Του ΜΑΝΩΛΗ ΜΑΝΟΥΣΑΚΑ
Oλοκληρώνουμε το αφιέρωμά μας στην κωμόπολη της Κισάμου (Καστέλι) και την ιστορία της, με τη βεβαιότητα ότι η αναφορά μας είναι μόνο επιγραμματική και καθόλου δεν καλύπτει την πλουσιότατη ιστορία αυτού του τόπου. Σταθήκαμε βέβαια ή μάλλον εστιάσαμε στα λιγότερο γνωστά στοιχεία της εξέλιξης της κωμόπολης, όπως κάνουμε συνήθως, που άλλωστε αποτελούσε κάποτε και το μοναδικό δήμο του νομού Χανίων εκτός τα ίδια τα Χανιά. Βέβαια η εκδημία του μητροπολίτη πρώην Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίου, επισκιάζει σήμερα οτιδήποτε άλλο αφορά την Κίσαμο. Προσωπικότητες αυτού του κύρους και αυτής της προσφοράς αφήνουν ανεξίτηλα ίχνη και αποτελούν σημείο αναφοράς για τους μεταγενέστερους. Εμείς φυσικά δε μπορούμε, ούτε έχουμε τον χώρο να ασχοληθούμε με την προσφορά του, κάτι που άλλωστε κάνουν και θα συνεχίζουν να κάνουν με επιτυχία αρκετοί δόκιμοι αρθρογράφοι και μέσα από τούτη την εφημερίδα. Ας συνεχίσουμε λοιπόν από κει που σταθήκαμε, ξεκινώντας με μια διευκρίνηση: Γράφοντας για τους γκρεμισμένους παλιούς ναούς, παρέλειψα να αναφέρω ότι στη θέση του Τιμίου Σταυρού κοντά στο Τελωνείο, κτίστηκε νέος ναός τις αρχές της δεκαετίας του 1950. Επίσης ο κ. Γιάννης Παπαδάκης, βαθύς γνώστης της τοπικής ιστορίας που διατηρεί ιστοσελίδες στο Internet, μου διευκρίνισε ότι ο οικισμός που φαίνεται νοτιοδυτικά του Καστελιού στις πρώτες 2 φωτογραφίες του προηγούμενου άρθρου (417), είναι μάλλον η Κουνουπίτσα και όχι ο Πύργος..