ΣΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ 1880 -1882
Ανακοίνωση του Ανδρέα Νανάκη στο Α συνέδριο για την Κίσαμο
Ο Παρθένιος Περίδης* (1810-1903) και ο Παρθένιος Κελαϊδής (1830- 1905), υπήρξαν αρχιμανδρίτες, αδελφοί της Ιεράς Μονής Γωνιάς. Ο Περίδης πρωτοστάτησε στην επανάσταση του 1866 και εκλέχτηκε πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης. Συμμετείχε στην επανάσταση του 1878. Εξεμέτρησε το ζην το 1903, τον δε επικήδειο εκφώνησε ο Ελευθέριο Βενιζέλος.
Υπήρξε ρωμαλέος εκφραστής της εθνικής συνείδηση. Προτάθηκε από τις λαϊκές συνελεύσεις για τη χηρεύουσα επισκοπή Κισάμου και Σελίνου, το 1880. Η ιδιαίτερη σύνδεση του Περίδη με το εθνικό κέντρο και οι επαναστατικές του δραστηριότητες οδήγησαν τον Κρήτης Μελέτιο στην εκλογή του Παρθενίου Κελαϊδή, ο οποίος συμμετείχε στους αγώνες της Κρήτης για την εθνική αποκατάσταση, αλλά είχε υποστηρίξει τη λύση της Κρητικής ηγεμονίας.
Διέμενε επί μακρό στο Λιβόρνο της Ιταλίας και ενεργούσε για το Κρητικό ζήτημα με τις σχέσεις που είχε αναπτύξει στην Ιταλία. Ο Κελαϊδής τελικά με επιστολή του 1882 δεν απεδέχθη την εκλογή του, αν και ο κλήρος με τον λαό της Επισκοπής στην πλειονότητά τους, είχαν δεχτεί την εγκατάσταση του στην επισκοπή Κισάμου. Το 1887 εξελέγη Επίσκοπος ο Παρθένιος Μπιτσάκης.
*Παρθένιος Περίδης
Ο Παρθένιος κατά κόσμον Νικόλαος, ήταν Κρητικός αρχιμανδρίτης και αγωνιστής. Γεννήθηκε το 1810 στο χωριό Ρογδιά του Κισάμου. Το 1834 εκάρη μοναχός στη Μονή Οδηγήτριας Κυρίας Γωνιάς Κισάμου (Μονή Γωνιάς σήμερα) με το όνομα Παρθένιος. Σπούδασε Θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποφοίτησε το 1852. Μιλούσε αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά. Εργάστηκε ως δάσκαλος στις επαρχίες Κισάμου και Σελίνου το διάστημα 1852-1866, αλλά η εθνική του δράση προκάλεσε τη δυσαρέσκεια των οθωμανικών αρχών, που τον εξόρισαν στην Τραπεζούντα (κατ' άλλους στην Κωνσταντινούπολη). Δραπέτευσε όμως από τον τόπο της εξορίας του και πήγε το 1858 στην Αθήνα. Κατέβηκε και πάλι στην Κρήτη.
**Παρθένιος Κελαιδής
Παρθένιος Κελαϊδής (1830-1905). Αρχιμανδρίτης - Πρωτεργάτης της λευτεριάς γεννήθηκε στο Μουρί Σφακίων και κατά κόσμον ονομαζόταν Παναγιώτης. Αφιέρωσε όλη τη ζωή του στη λευτεριά της Κρήτης υπήρξε από τους πρωτεργάτες της επανάστασης 1866-69. Ως πληρεξούσιος των Σφακιών θα γράφει παραινέσεις προς τους Ευρωπαίους ηγέτες για να δουν το δίκιο του αγώνα της Κρήτης. Όταν ο λαός πάει να γονατίσει, ο καπετάν παπάς γυρνά το νησί και με τους λόγους του κάνει τον ραγιά να πάρει πάλι την πατρόνα του και να μπει πάλι στις μάχες.
Με την λήξη της επανάστασης του 1866 -69 συνελήφθη από τους Τούρκους αλλά κατάφερε να δραπετεύσει και να διαφύγει στην Ιταλία. Συμμετείχε στην επανάσταση του 1878.
Το 1880 εκλέχθηκε Επίσκοπος Κισάμου και Σελίνου θέση που δεν αποδέχθηκε.
Ανακοίνωση του Ανδρέα Νανάκη στο Α συνέδριο για την Κίσαμο Ο Παρθένιος Περίδης* (1810-1903) και ο Παρθένιος Κελαϊδής (1830- 1905), υπήρξαν αρχιμανδρίτες, αδελφοί της Ιεράς Μονής Γωνιάς. Ο Περίδης πρωτοστάτησε στην επανάσταση του 1866 και εκλέχτηκε πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης. Συμμετείχε στην επανάσταση του 1878. Εξεμέτρησε το ζην το 1903, τον δε επικήδειο εκφώνησε ο Ελευθέριο Βενιζέλος.
Υπήρξε ρωμαλέος εκφραστής της εθνικής συνείδηση. Προτάθηκε από τις λαϊκές συνελεύσεις για τη χηρεύουσα επισκοπή Κισάμου και Σελίνου, το 1880. Η ιδιαίτερη σύνδεση του Περίδη με το εθνικό κέντρο και οι επαναστατικές του δραστηριότητες οδήγησαν τον Κρήτης Μελέτιο στην εκλογή του Παρθενίου Κελαϊδή, ο οποίος συμμετείχε στους αγώνες της Κρήτης για την εθνική αποκατάσταση, αλλά είχε υποστηρίξει τη λύση της Κρητικής ηγεμονίας.
Διέμενε επί μακρό στο Λιβόρνο της Ιταλίας και ενεργούσε για το Κρητικό ζήτημα με τις σχέσεις που είχε αναπτύξει στην Ιταλία. Ο Κελαϊδής τελικά με επιστολή του 1882 δεν απεδέχθη την εκλογή του, αν και ο κλήρος με τον λαό της Επισκοπής στην πλειονότητά τους, είχαν δεχτεί την εγκατάσταση του στην επισκοπή Κισάμου. Το 1887 εξελέγη Επίσκοπος ο Παρθένιος Μπιτσάκης.*Παρθένιος Περίδης
Ο Παρθένιος κατά κόσμον Νικόλαος, ήταν Κρητικός αρχιμανδρίτης και αγωνιστής. Γεννήθηκε το 1810 στο χωριό Ρογδιά του Κισάμου. Το 1834 εκάρη μοναχός στη Μονή Οδηγήτριας Κυρίας Γωνιάς Κισάμου (Μονή Γωνιάς σήμερα) με το όνομα Παρθένιος. Σπούδασε Θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποφοίτησε το 1852. Μιλούσε αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά. Εργάστηκε ως δάσκαλος στις επαρχίες Κισάμου και Σελίνου το διάστημα 1852-1866, αλλά η εθνική του δράση προκάλεσε τη δυσαρέσκεια των οθωμανικών αρχών, που τον εξόρισαν στην Τραπεζούντα (κατ' άλλους στην Κωνσταντινούπολη). Δραπέτευσε όμως από τον τόπο της εξορίας του και πήγε το 1858 στην Αθήνα. Κατέβηκε και πάλι στην Κρήτη.
**Παρθένιος Κελαιδής
Με την λήξη της επανάστασης του 1866 -69 συνελήφθη από τους Τούρκους αλλά κατάφερε να δραπετεύσει και να διαφύγει στην Ιταλία. Συμμετείχε στην επανάσταση του 1878.
Το 1880 εκλέχθηκε Επίσκοπος Κισάμου και Σελίνου θέση που δεν αποδέχθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου