Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.






Πέμπτη 29 Ιουλίου 2021

ΜΙΑ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΗ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΧΘΕΣ ΣΤΟ ΠΕΤΡΙΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΝΟΠΗΓΕΙΩΝ

 Διπλή χαρά και απόλαυση μας χάρισε χθες βράδυ στό Πέτρινο Θέατρο ΟΑΚ στα Νωπήγεια ο Εθελοντικός Σύνδεσμος *ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΑΝΝΟΥΣΑΚΕΙΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΙΣΑΜΟΥ* με την μουσικοθεατρική παράσταση *ΑΣ ΕΡΧΟΣΟΥΝ ΓΙΑ ΛΙΓΟ*  του Δ. Μαλισόβα καί σκηνοθεσία  Μαρίας Λεκάκη, πού παρουσίασε η πραγματικά εντυπωσιακή μουσικοθεατρική ομάδα τής ΣΤΕΓΗΣ ΤΕΧΝΩΝ Χανίων, πού συνδύασε όλο τον οίστρο και τον ενθουσιασμό του ερασιτέχνη με την αρτιότητα τής ερμηνείας του επαγγελματία καλλιτέχνη.
Η παρουσίαση πρώτα τού έργου τού Εθελοντικού Συνδέσμου *ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΑΝΝΟΥΣΑΚΕΙΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ* από τόν ακαταπόνητο  Πρόεδρό του αγαπητό Παντελή Κατάκη, φαρμακοποιό  και την κ. Περδικάκη αποκάλυψε σε όσους δεν γνωρίζαμε ακριβώς, την αθρόα κινητοποίηση και σύμπραξη ενός μεγάλου αριθμού εθελοντών μελών, χορηγών, φίλων, δωρητών και υποστηρικτών του πρότυπου και πρωτοποριακού για την Ελλάδα έργου τού ΑΝΝΟΥΣΑΚΕΙΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ. Η παράθεση του όλου εύρους της στήριξης και των χορηγιών μέσω του Συνδέσμου, έδειξε πως το αίσθημα αλληλεγγύης και προσφοράς δεν έχει λείψει οπό τον παραδοσιακά  ευαίσθητο κοινωνικά και φιλάνθρωπο αυτό Τόπο. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν πρόκειται για ένα μοναδικό έργο, όπως εκείνο τού ΑΝΝΟΥΣΑΚΕΙΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ πού όχι μόνο συμπαραστέκεται στον Άνθρωπο, αλλά τιμά και αναδεικνύει τον Τόπο μας, υπό την εμπνευσμένη και αέναη φροντίδα πάντα του Προέδρου του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη μας κ.κ Αμφιλόχιου και την άγρυπνη και ακατάβλητη ενεργητικότητα τού Διευθυντή του Πρωτοπρεσβύτερου πατέρα Αντωνίου Αρετάκη και των εξαίρετων συνεργατών και συνεργατριών του στο Ίδρυμα. Ευχόμαστε στον Πρόεδρο και στα μέλη τού Εθελοντικού Συνδέσμου αγαπητό Παντελή και στα μέλη του Συμβουλίου του Υγεία Δύναμη και το ίδιο Πάθος στην ευγενή τους συντονιστική  ανθρωπιστική τους αυτοεπιστράτευση..
Η ίδια η παράσταση *ΑΣ ΕΡΧΟΣΟΥΝ ΓΙΑ ΛΙΓΟ*  αποτέλεσε χθες βράδυ μια απολαυστική και ταυτόχρονα συγκινητική αναδρομή στο προπολεμικό, πολεμικό και το αμέσως μεταπολεμικό ελληνικό τραγούδι, μέσα από την ζωή και την καλλιτεχνική δημιουργία τού αγαπημένου συνθέτη μιας ολόκληρης εποχής και μέχρι τίς μέρες μας, Μιχάλη Σουγιούλ. Μέσα μάλιστα στην υποβλητικότητα τού Πέτρινου Θεάτρου και του νυχτερινού περίγυρου, η συγκίνηση από την νοσταλγική περιήγηση στο μουσικό παρελθόν πού αγάπησε όλη η Ελλάδα, πλημμύρισε όχι μόνο τους παλαιότερους, αλλά και τους νεότερους παρισταμένους στην παράσταση .Η αφήγηση της ζωής και των συνθέσεων του Μιχάλη Σουγιούλ (Μιχάλη Σουγιουλτζόγλου, πού γεννήθηκε και μεγάλωσε στο μαρτυρικό Αϊδίνι της Μικράς Ασίας και στην Σμύρνη πριν να έλθει η οικογένειά του στην Αθήνα λίγο πριν την Μικρασιατική Καταστροφή) συνοδευόταν από εναλλαγές τραγουδιού, χορού, θεατρικών διαλόγων με αυτονόητα μουσικά κομμάτια και μελωδίες εποχής από τούς βιρτουόζους μουσικούς τής εικοσαμελούς περίπου σφιχτοδεμένης καλλιτεχνικής ομάδας. Η εξέλιξη τής παράστασης δεν παρουσίαζε μόνο μουσικοθεατρικά τη ζωή και τις εμπνεύσεις του Σουγιούλ (από το κοσμοπολίτικο περιβάλλον των ελληνικών ευπόρων οικογενειών τού Αϊδινίου με τις πόλκες τίς μαζούρκες τα βαλς και τούς χορούς, με την ιδιωτική διδασκαλία στους νέους, πιάνου και κλασικής μουσικής, ή από τα ακούσματα τής Σμύρνης αργότερα,) αλλά ταυτόχρονα ξετύλιγε και την διαδρομή της ελληνικής μουσικής δημιουργίας, από τις μελωδίες της Αθήνας τού Μεσοπολέμου, με τις μελωδίες της Μάνδρας του Αττίκ, τίς ρομάντζες τού Χαιρόπουλου, απομιμήσεις του γαλλικού βαριετέ και της Αθηναϊκής Επιθεώρησης στην οποία έμελλε να μεσουρανήσει ο Μιχάλης Σουγιούλ τα επόμενα χρόνια μαζί με κορυφαίους επιθεωρησιογράφους και στιχουργούς όπως ο Μίμης Τραιφόρος, ο Αλέκος Σακελλάριος και ο Γιώργος Γιαννακόπουλος. Χθες το βράδυ θυμηθήκαμε επίσης πώς ο Μιχάλης Σουγιούλ ήταν και ο συνθέτης των πολεμικών τραγουδιών τής Βέμπο, όπως *παιδιά τής Ελλάδος παιδιά* (Μετεγγραφή στίχων από τον Μίμη Τραϊφόρο της θρυλικής *Ζεχρά* του Σουγιούλ) πού συγκλόνισαν με την φωνή της Βέμπο όλη την Ελλάδα και τους μαχητές στο Αλβανικό Μέτωπο. Σε μια δε διαδοχική ροή αποσπασμάτων από μεταπολεμικές αθηναϊκές Επιθεωρήσεις με τις ανεπανάληπτες μελωδίες τού Σουγιούλ, ξαναθυμηθήκαμε πώς εκείνος ήταν πραγματικά ο Άρχοντας και Δημιουργός του Αρχοντορεμπέτικου, που αγκάλιασε ολόκληρη η μεταπολεμική Ελλάδα, πού ήθελε να ξεφύγει από τις μνήμες τής Κατοχής και τού Εμφύλιου..  Από *Το τραμ το τελευταίο* *Αστα  τα μαλλάκια σου* και όλα τα άλλα.  Αυτή την επιθεώρηση με τους κορυφαίους δημιουργούς, το αστείρευτο πνεύμα και την μοναδική ατάκα, συνδυασμένη από μουσική δημοφιλών συνθετών, είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε και εμείς ,όσοι είχαμε έλθει ως φοιτητές στην Αθήνα στις αρχές τής δεκαετίας του 60, και μέχρι την Δικτατορία. Μετά από την Δικτατορία, η Επιθεώρηση άλλαξε. Δεν ήταν πλέον η αυθεντική παλιά Επιθεώρηση πού είχαν καθιερώσει μοναδικά ταλέντα όπως ο Σουγιούλ, ο Μουζάκης από τους συνθέτες, ή ο Τραϊφόρος, ο Σακελλάριος, ο Γιαννακόπουλος, ο Τριφόρος κ.α. από τούς συγγραφείς.
Στο τέλος της χθεσινής παράστασης που καταχειροκροτήθηκε από όλους τούς θεατές του Πέτρινου, ο παριστάμενος αγαπητός από το Πανελλήνιο καλλιτέχνης Γιώργος Παρτσαλάκης μίλησε με συγκίνηση στους καλλιτέχνες, τους είπε πόσο του άρεσε η παρουσίαση και συνεχάρη προσωπικά την σκηνοθέτρια Μαρία Λεκάκη, την υπεύθυνη μουσικής Διδασκαλίας  Δέσποινα Δρακάκη και χορογραφίας Ελτίνα Ταβουλάρη.
Ποια άλλη αλήθεια πιο έγκυρη επικύρωση θα ήθελαν για την επιτυχία τους, οι συντελεστές της παράστασης, εκτός από εκείνη της καλλιτεχνικής αυθεντίας του καταξιωμένου Γιώργου Παρτσαλάκη?
Κυριάκος Ροδουσάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια: