ΚΡΗΤΙΚΟΙ ..... ΑΕΡΟΠΕΙΡΑΤΕΣ

Ο πρώτος που κάνει επιτυχημένη αεροπειρατεία επί ελληνικού εδάφους είναι ο Κρητικός Γεώργιος Φλαμουρίδης ή Παραβολιδάκης. Στις 2 Ιανουαρίου 1969, ο 30χρονος λατόμος από το Ηράκλειο υποχρέωσε την εσωτερική πτήση της Ολυμπιακής Ηράκλειο- Αθήνα να κατευθυνθεί προς το Κάιρο. Το αεροσκάφος ήταν ένα Ντάγκλας DC-6Β με 97 επιβάτες και 5μελές πλήρωμα. Στο Κάιρο οι αρχές συνέλαβαν το αεροπειρατή και φρόντισαν για την επιστροφή των επιβατών και του πληρώματος. Το αιγυπτιακό πρακτορείο ΜΕΝΑ ανέφερε ότι κατά την κατάθεση του πιλότου ο Φλαμουρίδης πυροβόλησε πάνω από το κεφάλι του και τρύπησε το παρμπρίζ του αεροσκάφους για να τον εμποδίσει να επικοινωνήσει με την Αθήνα.
Για να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις από το επεισόδιο η χουντική λογοκρισία επέβαλε στις εφημερίδες να γράψουν ότι ο Φλαμουρίδης "τελεί εν διαστάσει μετά της συζύγου του και του πατρός του" (!) και δημοσίευσαν το ποινικό του μητρώο με κύριο στοιχείο ότι "έχει καταδικασθή εις φυλάκισιν ενός έτους δι' απείθειαν εις διαταγήν στρατιωτικής Αρχής. Δια το τελευταίον αδίκημα είχεν αμνηστευθή τον Δεκέμβριον του 1967, οπότε και απελύθη εκ των φυλακών Αβέρωφ".

Ιπτάμενος της Πολεμικής Αεροπορίας και ο έτερος "αεροπειρατής" ο Κρητικός Μιχάλης Μανιαδάκης που αρνιόταν μετά την 21η Απριλίου να ενσωματώσει στη στολή του τα σύμβολα της χούντας. Την απόφασή του αυτή δεν την έκαμψαν ούτε οι φυλακίσεις ούτε οι συνεχείς μεταθέσεις σε όλη τη χώρα (Τανάγρα, Άραξος, Σούδα, Λάρισα). Λίγο πριν μετατεθεί στη Σχολή Πολέμου στο Τατόι και διαβλέποντας ότι του ετοίμαζαν νέες διώξεις αποφάσισε να διαφύγει στη Σοβιετική Ένωση με το αεροπλάνο του. "Προκειμένου να με κάψουν αυτοί, καλύτερα να κάψω μόνος μου τον εαυτό μου", μας εξηγεί ο ίδιος.
Κατέστρωσε λεπτομερές σχέδιο πτήσης, υπολόγισε τη διαδρομή, τα καύσιμα που χρειαζόταν η Ντακότα του και το βράδυ της 9ης Σεπτεμβρίου 1970 απογειώθηκε από τη Σούδα, πέρασε από το Ηράκλειο, και έφτασε με ελιγμούς στη Ρόδο, όπου ζήτησε να έρθει σε επαφή με το FIR της Τουρκίας. Το επιτελείο επιχείρησε να τον μεταπείσει, αλλά ήταν ήδη αργά.
Πάνω από την Τουρκία πέταξε ανενόχλητος. Πολύ αργότερα πληροφορήθηκε από Έλληνα αξιωματικό του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη ότι είχαν απογειωθεί 4 τουρκικά μαχητικά να τον αναχαιτίσουν, αλλά ο ίδιος δεν τα συνάντησε ποτέ. Μόλις μπήκε στο σοβιετικό εναέριο χώρο αναχαιτίστηκε από σοβιετικά μαχητικά, τα οποία τον οδήγησαν και προσγειώθηκε στη Σεβαστούπολη, όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο.
Έμεινε 6 χρόνια στην Τασκένδη δουλεύοντας σε οικοδομές. Άδεια επιστροφής στην Ελλάδα του δόθηκε μόλις δυο χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, το Νοέμβριο του 1976. Στις αρχές του 1977 πέρασε από δίκη με τις κατηγορίες της προδοσίας και της καταστρατήγησης βασικών κανόνων εναέριας κυκλοφορίας, αλλά αθωώθηκε, συνέχισε για λίγο διάστημα τις πτήσεις κυρίως σε ψεκασμούς και μετά επέστρεψε στο χωριό του. Από το 1982 εκλέγεται συνεχώς πρόεδρος της κοινότητας Καλού Χωριού Λασιθίου.

(Ελευθεροτυπία, 21/4/1996)