Θα μπορούσε κανείς να μιλά ώρες για το μεγαλείο της ψυχής σου την καλοσύνη σου και τις αρετές σου, αλλά οι στιγμές είναι δύσκολες για όλους μας. Βρίσκομαι απροετοίμαστη και με δυσκολία να πω περισσότερα διότι φοβάμαι μήπως τα φτωχά μου λόγια δεν αποδώσουν τα πρέποντα και μικρύνουν το μεγαλείο σου.
Για τους δικούς σου ανθρώπους ο χαμός σου είναι αβάσταχτος. Τι να πει κανείς για να τους παρηγορήσει; Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να στραφούμε προς τον Κύριο και να παρακαλέσουμε να τους δώσει κουράγιο και δύναμη να συνεχίσουν τη ζωή τους και να στείλει σ' αυτούς "εξ ύψους παρηγοριά".
Οι ιστορίες για τις θάλασσες που σαν Ποσειδώνας δάμαζες, πολλές ... τι να πρωτοθυμηθώ; Πάντα στην πλώρη του καϊκιού σου, του "Παναγιά", όρθιος εναντιωνόσουν στο θεριό της θάλασσας, με όποιο καιρό για να πας στα παιδιά σου το γλυκό ψωμί, απο την Κρήτη στο Συγκλιό, ή όταν σκαρφάλωνες στα απόκρημνα βράχια στο Καραβοστάσι χωρίς να φοβάσαι για την ζωή σου... τι να πρωτοθυμηθώ;
Καπετάνιο ένα χαμόγελο διαγράφετε στα χείλη μου πικρό και πονεμένο όταν θυμάμαι όλα αυτά. Ποιος θα ξεχάσει τις ιστορίες σου για τα δελφίνια και τα μεγάλα κήτη, ή για όσα μου 'μαθες και πως να διαβάζω τους καιρούς με τα σημάδια τ' ουρανού; Θα μείνουν χαραγμένα για πάντα στο μυαλό μου.
Οι συζητήσεις μαζί σου ήταν ευχάριστες και ωφέλιμες γιατί ήσουν πάντα έντιμος, σοβαρός, γεμάτος εμπειρίες απο τις δυσκολίες της ζωής και άκουγες. Το ύφος σου πάντοτε χαρούμενο, ποτέ οργισμένο, ούτε κακολογούσες κανένα, δεν έκανες ποτέ αδικίες και αυστηρές κριτικές, τα λόγια σου πάντα σοφά και μετρημένα, το δε βλέμμα σου ήρεμο που μας γέμιζε σιγουριά και γαλήνη. Έφυγες σαν το πέταγμα ενός πουλιού, μ' ένα φτερούγισμα με ένα απαλό αναστεναγμό.
Δεν θα σε ξεχάσουμε γιατί η απλότητα κι η καλοσύνη που σκόρπισες στον προσωρινό τούτο κόσμο δεν θα σβήσει, δεν θα ξεχαστεί με τον θάνατο σου, πάντα θα σε θυμόμαστε και πάντα θα σε αγαπούμε!!
Καλό ταξίδι καπετάνιο
Καλό ταξίδι καπετάν Μπόλη
Φωτεινή Εγκολφινού Πλουμίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου