Ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στις γειτονίες των χωριών μας που χάνονται μέσα στον χρόνο
Το χωριό βρίσκεται λίγο έξω από τον Πλάτανο στον δρόμο για Σφηνάρι, κάποτε αριθμούσε 8-10 οικογένειες (60-70 άτομα δηλαδή) είναι κτισμένο στην ρίζα του Προφήτη Ηλία, εξολοκλήρου με πέτρες του βουνού. Σήμερα δεν μένει κανένα εκεί και μόνο κάτι βοσκοί έχουν τα πρόβατα τους στις πλαγιές των Λουσακιανών βουνών. Στο χωριό μένανε οι Γιαννενάκηδες (Πλεύρηδες). Στην είσοδο του χωριού υπάρχει ο ναός της Παναγίας που γιορτάζει στις 4 Αυγούστου! Λίγο ψηλότερα είναι η άλλη γειτονιά του χωριού
η Πάνω Βρύσες με τον καλοδιατηρημένο νερόμυλο του Στρατή Μπενιουδάκη.
Νεώτερες πληροφορίες της Νεκαρίας λαινάκη 2020 αναφέρουν οτι το 1330 οι Βρύσες Πλατάνου Μεσόγεια (φέουδο) ανήκε στην οικογένεια Μαrzolo, ενώ από το 1326-1395 στον Massolo, με τα ανάλογα συμβόλαια νο,111, 303, τα οποία παρατηρώ ότι έγιναν και το μήνα Μάρτιο του 1334 και του 1371...
Το χωριό βρίσκεται λίγο έξω από τον Πλάτανο στον δρόμο για Σφηνάρι, κάποτε αριθμούσε 8-10 οικογένειες (60-70 άτομα δηλαδή) είναι κτισμένο στην ρίζα του Προφήτη Ηλία, εξολοκλήρου με πέτρες του βουνού. Σήμερα δεν μένει κανένα εκεί και μόνο κάτι βοσκοί έχουν τα πρόβατα τους στις πλαγιές των Λουσακιανών βουνών. Στο χωριό μένανε οι Γιαννενάκηδες (Πλεύρηδες). Στην είσοδο του χωριού υπάρχει ο ναός της Παναγίας που γιορτάζει στις 4 Αυγούστου! Λίγο ψηλότερα είναι η άλλη γειτονιά του χωριού
η Πάνω Βρύσες με τον καλοδιατηρημένο νερόμυλο του Στρατή Μπενιουδάκη.
Νεώτερες πληροφορίες της Νεκαρίας λαινάκη 2020 αναφέρουν οτι το 1330 οι Βρύσες Πλατάνου Μεσόγεια (φέουδο) ανήκε στην οικογένεια Μαrzolo, ενώ από το 1326-1395 στον Massolo, με τα ανάλογα συμβόλαια νο,111, 303, τα οποία παρατηρώ ότι έγιναν και το μήνα Μάρτιο του 1334 και του 1371...