Χρώματα και αρώματα σηματοδοτούν τον ερχομό κάθε εποχής. Όμορφα και εύοσμα. Ανεμώνες και ζουμπούλια, παπαρούνες και μαργαρίτες, κατιφέδες και βασιλικοί, πράσινα και κίτρινα φύλλα.
Όσοι ζουν στην ύπαιθρο και θέλουν, μπορούν να απολαμβάνουν την ομορφιά και τη σοφία της φύσης, που σκεπάζει τις ασχήμιες της ζωής.
Το κυκλάμινο είναι ένα φθινοπωρινό λουλούδι που κατά συντροφιές φυτρώνει εδώ κι εκεί. Μια πατάτα στο χώμα, ή σε μια σκισμάδα του βράχου, ή φυτρωμένη κάτω από ένα μεγαλύτερο θάμνο, ένα με τις ρίζες του, που με την πρώτη βροχή θα πετάξει τα ρόδινα λουλουδάκια της. Έχουν ένα ανεπαίσθητο άρωμα και νοιώθεις ευτυχισμένος που σε αξίωσε ο θεός να τα συναντήσεις και φέτος.
«Μικρό πουλί τριανταφυλλί δεμένο με κλωστίτσα
Με τα σγουρά φτεράκια του στον ήλιο πεταρίζει.
Αν το τηράξεις μια φορά θα σου χαμογελάσει
κι αν το τηράξεις δυο και τρεις θ΄αρχίσεις το τραγούδι»
Και αναρωτιέσαι, όπως αναρωτιέται κι ο ποιητής:
«Κυκλάμινο κυκλάμινο στου βράχου τη σκισμάδα
που βρήκες χρώματα και ανθείς πού μίσχο και σαλεύεις;΄
για να πάρεις την απάντηση, πάλι από τον ποιητή:
«Μέσα στο βράχο σύναζα, το γαίμα(αίμα )στάλα-στάλα
Μαντήλι ρόδινο έπλεξα κι ήλιο μαζεύω τώρα».
Και να πάρεις και το μέγιστο δίδαγμα: πως ο αγώνας, η θυσία, η μοναξιά, μπορεί να μετατραπεί σε ομορφιά.
Έχει και η Κίσαμος κυκλάμινα. Ένας φθινοπωρινός περίπατος κατά μήκος του Καμαριανού ποταμού προς τα νότια .....
Όσοι ζουν στην ύπαιθρο και θέλουν, μπορούν να απολαμβάνουν την ομορφιά και τη σοφία της φύσης, που σκεπάζει τις ασχήμιες της ζωής.
Το κυκλάμινο είναι ένα φθινοπωρινό λουλούδι που κατά συντροφιές φυτρώνει εδώ κι εκεί. Μια πατάτα στο χώμα, ή σε μια σκισμάδα του βράχου, ή φυτρωμένη κάτω από ένα μεγαλύτερο θάμνο, ένα με τις ρίζες του, που με την πρώτη βροχή θα πετάξει τα ρόδινα λουλουδάκια της. Έχουν ένα ανεπαίσθητο άρωμα και νοιώθεις ευτυχισμένος που σε αξίωσε ο θεός να τα συναντήσεις και φέτος.
«Μικρό πουλί τριανταφυλλί δεμένο με κλωστίτσα
Με τα σγουρά φτεράκια του στον ήλιο πεταρίζει.
Αν το τηράξεις μια φορά θα σου χαμογελάσει
κι αν το τηράξεις δυο και τρεις θ΄αρχίσεις το τραγούδι»
Και αναρωτιέσαι, όπως αναρωτιέται κι ο ποιητής:
«Κυκλάμινο κυκλάμινο στου βράχου τη σκισμάδα
που βρήκες χρώματα και ανθείς πού μίσχο και σαλεύεις;΄
για να πάρεις την απάντηση, πάλι από τον ποιητή:
«Μέσα στο βράχο σύναζα, το γαίμα(αίμα )στάλα-στάλα
Μαντήλι ρόδινο έπλεξα κι ήλιο μαζεύω τώρα».
Και να πάρεις και το μέγιστο δίδαγμα: πως ο αγώνας, η θυσία, η μοναξιά, μπορεί να μετατραπεί σε ομορφιά.
Έχει και η Κίσαμος κυκλάμινα. Ένας φθινοπωρινός περίπατος κατά μήκος του Καμαριανού ποταμού προς τα νότια .....