαν -ανεπιτυχώς ευτυχώς- αυτή την παράταξη να την πλήξουν. Και να πλήξουν κυρίως την ενότητά της. Κατά συνέπεια, αυτή η εικόνα συνειρμικά και στο συλλογικό υποσυνείδητο του νεοδημοκράτη, είναι βέβαιο ότι και έτσι λειτούργησε...».
Η εμμονή στην τόσο συχνή και πιστή συχνά αναπαράσταση φύλλων, κλαδιών και δέντρων ελιάς μπορεί να στηριχθεί σε δυο υποθέσεις: ή ότι οι καλλιτέχνες θέλησαν να αποδώσουν πιστά τη χλωρίδα του κρητικού τοπίου, η οποία εκείνη την εποχή φαίνεται πως κατακλυζόταν από ελαιόδεντρα, ή ότι αυτό καθαυτό το ελαιόδεντρο λόγω της ανθεκτικότητας και μακροβιότητας αλλά και της ωφελιμότητάς του αντιμετωπίστηκε ως «μέγιστο αγαθό», με αποτέλεσμα να γίνει αντικείμενο συμβολισμού, γεγονός που με τη σειρά του είχε ως συνέπεια τη λατρευτική του ένταξη σε θρησκευτικά τελετουργικά.
Σε ολόκληρο τον αρχαίο κόσμο τα σημαντικά δέντρα «απομονώθηκαν» και αντιμετωπίστηκαν ως ξεχωριστά αντικείμενα λατρείας (δεντρολατρεία). Γι αυτό είναι πολύ συχνή η απεικόνιση ιερών αλσών ή δασών από ελιές, πλατάνια και δρυς. Ένα τέτοιο έξοχο πρώιμο Νεοανακτορικό δείγμα είναι η απεικόνιση ενός ελαιώνα στη μικρογραφική τοιχογραφία του «Ιερού Άλσους», το οποίο ανακαλύφθηκε στην Κνωσό. Στη σύνθεση αυτή γύρω από χοντρούς κορμούς βρίσκεται συγκεντρωμένο πλήθος ανθρώπων με τα χέρια στραμμένα στον ουρανό. Η όλη παράσταση μας κάνει να συμπεράνουμε πως πρόκειται για κάποια εορταστική τελετή σε ανακτορικό ιερό άλσος.
Το 1944 μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Κίσαμο διαπιστώθηκε ότι είχαν κλαπεί πολλές αρχαιότητες, κυρίως επιγραφές πολλά αντικείμενα αλλά και εκατοντάδες αρχαία νομίσματα από την τότε συλλογή της περιοχής που φυλασσόταν στο ισόγειο του σημερινού μουσείου. Ποτέ δεν έγινε μια προσπάθεια να βρεθούν οι θησαυροί αυτοί - που σίγουρα θα βρίσκονται σε κάποιο μουσείο στην Γερμανία ή στην Αυστρία - παρ' όλο που τα περισσότερα αντικείμενα ήταν καταγεγραμμένα.
Στον ίδιο χώρο όμως βρέθηκαν και φυλάσσονται στην βιβλιοθήκη του φιλολογικού ένας άλλος θησαυρός από 200-250 σπάνια γερμανικά βιβλία των αρχών του αιώνα μας που μάλλον θα αποτελούσαν την προσωπική βιβλιοθήκη του τότε Γερμανού διοικητή. Στο χώρο του μουσείου ήταν εγκαταστημένο το φρουραρχείο (Kommandantur) της πόλης. Τα περισσότερα είναι σε άριστη κατάσταση δεμένα υπέροχα, σε σκούρα χρώματα και σε μικρό μέγεθος για να μεταφέρονται. Το αξιοσημείωτο είναι ότι τα περισσότερα φέρουν την σφραγίδα του Γ' Ράιχ, και στις εσωτερικές σελίδες θα βρείτε αρκετές προσωπικές αφιερώσεις των Γερμανών. Σήμερα καταγράφονται και πολλά από αυτά μπορείς πλέον να τα δανειστής (για τους γερμανόφωνους).
Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι 9 εκατομμυρίων της λατινικής. Το ενδιαφέρον για την Ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως νοηματική γλώσσα μόνον την Ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν σημειολογικές . 
Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την Ελληνική γλώσσα «μη οριακή», δηλαδή ότι μόνο σ' αυτή δεν υπάρχουν όρια και γι' αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική και άλλες. Αυτές οι επιστήμες μόνο στην Ελληνική γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει. 
Και σαν ο χορός αποτελεί αναπόσπαστη ενότητα της μουσικής, αξίζει να αναφέρουμε ότι όλοι οι κρητικοί χοροί ήταν στην αρχή μια τέλεια μίμηση, αναπαριστώντας ότι ανέφεραν τα λόγια του τραγουδιού που τους συνόδευε. `Ηταν τόση η αρμονία των κινήσεων που αποτελούσαν το καμάρι του Πανελλήνιου. Αποκορύφωμα της ομορφιάς που γοήτευε τους θεατές ήταν ο πυρρίχιος χορός (η πυρρίχη όρχησις) που αναπαριστούσε μια ολόκληρη σκληρή πολεμική μάχη. Τον ίδιο χορό χόρευαν οι Κρητικοί που πήραν μέρος στον Τρωικό Πόλεμο. Είναι ο ίδιος χορός που χιλιάδες χρόνια μετά είδαν ξένοι περιηγητές να χορεύουν οι ένοπλοι Σφακιανοί στα πανηγύρια τους τον 16ο και τον 17ο αιώνα.(Γάλλος Πιέρ Μπελλόν 1549, Αυστριακός Φ. Σιέμπερ 1817). Δεν ήταν όμως μόνο ο πυρρίχιος χορός που θαύμαζαν οι ξένοι. Στην αρχαιότητα, οι Κρητικοί γενικά ήταν φημισμένοι χορευτές. Για το λόγο αυτό, ο Αριστοφάνης (5ος π. Χ. αιώνας), παρακινούσε τους ήρωες θεατρικού του έργου να χορέψουν «όπως οι Κρητικοί», δηλαδή ζωηρά και γοητευτικά. Αλλά και στις μέρες μας, οι Κρητικοί χοροί και οι χορευτές τους αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα λεβεντιάς και πρότυπο αρμονικής όρχησις. Θα πρέπει να σημειώσουμε στο σημείο αυτό, ότι ο περίφημος Πεντοζάλης χορός, δημιουργήθηκε μέσα στην πολεμική ατμόσφαιρα της επανάστασης του Δασκαλογιάννη στα 1770, όταν ο ήρωας ζήτησε από τα παλικάρια του στην Ανώπολη να του σχεδιάσουν ένα χορό (λεβέντικο κι ανδροπρεπή) με πέντε βήματα (ζάλα).
Αυτή σε αδρές γραμμές είναι η Κρήτη. Το νησί των θρύλων, του πολιτισμού, των παραδόσεων, των αινιγμάτων, του παραδειγματισμού και των υψηλών ιδανικών. Η γενέτειρα του Δία, το νησί του Μίνωα, η κοιτίδα του Μινωικού-μήτρα του ελληνικού πολιτισμού, η πατρίδα του Θεοτοκόπουλου, του Καζαντζάκη, του Βενιζέλου. Ο τόπος του ήλιου, του αγριμιού, της μαντζουράνας και του δίκταμου.
Ολόκληρες γενιές μεγάλωσαν με την εντύπωση ότι ο νομπελίστας φυσικός δεν τα κατάφερνε στο σχολείο, ενώ στην πραγματικότητα ο Αϊνστάιν ήταν πολύ καλός μαθητής –ιδίως στα μαθηματικά και τη φυσική. Η αντίληψη αυτή έχει επικρατήσει γιατί ο Αϊνστάιν αποφοίτησε με 4, ένας βαθμός που μετέπειτα ερμηνεύτηκε ως D, ενώ την ισχύουσα κλίμακα βαθμολογιών του σχολείου του κάθε άλλο παρά κακός ήταν.
6) Οι Βίκινγκς φορούσαν περικεφαλαίες με κέρατα.
Η αυτοβιογραφική ταινία του άγιου Ειρηναίου γυρίστηκε το 1982. 
Στην άσκηση συμμετείχαν δύο ολλανδικές Μοίρες Patriot, η προηγμένη φρεγάτα Αντι-Αεροπορικού Πολέμου (AAW) Περιοχής HAMBURG κλάσης SACHSEN του Γερμανικού Ναυτικού, ελληνικές μονάδες αντιαεροπορικών βλημάτων Patriot και Ι-HAWK, καθώς και δεκάδες μαχητικά της ΠΑ. Τα τελευταία εκτέλεσαν σημαντικές αποστολές που θα βοηθήσουν στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων, καθώς ορισμένες από αυτές πραγματοποιήθηκαν για πρώτη φορά από τα ελληνικά πληρώματα. Την εκτέλεση των βολών παρακολούθησαν ανώτατοι και ανώτεροι αξιωματικοί από την Ελλάδα και την Ολλανδία, οι οποίοι αμέσως μετά τις επιτυχημένες βολές δεν έκρυψαν τον ενθουσιασμό τους για τα αποτελέσματα της άσκησης. Όταν πριν από δύο χρόνια, τον Οκτώβριο του 2007, εκτελέστηκε η πρώτη στην Ευρώπη αντιβαλλιστική βολή στο ΠΒΚ -μονάδα Patriot αναχαίτισε βαλλιστικό στόχο- το γεγονός θεωρήθηκε ιδιαίτερα σημαντικό για τις μελλοντικές προοπτικές του Πεδίου Βολής Κρήτης. Η επιβεβαίωση ήρθε με τον καλύτερο τρόπο στη χθεσινή άσκηση, την οποία παρακολούθησε αποκλειστικά το περιοδικό «Ελληνική Άμυνα & Ασφάλεια» και θα παρουσιάσει με κάθε λεπτομέρεια στο τεύχος Δεκεμβρίου.
είναι θαυμαστός και μόνο για την αντοχή του στο χρόνο. Γράφτηκε πριν από τέσσερίς αιώνες, στη βενετοκρατούμενη Κρήτη - κι από τότε ακτινοβολεί. Αρχικά η κυκλοφορία του, σε χειρόγραφα, μάλλον θα περιορίστηκε σ' έναν κύκλο καλλιεργημένων αστών του νησιού. Ύστερα ακολούθησε τους Κρητικούς που κατέφευγαν στα Επτάνησα μετά την οθωμανική κατάκτηση της Κρήτης, το 1669 - πάντα χειρόγραφος. Πρωτοτυπώθηκε στη Βενετία, το 1713, καθώς η πλούσια χειρόγραφη διάδοση του δεν έφτανε, προφανώς, να καλύψει τη ζήτηση. Αυτό είναι ενδεικτικό.
Μέχρι πρόσφατα στην Κρήτη κυρίως αλλά και στα Επτάνησα κι αλλού ήταν πολλοί που ήξεραν να απαγγέλλουν από στήθους Ερωτόκριτο. Μπορούμε απ' αυτό να φανταστούμε τις φορές που οι στίχοι του Κορνάρου ξεδίψασαν άπειρες καρδιές, αιώνες. Ίσως αυτό εξηγεί -σαν χάρη σε μνήμη κυτταρική- γιατί η γλώσσα του Ερωτόκριτου, γλώσσα με καταγωγή ιδιωματική, ακούγεται μολαταύτα οικεία, μεταφέρει αβίαστα ιδέες και αισθήματα, μάλιστα αναβαθμίζοντας τα με τη δύναμη της τέχνης . Ακριβώς όπως το θέλησε ο ποιητής . Ένας άνθρωπος της Αναγέννησης και που, μ'αυτό το «ερωτικό παραμύθι» του πρόσφερε στα ιδεώδη του νέου ανθρωπισμού ένα ιδανικό μέσο να γίνουν κτήμα κοινό και κίνητρο των ελληνόγλωσσων . «...όποιος του πόθου εδούλεψε εισέ καιρό κιανένα ας έρθει για ν' αφουκραστή ο,τί 'ναι εδώ γραμμένα...» 
Η διασκέδαση μετατράπηκε σε εφιάλτη. Ο λόγος για έναν 24χρονο άνδρα από το Ρέθυμνο, ο οποίος έχασε ξαφνικά την όρασή του μετά από κατανάλωση μεγάλης ποσότητας ρακής.
