Το μεσημέρι της 4ης Νοεμβρίου 1912 ημέρα Κυριακή οι Έλληνες πολεμιστές βρίσκονταν στις θέσεις που είχαν ορίσει οι αρχηγοί τους και περίμεναν.
Η πρώτη σύγκρουση έγινε στο βουνό Γκραντίστι και ήταν αιματερή. Εδώ πέφτουν ηρωϊκά ο κρητικός δάσκαλος Φιωτάκης, ο αρχηγός Καπιτσίνης, ο εύελπις Παπαδόπτερος και τραυματίζεται βαριά ο Σιατιστινός Ηρακλής Γκιουλέκας. Το βουνό Γκραντίστι με το αριθ. 483/1969 Β.Δ. ονομάστηκε Καπιτσίνη.
Η συμβολή των Κρητών στη μάχη της Σιάτιστας υπήρξε μεγάλη. Πολλά από τα τέκνα της εθελοντικά είχαν προστρέξει στην αγωνιζόμενη Μακεδονία, όπου εξετέλεσαν πιστά και αθόρυβα το καθήκον τους. Τιμή και δόξα σ' αυτά και σ' όλα τ' άλλα αδέλφια μας των άλλων περιοχών που πότισαν με το αίμα τους τα χώματα της Σιάτιστας.
Τα εγγόνια του Αναστασάκη με τον πρώην πρόεδρο Κισαμιτών Αττικής κ. Λουπασάκη Λευτέρη |
Η μάχη υπήρξε πολύ φονική. 400 νεκρούς και τραυματίες είχαν οι Τούρκοι, ενώ εμείς είχαμε 70 νεκρούς. Την επόμενη ημέρα η Σιάτιστα έθαψε με τιμές τους νεκρούς της, περιποιήθηκε σαν μάνα στοργική τους τραυματίες και φιλοξένησε τους γενναίους που την έσωσαν από τον όλεθρο, όπως το πατριωτικό χρέος επιβάλλει να γίνεται για τους σωτήρες “των Βωμών και εστιών”.
Ο δε Μιχαήλ Αναστασάκης, έχει φτιαχτεί ανδριάντας στην πόλη απο τον σύλλογο Κισαμιτών, έχει δοθεί και σε δρόμο τ' όνομα του, γιατρός αρχηγός των εθελοντών Κισσαμιτών Κρητών, που έλαβε μέρος στη μάχη της Σιάτιστας και τραυματίστηκε σ' αυτήν, γράφει μεταξύ των άλλων και τα εξής αξιοπρόσεκτα "στις ιστορικές του αφηγήσεις του 1912".
"Εάν η Σιάτιστα έπιπτε τα όρια του Ελληνικού Κράτους θα ήσαν νοτιώτερον της Φλωρίνης".
ΠΗΓΗ
Φωτο Μ. Αννουσάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου