οι θεωρητικοί φιλόλογοι θα διαχώριζαν τις έννοιες Παιδεία και εκπαίδευση
λέγοντας ότι: Παιδεία γενικά θεωρείται η μόρφωση, η ευρύτερη καλλιέργεια του ανθρώπου αλλά και το σύνολο των διαδικασιών με τις οποίες επιτυγχάνεται η πνευματική, κοινωνική και ηθική ολοκλήρωση του ατόμου.
Πρόκειται για «το κληροδοτούμενο από γενεά σε γενεά κεφάλαιο των πνευματικών αγαθών που σχηματίζεται μέσα στην ιστορία με τον ατομικό και συλλογικό μόχθο του ανθρώπου».
Ενώ εκπαίδευση είναι η θεσμοθετημένη από το κράτος λειτουργία που έχει ως στόχο την παροχή συγκεκριμένων γνώσεων και την ανάπτυξη, των διανοητικών και σωματικών δεξιοτήτων του ατόμου σε ειδικά ιδρύματα.
Οι πιο πρακτικοί θα σημείωναν ότι "H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, ...
....πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες." Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην παράγραφο 2 Άρθρο 16, του αναθεωρηθέντος Ελληνικού Συντάγματος της 27ης Μαΐου 2008.
Όλα τα παραπάνω σηματοδοτούν την ευθύνη που έχουμε ως κοινωνία πολιτών και πολιτικών, για να ακολουθήσουμε μια σταθερή, προσαρμοσμένη προς τις σύγχρονες ανάγκες, εκπαιδευτική πολιτική να δημιουργήσουμε κατάλληλα προγράμματα διδασκαλίας γενικής, τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, ώστε οι νέοι μας να αποκτήσουν τις κατάλληλες δεξιότητες για να ανταποκριθούν στον επιστημονικό και εργασιακό, ανταγωνισμό της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας.
Οφείλουμε μια παιδεία που δίνει γνώσεις, που καλλιεργεί τα μυαλά, τη γλώσσα, την κριτική σκέψη, το ήθος, το χαρακτήρα.
Οφείλουμε ένα σχολείο ανοικτό στην κοινωνία, στον κόσμο, ένα σχολείο που αγαπά το μαθητή και τον άνθρωπο, που δεν κάνει διακρίσεις, που αγκαλιάζει το νέο ,αδιαφορώντας για την καταγωγή, το χρώμα, τη θρησκεία του.
Ένα σχολείο που μαθαίνει την αγάπη, που σέβεται τη διαφορετικότητα.
Και σε γενικές γραμμές τα χουμε καταφέρει. Στην Ελλάδα, το δημόσιο σχολείο σε όλες τις βαθμίδες του ήταν και παραμένει ο κύριος φορέας της εθνικής μνήμης και δημοκρατικής συνείδησης μας, καλλιεργώντας εκ της δομής του, την ισότητα, την συλλογικότητα και την αλληλεγγύη.
Τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς, κάτω από τη λαίλαπα των μνημονίων, η εκπαίδευση έχει επηρεαστεί αρνητικά. Τα προβλήματα πολλά.
Γερασμένα σχολεία, χωρίς γυμναστήρια, βιβλιοθήκες, εργαστήρια πληροφορικής και χημείας, συχνά χωρίς αυλές, και χώρους αναψυχής για τους μικρούς και μεγάλους μαθητές.
Βιβλία, συχνά ξεπερασμένα, αντανακλούν απαρχαιωμένες παιδαγωγικές θεωρίες, εκπαιδευτικό προσωπικό κουρασμένο και απαξιωμένο από το ίδιο εκπαιδευτικό σύστημα που καλείται να υπηρετήσει.
Πολύς λόγος, επίσης, γίνεται τον τελευταίο καιρό για την αριστεία και την ανύψωση της σημαίας από τους πρώτους μαθητές.
Θεωρούμε ότι αυτά τα θέματα δεν χωρούν πολιτικής εκμετάλλευσης. Πρόκειται για ένα θέμα που αποπροσανατολίζει την κοινωνία και διασπά την προσοχή της, ΑΠΟ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ που είναι η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, η ευελιξία του εκπαιδευτικού συστήματος και η δυναμική του εκπαιδευτικού κόσμου στο σύνολο του.
Για εμάς τους εκπαιδευτικούς, κάθε παρουσία μέσα στην τάξη, κάθε λόγος που γεννά μια σκέψη, ένα προβληματισμό, μια γνώμη, είναι το κέρδος, η ικανοποίηση του δασκάλου, είναι ο καθημερινός στόχος που δεν επηρεάζεται από το κουτσούρεμα των μισθών ή την γενικότερη οικονομική δυσπραγία.
Εμείς οι δάσκαλοι είμαστε υπερήφανοι για όλα τα παιδιά και υιοθετούμε την προτροπή του Κ. Παλαμά στο ποίημά του «στο δάσκαλο» που αναφέρει χαρακτηριστικά:
ΣΜΙΛΕΨΕ ΠΑΛΙ, ΔΑΣΚΑΛΕ, ΨΥΧΕΣ –
ΥΠΟΜΟΝΗ!
ΧΤΙΖΕ, ΣΟΦΕ, ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ !
Και σε πείσμα όλων των παραπάνω, οι νέοι μας ξεπερνώντας όλα τα εμπόδια και τις αγκυλώσεις του εκπαιδευτικού μας συστήματος έρχονται, όχι μόνο να τελειώσουν τα χρόνια της υποχρεωτικής εκπαίδευσης και να ακολουθήσουν πανεπιστημιακές και μεταπτυχιακές σπουδές αλλά και να διακριθούν και σε διεθνές επίπεδο, επιβεβαιώνοντας τα συμπεράσματα ερευνών που δείχνουν ότι η κατάρτιση των Ελλήνων μαθητών και φοιτητών είναι αρκετά υψηλή.
Τα βραβεία που αποσπούν τα Ελληνόπουλα στους διεθνείς μαθητικούς διαγωνισμούς και στις παγκόσμιες μαθητικές Ολυμπιάδες είναι συνεχόμενα, με πιο πρόσφατη επιτυχία τη 12η θέση σε όλο τον κόσμο, ανάμεσα σε 111 χώρες, και πρώτη ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην 58η Μαθηματική Ολυμπιάδα 2017 της Βραζιλίας όπου και τα 6 μέλη της ελληνικής ομάδας κέρδισαν ισάριθμα μετάλλια
Έρευνα, επίσης, του 2015 έδειξε ότι ενώ η Ελλάδα αποτελεί μόλις το 0,2% του παγκόσμιου πληθυσμού, διαθέτει το 3% των κορυφαίων επιστημόνων σε παγκόσμια κλίμακα, βάσει των επιστημονικών δημοσιεύσεων και της επιρροής τους στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία, ποσοστό δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το μέγεθός της.
Όμως, δυστυχώς από αυτούς, μόνο ένας στους επτά έζησε ή ζει στην Ελλάδα, και οι υπόλοιποι διέπρεψαν ή διαπρέπουν αλλού. Μακριά από τη γειτονιά τους, το δρόμο τους, το σπίτι τους, τα ζεστά καλοκαίρια στην ελληνική άμμο. Σε κάποια άλλη χώρα, σε κάποια άλλη ήπειρο, εκεί κατάφεραν να κάνουν αυτό που αγαπούν. Τα παραδείγματα πολλά, ο επιδημιολόγος καθηγητής του Χάρβαντ, Δημήτρης Τριχόπουλος που συνέβαλε στην ανακάλυψη του ρόλου του παθητικού καπνίσματος στην ανάπτυξη καρκίνου του πνεύμονα, ο Μιχαήλ Δερτούζος καθηγητής του πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης, (ΜΙΤ), χάρις στον οποίο, σήμερα, χρησιμοποιούμε ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ο Γεώργιος Παπανικολάου (1883-1962) καθηγητής στο φημισμένο Πανεπιστήμιο Κορνέλ της Νέας Υόρκης, και εφευρέτη του ομώνυμου τεστ πρόληψης για τον καρκίνο της μήτρας, που εξακολουθεί να σώζει εκατομμύρια γυναίκες σ΄ όλο τον κόσμο.
Ο Γεώργιος Βρακάς, ειδικός μεταμοσχεύσεων.....
... στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Οξφόρδης και προσφάτως τιμηθέντα με το Παγκόσμιο Βραβείο Μεταμοσχεύσεων, το οποίο είναι η ύψιστη τιμή για έναν χειρουργό στο συγκεκριμένο πεδίο. Ο Ιωσήφ Σηφάκης με ακαδημαϊκή καριέρα στη Γαλλία που ήταν ο άνθρωπος που έκανε τις μηχανές να επικοινωνούν μεταξύ τους και τιμήθηκε με το βραβείο Τούρινγκ το οποίο θεωρείται το "Νόμπελ" της πληροφορικής, το μυστικό τους;
Η κρυφή συνταγή της επιτυχίας που έκανε το στίγμα τους αξιοσημείωτο;
Σχεδόν για όλους η σκληρή δουλειά, η επιμονή και η αφοσίωση.
ΕΠΙΜΟΝΗ Κ ΑΦΟΣΙΩΣΗ έδειξαν και οι νέοι, που αυτό το ζεστό, αυγουστιάτικο βράδυ, συγκεντρωθήκαμε εδώ για να τιμήσουμε.
Τα παιδιά που αρίστευσαν στα σχολεία, γυμνάσια και λύκεια της περιοχή μας, νέοι και νέες που με κόπο και προσπάθεια κατάφεραν να διακριθούν στο στίβο της γνώσης.
Τα παιδιά που κοπίασαν, διάβασαν μεθοδικά, έλυσαν ασκήσεις, άκουσαν με προσοχή, έψαξαν στα βιβλία, ξενύχτησαν για ένα διαγώνισμα έχασαν ένα πάρτυ ή μια εκδρομή. Αξίζετε τον έπαινο λοιπόν, το ευγενικό εύγε, και αν η κοινωνία δεν ανταμείψει την προσπάθεια σας αυτή, έχετε κερδίσει την γνώση, την ωριμότητα, εσείς είστε οι πρώτοι, συνιστάτε πολύτιμο δυναμικό για το παρόν αλλά και για το μέλλον της χώρας και συντελείτε αποφασιστικά στη δημιουργικότητα την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα, που χρειάζεται τόσο η Ελλάδα όσο και ο υπόλοιπος κόσμος.
Οι υπόλοιποι μαθητές οφείλετε να συνεχίσετε την προσπάθεια και τον προσωπικό μόχθο για να γίνετε στα μέτρα των δυνατοτήτων σας, καλοί και αγαθοί, σκεπτόμενοι άνθρωποι, ενεργοί πολίτες, υπεύθυνοι επαγγελματίες, τίμιοι δουλευτές της γης, που θα υπηρετήσετε την κοινωνία και τις οικογένειες σας.
Η γνώση δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται χρησιμοθηρικά, ο βαθμός δεν είναι αυτοσκοπός ούτε για το μαθητή ούτε για το δάσκαλο, η αξιολόγηση όμως είναι μια απαιτούμενη κοινωνική διαδικασία που υπήρχε και θα υπάρχει σ' όλες τις οργανωμένες κοινωνίες.
Ο Θουκυδίδης στον «Περικλέους Επιτάφιο» αναφέρει την αξιοκρατία, ως θεμέλιο της δημοκρατίας, αρχή που προωθεί τους πολίτες ανάλογα με την ατομική πρόοδο και αξιοσύνη.
Η πρόοδος ήταν πάντα αποτέλεσμα του μόχθου, της πνευματικής ωριμότητας και της επιμονής. Οι γονείς όλων σας ,αυτή την ώρα σας καμαρώνουν. Κοπίασαν και αυτοί μαζί σας, σας πρόσφεραν κάθε δυνατή βοήθεια, υλική και περισσότερο ηθική. Πολλοί από αυτούς δεν έμειναν μόνο στις προτροπές, - Διάβασε !!
-Γιατί δε διαβάζεις ?
-Πότε θα διαβάσεις?
Άλλοι έκατσαν μαζί σας στο γραφείο, είχαν τη γνώση και σας τη μετέδωσαν υπομονετικά και ακούραστα, άλλοι χωρίς να έχουν καμιά γνώση, σας κράτησαν το βιβλίο για να πείτε απέξω την ύλη και άλλοι ξενύχτησαν στο διπλανό δωμάτιο
για να σας συντροφεύουν την ώρα της τελευταίας επανάληψης.
Τους οφείλετε ένα μεγάλο ευχαριστώ, μέσα από τη δική σας αξιοσύνη νιώθουν και αυτοί υπερήφανοι που εκπλήρωσαν την ευθύνη τους προς την κοινωνία.
Ζουριδάκης Νεκτάριος
Διευθυντής ΕΠΑΛ Κισάμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου