ΣΤΑΥΡΟΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΙ ΣΤΙΧΟΙ

Ούς έθρεψε το μάνα διδούσι τω σωτήρι χολήν άμα και όξος.
Ο Ιούδας δια φιλαργυρίαν εσκοτίζετο και  δια τριάκοντα αργύρια παραδίδει τον διδάσκαλον
Σταύρωσον αυτόν το αίμα του  εις εμάς και τα τέκνα μας
Νίπτω τας χείρας μου, αθώος από του αίματος τούτου
Ο Ιησούς σταυρώνεται  εν μέσω δύο ληστών και παραμένει αζήτητος ξένος 
Ο Ιωσήφ κηδεύει ο απ' Αριμαθαίας νεκροπρεπώς τον Κτίστη.
Ω γλυκύ μου έαρ που έδυ σου το κάλλος;
Αι γεννεαί πάσαι ύμνον τη ταφή σου προσφέρουσι Χριστέμου.
Που πας με τέτοιαν άνοιξη καλέ μου;
Πού πέταξε τ' αγόρι μου, που πήγε πού μ' αφήνει 
Χωρίς πουλάκι το κλουβί χωρίς νερό η κρήνη;
Καθαρώτατο ήλιο εμηνούσε
της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι
Σύννεφο καταχνιά δεν επερνούσε
στου ούρανού κανένα απ΄τα μέρη 
Κι από κεί κινημένο αργοφυσούσε 
Τόσο γλυκά στο πρόσωπο το αέρι που
λες και λέει μες της καρδιάς τα φύλλα 
γλυκειά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα
Χριστός Ανέστη όλοι μικροί μεγάλοι
με το φως της χαράς συμμαζωχτήτε
πέστε χριστός Ανέστη και φιληθείτε
Νυν και Αεί η ζωή συνεχίζεται, η ζωή πολιτεύεται.

 Χριστός  Ανέστη