ΤΟΠΟΛΙΑ 2020

Τοπόλια, ένα πανέμορφο χωριό απο τα μεγαλύτερα του Δήμου μας κάποτε με τεράστια ιστορία, σήμερα έχει και δεν έχει 150 κατοίκους με τον χρόνο να το έχει σημαδέψει επικίνδυνα, όπως άλλωστε όλα τα χωριά της Επαρχίας μας. 
 -Ταχυδρομείο, Τηλεγραφείο, Αστυνομικός Σταθμός, Δημ. Σχολείο, Νηπιαγωγείο, Ενοριακό Κέντρο, Βιβλιοθήκη, μαγαζιά και εργαστήρια και μικρές εργοστασιακές μονάδες...είχε ζωή κάποτε. 
Σήμερα κάτι πάει να κουνηθεί με τους νέους του χωριού και με την τον πολιτιστικό περιβαλλοντικό σύλλογο, που έχει ξεκινήσει να αναδεικνύει να συντηρεί, όσο μπορεί βέβαια, τα πολλά αξιοθέατα που έχει το καταπράσινο χωριό του Τυφλού ποταμού. 

 Ο χώρος του Δημοτικού σχολείου αλλάζει όψη και σίγουρα θα γίνει τόπος συνάντησης αλλά και εκδηλώσεων στο μέλλον. Δυο παλιές φάμπρικες μια στο κάτω χωριό και άλλη μια στο Απανωχώρι μπήκαν στο πρόγραμμα για να αναδειχτούν. Φυσικά υπάρχουν και άλλα πολλά σημεία και μέρη που χρειάζονται την προσοχή, όχι μόνο της κοινότητας αλλά και του Δήμου Κισάμου, που μπορεί να βοηθήσει ιδιαίτερα στην αναστήλωση της βρύσης μέσα στο σπίτι του Περίδη, το Τηλεγραφείο (πάνω φώτο) που θα μπορούσε να γίνει πρότυπο Μουσείο μιας και δεν ξέρω αν υπάρχει άλλο σε ολάκερη την Κρήτη, η βενετσιάνικη γέφυρα στου Βάρδα.

Τα Τοπόλια είναι ίσως το μόνο χωριό που έχει ακόμα τόσα πολλά στενά δρομάκια και καλντερίμια βατά ακόμα, κάλλιστα μπορεί να γίνει ένα κέντρο εξορμήσεων για τις γύρω ομορφιές μιας και βρίσκεται στο μέσον μιας ενδιαφέρουσας περιοχής με το Νησί, Κατσοματάδω, Αγιά Σοφιά, Μηλιά, Αγκυριάννης, το περίφημο Τοπολιανό φαράγγι με την σήραγγα του να αποτελούν σημεία αναφοράς. Απλά χρειάζεται την προσοχή μας....και την βοήθεια όλων μας.

ΚΑΤΩ ΒΡΥΣΕΣ ΚΙΣΑΜΟΥ 2015

Ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στις γειτονίες των χωριών μας που χάνονται μέσα στον χρόνο

Το χωριό βρίσκεται λίγο έξω από τον Πλάτανο στον δρόμο για Σφηνάρι, κάποτε αριθμούσε  8-10 οικογένειες (60-70 άτομα δηλαδή) είναι κτισμένο στην ρίζα του Προφήτη Ηλία, εξολοκλήρου με πέτρες του βουνού. Σήμερα δεν μένει κανένα εκεί και μόνο κάτι βοσκοί έχουν τα πρόβατα τους στις πλαγιές των Λουσακιανών βουνών. Στο χωριό μένανε οι Γιαννενάκηδες (Πλεύρηδες). Στην είσοδο του χωριού υπάρχει ο ναός της Παναγίας που γιορτάζει στις 4 Αυγούστου! Λίγο ψηλότερα είναι η άλλη γειτονιά του χωριού
η Πάνω Βρύσες με τον καλοδιατηρημένο νερόμυλο του Στρατή Μπενιουδάκη.

Νεώτερες πληροφορίες της Νεκαρίας λαινάκη 2020 αναφέρουν οτι το 1330 οι Βρύσες Πλατάνου Μεσόγεια (φέουδο) ανήκε στην οικογένεια Μαrzolo, ενώ από το 1326-1395 στον Massolo, με τα ανάλογα συμβόλαια νο,111, 303, τα οποία παρατηρώ ότι έγιναν και το μήνα Μάρτιο του 1334 και του 1371...

ΓΑΛΟΥΒΑΣ 2015

Ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στις γειτονίες των χωριών μας που χάνονται μέσα στον χρόνο

Μια από τις 21 γειτονιές των Λουσακιών ο Γαλουβάς, ίσως η πιο ιστορική γειτονιά από απόψεως Κρητικής μουσικής μιας και σ΄αυτήν γεννήθηκε ο μεγάλος βιολίστας Τριανταφυλλάκης Στέφανος η Κιώρος που το 1750 πρωτόπαιξε όπως λένε τον Λουσιακανό συρτό στο γάμο ενός Πάτερου!
Δυστυχώς σήμερα στην μικρή αυτή γειτονιά υπάρχουν αρκετά σπίτια εγκαταλελειμμένα και αφημένα στον χρόνο, που προκαλούν λύπη! Δείτε φωτο ..