Διάβασα αυτές τις μέρες, μια ωραία ιστορία, για την ζωή του αετού, χωρίς να ξέρω αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα...
Μου άρεσε όμως τόσο πολύ που θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας. Δε ξέρω ποιος έφτιαξε την παρουσίαση, αλλά διαβάζοντας για τον αετό και το τι κάνει στα 40 του, μπορεί εύκολα κανείς να το συσχετίσει με τη ζωή και το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα εμπόδια/προβλήματα που θα μας φέρει, παλεύοντας και μην το βάζοντας κάτω.
Με λίγα λόγια, η παρουσίαση λέει ότι ο αετός είναι το μακροβιότερο από τα αρπακτικά πτηνά και ότι μπορεί να ζήσει μέχρι και 70 χρόνια.
Για να ζήσει όμως τόσα χρόνια, πρέπει να πάρει μια σκληρή απόφαση ...
..... όταν φτάσει 40 χρονών. Όταν λοιπόν φτάσει τα 40, τα μακριά και ευέλικτα νύχια του, δεν μπορούν να αρπάξουν λεία για να τραφεί.
Επίσης το μακρύ και κοφτερό ράμφος του, γίνεται πολύ κυρτό και δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει.
Ακόμη, τα βαριά και γερασμένα φτερά του φορτωμένα με πυκνά πούπουλα, κολλάνε στο στήθος του και τον δυσκολεύουν να πετάξει.
Έτσι, πρέπει να πάρει μια μεγάλη απόφαση. Να περάσει μια πολύ επώδυνη διαδικασία αλλαγής που διαρκεί 150 μέρες, ή να πεθάνει.
Αν ο αετός θέλει να ζήσει, πρέπει να πετάξει στην κορυφή ενός βουνού και να παραμείνει στη φωλιά του.
Εκεί, θα πρέπει να χτυπήσει το ράμφος του πάνω σε ένα βράχο μέχρι αυτό να αποκοπεί.
Πρέπει να περιμένει μέχρι να φυτρώσει καινούργιο ράμφος και μετά θα αποκόψει τα νύχια του.
Όταν φυτρώσουν τα καινούργια του νύχια, ο αετός αρχίζει να μαδάει τα γερασμένα του φτερά.
Αφού περάσουν λοιπόν 5 μήνες (150 μέρες), ο αετός με το καινούργια ράμφος, νύχια και φτερά,
πραγματοποιεί τη διάσημη πτήση της Αναγέννησής του και ζει για ακόμη 30 χρόνια!
Πολλές φορές για να επιβιώσουμε πρέπει να ξεκινήσουμε μια διαδικασία αλλαγής. Μερικές φορές έχουμε ανάγκη να απαλλαγούμε από παλιές αναμνήσεις, συνήθειες και ξεπερασμένες παραδόσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου