ΝΕΟ ΕΤΟΣ -ΝΕΑ ΔΡΑΧΜΗ- ΝΕΑ ΙΣΟΤΙΜΙΑ

Του Δημήτρη Πλατή
Το 2000 η Ελλάδα κατέβαλε συνολικά στην ΕΚΤ για την είσοδό της στο ευρώ περίπου 91 δις ευρώ, που αντιστοιχούν σε 103.000.000 ευρώ περίπου για συμμετοχή στο κεφάλαιο της ΕΚΤ, 1.271.000.000 ευρώ περίπου συμμετοχή στα συναλλαγματικά διαθέσιμα της ΕΚΤ με δολάρια, γιεν και χρυσό στο 15% του ως άνω ποσού και 89,6 δις ευρώ που αντιστοιχεί στο 80% του ΑΕΠ του 1999 για το δυναμικό της ΕΚΤ από το οποίο λαμβάνουν χώρα οι πιστωτικές πράξεις μέσω του ευρωσυστήματος.
Το ευρώ αφαίρεσε με το συντελεστή 3,4075 ρευστότητα που αντιστοιχούσε στο 240% της κυκλοφορίας της δραχμής ένεκα της εισόδου του νέου νομίσματος από την αντικατάσταση των παλαιών προκαλώντας αύξηση των τιμών κατά 240% πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με την πρόβλεψη – επιταγή για τη σταθερότητα των τιμών από την παρ. 1 του αρ. 22 του Συντάγματος και τη Συνθήκη της ΕΕ.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ......
..........το κουλούρι και το μικρό μπουκάλι του νερού. Με τη δραχμή το κουλούρι κόστιζε 50 δρχ. με το ευρώ 170 δρχ. (50 λεπτά) ήτοι αύξηση 240%, ομοίως δε και για το μπουκάλι με το νερό. Το ένα ευρώ εισήλθε με ισοτιμία 3,4075 δρχ. σε σχέση με το κατοστάρικο, με αποτέλεσμα το ένα κέρμα του ενός ευρώ να αντικαταστήσει ένα κατοστάρικο, αφαιρώντας από τη ρευστότητα – κυκλοφορία 240 δρχ., ήτοι δύο κατοστάρικα και δύο εικοσάδραχμα.
Με την ως άνω ενέργεια προκλήθηκε απώλεια – μείωση της αξίας του νέου νομίσματος από την υπερτίμησή του κατά 80%, ενώ αυξήθηκαν οι τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών αντίστοιχα από την αυτή μείωση της αξίας του νομίσματος, ενδεικτικά αναφέροντας ότι τα 382.500.000 κατοστάρικα που κυκλοφορούσαν το 2000, με τον συντελεστή 3,4075 θα έπρεπε να αντικατασταθούν από 125.000.000 κέρματα ευρώ περίπου, πράγμα που δεν έγινε διότι επειδή τα κέρματα της υποδιαίρεσης του ευρώ ήταν λίγα από την υπερτίμησή τους προκλήθηκε ρευστοποίηση των κερμάτων του ενός ευρώ, απόρροια του οποίου ήταν τέλη του 2002 να κυκλοφορούν 61.500.000 περίπου κέρματα ευρώ, στο 16% των τεμαχίων κερμάτων και χαρτονομισμάτων των 100 δρχ. που κυκλοφορούσαν.
Το ευρώ ως νέο νόμισμα προσδιορίσθηκε, σε σχέση με τη δραχμή με το συντελεστή 3,4075 ενώ ο σωστός συντελεστής ήταν ο 1,363 και ενώ δεν έπρεπε να εισέλθει ένα κύριο νόμισμα αλλά δύο κύρια νομίσματα. Εν προκειμένω ο φοίνικας στις 68,15 δραχμές με την υποδιαίρεσή του και το ευρώ στις 681,5 δραχμές. Συγκεκριμένα η σωστή νομισματική κυκλοφορία κερμάτων και χαρτονομισμάτων έχει ως εξής:
1 λεπτό (ή ένα μέρος ως ονοματοδοσία) στις 1,363 δρχ. ως κέρμα
μισή δεκάρα στις 6,815 δρχ. ως κέρμα
1 δεκάρα στις 13,63 δρχ. ως κέρμα
2 δεκάρες στις 27,26 δρχ. ως κέρμα
1 φοίνικας στις 68,15 δρχ. ως χαρτονόμισμα
2 φοίνικες ή
2 φοινίκια στις 136,3 δρχ. ως χαρτονόμισμα και κέρμα
5 φοίνικες ή
5 φοινίκια στις 340,75 δρχ. ως χαρτονόμισμα
10 φοίνικες ή
10 φοινίκια στις 681,5 δρχ. ως χαρτονόμισμα
1 ευρώ στις 681,5 δρχ. ως χαρτονόμισμα
50 φοίνικες ή
50 φοινίκια στις 3407,5 δρχ. ως χαρτονόμισμα
5 ευρώ στις 3407,5 δρχ. ως χαρτονόμισμα
10 ευρώ στις 6815 δρχ. ως χαρτονόμισμα
200 φοινίκια στις 13630 δρχ. ως χαρτονόμισμα
50 ευρώ στις 34075 δρχ. ως χαρτονόμισμα
100 ευρώ στις 68150 δρχ. ως χαρτονόμισμα και
250 ευρώ στις 170375 δρχ. ως χαρτονόμισμα.
Από τη Συνθήκη της ΕΕ προκύπτει η υποχρέωση για υιοθέτηση κοινού νομισματικού – πιστωτικού συστήματος στην ενιαία αγορά και όχι ενός απλά κοινού νομίσματος.
Εύλογα, ο φοίνικας θα χρησιμοποιείτο περισσότερο από τις χώρες του νότου και τις πιο μικρές οικονομίες στην ΕΕ ενώ το ευρώ από τις μεγαλύτερες χωρίς το ένα νόμισμα να αποκλείει το άλλο στην κυκλοφορία του.
Τα πλεονεκτήματα είναι αφενός μεν ότι το συγκεκριμένο νομισματικό σύστημα εισέρχεται με καθολική υποδιαίρεση αξίας και όχι με μετρική μεταφορά υπολοίπου αξίας ως έλαβε χώρα με το ευρώ στις 340,750 δρχ., αφετέρου δε η ενδιάμεση κυκλοφορία των δύο νομισμάτων περιορίζει την κυκλοφορία τους εξανεμίζοντας τις όποιες πληθωριστικές πιέσεις, διατηρώντας τη σταθερότητα των τιμών, των μισθών και των εισοδημάτων και κατ’ επέκταση της αξίας τους ως αναφέρεται στη Συνθήκη της ΕΕ και προσδιορίζεται στην παρ. 1 του αρ. 22 του Συντάγματος περί σταθερότητας των τιμών πλέον του γεγονότος ότι οι όποιες κερδοσκοπικές πιέσεις κατά του νέου νομισματικού – πιστωτικού συστήματος θα έπρεπε να λάβουν χώρα με διπλάσιο μέγεθος στη χρήση τους με οποιοδήποτε χρηματοοικονομικό εργαλείο και μέσο για να επιτύχουν το σκοπό τους. Εκτός αυτού η εκ νέου μαθηματική αντίληψη για υποδιαίρεση του νομισματικού μεγέθους του φοίνικα με δύο υποδιαστολές δεν επιτρέπει την εύκολη μεταφορά των τιμών στα μεταξύ πεδία με αμελητέα επιβάρυνση του πληθωρισμού από τη διατομή της υποδιαίρεσης αυτού του νομισματικού συστήματος σε αντιδιαστολή με τα μεγάλα κενά που είχε το ευρώ από το συντελεστή 3,4075 και έτσι οι χώρες – κράτη μέλη της ευρωζώνης έχουν παραπλήσιες μειώσεις ρευστότητας.
Συνεχίζεται.....