ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ

Γράφει η Ευτυχία Δεσποτάκη
«Τα λεφτά δεν κάνουν τον άνθρωπο» πανάρχαια κουβέντα του λαού μας γεμάτη σοφία, όπως όλες οι λαϊκές κουβέντες προερχόμενες από μια σοφία και εμπειρία χρόνων.

Οι εποχές που ζούμε είναι δύσκολες, ίσως γιατί είχαμε μάθει σε μια άνεση με λιγότερο κόπο. Δεν είναι το ίδιο δύσκολες για όλους, ούτε όλοι τόποι περνούν δύσκολα. Στον ευλογημένο τόπο που ζούμε, την Κρήτη με τις εναλλακτικές παραγωγικές διαδικασίες, η οικονομική κρίση είχε λιγότερες συνέπειες.

Υπάρχει ένας πλούτος και η ανεργία είναι χαμηλότερη.

Αυτός ο πλούτος που παράγεται δεν οφείλεται μόνο στον ιδιοκτήτη, επιχειρηματία, όποιο αφεντικό που βέβαια και την πρωτοβουλία έχει και το κεφάλαιο διαθέτει.

Ένα μεγάλο μέρος οφείλεται και στον εργαζόμενο, από τον ανώτερο ως τον κατώτερο που δουλεύει και υποστηρίζει με την ειδικότητα του, την τέχνη του, την όποια παροχή υπηρεσιών.

Είναι μεγάλη υπόθεση η σχέση εργαζόμενου και εργοδότη να κρατιέται σε ανθρώπινα επίπεδα. Είναι μεγάλη υπόθεση, η ευγένεια, η δικαιοσύνη του εργοδότη και αντίστροφα η συνέπεια και τιμιότητα του εργαζόμενου.

Η αμοιβή δεν είναι ελεημοσύνη, είναι δικαιοσύνη. Ο εργάτης εργάτρια δεν έχει άλλο κεφάλαιο από το σώμα και την υγεία του.

Πολλές φορές ωστόσο εν ονόματι του κέρδους, ή και προσωπικών εγωισμών χάνεται η ανθρωπιά. Γιατί να δουλέψει σε τέτοιες συνθήκες ένας άνθρωπος.  

«Ο εργάτης άνθρωπος ούτε νούμερο είναι, ούτε σκουπίδι» είναι, που κάποιες φορές αποκαλούνται υβριζόμενοι δυστυχώς από δήθεν σπουδαίους εργοδότες, χωρίς κοινωνικό  πρόσωπο.

Διάβαζα το πόσο καλά λόγια έγραψαν εργαζόμενοι για  τον επιχειρηματία «Γιαννούλη» που πριν χρόνια πέθανε για το πόσα έμαθαν μαζί του το πόσο βοηθήθηκαν, αλλά και πως μίλησαν οι εργαζόμενοι στα «πλαστικά  Κρήτης» για τον επιχειρηματία «Λεμπιδάκη». Ευλογία Θεού.

Ευλογία Θεού όταν ο εργαζόμενος φεύγει ευχαριστημένος από τη δουλειά  του.

Και κατάρα το δάκρυ του και η βαρυγνωμιά από την αδικία και την εξύβριση.

Η ανθρώπινη σχέση είναι το ζητούμενο. Ας κρατήσουμε την ανθρωπιά μας όλοι σε αυτή τη σχέση στον τόπο μας.

Σε λίγες μέρες είναι πρωτομαγιά. Αγώνες δόθηκαν και αίμα χύθηκε για την αξιοπρέπεια του εργαζόμενου ανθρώπου. Και μη ξεχνούμε τον τραγικό Σοφοκλή.

« Ως χαρίεν άνθρωπος, όταν άνθρωπος ή»